menu

Gentle Giant - Free Hand (1975)

mijn stem
3,92 (99)
99 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Chrysalis

  1. Just the Same (5:29)
  2. On Reflection (5:30)
  3. Free Hand (6:16)
  4. Time to Kill (5:10)
  5. His Last Voyage (6:27)
  6. Talybont (2:43)
  7. Mobile (4:47)
  8. Just the Same [Live, July 3rd 1976 at Calderone Theater Hempstead, NY] * (4:50)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 36:22 (41:12)
zoeken in:
4,0
Afgelopen weekend mijn 2 en 3 Gentle Giant album gekocht, namelijk deze en Three Friends.
Deze nu 3x gedraaid en ben weer zeer onder de indruk.
Wat een ongelovelijke muzikale lui zeg die dit gemaakt hebben!
On Reflection wordt gezien als beste nummer maar mijn favoriet is Just The Same, wat een ontzettend knap in elkaar gezet nummer.

avatar van kaztor
4,5
kaztor schreef:
Zover als een 0,5 zou ik nooit kunnen geven, daar heeft deze muziek toch echt teveel kwaliteit voor. Maar dit moet je zeker kunnen líggen. Niet alles spreekt me evenveel aan omdat het hier en daar iets té pastoraal en notenbreierig overkomt. Het eerste nummer vind ik trouwens heerlijk met die ongebruikelijke tonen. Misschien moet ik het toch maar weer eens vaker gaan beluisteren...


Hoe ver kan ik ernaast zitten...

Deze moet ik nodig weer eens goed beluisteren. Ik weet zeker dat er nu een hoger cijfer uitrolt.

avatar van kaztor
4,5
Jongens, de nieuwe 5.1-versie is om te smullen!
Met de nieuwe uitgaves is het echt alsof ik nu pas de plaat echt leer kennen.

Ik vind het trouwens opvallend hoe deze band gedurende 6 jaar zo'n hoge standaard wist te behouden. Elk album biedt een ander avontuur en allen bevatten ze zeer hoogstaande muzikaliteit.

Ozric Spacefolk
Deze plaat van Gentle Giant was de eerste die ik had.
Samen met Civilian en een italiaanse verzamelaar.

Deze plaat kocht ik toen ik een jaartje of 14 was, dus de plaat brengt mij terug naar het begin van de jaren 90 toen ik helemaal verzot was op symfonische rock.

Er ging een wereld voor me open, met dit soort muziek. Later leerde ik dat deze plaat veel meer was dan alleen symfonische rock. Het is een verzameling rocksongs met invloeden uit de barok, jazz, middeleeuwse volksmuziek, klassieke muziek enz.

Ik ben geen muziek-kenner is de diepste zin van het woord. Dus kan niet zo goed de nummers en stijlen en zang-dingetjes opschrijven, maar het is één van de meest veelzijdige platen, die ik ken.
En de productie is fenomenaal.

Stijn_Slayer
Goede plaat, maar hij valt voor mijn gevoel een beetje anoniempjes tussen zijn voor- en naganger in. Interview komt op mij bovendien over als hetzelfde kunstje, maar dan nog een stuk beter uitgevoerd.

Ozric Spacefolk
Deze plaat blijft samen met Thick as a Brick, Snow Goose, Mirage, Day at the Races gelden als het beste wat de 70's te bieden heeft. In elk geval op symfo-gebied.

avatar van titan57nl
vergeet je niet wat?

King Crimson - Red
Genesis - Selling England by the pound
Focus - Focus II
Pink Floyd

Gentle Giant heb ik ooit jaren terug live gehoord in Rotterdam.

Ozric Spacefolk
Tja.

Op persoonlijke noot: Red van King Crimson ben ik op uitgekeken. Te vaak gehoord en er staan mij te grillige stukken op. Genesis vind ik echt heel weinig aan en Pink Floyd heb ik pas veel te laat in mijn leven ontdekt. Alleen Animals is een echte favoriet van me.

Focus heb ik me nooit echt in verdiept. Maar wat ik van ze ken, heeft me nooit echt geraakt zoals het anderen raakt.

Is mijn persoonlijke voorkeur en staat los van de kwaliteit van het gebodene.

Ozric Spacefolk schreef:
Tja.

Op persoonlijke noot: Red van King Crimson ben ik op uitgekeken. Te vaak gehoord en er staan mij te grillige stukken op. Genesis vind ik echt heel weinig aan en Pink Floyd heb ik pas veel te laat in mijn leven ontdekt. Alleen Animals is een echte favoriet van me.

Focus heb ik me nooit echt in verdiept. Maar wat ik van ze ken, heeft me nooit echt geraakt zoals het anderen raakt.

Is mijn persoonlijke voorkeur en staat los van de kwaliteit van het gebodene.



wel alles ooit beluisterd?

avatar van freakey
4,0
Neal Peart schreef:
(quote)



wel alles ooit beluisterd?

