menu

The Stranglers - Rattus Norvegicus (1977)

Alternatieve titel: Stranglers IV

mijn stem
3,89 (219)
219 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Punk / Rock
Label: United Artists

  1. Sometimes (4:55)
  2. Goodbye Toulouse (3:17)
  3. London Lady (2:32)
  4. Princess of the Streets (4:38)
  5. Hanging Around (4:27)
  6. Peaches (4:08)
  7. (Get a) Grip (On Yourself) (4:02)
  8. Ugly (4:08)
  9. Down in the Sewer (7:58)
  10. Choosey Susie * (3:14)
  11. Go Buddy Go * (3:58)
  12. Peasant in the Big Shitty [Live] * (3:43)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 40:05 (51:00)
zoeken in:
avatar van dazzler
5,0
Het album heet violgens mij niet IV Rattus Norvegicus.
De groep heette toen nog even Stranglers IV volgens mij.

Eerst heetten ze The Guildford Stranglers.
Daarna The Stranglers (maar ze waren met zijn vijven).
Toen de Zweedse gitarist Hans Warmling (schreef oa mee
aan Strange Little Girl, één van hun oudste nummers) vertrok,
sprak men even over The Stranglers IV volgens mij.

Dus de titel is wel degelijk Rattus Norvegicus.
Al ben ik niet 100% zeker van dit verhaal en ga ik dat eens opzoeken.

wijsneus
Het IV staat inderdaad op de voorkant van dit album.
Dus zou je gelijk kunnen hebben, Dazzler !
Maar net nog even ge-Google-d, en daar zag ik meermalen als titel IV Rattus Norvegicus.

Ben benieuwd wat de uitslag zal zijn..............

avatar van dazzler
5,0
Ome wiki zegt ...

Rattus Norvegicus is the first studio album by The Stranglers, released on 17 April 1977. The band's name was printed as "The Stranglers IV" on the sleeve. The album was originally to be entitled "Dead on Arrival" but was changed at the last minute. It was one of the highest-selling albums of the punk era in Britain.

Ik ken geen enkele officiële Strangles discografie
(en ik heb er eentje thuis liggen) die het album als IV Rattus Norvegicus labelt.

De IV verwijst dus wel degelijk naar de bandnaam.
Maar verder dan het debuutalbum rijkte die naam niet.

Rattus Norvegicus (album) - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Dus, wijsneus, als het kan, weer opnieuw laten veranderen.

wijsneus
OK, ik zal weer een korrektie indienen.

Dank voor het uitpluiswerk.

En sorry voor het misverstand.

avatar van Leeds
4,5
Zou het niet beter zijn Rattus Norvegicus (IV) te gebruiken?

avatar van dazzler
5,0
Leeds schreef:
Zou het niet beter zijn Rattus Norvegicus (IV) te gebruiken?

Maar waarom dan?
De IV verwijst naar de bandnaam, niet naar de titel!

Dan moet je The Stranglers IV als bandnaam nemen
en die dan aliassen naar The Stranglers (anders wordt het
een aparte band op de site) ... nou ja, moeilijk kan ook.

avatar van Leeds
4,5
Kan ik zeker in volgen. Maar er staat ook een IV onderaan de hoes. Langs de ene kant toch wel wat verwarring, niet? Zeker voor de niet kenners.

avatar van dazzler
5,0
Ja, dat vonden wijsneus en ik ook verwarrend.
Daarom zocht ik het op en plaatste ik een verwijzing naar wikipedia.
Twijfel weg, dacht ik dus ... of niet dan ?

avatar van Leeds
4,5
Voor mij is er zeker geen twijfel omdat ik het persoonlijk als Rattus Norvegicus (IV) bestempel.

Hierbij volg ik de achterkant van mijn LP. Blijkbaar is deze anders gedrukt dan uw exemplaar. Ik geloof niet dat dit een uitzonderlijk geval is.

dazzler schreef:
Ik ken geen enkele officiële Strangles discografie
(en ik heb er eentje thuis liggen) die het album als IV Rattus Norvegicus labelt.

De IV verwijst dus wel degelijk naar de bandnaam.
Maar verder dan het debuutalbum rijkte die naam niet.


Vreemd dat de IV onderaan staat en The Stranglers bovenaan. Die 2 termen of hoe je het noemen mag zijn gesplitst dus voor mij komt het over dat het album op zich IV heet of gewoon Rattus Norvegicus.

avatar van dazzler
5,0
Okee, Leeds gaat voor The Stranglers - Rattus Norvegicus (IV).
Hij baseert zich op de lay-out van zijn albumhoes.

Ik heb al verschillende lay-outs gezien en ga
(samen met wikipedia) voor The Stranglers IV - Rattus Norvegicus.

