menu

Hier kun je zien welke berichten DwarfeD als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Ceephax Acid Crew - United Acid Emirates (2010)

4,0
Zeer aangename ontdekking dit nieuwe album van Ceephax Acid Crew. Om eerlijk te zijn ben ik niet heel bekend met ander werk van deze producer uit Engeland. Maar dit album is een zeer positieve eerste kennismaking. In eerste instantie deed het me erg denken aan het eind 2008 uitgebrachte Where Were U in '92? van Zomby. Dit komt vooral door de combinatie van oude rave samples en acid geluiden met een wat modernere productiestijl, die ook op de plaat van Zomby is terug te vinden.

Een aanrader voor eenieder die nog altijd de houseplaten uit het begin van de jaren '90 weet te waarderen. Na twee luisterbeurten geef ik het een 3,5, maar dat kan de komende weken zeker nog een 4,0 of hoger gaan worden

Felix - #1 (1993)

3,0
sq schreef:
Wel, ik heb de CD nu in bezit, voor een mooi prijsje, maar dit is NIET wat je wil. Ik zie hier veel lovende woorden voor Don't You Want Me, maar de versie waarin ik dat nummer ken staat hier dus niet op. En het is niet zomaar een beetje anders. Het klinkt een beetje als een dubversie, het duurt slechts 4 minuten en typerende synthesizerthema ontbreekt. Ik moest waarachtig zoeken naar de overeenkomsten.


Jaren geleden had ik precies hetzelfde, ik kocht de CD voor een zacht prijsje op eBay en kwam er vervolgens achter dat de bekende mix van het nummer er niet op staat. De mix die iedereen kent is de 'Hooj mix' die inderdaad is gedaan door Rollo & Red Jerry.

Het album zelf is een vrij korte - maar zeven nummers (!) - middelmatige danceplaat, waarvan eigenlijk alleen de laatste track echt blijft hangen. Prima plaatje voor op de achtergrond, maar niks bijzonders.

Slam - Year Zero (2004)

4,5
Een van de betere albums van deze formatie uit Glasgow. Waar ze tegenwoordig meer minimal techno-achtige platen uitbrengen, horen we op dit album een ijzersterke mix van tech house, electro, techno en mooie gastvocalen. Opener This World met Tyrone Palmer op zang is wat mij betreft meteen de sterkste track van het album. De combinatie van zijn mooie stemgeluid met precies de goede elektronische sound er onder leveren me iedere keer weer kippenvel op. Andere fijne tracks zijn Kill the Pain, Bright Lights Fading - het stemgeluid van Billie Ray Martin gaat nooit vervelen - en afsluiter Human waarin een ouderwets technogeluid ten gehore wordt gebracht.

Voor mij is dit een klassieker die wat mij betreft thuis hoort in het rijtje van Leftism, Beaucoup Fish en Night Works: een 4,5 dus!