Hier ga je geen antwoord op krijgen, Ozric is weg van MuMe...

avatar van bikkel2
4,0
7e album van deze giants en wederom weer een knap werkje. Het is wonderbaarlijk dat de groep zoveel kwaliteit blijft leveren, want eerlijk is eerlijk, de groep heeft nog geen slechte plaat gemaakt tot dan toe.
On Reflection, de 2e song, is tot nu toe één van hun beter uitgewerkte songs. Uniek gerrangeerde zang weer en een geweldig organisch verloop.
Verder is de folk hier en daar weer teruggekeerd. Regelmatig duikt de viool op en zijn er van die typerende middeleeuwse invloeden. Just The Same en Free Hand zijn ook ijzersterk en wat steviger van snit.
Toch bij beluistering begon halverwege bij mij wel de aandacht ietwat te verslappen. Dat is apart, want Gentle Giant blijft muzikaal verrassen en overdonderen, maar het lijkt er wel op dat de band onderhand een beetje blijft hangen in dezelfde opzet. Daar hebben ze vanaf hun begin knap naar toegewerkt en op Octopus bereikten ze een voorlopig hoogtepunt. Muzikaal ongelofelijk begaafd, goed bedachte songs en lyrics, maar het lijkt of de urgentie wat minder begint te worden. Maar dat is het gevoel wat ik een beetje krijg bij deze luistersessie.
Na Time To kill vind ik het ook minder worden ( His last Voyage vind ik zelfs wat irritant op één of andere manier.)
Ik heb opvolger Interview gelijk er na weer even beluisterd en die vind ik wat memorabeler. Daar blijft het vanaf het begin tot het eind vrij sterk.

Kom ik toch op een overtuigende 4 sterren uit. Want de eerste helft en zeker On Reflection, is weer fenomenaal. Op naar de laatste albums en daar ben ik gezien de reacties wat huiveriger voor.
Toegankelijker en simpeler en waren ze nu toch op zoek naar een hit? Ik ben benieuwd.

Tussenstand:

1. The Power And The Glory (1974) 4,5
2. Octopus (1972) 4,5
3. Interview (1976) 4,5
4. In A Glass House (1973) 4,5
5. Free Hand (1975) 4,0
6. Three Friends (1972) 4,0
7. Acquiring The Taste (1971) 4,0
8. Gentle Giant (1970) 4,0

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik denk dat je Missing Piece nog wel erg leuk gaat vinden.

Verder hoop ik dat Free Hand nog eens wat vaker bij je op de draaitafel belandt en dat het dan eindelijk doordringt en je er gewoon een 5* voor gaat geven ?

avatar van bikkel2
4,0
Mssr Renard schreef:
Ik denk dat je Missing Piece nog wel erg leuk gaat vinden.

Verder hoop ik dat Free Hand nog eens wat vaker bij je op de draaitafel belandt en dat het dan eindelijk doordringt en je er gewoon een 5* voor gaat geven ?



avatar van LucM
4,0
Wederom een knap album waarbij de folk en middeleeuwse invloeden meer aanwezig zijn dan voorgaande albums. Maar van een koerswijziging kun je niet spreken: knappe en afwisselende progrocksongs die het meer van de inhoud moeten hebben dan de bombast. Al vind ik de opvolger die in dezelfde lijn zit net wat beter.

avatar van jorro
3,5
Goed album, maar iets minder goed dan de opvolger vind ik. Dat geldt niet voor alle songs op dit album, maar als geheel spreekt het me minder aan. Vandaar 3,5*.
De eerste drie nummers zijn prachtig. 'Time to Kill' vind ik minder geslaagd. Met 'His Last Voyage' wordt het weer sterker en 'Talybont' is weer een heel fijn nummer net als afsluiter 'Mobile'.

Terecht dat het album in de jaarlijst 1975 van Oor staat, maar wel slechts op positie 47.

avatar van Mssr Renard
5,0
Voor mij één van de mooiste platen ooit gemaakt. Nu lukt het Gentle Giant om plaat na plaat de mooiste plaat ooit te hebben gemaakt. Enige andere bands die dat plaat op plaat lukken zijn Camel, Queen, Allman Brothers Band, Kraan en wat obscure bandjes.

Er was iets in de sound van die tijd, de vrijheid die bands namen om zich op een album te focussen ipv singles. Ik zal wel een seventiesofiel (is er een naam voor?) zijn.

avatar van Cannabooze
De vrije hand van de meester (lees: Steven Wilson) heeft hieraan mogen poetsen.

25 juni komt er een Steven Wilson 2021 remix van dit album uit.
Goed nieuws voor de liefhebbers. SW is heer en meester in het oppoetsen van albums.

