menu

Donald Fagen - Kamakiriad (1993)

mijn stem
3,57 (100)
100 stemmen

Verenigde Staten
Jazz / Pop
Label: Reprise

  1. Trans-Island Skyway (6:30)
  2. Countermoon (5:06)
  3. Springtime (5:06)
  4. Snowbound (7:09)
  5. Tomorrow's Girls (6:18)
  6. Florida Room (6:02)
  7. On the Dunes (8:07)
  8. Teahouse on the Tracks (6:10)
  9. Big Noise New York * (5:21)
  10. Confide in Me * (4:15)
  11. Blue Lou * (7:02)
  12. Shanghai Confidential * (4:54)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 50:28 (1:12:00)
zoeken in:
3,5
Dit album heeft voor mijn niet de echte Fagen/Steely Dan sound zoals alle andere albums erna wel weer hebben. Ik draai hem niet vaak maar als ik dat wel doe blijft hij wel aanstaan.

avatar van andré
3,5
Dit album is zelfs voor Steely Dan/Donald Fagen-begrippen gewoon te gladjes. Het is zeker niet slecht, maar het kabbelt wat plichtmatig voort. Een fikse tegenvaller, zeker als je bedenkt dat Donald hier verdorie dik 10 jaar na 'The Nightfly' mee aan komt zetten

avatar van bawimeko
5,0
Okee, het is allemaal aalglad en bijzonder gelikt, maar daardoor juist erg mooi. Precies de richting van zijn latere solo-albums (Morph the Cat) en Two Against Nature. Niks wereldschokkends, klinkt erg fijn!

EVANSHEWSON
andré schreef:
Dit album is zelfs voor Steely Dan/Donald Fagen-begrippen gewoon te gladjes. Het is zeker niet slecht, maar het kabbelt wat plichtmatig voort. Een fikse tegenvaller, zeker als je bedenkt dat Donald hier verdorie dik 10 jaar na 'The Nightfly' mee aan komt zetten


Ik vind deze ook veel minder dwingend of sterk dan The Nightfly, wat ik een ongelooflijk klassiek album vond.
Iets te gelikt en iets te weinig geniale songs zoals op dat eerder album. Maar slecht is dit zeker niet.

***1/2

avatar van Gert P
3,5
Af en toe toch wel lekkere muziek.

avatar van bikkel2
3,5
Fagen zet hier weer onbekommert de lijn van Steely Dan voort.
Maatje Walter Becker nam de produktie voor zijn rekening , en zo heb je weer een relax album die net zo goed onder de Steely Dan vlag uitgekomen had kunnen worden .
Het sfeertje , alles weer strak uitgedoktert , en met veel vernuft ingespeeld .
Wederom geen vuiltje aan de lucht dus . Puntje van kritiek de aalgladde produktie . Ja en misschien het wat ontbreken van echte verrassingen .
Hoe dan ook blijft deze muziek tijdloos en zeer prettig in het gehoor .

avatar van koel
4,5
Heb zojuist via eBay de DVD-A weten te bemachtigen! Fantastisch gemixed en komt beter uit de verf dan de 2.0 CD, die inderdaad wat gladjes, ietwat uberstrak in elkaar zit. De DVD-A trekt alles wat meer uit elkaar en plaatst de verschillende elementen mooier in perspectief. Topper!

avatar van bawimeko
5,0
Verhoogd naar 5 sterren! Wat mij betreft de beste soloplaat van Donald Fagen!
Als eerbetoon toegevoegd aan mijn blog:
Ultieme Muziekrecensie: Don...

4,5
Niet zo goed - in mijn beleving dan - dan the Nightfly, maar het zit wel zo perfect in elkaar dat ik slechts een half puntje minder geef dan The Nightfly. De heren Becker en Fagen, jaja ook Becker want die speelt gewoon lead guitar, gaan nooit over één nacht ijs. Een keur aan medewerkers weer opgetrommeld en het geheel klinkt als...............ja gewoon als Steely Dan, want dat is het gewoon ook. Kun je altijd opzetten!! Met een top(!) openingnummer voel je je direct al in de Steely Dan stemming

avatar van ChrisX
Voor het eerst in jaren weer beluisterd en daar waar in het verleden het kwartje nog niet helemaal was gevallen, kwam dit album nu ongenadig goed bij mij binnen. Daar waar ik met ander werk van Fagen nog wel eens moeite heb om nou echt te doorgronden waar het allemaal over gaat, heb ik hier dat probleem niet. En ja, dan de muziek ... ik zie opmerkingen over glad en zo maar ik hoor iets heel anders: meticulous noemen ze het in het Engels. Dit is album waarbij het venijn hem zit in de details. Het is ook een album dat je zeker niet te zacht moet draaien, het is een van die cd's die het verdragen om hem flink hard te draaien. Die gortdroge drumsound komt dan pas echt tot zijn recht.

Ga hem binnenkort nog weer eens draaien en me dan helemaal focussen op de ritmesectie en in het bijzonder Walter Becker's basspel want hij doet hier bij vlagen hele hele mooie dingen.

avatar van Deranged
Net zo smooth en strak als The Nightfly.

