The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
De clip van 'My Mistakes Were Made For You' is wellicht de belangrijkste clip die ik ooit zag. Dit nummer en de clip vormde voor mij de kennismaking met deze samenwerking tussen de enerzijds bekende Alex Turner en de ietwat onbekendere Miles Kane.
Die samenwerking was niet heel erg soepel. De genialiteit achter het prijsnummer van deze plaat zag ik pas later in. Het was de clip die mij deed doorluisteren. De clip heeft een grote kracht, want het geeft de spanning van het nummer weer en had voor mij zelfs een soort verslavende werking. Elke keer weer komen Alex Turner en Miles Kane weer samen op een soort overdekt plekje, na een wandeling in een donkere tuin. En op dit plekje eindigen ze steeds het nummer.
Uiteindelijk besloot ik, ondanks mijn geringe waardering, het album toch een kans te geven.
Dat was een slimme keus, The Age of the Understatement zet je vaak op vanwege de korte speelduur.
De single met de lange titel blijkt het moeilijkste nummer van de plaat te zijn. De eerste luisterbeurt was namelijk al meteen gedeeltelijk raak. Meteen aan het begin zijn namelijk al de meezingers Standing Next to Me en Calm Like You te vinden.
Wat ook meteen opvalt is de prachtige sound die Alex en Miles dit album hebben meegegeven. Je waant je met dit album terug in de tijd. Veel nummers op dit album hebben een jaren '60 soul sausje meegekregen, waarbij de instrumentatie me vaak doet denken aan het album Dusty in Memphis. Deze sound wordt gecombineerd met liedjes die erg goed binnen de 60's pop passen.
Het album ken ik inmiddels al zeker meer dan een jaar. En het is een groeibriljantje van grote klasse. De eerste vijf nummers zijn ijzersterk, er komen heerlijke refreinen langs en alles is zeer scherp ingespeeld en gezongen. De violen die in elk nummer langskomen zorgen voor een constant hoogtepunt op het album. Ze zorgen voor de aangename sound van dit album, geven veel sfeer mee en staan constant in dienst van het liedje.
De violen geven of een zeer pittig sausje mee aan een nummers, zoals bij nummers als Age of the Understatement, maar kunnen ook een zeer zwoel gevoel meegeven aan nummers als The Meeting Place.
De uitschieters staan eigenlijk op het hele album verspreid. Er is één heel groot hoogtepunt, dan krijg je alle uitschieters en verder zijn er nummers die hun plicht vervullen maar verder niet het niveau aankunnen van de uitschieters. Dit zijn gelukkig maar een tweetal nummers. Daarbij geldt ook dat eigenlijk bij iedere luisterbeurt andere nummers je weer opvallen. Zo had ik gister bij 'The Meeting Place' ineens een wow-gevoel.
En ook Only The Truth, die zeker niet bij iedereen in de smaak valt, vind ik eigenlijk erg leuk. Je schrikt soms letterlijk van het intro. Je bent namelijk helemaal in een soort trance van de eerste vijf nummers waarna je wakker schrikt van het harde Only the Truth. Ook vervult Only the Truth een belangrijke rol ten opzichte van My Mistakes Were Made For You. Want waar je eerst flink aan het rocken bent wiegt het volgende nummer je in een diepe roes.
My Mistakes Were Made For You heeft niet alleen gezorgd voor mijn ultieme waardering van het debuut van de Monkeys (nummer 1 in mijn top 10) maar ik vind My Mistakes Were Made For You nog altijd het beste nummer dat Alex Turner (nu samen met Miles Kane) ooit schreef. Dit nummer heeft een ongekende subtiliteit. Elk zinnetje wordt bijgestaan door steeds de juiste instrumentatie en de violen zorgen voor constant kippenvel. My Mistakes Were Made For You is ook nog eens een schitterend staaltje poëzie. Dit is dan ook de reden waarom ieder zinnetje zo ontzettend heerlijk klinkt. Ik smelt altijd helemaal weg wanneer ik dit nummer hoor. Dit bandje is een geweldig sideproject geweest van Alex Turner, die ook nog eens een zeer begaafd en getalenteerd mannentje naast zich had: Miles Kane.