menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / De Tip 250

zoeken in:
avatar van Snoeperd
Op Moviemeter hebben ze wat meer toplijsten en eentje die ik wel leuk vond en die we hier niet hebben is de Tip 250. Op Moviemeter is deze lijst samengesteld uit films tussen de 20 en 250 stemmen.
Ik heb de lijst op een soortgelijke manier gemaakt. Alleen heb ik als minimum 100 platen gebruikt omdat het anders wel een heel grote selectie albums zou worden. Nu al is de nummer 250 een 4,00* plaat, wat ik al erg hoog vindt.

Mijn idee is om deze hele lijst eens door te spitten (op m'n dooie gemak) en van de nummer 1 t/m uiteindelijk de nummer 250 de hele lijst te recenseren.

Ook discussie over de lijst is hier welkom. Naar mijn mening is het een erg mooie tiplijst geworden, waar voor de verandering eens veel plaats is voor de genres hiphop, jazz, soul en metal. Naar verhouding eigenlijk weinig rock in de lijst.

Dit is de lijst dus geworden. Met als volgorde: artiest-album-jaartal-gemiddelde-aantal stemmen.

1. Cannonball Adderley - Somethin' Else - 1958 : 4.26 - 247
2. The God Machine - Scenes from the Second Storey - 1993 : 4.24 - 169
3. Neurosis - The Eye of Every Storm - 2004 : 4.24 - 104
4. Otis Redding - Otis Blue / Otis Redding Sings Soul - 1965 : 4.23 - 204
5. Motorpsycho - Trust Us - 1998 : 4.23 - 145
6. Townes van Zandt - Townes van Zandt - 1969 : 4.23 - 133
7. CunninLynguists - A Piece of Strange - 2006 : 4.22 - 237
8. Songs: Ohia - The Lioness - 2000 : 4.21 - 241
9. Serge Gainsbourg - Histoire de Melody Nelson - 1971 : 4.21 - 240
10. Tindersticks - Tindersticks - 1995 : 4.21 - 211
11. Pete Rock & C.L. Smooth - Mecca and the Soul Brother - 1992 : 4.21 - 185
12. Refused - The Shape of Punk to Come - 1998 : 4.21 - 123
13. Ennio Morricone - Il Buono, Il Brutto, Il Cattivo - 1966 : 4.19 - 188
14. The God Machine - One Last Laugh in a Place of Dying... - 1994 : 4.19 - 186
15. Miles Davis - In a Silent Way - 1969 : 4.19 - 144
16. Clint Mansell - The Fountain - 2006 : 4.19 - 140
17. Pete Rock & C.L. Smooth - The Main Ingredient - 1994 : 4.18 - 151
18. John Frusciante - The Will to Death - 2004 : 4.18 - 126
19. Savatage - Streets: A Rock Opera - 1991 : 4.18 - 109
20. The Serenes - Barefoot and Pregnant - 1990 : 4.18 - 106
21. Jedi Mind Tricks - Violent by Design - 2000 : 4.17 - 207
22. The Feelies - Crazy Rhythms - 1980 : 4.17 - 206
23. Nils Frahm - Wintermusik - 2009 : 4.17 - 141
24. Agalloch - Ashes Against the Grain - 2006 : 4.17 - 117
25. Steve Reich - Music for 18 Musicians - 1978 : 4.17 - 116
26. John Williams - Schindler's List - 1994 : 4.17 - 107
27. Dusty Springfield - Dusty in Memphis - 1969 : 4.16 - 187
28. Biosphere - Substrata - 1997 : 4.16 - 187
29. Neurosis - Through Silver in Blood - 1996 : 4.16 - 114
30. Jeru the Damaja - Wrath of the Math - 1996 : 4.16 - 105
31. Cannibal Ox - The Cold Vein - 2001 : 4.15 - 187
32. Tindersticks - Tindersticks - 1993 : 4.15 - 182
33. Wishbone Ash - Argus - 1972 : 4.15 - 154
34. CYNE - Time Being - 2003 : 4.15 - 151
35. Isis - Panopticon - 2004 : 4.15 - 123
36. Modest Mouse - The Lonesome Crowded West - 1997 : 4.15 - 121
37. Gojira - From Mars to Sirius - 2005 : 4.15 - 107
38. The Pogues - If I Should Fall from Grace with God - 1988 : 4.14 - 227
39. Mobb Deep - Hell on Earth - 1996 : 4.14 - 226
40. The Sound - Jeopardy - 1980 : 4.14 - 197
41. Palace Music - Viva Last Blues - 1995 : 4.14 - 153
42. Songs: Ohia - Didn't It Rain - 2002 : 4.14 - 147
43. Smif-n-Wessun - Dah Shinin' - 1995 : 4.14 - 112
44. Blu & Exile - Below the Heavens - 2007 : 4.13 - 168
45. Isaac Hayes - Hot Buttered Soul - 1969 : 4.13 - 153
46. Sonny Rollins - Saxophone Colossus - 1956 : 4.13 - 138
47. Glen Hansard & Markéta Irglová - The Swell Season - 2006 : 4.13 - 125
48. Gazpacho - Night - 2007 : 4.12 - 245