Ik stel voor dat bastens (die hard fan) uitsluitsel brengt ...

avatar van bastens
5,0
The Stranglers IV - Rattus Norvegicus

Zo is het, en nooit anders.

avatar van dazzler
5,0
bastens schreef:
The Stranglers IV - Rattus Norvegicus

Zo is het, en nooit anders.


avatar van bastens
5,0
In de No Mercy biografie van David Buckley staat:
The album was re-titled Rattus Norvegicus-Stranglers IV. The 'IV' bit was a characteristic scheme to mislead the public. It was an unforgettable title and brought yet more attention to an already notorious and nefarious collective.

avatar van Leeds
4,5
Ik denk dat het niet veel uitmaakt waar de (IV) staat.

Bij de ene staat het effectief zoals dazzler en bastens beschrijven of willen duidelijk maken. Bij de andere staat het andersom zoals ik wil duidelijk maken. Ook hier op te vinden.

Rattus Norvegicus (IV) by The Stranglers : Reviews and Ratings - Rate Your Music - rateyourmusic.com

Dus de "IV" blijft een vreemde verduidelijking wat deze bruine rat betreft. Eveneens is er nog een andere kleur van hoes uitgebracht.

avatar van waltzinblack
5,0
Voor mij de klassieker van de Engelse punk (al kun je betwisten dat sprake is van punk). Down in the sewer is briljant.

avatar van Lukas
3,5
Bij Peaches moet ik altijd sterk aan The Fall denken. Een jengelend orgeltje, praatzang... Het nummer had bijna op This Nation's Saving Grace kunnen staan, mits Mark E. Smith het had ingefulmineerd. Toch knap dat ze die associatie oproepen, want The Stranglers waren in 1977 toch aanmerkelijk eerder .

avatar van dazzler
5,0
Zeker als je weet dat het album in 1976 al eens live werd opgenomen
(maar men besloot wijselijk om toch maar een studio versie op de markt te brengen).
Een aantal van de songs op dit album zijn trouwens nog ouder.

The Stranglers ontstonden in 1974 en lieten hun muziek langzaam rijpen.
Dat er bluesschema's, progrock invloeden en jazz referenties inzitten, onderscheidt
de groep van de meeste andere punkbands. Toch werd de groep dankzij de punk scene
ernstig genomen en konden ze in de vaart van de punkgolf bekendheid verwerven.

Misschien hebben ze wel met The Fall gemeen dat ze altijd actief zijn gebleven,
succesvol in de jaren 80, maar ook tot op vandaag (weliswaar zonder Hugh Cornwell)
weet de groep een hele trouwe schare fans te bekoren met hun muziek.

avatar van bastens
5,0
Tegenwoordig is Hugh Cornwell aan het touren en brengt hij dit album integraal ten gehore.
Belgisch/Nederlandse fans van dit album hebben hun kans al gemist want hij was in november met z'n band in deze contreien. Z'n optreden in Breda heb ik gelukkig kunnen meepikken, en dat was een mooie ervaring. Van z'n optreden in de Botanique vind je hier een recensie Hugh Cornwell (Brussel, Botanique 01/12/2010) • Triomftocht van een verloren muzieklegende • concert bespreking • Dark Entries - darkentries.be

avatar van dazzler
5,0
Integraal?

Speelt hij dan ook London Lady, Princess of the Streets en Ugly?

Toch een beetje jammer dat ze het nooit hebben bijgelegd, vind ik.

avatar van bastens
5,0
Jep, integraal. London Lady en Ugly werden door Hugh gezongen, Princess door z'n bassist Steve 'Fish' Lawrence. Geen keyboards, het album wordt gebracht met enkel 3 muzikanten. Het slot in Sewer wordt integraal goor Hugh op gitaar gebracht. Drummer Clem Burke (Blondie) is al jaren Hugh's vaste drummer. Enkel bassist Steve wordt soms gewisseld voor Caroline Campbell (een jonge, vrouwelijke bassiste die ook op z'n laatste plaat speelt)

Dat Hugh nooit nog een Strangler werd (of ooit nog wordt) heeft volgens mij 2 redenen:
1. De vete met vooral JJ is veel te groot en 2. The Stranglers zijn nooit opgehouden te bestaan, Hugh was gewoon vervangen. Hugh had waarschijnlijk gehoopt dat de band ontbonden zou worden, zodat ze alsnog na een periode de draad konden oppikken. Maar nu zouden ze iemand moeten ontslaan, en dat zie ik nooit gebeuren. Baz is een volwaardig Strangler, hij is ook heel populair bij de fans, dat zie je tijdens hun shows.

