menu

Joy Division - The Best Of (2008)

mijn stem
3,98 (126)
126 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: London

  1. Digital (2:52)
  2. Disorder (3:29)
  3. Shadowplay (3:52)
  4. New Dawn Fades (4:46)
  5. Transmission (3:36)
  6. Atmosphere (4:10)
  7. Dead Souls (4:55)
  8. She's Lost Control (4:56)
  9. Love Will Tear Us Apart (3:27)
  10. These Days (3:27)
  11. 24 Hours (4:28)
  12. Heart and Soul (5:50)
  13. Incubation (2:53)
  14. Isolation (2:55)
  15. Exercice One [John Peel Show 31 Jan 79] (2:31)
  16. Insight [John Peel Show 31 Jan 79] (3:51)
  17. She's Lost Control [John Peel Show 31 Jan 79] (4:09)
  18. Transmission [John Peel Show 31 Jan 79] (3:53)
  19. Love Will Tear Us Apart [John Peel Show 26 Nov 79] (3:22)
  20. Twenty Four Hours [John Peel Show 26 Nov 79] (4:07)
  21. Colony [John Peel Show 26 Nov 79] (4:03)
  22. Sound of Music [John Peel Show 26 Nov 79] (4:21)
  23. Transmission [Recorded Live for Something Else 4 Sept 79] (3:17)
  24. She's Lost Control [Recorded Live for Something Else 4 Sept 79] (3:40)
  25. Ian Curtis and Stephen Morris Interviewed by Richard Skinner (3:32)
totale tijdsduur: 1:36:22
zoeken in:
4,5
kaztor schreef:
Die prima verzamelaar was er al. Nu wordt die bezoedeld door een m.i. inferieure, terwijl ze dezelfde verzamelaar ook een push hadden kunnen geven.

Welke is dat dan ? Ik ben benieuwd zodat ik met een gefundeerde reactie op uw reactie kan komen


avatar van Flipman
3,5
Ik geef hier een drie punt vijf op. De songs blijven geweldig, maar qua samenstelling is het nogal fantasieloos .

wijsneus
Best of is natuurlijk per persoon anders !
Maar als Decades ontbreekt, dekt de vlag de lading niet........

avatar van sander.
Wat is dit zeg, ik bepaal toch even zelf wel wat de beste Joy Division nummers zijn! Dat Decades ontbreekt is wel pijnlijk...

Ik weiger te stemmen, want de muziek is geniaal maar die nummers horen op een verdomd album te staan, in hun context, dan zijn ze het mooist.

avatar van Schizophrenia
3,5
Vandaag, heb ik hem zien liggen voor 5 euro!
De enige reden waarom ik deze zou gaan halen zijn natuurlijk van wege die super geniale Peel Sessions.

Mensen die zeggen, dat Joy Division live niet goed is, hebben die nog nooit geluisterd! Overigens is de rest van de verzamelaar redelijk kut, want je hebt natuurlijk gewoon de twee albums van deze band in huis.

avatar van Mjuman
One word (eigenlijk twee): rip-off

Het enige mooie - als dat er al is - is de foto, da's volgens mij een giga rip-off van de bekende foto van de van de band in de gangen van een tube station in London zoals dit

Lukk0
Waar is Decades? Als dat er al niet op staat, wat voor een best-of is dit dan. Geeft weer eens aan hoe verschrikkelijk weinig ze daar van muziek snappen bij Warner. Gewoon de albums, Substance en de Peel sessions halen, dan heb je alles en beter, want dan zit het nog in de originele context.

Lost Highway
Decades hoort als albumtrack op Closer, niet op een verzamelaar. Ik vind deze verzamelaar wél geslaagd, voor de beginnende of oppervlakkige Joy Division fan. Dat de echte liefhebber voor de reguliere albums kiest is niet meer dan logisch.

Lukk0
Lost Highway schreef:
Decades hoort als albumtrack op Closer, niet op een verzamelaar. Ik vind deze verzamelaar wél geslaagd, voor de beginnende of oppervlakkige Joy Division fan. Dat de echte liefhebber voor de reguliere albums kiest is niet meer dan logisch.