49. Boards of Canada - In a Beautiful Place Out in the Country - 2000 : 4.12 - 214
50. Frank Zappa - Apostrophe (') - 1974 : 4.12 - 210
51. Van Morrison - Veedon Fleece - 1974 : 4.12 - 207
52. Built to Spill - Perfect from Now On - 1997 : 4.12 - 207
53. Mastodon - Leviathan - 2004 : 4.12 - 205
54. The Kinks - Something Else - 1967 : 4.12 - 187
55. The Pogues - Rum Sodomy & the Lash - 1985 : 4.12 - 183
56. Mark Lanegan - Whiskey for the Holy Ghost - 1994 : 4.12 - 159
57. Black Moon - Enta da Stage - 1993 : 4.12 - 132
58. Masta Ace - Disposable Arts - 2001 : 4.12 - 120
59. Agalloch - The Mantle - 2002 : 4.12 - 120
60. The Roots - Illadelph Halflife - 1996 : 4.11 - 219
61. Reflection Eternal - Train of Thought - 2000 : 4.11 - 217
62. Wire - 154 - 1979 : 4.11 - 196
63. Paul Kalkbrenner - Berlin Calling - 2008 : 4.11 - 187
64. Madrugada - The Nightly Disease - 2001 : 4.11 - 177
65. Curtis Mayfield - Curtis - 1970 : 4.11 - 171
66. Mark Hollis - Mark Hollis - 1998 : 4.11 - 168
67. Jeru the Damaja - The Sun Rises in the East - 1994 : 4.11 - 162
68. CunninLynguists - Will Rap for Food - 2001 : 4.11 - 156
69. John Frusciante - Curtains - 2004 : 4.11 - 143
70. Jackson C. Frank - Jackson C. Frank - 1965 : 4.11 - 132
71. Savatage - Gutter Ballet - 1989 : 4.11 - 117
72. Paradise Lost - Draconian Times - 1995 : 4.11 - 108
73. Aretha Franklin - I Never Loved a Man the Way I Love You - 1967 : 4.11 - 105
74. Wipers - Youth of America - 1981 : 4.11 - 102
75. Can - Tago Mago - 1971 : 4.10 - 232
76. Common Sense - Resurrection - 1994 : 4.10 - 230
77. J Dilla - Donuts - 2006 : 4.10 - 228
78. Opeth - Still Life - 1999 : 4.10 - 217
79. Paul & Linda McCartney - Ram - 1971 : 4.10 - 182
80. Van der Graaf Generator - Godbluff - 1975 : 4.10 - 147
81. Gorky - Gorky - 1992 : 4.10 - 140
82. Bill Evans Trio - Waltz for Debby - 1961 : 4.10 - 127
83. Death - Symbolic - 1995 : 4.10 - 121
84. Pain of Salvation - Remedy Lane - 2002 : 4.10 - 102
85. Elvis Presley - From Elvis in Memphis - 1969 : 4.10 - 101
86. Tom Waits - Alice - 2002 : 4.09 - 239
87. The Byrds - The Notorious Byrd Brothers - 1968 : 4.09 - 226
88. The Moody Blues - Days of Future Passed - 1967 : 4.09 - 213
89. Judas Priest - Painkiller - 1990 : 4.09 - 204
90. Hans Zimmer & Lisa Gerrard - Gladiator - 2000 : 4.09 - 199
91. Gram Parsons - Grievous Angel - 1974 : 4.09 - 182
92. Los Lobos - Kiko - 1992 : 4.09 - 157
93. Riverside - Out of Myself - 2003 : 4.09 - 149
94. Tom McRae - Tom McRae - 2000 : 4.09 - 143
95. Minutemen - Double Nickels on the Dime - 1984 : 4.09 - 117
96. Masters of Reality - Masters of Reality - 1988 : 4.09 - 116
97. Emmylou Harris - Wrecking Ball - 1995 : 4.09 - 115
98. Yevgueni - Kannibaal - 2005 : 4.09 - 115
99. Rainbow - Rising - 1976 : 4.08 - 246
100. DANGERDOOM - The Mouse and the Mask - 2005 : 4.08 - 235
101. Crosby, Stills & Nash - Crosby, Stills & Nash - 1969 : 4.08 - 228
102. Captain Beefheart and His Magic Band - Safe as Milk - 1967 : 4.08 - 197
103. Viktor Vaughn - Vaudeville Villain - 2003 : 4.08 - 161
104. Joni Mitchell - Hejira - 1976 : 4.08 - 147
105. Stevie Ray Vaughan and Double Trouble - Couldn't Stand the Weather - 1984 : 4.08 - 131
106. Death - Human - 1991 : 4.08 - 130
107. CunninLynguists - Southernunderground - 2003 : 4.08 - 130
108. The Mothers of Invention - One Size Fits All - 1975 : 4.08 - 118
109. Scott Walker - Scott 4 - 1969 : 4.08 - 116
110. Drive-By Truckers - The Dirty South - 2004 : 4.08 - 109
111. Stephen Stills / Manassas - Manassas - 1972 : 4.08 - 108
112. Isis - Oceanic - 2002 : 4.08 - 105
113. Stars of the Lid - The Tired Sounds of Stars of the Lid - 2001 : 4.08 - 104
114. Parliament - Mothership Connection - 1975 : 4.08 - 101
115. Shellac - At Action Park - 1994 : 4.08 - 100
116. Lou Reed & John Cale - Songs for Drella - 1990 : 4.07 - 179
117. Paul McCartney - Flaming Pie - 1997 : 4.07 - 159