Mja, zolang ze nog doorgaan .. ik kan genieten van zowel Hugh als The Stranglers. Bij Hugh mis je vooral de keys en JJ's toch wel unieke basgeluid live. En bij The Stranglers mis je de originele stem bij de meeste oude nummers..

avatar van wibro
5,0
Vond ik het album "The Raven" al ontzettend goed, dit album doet er niet veel voor onder. Het klinkt alleen wat meer punky, hoewel ik de Stranglers nu ook weer niet direkt punk wil noemen. Maar ja, wat is nu eigenlijk punk? Daar ben ik nog steeds niet achter.
Dit album kent een paar zeer sterke songs. Behalve het 'Hangin' Around' en '(Get a) Grip (On Yourself)' is het bijna 8 minuten durende nummer 'Down in the Sewer' zeker ook de moeite van het beluisteren waard.

4,0*

avatar van waltzinblack
5,0
en dan vergeet je b.v Goodbye Toulouse en Princess of the Streets.....

avatar van Freddos
4,5
Ik herluister (zeg je dat zo?) dit album na vele jaren, maar wat staat dit nog ontzettend sterk overeind.

Ik zie ook dat de eerste twee albums van The Stranglers in 1977 zijn uitgekomen (ik was toen 15, mogen jullie weten). Dat maakt mij toch even nieuwsgierig naar de oogst van dat jaar. In mijn domein:
Television / Marquee Moon
David Bowie / Low
Talking Heads / 77
Iggy Pop / The Idiot
The Clash / The Clash
Soms verlang ik naar mijn (muzikale) puberteit.

avatar van Reint
4,5
Iggy Pops Lust for Life en Bowie's Heroes kwamen in datzelfde jaar uit. Een prachtig jaar voor de rockmuziek inderdaad. Verder nog een hele zooi aan punkbands; Buzzcocks Sex Pistols, Damned, ga zo maar door.

avatar van dazzler
5,0
RATTUS NORVEGICUS 1977

Anno 1974 in de ijsjeszaak van drummer Jet Black opgericht als pubrock band.
Als de Zweedse gitarist Hans Wärmling opstapt is Strange Little Girl al geschreven.
Hugh Cornwell wordt noodgedwongen eerste gitarist en deelt de lead vocalen
met de klassiek geschoolde, Franse bassist en karatekid JJ Burnell.

Progrocker en toetsen tovenaar (het Doors orgeltje) Dave Greenfield treedt toe.
Slechte PA dwingt de zangers ertoe om boven hun instrumenten uit te schreeuwen.
En plots spelen The Stranglers naast The Pistols en The Clash op punk affiches.

In 1976 wordt een live set ingeblikt als debuutalbum.
Maar dat plan (live bonustrack Peasant in a Big Shitty is een getuige)
wordt vervangen door het idee om de hele set "live" in de studio over te doen.

(Get a) Grip (on Yourself) / London Lady wordt de eerste single.
Grip verraadt al meteen dat The Stranglers geen drie akkoorden punks zijn.
Muzikaal opvallend gelaagd met ruimte voor alle instrumenten, inclusief synths.

London Lady is wel volledig in de punk taal geschreven.
En wat zit die wurgende bas van Burnell lekker vet in de eindmix.
Complimenten gaan naar producer Martin Rushent waarmee de groep
in 18 maanden tijd drie volledige albums en een handvol singles zal opnemen.

Met de tweede single Peaches is het meteen raak.
De Stranglers persiflage van een reggae song is goed voor de UK top 10.
Een paar schunnige woorden worden gedubd in een radiovriendelijke versie.

Peaches wordt als dubbele a-kant uitgebracht.
Het erg swingende Go Buddy Go van Burnell is minstens zo goed als
de 9 songs die het album haalden, maar past minder in het muzikale concept.

Want Rattus Norvegicus is niet zomaar een punk album.
Het laat naast de jazz rock van Grip en de valse reggae van Peaches
ook blues schema's horen. In het geile Princess of the Streets bijvoorbeeld.

Of wat dacht je van Sometimes, een uppercut van een binnenkomer?
Met de beide voeten stevig in de sixties. Het Doors orgeltje krijg je er gratis bij.
Op Rattus profileren The Stranglers zich als de riooljounalisten van de punk scene.

Down in the Sewer is als een mini-symfonie vormgegeven progrock punk.
Een nummer dat heel lang in de live set zal blijven hangen. Knap hoe aan het eind
van dit ijzersterke album alle kots, pis en stront netjes worden doorgespoeld.

Ugly, een sneer van JJ richting de puistkoppen op punk festivals.
The Stranglers waren niet alleen in muzikaliteit, maar ook in levensjaren
rijper dan de meeste lotgenoten. Drummer Jet Black (altijd retestrak) is al flink
op weg naar de 40 als hij furore maakt met de groep die in zijn garage ontstond.