Daarmee noem ik het dus eigenlijk ook 'glad', want dat is Donald wel.

Maar dat is in mijn beleving geen minpunt.

4,5
Jammer dat het totaal cijfer zo laag stat. Deze man maakt alleen maar topalbums waarover is nagedacht

avatar van bawimeko
5,0
Ik denk dat het voor menig luisteraar té glad klinkt; terwijl deze ode aan technologie juist klinkt zoals het hoort te klinken; als een perfecte, goed afgestelde auto. Dient inderdaad zoals ChrisX al meldt lekker hard te worden afgespeeld, zoals het heerlijke ''laag'' in Snowbound's Intro of de prachtige uitloop van On The Dunes.

avatar van Broem
4,0
Donald Fagen heeft natuurlijk altijd bekend gestaan als de perfectionist die geen detail aan het toeval overliet. Dat hoor je terug in de produktie. Zowel muzikaal als geluidtechnisch klopt het als een bus. Voor de een klinkt dat erg sophisticated maar voor de ander teveel binnen de lijntjes (vooruit 'glad') Het zijn geen albums die meerdere keren per jaar uit de kast komen maar als ik er weer eens naar luister kan ik erg genieten van de muzikale pracht en die overheerlijke strakke produktie.

WPE
Vooruit, 3,5 dan, omdat het Donald Fagen is. En zijn muziek is perfect geschreven, uitgevoerd en opgenomen. En het is altijd herkenbaar. Maar ik merk bij mezelf tijdensj het beluisteren van dit album toch dat mijn gedachten af en toe wat afdwalen en er niet bij ben (of blijf). Met andere woorden: perfect maar niet boeiend. Althans, niet 50 minuten lang.

avatar van Twinpeaks
3,0
Als een aal in een emmer met snot zo glad . Maar toch kwaliteit. Iedere noot op zijn plaats en zeer doordacht met de breaks op de juiste tijd in de nummers. Muziek waar je je nooit een buil aan kunt vallen . Ik vind hem wel minder dan zijn voorganger dus ik parkeer deze op een half sterretje minder .

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,0
Wederom loepzuiver opgenomen en zeer knap gemusiceerd.
Fagen blijft een fijn stemgeluid hebben maar de jazzinvloeden zijn niet helemaal aan mij besteed.
Zelfde euvel als bij The Nightfly en enkele Steely Dan nummers.
Het nummer Tomorrow's Girls springt er wat mij betreft bovenuit.

avatar van Dirruk
4,0
Weer genoten van dit album. Echt zo'n productie waar je graag voor gaat zitten lijkt me.

Draai hem veel rond de zomertijd. In de herfst en winter komt hij absoluut niet de kast uit.

Score met een halfje verhoogd.

Lang getwijfeld of ik deze zou dumpen in mijn cd kast, maar ik ben blij dat ik na het beluisteren mijn opinie moet herzien. Toch wel een aardig plaatje. Ok The Nightfly blijft een klassieker en ik grijp al sneller naar deze. Maar deze zal ik in de toekomst ook nog wel draaien. Tja en net als Steely Dan klinkt alles weer loepzuiver.

avatar van bikkel2
3,5
En toch ook weer de connectie met Walt Becker, die op de producer stoel zit. Niet lang hierna gingen de mannen onder de Steely Dan vlag op tour. En dat was ook lang geleden.
Lekkere lome plaat met het bekende recept. Lekkere grooves, maar het songmateriaal is wat wisselend in kwaliteit.

avatar van Queebus
4,0
Die bas in Snowbound gaat zo laag dat mijn stereo er hoorbaar moeite heeft met de weergave. En ik heb heus leuk spul staan (Magnat Zero 8, Luxman L430, Denon DCD 2560).

Kamakiriad werd destijds aangeprezen om de stereo te testen. Gelukkig is het veel meer dan een audiofiele beleving. Maatje Walter Becker biedt de helpende hand en Kamakiriad is gewoon een relaxte plaat.

+ Trans-Island Skyway, Springtime, Snowbound

avatar van Tony
3,5
Het minste album uit de hele carrière van Donald Fagen. Er moet er een de minste zijn natuurlijk. Het album is, om op positieve noot te beginnen, fantastisch geproduceerd. Maar de composities an sich zijn gewoon niet zo sterk, met name de coupletten komen op momenten behoorlijk geforceerd over, dan lijkt Fagen kant noch wal te raken en vraag ik me af of hij zelf wel weet waar het nummer eigenlijk heen gaat. Gelukkig herpakt hij zich even zo vaak in soms sterke, op zijn minst herkenbare refreinen. De akkoordenschema's zijn voor Fagen / Steely Dan begrippen erg monotoon, de variatie is ver te zoeken. De ritmesectie lijkt regelrecht uit de drumcomputer en synthesizer te komen, wat ook al niet bijdraagt aan een positieve beoordeling. Maar het is en blijft Donald Fagen natuurlijk, dus echt slecht wordt het nergens.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:36 uur

geplaatst: vandaag om 11:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.