118. The Pharcyde - Bizarre Ride II the Pharcyde - 1992 : 4.07 - 158
119. Fairport Convention - Liege & Lief - 1969 : 4.07 - 147
120. John Coltrane - My Favorite Things - 1961 : 4.07 - 139
121. Alter Bridge - One Day Remains - 2004 : 4.07 - 139
122. The Triffids - Calenture - 1987 : 4.07 - 134
123. The Pharcyde - Labcabincalifornia - 1995 : 4.07 - 122
124. Death - The Sound of Perseverance - 1998 : 4.07 - 122
125. Pain of Salvation - Be - 2004 : 4.07 - 120
126. The Comsat Angels - Sleep No More - 1981 : 4.07 - 118
127. Thomas Newman - American Beauty - 2000 : 4.07 - 116
128. Ryan Adams - Love Is Hell, Pt. 1 - 2003 : 4.07 - 114
129. Big Black - Atomizer - 1986 : 4.07 - 100
130. Rush - Hemispheres - 1978 : 4.06 - 226
131. OutKast - Aquemini - 1998 : 4.06 - 206
132. Charles Mingus - Mingus Ah Um - 1959 : 4.06 - 193
133. Robert Wyatt - Rock Bottom - 1974 : 4.06 - 179
134. The Byrds - Younger Than Yesterday - 1967 : 4.06 - 159
135. Steely Dan - The Royal Scam - 1976 : 4.06 - 152
136. Mad Season - Above - 1995 : 4.06 - 149
137. Nujabes - Modal Soul - 2005 : 4.06 - 146
138. Ghinzu - Blow - 2004 : 4.06 - 145
139. Nujabes - Metaphorical Music - 2003 : 4.06 - 133
140. Riverside - Anno Domini High Definition - 2009 : 4.06 - 133
141. Daryll-Ann - Weeps - 1996 : 4.06 - 128
142. Eric B. & Rakim - Paid in Full - 1987 : 4.05 - 236
143. The Tallest Man on Earth - Shallow Grave - 2008 : 4.05 - 235
144. Wilco - A Ghost Is Born - 2004 : 4.05 - 220
145. Riverside - Second Life Syndrome - 2005 : 4.05 - 200
146. The Wailers - Catch a Fire - 1973 : 4.05 - 196
147. Machine Head - The Blackening - 2007 : 4.05 - 189
148. Gazpacho - Tick Tock - 2009 : 4.05 - 186
149. Stevie Ray Vaughan and Double Trouble - Texas Flood - 1983 : 4.05 - 182
150. Jóhann Jóhannsson - Fordlândia - 2008 : 4.05 - 178
151. Deltron 3030 - Deltron 3030 - 2000 : 4.05 - 170
152. Low - I Could Live in Hope - 1994 : 4.05 - 168
153. John Mayall & The Bluesbreakers - Bluesbreakers with Eric Clapton - 1966 : 4.05 - 149
154. Non Phixion - The Future Is Now - 2002 : 4.05 - 148
155. Wire - Chairs Missing - 1978 : 4.05 - 145
156. Frank Sinatra - In the Wee Small Hours - 1955 : 4.05 - 141
157. Can - Future Days - 1973 : 4.05 - 140
158. Emancipator - Soon It Will Be Cold Enough - 2006 : 4.05 - 140
159. The Mothers of Invention - Over-Nite Sensation - 1973 : 4.05 - 126
160. The Posies - Frosting on the Beater - 1993 : 4.05 - 121
161. Gil Scott-Heron - Pieces of a Man - 1971 : 4.05 - 120
162. The Undertones - The Undertones - 1979 : 4.05 - 117
163. Sonic Youth - EVOL - 1986 : 4.04 - 235
164. Rush - A Farewell to Kings - 1977 : 4.04 - 222
165. Wilco - Summerteeth - 1999 : 4.04 - 214
166. The Zombies - Odessey & Oracle - 1968 : 4.04 - 201
167. Gang Starr - Hard to Earn - 1994 : 4.04 - 163
168. Hans Zimmer - The Lion King - 1994 : 4.04 - 145
169. Jackson Browne - Late for the Sky - 1974 : 4.04 - 137
170. Deaf Center - Pale Ravine - 2005 : 4.04 - 126
171. The National - Cherry Tree - 2004 : 4.04 - 118
172. Motorpsycho - Phanerothyme - 2001 : 4.04 - 117
173. Stars of the Lid - And Their Refinement of the Decline - 2007 : 4.04 - 113
174. Van der Graaf Generator - Pawn Hearts - 1971 : 4.04 - 112
175. The Fall - This Nation's Saving Grace - 1985 : 4.04 - 109
176. Meshuggah - Catch Thirtythree - 2005 : 4.04 - 108
177. Joni Mitchell - The Hissing of Summer Lawns - 1975 : 4.04 - 106
178. The Band - Music from Big Pink - 1968 : 4.03 - 247
179. Booka Shade - Movements - 2006 : 4.03 - 247
180. Donald Fagen - The Nightfly - 1982 : 4.03 - 219
181. Tom Waits - Franks Wild Years - 1987 : 4.03 - 214
182. Ray LaMontagne - Trouble - 2004 : 4.03 - 213
183. Peter Gabriel - Up - 2002 : 4.03 - 208
184. Tom Waits - Blue Valentine - 1978 : 4.03 - 204
185. Anathema - Alternative 4 - 1998 : 4.03 - 196