Omdat een aantal leftovers van de eerste album sessie goed genoeg zijn
voor de helft van opvolger No More Heroes (1977) blijft het bij twee single releases.
Something Better Change ligt al in de winkels als derde single kandidaat Hanging Around
vrede moet nemen met inclusie op een Stranglers EP om de groep buiten de UK te promoten.

Hanging Around is een mooi voorbeeld van het pubrock verleden van de groep.
Bij de eerste oplagen van het Rattus album zat ook een gratis bonus single.
Choosey Susie heet de dertien in een dozijn punksong van Burnell.
Een nummer dat op dat moment al niet meer live gespeeld werd.

Het is opvallend hoe op de twee eerste albums Burnell en Cornwell
elkaar qua composities en lead vocalen nog min of meer in evenwicht houden.
Vanaf Black & White zal het leeuwenaandeel van de songs uit Cornwells brein vloeien.

Toch tekenen de vier bandleden altijd samen voor de credits.
Een kwestie van kameraadschap en ook een aanwijzing dat drummer Black
en toetsenist Greenfield voldoende inbreng hebben in de arrangementen.

Eén song haalde ik nog niet aan: Goodbye Toulouse.
Dat nummer heeft meer met de latere new wave fase (1979-1982) van de band
dan met deze punk periode te maken. In het koortje dat Good-bye Tou-louse zingt
hoor je al een echo van het koortje (Ne-ver a frown) uit Golden Brown.

Een vocaal trucje dat de groep meermaals zal toepassen.
Want Rattus Norvegicus is nog maar het begin van een mooi avontuur.

avatar van Leeds
4,5
Sterke recensie en een mooie verduidelijking van dit album!!!

Al uw punten

avatar van Thomsen
4,0
Mooie recensie Dazzler!

Een topalbum van de Stranglers. Inderdaad valt de gelijkwaardigheid van de bandleden op, zoals bijvoorbeeld in het intro van Hanging Around.

Op de Engelse Wiki las ik vanavond dat Goodbye Toulouse gaat over de door Nostradamus voorspelde vernietiging van Toulouse. Verklaart meteen het slot.

Genieten. 4*

avatar van Chronos85
Lukas schreef:
Bij Peaches moet ik altijd sterk aan The Fall denken. Een jengelend orgeltje, praatzang... Het nummer had bijna op This Nation's Saving Grace kunnen staan, mits Mark E. Smith het had ingefulmineerd. Toch knap dat ze die associatie oproepen, want The Stranglers waren in 1977 toch aanmerkelijk eerder .


Mijn eerste associatie was Johnny the Fox Meets Jimmy the Weed, van Thin Lizzy, weer ietsjes eerder maar ook erg prettig.

avatar van reptile71
Terugkomend op de naam van het album wil ik de verwarring nog wel wat groter maken. Ik heb hier de originele LP (Engelse persing). Zie zelf wat daar staat op het label (even naar onder scrollen):
Images for Stranglers, The - Rattus Norvegicus - discogs.com

Onderaan als bandnaam alleen The Stranglers. Dus bovenaan de albumnaam: Stranglers IV (Rattus Norvegicus)

Ik zou die IV erbij zetten in de albumnaam. Op de achterkant van de hoes komt die IV trouwens helemaal niet meer terug. Bovenaan staat daar The Stranglers en onderaan Rattus Norvegicus.

avatar van dazzler
5,0
Reptile legt de vinger opnieuw op de wonde.

The Stranglers heetten oorspronkelijk The Guildford Stranglers.
De band uit Guildford noemde zichzelf naar The Guildford IV (vier moordenaars of stranglers).
Guildford Four and Maguire Seven - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

De IV verwijst dus naar de bandnaam en niet naar de titel van het album.
Je kan zou kunnen zeggen dat de band op hun debuut voluit The Stranglers IV heette.
Ware het niet dat op de hoes van de debuutsingle die aan het album voorafging gewoon
The Stranglers vermeld staat. http://4.bp.blogspot.com/_uB-0D-gV8mY/SYPKBrvgn7I/AAAAAAAATF4/Sxeh_A12Hd8/s400/stranglers

De achterkant van de hoes (met de rat) was bedoeld als de voorkant.
Dus de titel is wel degelijk Rattus Norvegicus.

Misschien heeft wikipedia het nog wel bij het rechte eind
wanneer er geschreven wordt dat The Stranglers IV mag gezien
worden als de alternatieve titel van het debuutalbum van The Stranglers.
Rattus Norvegicus (album) - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Dus The Stranglers met The Stranglers IV oftwel Rattus Norvegicus.

Dat lijkt me de beste deal in deze discussie.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:52 uur

geplaatst: vandaag om 08:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.