dEUS - Vantage Point (2008)

muziek is bij mij vooral een momentopname, ik vond de plaat ma een aantal luistebeurten echt een genot, op enkele nummers na,9 en 10

nu draai ik um minder maar nog immer dik ok

de rest van het ouvre van dEUS, ik weet en hoor dat het goed is maar het is me veelal te melangolisch

op deze en de voorganger valt dat erg mee

waarom moeten de eerste 2 platen me aanspreken, vanwege de beefheartsound?

ik vind het debuut een voltreffer, de opvolger wat minder, vanwege die melangolie, (the roses bijv, man ik wil nog niet dood)

Zeg, de opvolger van deze plaat zou toch in 2009 uitkomen? Het jaar is al bijna om en ik heb er nog niets over gehoord. Weet iemand hier meer van?

ik zat het me net af te vragen,
ik hoop dat ie goed word, want het duurt zo lang.
Tom beloofde idd dat ie dit jaar nog uit zal komen

Mijn eerste kennismaking met dUEs en het smaakt naar meer.
Ik vind dat er op dit album geen enkel zwak nummer staat. Er staan ook een paar knalles op zoals When She Comes Down, The Architect en de prachtige ballad Smokers Reflect.

The Architect is en blijft toch wel geniaal!

Ik deel je mening hierin, Beaster! The Ideal Crash blijft voor mij echt hun beste en Pocket Revolution komt daar ietsje onder. Deze hier vind ik een stuk minder geïnspireerd en verveelt redelijk vlug.

dUES is wel wat veranderd maar daarom niet minder goed geworden. Want hun muziek heeft nog altijd evenveel diepgang. Het is alleen wat subtieler geworden allemaal. Bij het beluisteren komt een goed gehoor dus wel van pas.

Misschien dat sommige oude mannen daarom wat meer moeite hebben met de jongsten van dEUS

Ja ik deel ook de mening van Beaster en McKenzie, de vorige platen bleven gewoon meer beklijven, meer hangen. Deze laatste plaat is gewoon een dromerige en minder geïnspireerd er zijn hooguit 2 a 3 songs die bij mij aanslaan.

Ik sluit mij ook aan! Eerste 3 platen zouden allemaal in mijn top 10 aller tijden kunnen staan, en Pocket Revolution zou de top 50 nog halen denk ik. Deze zou spijtig genoeg nergens voorkomen.
Ik vond het tegengestelde als wat Kronos zegt, in The Ideal Crash vind ik nog altijd nieuwe dingen, terwijl dit bij dit album na een luisterbeurt of 20 wel gedaan was.

Wil het nog wel eens proberen, dus bij deze gaat ie nog eens op.

Bij de eerste 3 albums waren er waarschijnlijk meer creatievelingen binnen de band. Nu heeft dEUS nog steeds een strak spelende band, maar is het vooral Barman die een idee ontwikkeld en uit bouwd.
Verder zal de druk wel blijven toe nemen, want er zijn niet veel bands die 3 zo hoogwaardige albums kunnen maken.

Misschien moet Barman zich gaan richten op filmmuziek.

Niet van het niveau dat de andere platen halen (My Sister=My Clock buiten beschouwing gelaten) , maar er zijn nog altijd hoogtepunten zoals Popular Culture, Eternal Woman, Slow & Favourite Game. Spijtig genoeg zakt het album wat weg tussen The Architect en Popular Culture. Maar het blijft nog altijd een meer dan degelijke plaat.

In een interview vlak voor hun performance op Pukkelpop dit jaar (eind augustus dus) zeiden Tom en Mauro dat ze nog wel een 6-tal maanden werk hadden (dat 't dus voor 2010 zou zijn).

Deric raven: volgens mij is Mauro een prima aanwinst voor dEUS, maar de creatieve inbreng van Rudy Trouvé en Stef Kamil Karlens mis ik inderdaad ook wel een beetje. Volgens mij moet de muzikale invloed van Klaas Janszoons ook niet onderschat worden, ik ben dus ook heel blij dat hij er samen met Tom nog is.

Ik kijk er naar uit. Pocket Revolution en deze vond ik eerst wat minder, maar uiteindelijk blijken het toch weer echte pareltjes te zijn. Schitterende Belgische band toch, met inmiddels 5 prachtplaten.