186. Buffalo Springfield - Buffalo Springfield Again - 1967 : 4.03 - 194
187. Ryan Adams & The Cardinals - Cold Roses - 2005 : 4.03 - 189
188. Siouxsie & The Banshees - Juju - 1981 : 4.03 - 182
189. Ghostface Killah - Ironman - 1996 : 4.03 - 182
190. Lynyrd Skynyrd - Pronounced Leh-Nerd Skin-Nerd - 1973 : 4.03 - 167
191. Alter Bridge - Blackbird - 2007 : 4.03 - 164
192. John Frusciante - Shadows Collide with People - 2004 : 4.03 - 161
193. OutKast - ATLiens - 1996 : 4.03 - 147
194. Morphine - Good - 1992 : 4.03 - 145
195. Gram Parsons - GP - 1973 : 4.03 - 142
196. Songs: Ohia - The Magnolia Electric Co - 2003 : 4.03 - 136
197. Life of Agony - River Runs Red - 1994 : 4.03 - 135
198. Volbeat - Rock the Rebel / Metal the Devil - 2007 : 4.03 - 134
199. Atmosphere - You Can't Imagine How Much Fun We're Having - 2005 : 4.03 - 127
200. Murs & 9th Wonder - Murs 3:16 (9th Edition) - 2004 : 4.03 - 121
201. Miles Davis - Ascenseur Pour L'Échafaud - 1958 : 4.03 - 118
202. Soft Machine - Third - 1970 : 4.03 - 112
203. Joni Mitchell - Court and Spark - 1974 : 4.03 - 103
204. Mr. Bungle - California - 1999 : 4.03 - 100
205. Dead Can Dance - Within the Realm of a Dying Sun - 1987 : 4.02 - 237
206. John Coltrane - Blue Train - 1957 : 4.02 - 222
207. Santana - Abraxas - 1970 : 4.02 - 222
208. Howard Shore - The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring - 2001 : 4.02 - 211
209. The Roots - Things Fall Apart - 1999 : 4.02 - 208
210. Marvin Gaye - Let's Get It On - 1973 : 4.02 - 201
211. The Triffids - Born Sandy Devotional - 1986 : 4.02 - 201
212. Oceansize - Effloresce - 2003 : 4.02 - 196
213. Funkadelic - Maggot Brain - 1971 : 4.02 - 187
214. Slowdive - Souvlaki - 1993 : 4.02 - 181
215. Jedi Mind Tricks - Servants in Heaven Kings in Hell - 2006 : 4.02 - 181
216. Elvis Costello & The Attractions - This Year's Model - 1978 : 4.02 - 177
217. Autechre - Tri Repetae - 1995 : 4.02 - 168
218. Gridlock - Formless - 2003 : 4.02 - 164
219. John Coltrane - Giant Steps - 1960 : 4.02 - 142
220. XTC - English Settlement - 1982 : 4.02 - 142
221. Ice Cube - AmeriKKKa's Most Wanted - 1990 : 4.02 - 134
222. John Williams - Jurassic Park - 1993 : 4.02 - 107
223. Roxy Music - For Your Pleasure - 1973 : 4.01 - 233
224. Clint Mansell - Requiem for a Dream - 2000 : 4.01 - 231
225. A Silver Mt. Zion - He Has Left Us Alone, But Shafts of Light Sometimes Grace the Corner of Our Rooms... - 2000 : 4.01 - 225
226. Black Sabbath - Heaven and Hell - 1980 : 4.01 - 213
227. Tindersticks - Curtains - 1997 : 4.01 - 204
228. Makaveli - The Don Killuminati: The 7 Day Theory - 1996 : 4.01 - 198
229. Angelo Badalamenti - Twin Peaks - 1990 : 4.01 - 187
230. Peter Gabriel - Peter Gabriel - 1982 : 4.01 - 174
231. Big Punisher - Capital Punishment - 1998 : 4.01 - 172
232. Autechre - Incunabula - 1993 : 4.01 - 145
233. Opeth - Morningrise - 1996 : 4.01 - 144
234. Randy Newman - Good Old Boys - 1974 : 4.01 - 140
235. David Crosby - If I Could Only Remember My Name - 1971 : 4.01 - 138
236. Guided by Voices - Bee Thousand - 1994 : 4.01 - 137
237. The Waterboys - A Pagan Place - 1984 : 4.01 - 131
238. Fairport Convention - Unhalfbricking - 1969 : 4.01 - 114
239. Machine Head - Burn My Eyes - 1994 : 4.00 - 244
240. Kubus - Buitenwesten - 2004 : 4.00 - 222
241. Carole King - Tapestry - 1971 : 4.00 - 220
242. Dinosaur Jr. - You're Living All over Me - 1987 : 4.00 - 210
243. Fish - Vigil in a Wilderness of Mirrors - 1990 : 4.00 - 202
244. Angus and Julia Stone - A Book Like This - 2007 : 4.00 - 201
245. Steven Wilson - Insurgentes - 2008 : 4.00 - 199
246. Common - Like Water for Chocolate - 2000 : 4.00 - 186
247. Archive - Controlling Crowds - 2009 : 4.00 - 180
248. Cocteau Twins - Garlands - 1982 : 4.00 - 176
249. Ayreon - The Human Equation - 2004 : 4.00 - 174
250. King Crimson - Larks' Tongues in Aspic - 1973 : 4.00 - 156

