Happy Camper is een meerjarenproject van Job Roggeveen, de toetsenist van El Pino and the Volunteers en uiteraard van Manfred de witte yeti die het boegbeeld van deze band is geworden. Tegen een hoge prijs overigens.

Ik heb eigenlijk maar weinig met kamperen. De videoclip van Born with a Bothered Mind met Manfred in de hoofdrol vat zo'n beetje alle vooroordelen die ik over camperen samen. Met deze cd heb gelukkig ik een stuk meer.

Job Roggeveen heeft een scala aan gastartiesten uitgenodigd: Bouke Zoete (The Kevin Kostners), Leine, Odilo Girod (Coparck), Marien Dorleijn (Moss), Ricky Koole, Tim Knol, Appel en David Pino (El Pino & The Volunteers), Janne Schra (Room Eleven, Schradinova), Johannes Sigmond (Blaudzun) en Helge Slikker (Storybox). Daarnaast 'toetert' Kyteman ook nog een stukje mee. Ondanks de grote inbreng van die gastmuziekanten blijft het een prachtig geheel. Een mix tussen Franse en Oost-Europese klanken.

Mijn hoogtepunten:
Born with a Bothered Mind is een vrolijk begin. Zeker met de clip erbij. Leedvermaak.
De bijdrage van Kyteman aan het melancholische When Bombs Might Explode is overduidelijk.
Tim Knols A Small Step for Mankind is een mooie nostalgische poptrack zoals we van Knop mogen verwachten.
De vergelijking met Yann Tiersens Amélie ligt op de loer bij het horen van A Day at the Mall.
De vocalen op Made to Be Wanting worden verzorgd door Janne Schra. Die ook dicht bij haar zelf blijft met dit nummer.

Zoveel verschillende Nederlandse muzikanten bijeen en toch zo'n mooi frivool geheel. Ik hoor Yann Tiersen van de Amélie soundtrack, Beiruts The Flying Club Cup en zelfs af en toe een beetje de Sufjan Stevens van Illinoise.
Een Happy Camper word ik er niet van, maar Happy zeer zeker wel. Laat de lente maar beginnen!

Ik had hem al een tijdje binnen via de achterdeur. Nu ook eindelijk in officiele vorm met artwork.

Eigenlijk kan ik heel goed begrijpen dat je deze muziek niets vindt. Geduld is een vereiste. Ik vergelijk deze muziek dan ook met kijken naar de sterren. Het moet donker zijn en de blik helder. Vervolgens moet je minutenlang staren, of luisteren in dit geval. Terwijl er niets gebeurt en ook nooit iets zou gebeuren, enkel het fonkelen van de sterren.

De hoop alleen al op dat er iets gaat gebeuren, iets van een vallende ster, is voldoende om mij te boeien. Voordat je het weet ben je een uur verder en is er nog altijd niets gebeurd. Het is lang geleden dat zo weinig me zo lang heeft weten te boeien.