Ik zie een verzamelaar als de beste of populairste nummers van een artiest. Dat Decades daar in beide gevallen onder valt lijkt me duidelijk. Dat is dus de reden dat ik het nummer hier mis en dat lijkt me een grove fout van de platenmaatschappij.

Toch vind ik het wel goed dat er een verzamelaar uitgebracht is van deze grootse band, want het is altijd goed als meer mensen deze muziek leren kennen. Dus aan de ene kant een beetje een tegenvaller dit, maar om mensen JD te laten leren kennen is dit een goed begin (maar dan moet Decades er wel los bij gedownload worden).

avatar van reptile71
Dit album is denk ik alleen maar uitgebracht voor de zgn. 'Best Of mensen'. Hoor wat in de media over ene Joy Division, hey een film, goh, best een leuk nummer Love Will Tear Us Apart, ff kijken of er een Best Of is. Huppekee, kant en klaar cd'tje, hoef je zelf niet meer te kijken wat goed is want dat weten ze bij de platenmaatschappij heus wel. (zo ongeveer gaat dat denk ik) Enige voordeel is dat het zo kan beginnen en er wel nieuwe fans uit voort kunnen komen natuurlijk. Voor JD fans is dit hooguit interessant als je de Peel Sessions nog niet had en op cd wil, maar dan is het altijd nog veel leuker om The Complete BBC Recordings te hebben.

Alleen al de woorden 'Best Of' trekken volgens mij een bepaald publiek. Plus het is goed vindbaar en je (die groep mensen) kan het zonder nadenken aanschaffen. Puur strategisch gekozen naam dus.
Dat de Peel Sessions er dan allemaal opstaan is mogelijk ook heel taktisch bedacht. Dat is namelijk datgene wat zelfs veel fans nog missen in hun verzameling. Zo zijn toch wel de maximale resultaten te behalen met een album als dit. Tja marketing...

Dat Decades niet bij het beste gerekend wordt kan natuurlijk niet kloppen. Dat dat alleen maar mooi is omdat Decades dan mooi op zijn plaats blijft staan op Closer is mooi meegenomen. (mooi mooi mooi) Ik sluit trouwens niet uit dat ook dat een marketingtruc is om de Best Of kopers een eerste aanzet te geven om Closer ook te kopen. Ach, het is verdomme toch allemaal één groot complot!

avatar van dazzler
4,0
Het blijft inderdaad een gemiste kans.

Rhino bracht de reguliere albums opnieuw uit
en koos (ipv zoals bij New Order rereleases) niet voor
studio bonustracks maar voor een live bonus CD
bij Unknown Pleasures en Closer.

Met deze dubbele verzamelaar trachten ze dan toch
enkele non-album nummers op te rapen.
Maar het is geen volledig plaatje.

Voor het publiek dat de deluxe versies kocht, vult
deze verzamelaar (met bloedmooie hoes) volgende tracks aan.

Digital.
Transmission
Atmosphere
Dead Souls (al staat deze ook op Still)
She's Lost Control (rerecorded US 1980 version)
Love Will Tear Us Apart
These Days
Incubation


Daarbij dus ook de complete Peel Sessions.

Ontbrekend op de Rhino rereleases.

Glass (staat wel op Still natuurlijk)
Novelty (een gemiste kans)
Autosuggestion (idem dito)
From Safety to Where (idem dito)
De tweede (meer synthy) versie van Love Will Tear Us Apart
Komakino (een gemiste kans)
As You Said (eveneens van de flexi disc)


Ook de Warsaw ep (toch officieel op Substance verschenen) ontbreekt.
Had allemaal perfect in deze 2CD collectie kunnen passen.