avatar van chevy93
Schitterend lijstje waar ik nu al heel wat persoonlijke favorieten in terug zie. Alle 250 albums recenseren, is dat niet een wat optimistisch streven?

Misschien is het leuk om iedere week één of twee albums te nemen? En deze dan met wie wil beluisteren/becommentariëren/bespreken.

avatar van Rhythm & Poetry
Top Snoeperd. Ik prik zo nu en dan een vorkje met je mee.

avatar van Snoeperd
chevy93 schreef:
Schitterend lijstje waar ik nu al heel wat persoonlijke favorieten in terug zie. Alle 250 albums recenseren, is dat niet een wat optimistisch streven?

Misschien is het leuk om iedere week één of twee albums te nemen? En deze dan met wie wil beluisteren/becommentariëren/bespreken.


Snoeperd schreef:
(op m'n dooie gemak)


Maar aan zoiets zat ik inderdaad te denken. Iedere week een album in het zonnetje zetten en uiteindelijk steeds een recensie neerzetten.

avatar van chevy93
Op je dooie gemak, die ken ik. Dan heb je over een jaar misschien 10 albums gedaan.

avatar van The Scientist
Redelijk leuke lijst, wel jammer dat alle jazz-albums gewoon onbetwiste klassiekers zijn in plaats van onbekende pareltjes... verbaast me bovendien hoogst dat Pale Ravine gewoon al meer dan 100 stemmen heeft.

avatar van Don Cappuccino
Kijk Refused en The God Machine eens shinen in de top 20!

Wat vooral opvalt is dat het metalgehalte flink omhoog gaat. En dat die prachtplaat van Otis Redding ook een geweldige positie krijgt.

avatar van gherdt
Hulde hulde! Leuke lijst!

avatar van Masimo
Leuke lijst, puik werk, Snoop

avatar van niels94
Schitterend lijstje zeg. Veel ken ik al, veel wil ik nog beluisteren. Ik zal af en toe ook meedoen, denk ik van plan te zijn.

Misterfool
Leuk Snoeperd
Music for 18 musicians op no 25

Cured
leuk idee; ik zal de lijst eens doornemen.

avatar van Rhythm & Poetry
Als Snoeperd het goed vindt wil ik deze gehele lijst ook wel afwerken en mijn bevindingen plaatsen in dit topic.

avatar van chevy93
Wat een sletje ben je toch ook.

avatar van Rhythm & Poetry
Ik lift gewoon graag mee op andermans succes.

avatar van Snoeperd
Rhythm & Poetry schreef:
Als Snoeperd het goed vindt wil ik deze gehele lijst ook wel afwerken en mijn bevindingen plaatsen in dit topic.


Dat was juist de bedoeling. Ik ben net begonnen met mijn recensie van Cannonball Adderley.

avatar van Rhythm & Poetry
Ah mooi, ik wilde nu juist vanaf 250 beginnen. Komen we elkaar bij 125 weer tegen.

avatar van Snoeperd
#1 Cannonball Adderley - Somethin' Else


(afbeelding)


Jaar: 1958
Gemiddelde: 4,26
Aantal stemmen: 248
Genre: Jazz (Hard Bop, Bebop)

Tracklist:

1.Autumn Leaves (11:02)
2.Love for Sale (7:07)
3.Somethin' Else (8:15)
4.One for Daddy-O (8:26)
5.Dancing in the Dark (4:07)
Bonustrack:
Bangoon / Alison's Uncle * (5:05)

Bandleden:

Cannonball Adderley - alto saxophone, leader
Miles Davis - trumpet
Hank Jones - piano
Sam Jones - bass
Art Blakey - drums

Recensie:

Cannonball Adderley maakte met Somethin' Else, zo bleek later, een van de grootste jazz-klassiekers ooit. Dat deed hij niet in zijn eentje. Op de hoes zie je onder andere de grote namen Miles Davis en Art Blakey prijken. Er wordt zo nu en dan gediscussieerd over hoe groot de invloed van Cannonball Adderley nou eigenlijk was. Omdat ook Miles Davis bijvoorbeeld erg veel invloed zou hebben gehad. Ook zijn de composities veelal niet door hemzelf gemaakt. Dat gebeurt echter wel vaker in de jazz. Wat in ieder geval vast staat dat dit album gezien wordt als een klassieker binnen de jazz, iets wat ik alleen maar kan beamen.

