U2 - Achtung Baby (1991)

Moet heel bevreemdend geweest zijn. Dat zijn dus historische momenten die je nooit vergeet.

Klopt. Zeker omdat ze zelf de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt. Heb hier nog een paar originele Duitse kranten liggen van die dag.
ps. Er gingen ook 2 tantes en een oom van mij mee met die citytrip.

Dat laatste is deels waar, U2 hebben als passagiers er nog een nummer die richting op gemaakt met Pavarotti

Bedenkelijk nummer? Wellicht inderdaad een rariteit, maar heb het altijd een fijn nummer gevonden.

Na vele jaren weer eens gedraaid voor mijn late '1001 Albums' challenge.

Ik denk dat hier het meeste al is gezegd over dit album op de laatste 30 pagina's. Het was echt U2 die een nieuwe richting opging, met een ontzettend sterk - en beetje duister - album. Nummers als Until The End Of The World, One, Mysterious Ways en mijn persoonlijke favoriet Acrobat staan nog echt fier overeind na al die jaren.
Tekstueel is dit waarschijnlijk ook het beste dat de band heeft uitgebracht, waar Bono de snel veranderende wereld interpreteert en zijn persoonlijke huwelijksproblemen erg mooi weet te beschrijven.
Dan kun je die enkele mindere nummers toch wel langs je heen laten komen zonder ze over te slaan.

Alleen iets waar ik erg weinig over lees, en ik zal er waarschijnlijk erg alleen in staan, is dat ik niet zo gek ben op de productie van Daniel Lanois. Nu is het inderdaad minder bombastisch dan veel van hun andere werk, maar de galm, de reverb, overdrive en distorsie storen mij in enkele nummers. Ik begrijp de redenen, om meer als een live-band te klinken, meer de informatie-overload naar voren te brengen etc. Maar toch, het kan op enkele nummers voor mij wat minder om het songwriting wat meer naar de voorgrond te zetten.

Maar goed. Dit is voor mij het beste werk dat U2 ooit heeft uitgebracht.

Magnum opus van U2. M’n pa draaide de cd tot vervelens toe waardoor ik dit op latere leeftijd ben gaan waarderen. Until the end of the world met die geweldige solo, The Fly en So Cruel als top 3, de rest komt heeeeel erg dicht in de buurt.

One heeft hier veruit de meeste stemmen. Serieus??? Voor mij toch echt één van de minste nummers van dit album. Zo zie je maar...

Dat One de meeste stemmen heeft zal ook te maken hebben met de populariteit van de song. Ik vind het ook een van de mindere tracks op Achtung Baby. Het overige songmateriaal is een stuk spannender en diverser van aard.

Ik snap dat wel. One is een ballad die door een breder publiek werd opgepikt, waardoor het nummer goed scoorde in de hitlijsten (net als vier andere tracks van dit album overigens). Zelf vind ik het een goede song, maar hij valt hier wat uit de toon, omdat de meeste nummers een andere, mysterieuzere 'vibe' hebben.

Ik vond het destijds geweldig dat U2 met een totaal ander invalshoek de voorgaande periode afsloot en een nieuwe periode inluidde met een album dat echt heel anders klonk. Gedurfd én geslaagd, want hoewel ik geneigd ben de jaren tachtig als hun beste periode te bechouwen, hoort deze voor mij wel degelijk bij de topalbums van U2. Het zou helaas de laatste echte topper worden, want navolgende pogingen tot experimenteren vielen toch minder geslaagd uit.

Ik ga een klein beetje mee met Nevele in de zin dat ik wat ben uitgeluisterd op de geluidskunst van Daniel Lanois. Destijds vond ik die atmosferische benadering echt iets toevoegen aan deze plaat, en ik zou me Achtunbg baby ook niet anders kunnen en willen voorstellen dan in de huidige vorm. Maar de laatste tijd denk ik bij herbeluistering wel eens: het had een onsje minder gekund. Inderdaad, het zit de kwaliteit van de songs soms een beetje in de weg.

https://m.youtube.com/watch?v=Jl4exIuA3F0
https://m.youtube.com/watch?v=q2kcpSCik3c

Speciaal voor pureshores

Voor die tijd blijft het een dappere stap van hen (en marketingtechnisch erg slim) en het was ook logisch dat Achtung zich voor remixes leende. Dat de hardcore U2 fans er niets van moeten hebben snap ik ook wel.
Het spreekt wel voor U2 dat ze alleen met top remixers en producers werken voor dit soort klussen en geen aanrotzooiers.
Mag de Perfecto mix wel in jouw playlist af en toe luigifort ?