De Peel Sessions zijn echter zeer interessant, omdat naar mijn
mening de nummers ook overeind blijven zonder de trucendoos
van producer Martin Hannett ... meer nog, vooral Transmission,
Love Will Tear Us Apart
(deze versie is echt de beste) en Colony
(met alternatieve flarden tekst) vind ik zelfs zo beter klinken.

avatar van Chameleon Day
4,0
'Colony' is idd prachtig met een subtiele donkere synth en enigszins lijzig gespeeld met direct gitaarwerk (zonder opsmuk) op de voorgrond.

avatar van kaztor
@dazzler: Met dat in gedachten blijf ik het waardeloos vinden dat Substance niet is meegenomen in de re-releases-worp. Substance was als verzamelaar vast niet interessant genoeg en werd er maar een Best Of tegenaan geslingerd. Typisch weer zo'n platenmaatschappij-keuze.

avatar van reptile71
Substance is nou eenmaal verschenen als een 'The Rest of' en dat trekt nieuwe klanten niet zo. Die willen 'The Best of'. Strategisch gezien zal hij ook nog wel gerereleased worden. Is die niet meer verkrijgbaar dan? Na UP, C en Still is dat toch als het ware het 4de JD album.

avatar van azra
@dazzler: Geen complimentje voor The Sound of Music?
Tevens hoort bij een Best Of ook nog het nummer Something must break (voor de onwetenden klik

avatar van dazzler
4,0
reptile71 schreef:
Na UP, C en Still is Substance toch als het ware het 4de JD album.

Klopt helemaal.

Het feit dat Rhino niet aan Substance kwam,
doet mij vermoeden dat hier hetzelfde verhaal
als bij New Order zou kunnen gelden ... namelijk
dat van Rhino die (los van de reguliere albums)
alleen maar over vinylbronnen beschikt,
wat de non-album tracks betreft.

Rhino heeft de nummers niet van Factory of London Records
(het label dat in Europa het failliete Factory Records overnam)
overgenomen, maar van het Amerikaanse Quest (onderdeel
van Warners, waar ook Rhino mee verbonden is).

Het zou me niet verwonderen dat Quest Substance
nooit heeft uitgebracht in de Verenigde Staten.

Daarom ook dat men voor een live bonus CD koos bij de album releases.

Waren ze ook van plan met New Order, tot ze op het idee kwamen
om via een slordige omweg hun 12" tracks te rippen voor rerelease.

avatar van Mjuman
Zo, een mensch kan ook niet een paar dagen zonder pc zitten en er laait een klein discussievuurtje op over deze verzamelaar.

London Records staat niet bekend om zijn 'verzamelaarsvriendelijke' releasebeleid - en dat is het understatement van de week.

Echter deze verzamelaar - zonder Decades - is echt wel zijn 7,5 euro waard; pay no more, voor dat bedrag ligt ie bij diverse zaken. Die 7,5 wordt alleen al gerechtvaardigd door de tweede cd, die van de John Peel-sessies. De oorspronkelijke 2 * 2"s staan nu op één cd. En het zal mij jeuken dat er een 'rare' eerste cd bijzit.

Ik bedoel, heb je de reguliere albums, aangevuld met Still en Substance, evt. Heart and Soul (4 cd-Box - the best value for money in termen van hoeveelheid materiaal) - Permanent is een no need to have item - dan zit je al goed in het JD spul.

Deze dubbelaar kwam uit in 2005 toen de film van Corbijn min of meer vorm begon te krijgen; mij lijkt het ook een poging van de platenmaatschappij om aan te halen bij de - op dat moment - sterk in populariteit toenemende op gitaar georiënteerde bands als Franz Ferdinand, Interpol en Kaiser Chiefs (en andere). Misschien vond men Decades minder daarin passen (en is bijv. Atmosphere de uitzondering die de regel bevestigt).

Rhino heeft een reputatie voor het (eenmalig) heruitbrengen van (ouder) materiaal in mooie vorm met een liefdevolle behandeling van het materiaal. Ik denk dat London geen (tijdelijke) afstand van het JD materiaal heeft willen doen, juist vanwege de melkkoetjesaanpak. Heart and Soul is nl ook van London en juist die box had zoveel mooier en respectvoller gekund.