Adderley's Somethin' Else telt vijf tracks. De eerste vier tracks zijn allen gebouwd rond een thema, wat voor mij als doetje in de jazz erg prettig luistert. Neem de eerste track bijvoorbeeld, Somethin' Else, er wordt steeds begonnen met het thema, om daarna over te gaan tot solo's, om het nummer verder uit te diepen.
Somethin' Else kan zich geen betere start wensen als met Autumn Leaves. De eerste blazers laten heel veel emotie horen. Het is een droevige start die me doet denken aan mooie landschappen onder een donkere dreigende hemel. Die toon verandert snel met de eerste solo. Het nummer is zeker nog niet vrolijk. Maar wordt wel iets minder droevig. De solo's zitten vol mooie passages, ik vind zeker niet alles even sterk aan de solo's, maar bij momenten raakt het je. Geniet je niet van de solo's, dan nog is het een swingend geheel door de stuwende baslijn.
De solo's zijn zeker niet saai en bij vlagen mooi, maar op gegeven moment verlang je wel weer naar het beginthema. Dat komt er op dit album gelukkig steeds snel genoeg, op dit nummer is de overgang van de pianosolo naar het thema subliem, de blazers knallen er dan weer in. De sfeer wordt weer even droevig als op het begin en daarmee fade dit klassieke jazznummer uit.

Autumn Leaves is echter niet mijn favoriet van deze plaat, dat is namelijk het tweede nummer Love For Sale.
Love For Sale vind ik een vrolijk nummer, ik voel me er wel bij in m'n sas. Nummers hoeven niet droevig te klinken om heel erg mooi te zijn. Daar is dit nummer het bewijs wel van. Het beginthema is zo prachtig dat het me gewoon gelukkig maakt en ook de eerste solo bijvoorbeeld is niet te versmaden. Love For Sale is ook een van de weinige jazz-nummers die ik van top tot teen helemaal voel. Bij dit nummer spelen alle instrumenten perfect op elkaar in. De piano bijvoorbeeld, die er steeds heerlijk doorheen komt.

Volgende nummer is het door Miles Davis gecomponeerde titelnummer. Wat weer opvalt zijn de deuntjes op de blazers die meteen in je hoofd blijven zitten. De eerste minuut van dit nummer kan dagen in mijn hoofd blijven zitten. Juist de solo's in dit nummer vind ik van hoog niveau. De ene na de andere fijne passage volgt met als hoogtepunt de passage rond ongeveer de 4de minuut. Ook heeft Somethin' Else een fantastisch einde, waar ik eigenlijk met het schrijven van deze recensie pas achter kom. Eerst dat ontzettend fijne stuk op de piano en dan komen die swingende blazers er weer bij. Dat is een erg krachtig stuk.

One For Daddy-O heeft misschien wel het lekkerste begin van alle jazznummers die ik ken. Het nummer start met enorm lekker vibe. Niet meeneuriën is onmogelijk. De manier waarop de eerst solo instart vind ik ook magistraal gedaan. Het stuk erna vind ik helaas iets minder. Misschien is het doordat we al tegen het einde van de plaat komen, maar het pakt me niet echt. Dan wordt het weer even de ene oor in, andere oor uit-jazz. Pas de laatste dertig seconden veer ik weer op als het thema van het begin weer terugkomt. Wie weet groeit dit nog, ik hoop het, want het begin en eind zijn fantastisch te noemen.

Het laatste nummer Dancing In The Dark is een zwoel nummer om mee te eindigen. Het heeft een beetje loom en duister sfeertje wat goed bij de titel past. Het saxofoonspel is zeer gevoelig en boeit het hele nummer lang. Tot aan het einde toe dus, en juist dat einde is briljant. Een echte goede climax zoals een jazzalbum hoort te eindigen. De baslijn stopt, alleen de fantastische blazers blijven over, waarna de piano daarna nog even terugkomt voor de laatste tonen. Het zal wel cliché zijn in de jazz, maar ik vind het ontzettend gaaf klinken.

Ik ben niet bekend met jazz en ik vraag me af of ik ooit echt een jazzliefhebber wordt. Toch ben ik nu al wekenlang in de ban van dit fantastische jazz-album en heb ik het gevoel dat dit album toch de deuren opent naar andere jazz. Voor iedereen die net zo'n beginner is als mij in het jazzgenre is dit een dikke aanrader vanwege de relatief duidelijke songstructuren en de heerlijke bas- trompet- en saxofoonloopjes.

4*

avatar van chevy93
De eerste vier tracks zijn allen gebouwd rond een thema, wat voor mij als doetje in de jazz erg prettig luistert. Neem de eerste track bijvoorbeeld, Somethin' Else, er wordt steeds begonnen met het thema, om daarna over te gaan tot solo's, om het nummer verder uit te diepen.
Dat is voor mij goed nieuws. Sowieso denk ik dat dit een jazz-album voor mij is gezien je bericht.