Alle Perfecto Mixes van ze vind ik zalig

Die Perfecto remix van Mysterious ways staat niet op de cd maxi helaas

Wel op deze:

Melon (U2) - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org

Die ik kocht op een U2 beurs midden jaren 90 in een zaaltje bij het oude Vredenburg in Utrecht, nog steeds in mijn bezit, evenals enkele U2 ringen, speldjes, live cd's en de Fly bril

dat is een zeer leuk hebbeding

Zeker, had 'm bijna verkocht

Ik ga die anniversary edition maar eens aanschaffen, al was het maar voor Mysterious ways (Perfecto mix)

Ja, zalige versie hè

In mijn beleving een album dat met de jaren alleen maar beter is geworden. Wellicht niet op de laatste plaats doordat U2 na "Achtung baby" een pad is ingeslagen dat me nooit heeft kunnen bekoren.

Hun laatste goede album

eigenlijk de omgekeerde volgorde maar ik draaide vanmiddag eerst Zooropa en daarna of eigenlijk nu Achtung Baby. Beide verhoog ik met een halve ster en dat houdt in dat AB op een zeer mooie maximale score van 5 sterren uitkomt!

Welk nummer daarvan het beste is vind ik echt heel erg moeilijk. Daar komen in principe vier nummers voor in aanmerking namelijk Until the End of the World, Who's Gonna Ride Your Wild Horses, Trying to Throw Your Arms Around the World en Ultra Violet. Tot voorheen ging ik eigenlijk altijd voor eerst genoemde maar nu neig ik toch erg naar Ultra Violet. Uiteraard zijn ook de andere nummers meer dan geweldig (anders kom je ook niet aan een 5...), Acrobat, Love Is Blindness en Zoo Station zijn ook al zo goed. Eigenlijk is het enkel Mysterious Ways die het bij mij wat minder doet en is One misschien iets te vaak voorbijgekomen op radio, tv, internet en zelfs bruiloft.

Hun beste!

Absoluut! Maar er is ook nog een “beter beste” (TUF) en een “best beste” (October).

October doet bij mij hard mee voor de titel van één na beste

Inmiddels staat er een dolby atmos versie op o.a. Apple Music: wat mij betreft is dit echt next level en ontzettend goed gemixt. Ultra Violet is echt het hoogtepunt van deze mix.

U2 op de toppen van hun kunnen, maar dat weet je pas achteraf. Wat een lekker tempo zit er in even better than the real thing.

Ja hun beste plaat nog altijd. Ik loop vaak op u2 te zeiken vind hun laatste albums lachtertjes en the Joshua Tree zwaar zwaar overschat maar dit is gewoon een sterke plaat. Punt.

De extreem positieve hype rondom The Joshua Tree heb ik ook nooit zo begrepen.
Opvolger Rattle and Hum vond ik al veel interessanter en dat geldt zeker voor Achtung Baby, wat mij betreft de parel in het oeuvre van de band.

De waardering voor dit album kwam bij mij pas vele jaren nadat het verscheen. Ik vond het bij uit komen compleet ruk weet ik nog. Op 2 á 3 nummers na. Het fantastische U2 van de jaren en albums ervoor was zo goed als verdwenen. Pas later begreep ik dat dat ook juist de bedoeling was. En toen het kwartje eenmaal was gevallen werd ik alsnog compleet gegrepen door dit prachtige album.

Vanaf Boy t/m Achtung Baby een weergaloze reeks albums daarna kakt het mijns inziens behoorlijk in.

Zooropa is mooie blindedarm aanhangsel van AB.

Dit is en blijft voor mij toch echt het aller beste wat deze band ooit gemaakt heeft. Wat mij vooral raakt is de sound die deze plaat heeft, duister, dreigend, mysterieus en tijdloos. De Berlijnse sfeer en sound past hier dan ook prima bij. Ook tekstueel is deze plaat sterk, en heeft het nog niet de maatschappijkritische en politieke lading die op hun latere platen een iets te grote invloed kreeg.
Dit is gewoon het product van een band die het beste uit elkaar wil halen en zichzelf wil vernieuwen. En dat is deze plaat maximaal gelukt met het respect voor hun originele sound. Helaas is dit op de platen hierna iets te veel herhaald en doorgeslagen.

Poeh, dit valt me toch even zwaar tegen. Ik ben niet de grootste U2 fan, maar vind The Joshua Tree ijzersterk. Maar dit... Ik kan er helemaal niks mee, misschien heeft het te maken met dat ik de weemoed/nostalgie niet voel omdat ik rond de tijd dat dit album uitkwam een jaar oud was. Maar het kabbelt voor mij een beetje vooruit zonder echt ergens heen te gaan of iets bij me los te maken qua gevoel of emotie. Ik wil het héél graag maar het ik voel het niet. Eigenlijk vind ik alleen Ultra Violet (Light My Way) een mooi nummer.