Ik blijf zitten met een nare bijsmaak dat zowel dit album (Best of) als Heart and Soul eigenlijk 'gemankeerde' verzamelaars zijn en mooier en authentieker uitgevoerd hadden kunnen zijn. Eigenlijk hebben ze hoofdzakelijk vanwege de gunstige prijjsstelling (afgezet tegen de kwaliteit en hoeveelheid van het materiaal) de weg naar mijn platenkast gevonden. En dat is wat de Engelsen zo mooi typeren als "Dutch comfort".

avatar van Chameleon Day
4,0
Mjuman schreef:
Echter deze verzamelaar - zonder Decades - is echt wel zijn 7,5 euro waard; pay no more, voor dat bedrag ligt ie bij diverse zaken. Die 7,5 wordt alleen al gerechtvaardigd door de tweede cd, dei van John Peel-sessies. De oorspronkelijke 2 12"s staan nu op één cd. En het zal mij jeuken dat er een 'rare' eerste cd bijzit.

Die Peel-sessies zijn al op dit album gezet. Dus daarvoor had deze verzamelaar niet het licht hoeven te zien.

avatar van dazzler
4,0
Tenzij je die versie nog niet had, bedoelt Mjuman wellicht.

avatar van Chameleon Day
4,0
Dat zou kunnen. Volgens mij is dat eerdere verzameld werk van de Peel-sessies ook niet meer te krijgen. Dus vanuit dat oogpunt...

Maar mij gaat het eigenlijk meer om de vraag of deze verzamelaar nou iets toevoegt tav de eerdere albums. Een heruitgave van alleen die Peel-sessie verzamelaar had toch ook gekund.

....gewoon de gedachte....een "best of" van JD (in de titel ook nog!).....griebus....

avatar van reptile71
Chameleon Day schreef:
Volgens mij is dat eerdere verzameld werk van de Peel-sessies ook niet meer te krijgen.

Welles
maar nog wel vrij beperkt inderdaad.

avatar van deric raven
Blijft een rare Best Of. Merendeel nummers van Substance (behalve de Warsaw bijdrages), en zonder Decades. Hoe dan ook weinig nummers van Closer en Unknown Pleasures.

avatar van Mjuman
Chameleon Day schreef:
Die Peel-sessies zijn al op dit album gezet. Dus daarvoor had deze verzamelaar niet het licht hoeven te zien.

Ik ken 'em - die hoesfoto kan je niet ontgaan, die is ook gebruikt voor Heart and Soul. Complete BBC Sessions is wat lastiger te vinden én tweemaal zo duur als deze "Best of Joy Division".

A propos "Heart and Soul", 4 cd's: natuurlijk een flagrante misser dat London Records niet één cd daarvan inruimde voor de JP Sessions - eigenlijk is Heart and Soul een combi van UP, Closer, deel van Still en (het grootste deel van) Substance. Heart and Soul is dus eigenlijk ook een beetje voor de 'Best of..' people en deels voor de fans die net iets meer willen dan Substance.

Bovenstaande discussie geeft klip en klaar aan dat een platenmaatschappij zich niet laten leiden door de veel gekoesterde wens van liefhebbers van de band (en wij op MuMe zijn echt niet de enigen daarin), maar uiteraard door het eigen commerciële beleid. Eigenlijk gewoon een gemiste kans - al is de prijs laag.

avatar van TerryA
4,0
Warners en Rhino UK hadden London Records opgekocht - Factory Records (de original platen label van Joy Division) was oorspronkelijk door London Records opgekocht. Iedereen wil natuurlijk geld aan verdienen dus vandaar deze sort "best of" albums ... en spreekt van zelf dat je dan verschillende tracks rond verspreid op verschillende releases.

ter info, want ik kan het nog niet op music meter vinden maar Rhino UK gaan deze maand (12th january or 19th january release) een 4 CD compilatie album uitbrengen

The Factory Records Box Set: Communications 1978-1992 - Various Artists (4x CD box set on Rhino)

met meer dan 60 Factory Records tracks waar onder de volgende versies van JD en NO:

JOY DIVISION tracks:
Digital
Glass (2007 re-mastered version)
She`s Lost Control (12" version - 4:45 minutes)
Transmission
Love Wil Tear Us Apart (2005 re-mastered version - 3:26 minutes)
As You Said

---------

NEW ORDER tracks:
Ceremony (12" version - 4:27 minutes)
Everything`s Gone Green (12" version - 5:32 minutes)
Temptation (re-mastered 12" version - 7:01 minutes)
Blue Monday (12" version - 7:34 minutes)
Confusion (re-mastered 12" version - 4:43 minutes)
1963 (12" version - 5:37 minutes)
True Faith
Fine Time
World In Motion

---------


deze release lijkt een beetje op de PALATINE 4 cd, 4 vinyl, of 4 cassette compilatie album van 1991 (ook niet terug te vinden op deze site)

" track listing very similar to the Factory Records release from november 1991, entitled "PALATINE: The Factory Story 1979 - 1990" which was then available on 4 CDs, 4x vinyl, or on 4 cassettes."

avatar van Mjuman
@TerryA:

Rhino = gewoon Warner (onderdeel). Wereldwijd zijn er slechs 3 grote platenmaatschappijen.
Dit weekend mailtje ontvangen over deze release met hier de details

Prijs, omgerekend zo'n 30 euro, verzending 2 extra. Niet mijn kopje thee; heb veel materiaal al.

avatar van the viking
Liefhebbers van Joy Division zouden dit album eens moeten beluisteren. Beetje zielig slechts acht stemmen

avatar van Mjuman
Ik had 'em al in mijn aandachtslijstje staan; met zo'n aanbeveling (en ook Sheplays draait 'em volgens mij) wordt het natuurlijk verplichte kost. Even wat meer op adem komen qua liquiditeitsarmslag (want Kerst, O/N, nieuwe CD-kast van Pastoe en Antwerpse expeditie) hebben geleid tot liquiditeitsinstabiliteit.

Moet trouwens mijn eerdere mening over de Rhino-release (2 posts terug) iets herzien: die box bevat ook materiaal van Crispy Ambulance, The Wake, ACR, Section 25, Durutti Column, The Other Two en is als overzicht van de diversiteit van het Factorymateriaal best geslaagd te noemen, al heb ik vrij veel en wil ik nog e.e.a. origineel te pakken krijgen. Het is een mooie intro voor iemand die weinig nog kent van Factory.

avatar van Mjuman
Onlangs de documentairefilm van Grant Gee over Joy Divison gezien: uiterst essentieel. Dacht altijd dat het dezelfde was als de Factory-georiënteerde documentaire die in feb. 2008 door de BBC was vertoond, maar dat bleek niet zo.

In die documentaire zat ook een stuk over de fotosessie met Kevin Cummins - prachtige stills van oa. Ian Curtis (o.a. de avatar van een bekende bezoeker hier) uit januari 1979 (NME), daaronder ook de hoesfoto van dit album.

Die foto is dus niet geïnspireerd door de bekende Corbijn-foto in de metro (aug. sept 79) - wat ik eerder abusievelijk (6/10) aangaf; ik vertrouwde op mijn geheugen en dat bleek in dit geval onjuist. De verklaring hiervoor is relatief eenvoudig: Joy Division werd in Nederland pas iets bekender rond de zomer van '79; NME kende en kocht ik wel regelmatig, maar niet altijd - daarvoor was het gewoon te duur.

Ik kan dus eenieder die documentaire film van Grant Gee aanraden, eventueel in combinatie met de tweede cd van deze dubbelaar. Mede dankzij het bonusmateriaal (interviews met de div. betrokkenen, Barney, Hooky, Steve M, Tony Wilson, Paul Morley) is het een historisch document.

avatar van Chameleon Day
4,0
Die GG documentaire is idd zeer de moeite waard. Wat ik bijvoorbeeld niet wist is dat Sumner met Curtis een hypnose-sessie heeft gehouden. En daar zijn dus ook nog geluidsopnames van. Bizar.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:34 uur

geplaatst: vandaag om 06:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.