Omdat de bovenkant voor mij interessanter lijkt, ga ik denk ik met Snoeperd meedoen. Sorry Rob.

avatar van Rhythm & Poetry
Prachtige aftrap Joep! Ik hou het wat kleiner.

250. King Crimson - Larks' Tongues in Aspic


(afbeelding)

Mijn avontuur begint bij King Crimson – Larks’ Tongues in Aspic. De tweede plaat van King Crimson die ik ken. In the Court of the Crimson King vond ik geweldig, maar kent met Moonchild helaas een wat minder nummer. Hoe zit het met deze plaat?

Het eerste dat mij opvalt is dat het wat minder epische stukken bevat dan de plaat die ik al kende. Dat maakt het op het eerste gehoor wellicht minder opwindend, maar de lange, uitgesponnen stukke muziek zorgen toch voor genoeg spanning en verrassing. Bovendien komen nummer als Larks Tonguis in Aspic, Pt. 1 en Pt. 2 toch behoorlijk los en werkt de melodrama (veroorzaakt door strijkers) op Exiles ook behoorlijk goed. En als ik dan ook nog eens de herkenbare gitaarrif van Book of Saterdays hoor, dan wordt een mens simpelweg vrolijk. Ik herken die rif met dank aan een hiphopnummer: CunninLynguists – Doin’ Alright.




Opnieuw ligt niet elk nummer van de groep me even goed. Easy Money werkt voor mij niet echt, hoewel ik het gitaarspel (even na 3 minuten) behoorlijk goed kan waarderen. En hoewel de zang van John Wetton mij absoluut niet stoort ben ik er ook geen al te groot fan van. Het voegt mij te weinig toe aan de instrumentatie, die ik negen van de tien keer (of 5 van de 6 keer) wel erg sterk vind. Wat is er dan “mis” met de zang, ik ben bang dat ik het te gewoontjes vind klinken. Ik hoor geen man die met bezieling of spanning zingt. Geef mij dan maar gewoon een nummer als The Talking Drum. Met een heerlijk trage opbouw en naarmate de track vordert steeds meer geluid en steeds meer emotie (terwijl het behoorlijk klein wordt gehouden).

Wat mij betreft is Larks’ Tongues in Aspic een plaat in de schaduw van In the Court of the Crimson King. Bij zin in King Crimson kies ik dan ook eerder voor de debuutplaat. Waar dat album schreeuwt om een luistersessie is dit album niet meer dan fijn luistervoer.

3,5*

avatar van chevy93
Ik weet niet in hoeverre je bekend bent met King Crimson, maar King Crimson - Red (1974) kan jij wel waarderen, denk ik. De laatste keer Larks' is voor mij alweer ruim een jaar geleden. Kan me prima vinden in je bericht. Beetje te speels.

avatar van Rhythm & Poetry
Die zal ik binnenkort ook eens proberen dan.

avatar van Snoeperd
Starless is een wereldtrack die jou zeker ook zal bevallen en de rest van het album is ook enig

avatar van Snoeperd
Rop, ik wens je alvast veel plezier met het volgende album. 1 uur en 42 minuten lang en het kopje metal erbij, dat zal je vast bevallen.

avatar van Rhythm & Poetry
Ik kijk er enorm naar uit.

avatar van chevy93
Ik zou een joker spelen.

avatar van niels94
Juist niet, ben wel benieuwd wat Rob erover te zeggen heeft

avatar van Rhythm & Poetry
Misschien ontdek ik wel een sample die CunninLynguists ook heeft gebruikt.

avatar van Snoeperd
#2 The God Machine - Scenes From The Second Story


(afbeelding)


Jaar: 1993
Gemiddelde: 4,25
Aantal stemmen: 168
Genre: Hard Rock,

Tracklist:

1.Dream Machine (5:24)
2.She Said (4:40)
3.The Blind Man (5:58)
4.I've Seen the Man (2:39)
5.The Desert Song (5:12)
6.Home (5:20)
7.It's All Over (5:55)
8.Temptation (5:13)
9.Out (5:08)
10.Ego (3:34)
11.Seven (16:38)
12.Purity (8:55)
13.The Piano Song (4:57)

Tijdsduur: 1:19:33


Bandleden:

Robin Proper-Sheppard - guitar/vocals
Jimmy Fernandez - bass
Ronald Austin - drums

Recensie:

The God Machine maakte in zijn korte bestaan maar twee albums. Scenes From The Second Story is het debuutalbum van de band. Ze hebben nooit de stap naar een groot publiek kunnen maken, ze maken het de luisteraar dan ook niet makkelijk op dit album. Het is een kluif van 1 uur en 19 minuten, iets waarvoor veel mensen al afhaken.
Toch is deze hardrockplaat wel degelijk toegankelijk en is het een aanrader om te gaan luisteren.

Een paar jaar geleden ontdekte ik de hardrockband AC/DC. Nog steeds vind ik dit een van de beste bands die er is. Ik ging meer hardrock opzoeken, voornamelijk uit dezelfde tijd. Maar bands als Deep Purple, Guns N' Roses maar ook Dream Theater konden mijn aandacht destijds niet krijgen. AC/DC maakt dan ook een heel andere soort hardrock. The God Machine is dan weer heel anders als AC/DC. Het heeft een compleet ander geluid. Het is namelijk een stuk epischer. De nummers zijn heel groot aangezet. Een nummer als de opener is bijvoorbeeld niet alleen erg lekker maar ook erg sfeervol.