Na twee jaar Vantage Point durf ik toch wel te stellen dat dit de zwakste broeder is. Het album bevat simpelweg geen hoogtepunten. Het is een album vol met fillers dat niet blijft hangen.

Dat ligt dus niet aan de muziek, want bij mij blijft het wel hangen en ik hoor verschillende hoogtepunten.

Vantage Point is een verrassend plaatje. Rustig, braafjes, dikke productie (synths en strijkers zijn alomtegenwoordig), voorspelbaar welhaast. De zang van Tom Barman blijf ik ondermaats vinden (ben echt niet zo'n fan van de man), en mede door de productie lijken alle nummers ook verdacht veel op elkaar. Er is niets te vinden dan kan storen, maar ook niets beklijvend. Middelmatig dus.

Ik ben niet echt thuis in de dEUS catalogus maar dit vind ik toch een redelijk teleurstellende plaat.

De nummers Eternal Women en vooral the Architect zijn wel te smaken maar voor de rest sta ik voor Vantage Point niet te springen.

Met deze plaat heb ik Deus leren kennen. Daarmee dus de eerste plaat die ik van deze band heb geluisterd. Moet zeggen dat het toch een blijvertje voor me is.

Ik heb wat ander werk van de band beluisterd, maar heb toch het idee dat ik deze de beste vind.

De 1* hierboven vind ik wel erg laag, maar ieder zijn eigen mening hé..

Ik geef hem 4*

Altijd leuk om de mening te lezen van iemand die deze (voorlopig) laatste van dEUS als eerste heeft leren kennen.

Als album, eerder dan een verzameling sterke nummers, vind ik Vantage Point misschien wel het meest geslaagd en volwassen. Een erg sfeervolle evenwichtige plaat die naar mijn mening teveel wordt afgerekend op gekoesterde verwachtingen. dEUS heeft nog geen twee dezelfde albums gemaakt en in die zin vind ik dit een logische opvolger van Pocket Revolution.

Ik heb het album inmiddels in het origineel aangeschaft, dat doe ik tegenwoordig niet meer zomaar. Dus bij deze: topalbum!

Hun minste. Eigeljk te verwaarlozen album terwijl hun eerste 3 klassiekers zijn.

Zeker niet te verwaarlozen. Het vasthouden aan vergelijkingen met vroeger zou beter verwaarloosd worden, want daarmee wordt Vantage Point te kort gedaan. Het is immers een heel ander album dan bijvoobeeld hun debuut en de kracht van het album ligt dan ook elders dan die van het debuut.

Eens met Kronos. Zeker niet te verwaarlozen. De stijl van Deus op deze CD blijft me erg aanspreken. Hoe die te omschrijven? Moderne pop/rock?

Ik hou het op een 4 en denk dat het gemiddelde een goed beeld geeft van de kwaliteit van deze CD.

Het is veelzeggend dat een 'simpel' nummer als The Architect toch echt gewoon het beste nummer van het album is.

dEUS is een goede band, maar dit album heeft 9 nummers die het net niet zijn, waardoor het album bij mij toch geen voldoende krijgt.

Ik vind dit - ondanks de iets minder positieve reacties - de beste plaat van dEUS. Slow en The Architect zijn écht meesterlijk. Beter zal het volgens mij niet meer worden.

Is A robot wordt hier schandelijk onderschat, beste nummer op deze plaat! wat een heerlijke wendingen zitten in die song!

Smokers Reflect is magisch!

Mooie plaat, een aantal zeer sterke songs: When She Comes Down, Oh Your God ( dat me trouwens wat aan Daydream Nation doet denken) The Architect wisselen zich af met wat minder sterke songs: Favourite Game, Eternal Woman. Maar deze plaat haalt toch wel een een mooi constant niveau en echt vervelen doe ik me nergens. Ik start met een 3,5*.

Ik vind het eerlijk gezegd een beetje wisselvallig. Ik zal ook wel een van de weinigen zijn die The Architect de minste vind

Waarschijnlijk maar bij mij heeft het ook wat met sentiment te maken. Die song was denk ik de eerste echte Rock song die ik ooit gehoord had en door dat liedje ben ik me wat meer in muziek gaan verdiepen en zo kwam ik op deze site uit.