Het begin van de plaat vind ik erg sterk. De nummers zijn hier nog behoorlijk recht toe-recht aan wat er voor zorgt dat de opening van deze plaat erg aangenaam is. Bij het eerste keer luisteren van deze plaat was ik al meteen weg van nummers als She Said, dat uitblinkt met een fantastisch einde waarin de zangkwaliteiten van de zanger naar voren komen. Hij wekt in het laatste stuk van dit nummer veel emotie op met zijn wanhopige stem.
De stevige rock zet zich ook voort in de nummers The Blind Man en I've Seen The Man, waarvan The Blind Man toch een serieus hoogtepunt is met een erg goede opbouw.

Met The Desert Song maakt de plaat een omslag. De hardrock wordt aan de kant gezet en daarvoor in de plaats komt er een zeer sferische track. The Desert Song is een groot hoogtepunt op dit album. Het is een kille track met een zeer, zeer onheilspellende sfeer. De samenzang is akelig, maar echt prachtig. Mede door de tekst beeld ik me altijd het nieuws over de eigenaar van een concertzaal in die dood is gegaan in de woestijn door uitdroging. Alles aan deze track doet denken aan de dood.

Met Home volgt de kleine hit die van dit album afkomstig is. Nou ja, het kwam in de hitlijsten. Laten we het zo zeggen. Home kan qua sfeer het vorige nummer niet benaderen, maar is juist wel weer een erg lekkere hardrocktrack. Het had zomaar een nummer voor Pearl Jam kunnen zijn met de aanstekelijke en fantastische riffs in dit nummer. Home is een klasbak van een nummer, de zanger zingt hier de longen uit zijn lijf en bewijst een erg krachtige zanger te zijn met een groot bereik. En hij heeft niet alleen een groot bereik, maar ook veel gevoel in zijn stem. In It's All Over, een rustig nummer dat waarschijnlijk erg persoonlijk is voor de zanger. Dat moet wel, met prachtig gezongen regels als "She said why do all the things have to change." Voor het eerst dit album weet de zanger mij echt diep te raken. De zang op dit nummer gaat door merg en been.

Kritiekpunt op dit album is dat het wel wat aan de lange kant is. Een instrumentaal nummer als Temptation is zeker niet slecht maar het zijn wel de nummers waarbij ik twijfel of ik het album uit ga luisteren, in de wetenschap dat ik het beste al heb gehad. Niet dat erna nog louter slechte nummers komen, dat zeker niet. Want met het nummer Out is het niveau erg hoog. Out valt mij op door een erg mooie tekst, die veel ruimte laat aan de verbeelding, terwijl het toch een erg duidelijk tekst is.
Ego valt dan weer erg op door het intro. Ego begint rustig maar heeft een schitterende uitbarsting, de riff maakt dit nummer erg goed.

De schuldige aan de lengte van dit album is Seven. Dat is een 17-minuten durend nummer, dat ruim de tijd gebruikt om op te bouwen. Seven is een bezwerend nummer. En ook een nummer waar echte post-rock invloeden te vinden zijn. De riff is de hele tijd hetzelfde en aan de hand daarvan wordt naar mooie climaxen opgebouwd. Seven is een nummer dat ik erg interessant vind, maar helaas kan ik nog niet zeggen dat ik er compleet weg van ben. Maar wat niet is kan nog komen, hoop ik dan.
Purity is ook een lang nummer, maar vind ik zelf wat beter geslaagd. De gitaarriff vind ik sowieso mooier bijvoorbeeld. En de climax die vanaf ongeveer vijf minuten wordt ingezet vind ik heel erg geslaagd.

Met The Piano Song, eigenlijk wel een instrumentaal niemendalletje eindigt deze plaat. Je kan het meer zien als een soort outro, maar wat mij betreft had een stevig en episch rockalbum niet moeten eindigen met zo'n flauw pianonummertje. Purity was een betere afsluiter geweest. Al bij al een erg mooi album waarin de drums, af en toe de riffs en af en toe de zang zeer positief opvallen. Op een paar songs na is ieder nummer van hoog niveau en zijn onder andere Dream Machine, The Desert Song en Home echte uitschieters. Scenes From The Second Story zal ik in de toekomst nog al eens op gaan zetten, niet alleen omdat ik het nu al goed vind, maar ook omdat ik denk dat er nog veel meer in zit waar ik nog niet achter ben.

3,5*

avatar van Teunnis
Leuk mannen, ik zal met Snoeperd meegaan, van 1 naar 250. Wel in een lekker rustig tempootje hoor. Ik zie al een hoop 4,5*- en 5*-albums in de lijst staan, waaronder de nummer 1. Dat wordt makkelijk recenseren
EDIT: Ik zie dat ik nog niet gestemd heb, maar volgens mij ken ik Somethin' Else al behoorlijk goed. Later vanavond zal ik er wel achter komen.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:49 uur

geplaatst: vandaag om 22:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.