4,5
De remix is uitstekend gedaan; de eerste drie liedjes klinken perfect. In het verleden heb ik ze (elders) onrecht aangedaan.
Van Time to Kill ben ik niet zo weg meer, maar dat komt doordat de drie ervoor geweldig zijn. His Last Voyage blijft een ietwat zwakkere versie van Think of me with Kindness. Talybont herhaalt zichzelf een beetje teveel om werkelijk groots te zijn. De Keltische invloeden in Mobile intrigeren.
OK, ik loop een beetje te zeuren. Dit is een heel goed album, waarvan ik de vele kwaliteiten ondergewaardeerd heb wegens de gebrekkige geluidskwaliteit. SW heeft dat allemaal verholpen en dus verhoog ik mijn score met 50%.
Niettemin kijk ik vooral uit naar de remixes van Octopus en Interview, mijn favoriete GG albums.
En wie weet ook Playing the Fool.

4,5
Is het iemand op dit forum al opgevallen dat er flinke muzikale verschillen zijn tussen uitgebrachte versies van dit album?
Ik dacht eerst tweedehands via bol.com de 5.1 + stereo versie gekocht te hebben doch kreeg gewoon een stereoversie geleverd (CDL-57338 van One Way records). Die klonk echter prima en de verkoper leek te goeder trouw (bol had blijkbaar de verkeerde info op hun site gezet) dus heb ik het maar bij gelaten.
Later kocht ik "I lost my head (CRB1085)" en de versie van Free Hand daarop is duidelijk anders. Volgens mij staat daarop de definitieve versie waarin composities wat verder lijken te zijn uitgewerkt. Of ze daardoor beter zijn is een kwestie van persoonlijke smaak.
Op internet heb ik vervolgens eea nagezocht en er bleken al hele discussies hierover te zijn gevoerd die ik hier niet ga herhalen.
Wees svp alert hierop.

avatar van Tonio
3,5
Vond dit album (evenals de andere 'vroege' albums van GG) vroeger echt geweldig. Maar nu, na vele jaren weer eens luisteren doet het me niet zoveel meer. Ik hoor alleen nog maar hoe knap hun muziek in elkaar zit. Maar de vonk, die er vroeger wel was, ontbreekt nu. Ik verlaag mijn score dan ook een beetje.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik denk dat ik weet wat Tonio bedoelt, en dat heb ik zeker ook bij andere bands (Saga, Rush, Yes, Renaissance, etc.) maar bij Gentle Giant niet. Ik vind deze band en met name deze plaat nog steeds onovertroffen.

avatar van ABDrums
Ik ben bekend met Gentle Giant en heb mezelf nu al tijden voorgenomen me in het werk van deze Britse 'giganten' (zo mogen ze wel genoemd worden) te verdiepen. Maar ja, ik weet van mezelf hoe dat gaat als ik mezelf opleg ergens naar te luisteren...

Vandaag deze Free Hand voor de eerste keer aan een luisterbeurt onderworpen, en dit is één van de zeldzame keren dat ik volledig uit het veld geslagen ben na een eerste luisterbeurt. Deze gaat heel veel tijd vergen om binnen te komen (want zo complex is de muziek), maar hier ga ik nog heel veel plezier aan beleven.

Later zeker meer...

avatar van Mssr Renard
5,0
ABDrums schreef:

Vandaag deze Free Hand voor de eerste keer aan een luisterbeurt onderworpen, en dit is één van de zeldzame keren dat ik volledig uit het veld geslagen ben na een eerste luisterbeurt. Deze gaat heel veel tijd vergen om binnen te komen (want zo complex is de muziek), maar hier ga ik nog heel veel plezier aan beleven.

Later zeker meer...


En deze plaat is dan nog niet eens hun meest complexe. Goed bezig, dat je Gentle Giant aan het oppikken bent. Ik ben benieuwd wat je van hun andere platen vindt.

avatar van ABDrums
Mssr Renard schreef:
En deze plaat is dan nog niet eens hun meest complexe. Goed bezig, dat je Gentle Giant aan het oppikken bent. Ik ben benieuwd wat je van hun andere platen vindt.

Welke plaat zou je als hun meest complexe betitelen Mssr Renard? Ik ken tot dusverre alleen het debuutalbum behoorlijk goed. Daar vind ik de sound behoorlijk uniek, maar de composities nog niet echt volwassen. Desalniettemin kent dat album wel veel goede momenten en enkele prachtige songs, maar als totaalplaatje is het niet van hetzelfde niveau als deze Free Hand (voor zover ik dat kan beoordelen na één luisterbeurt).

avatar van Mssr Renard
5,0
ABDrums schreef:
(quote)

Welke plaat zou je als hun meest complexe betitelen Mssr Renard? Ik ken tot dusverre alleen het debuutalbum behoorlijk goed. Daar vind ik de sound behoorlijk uniek, maar de composities nog niet echt volwassen. Desalniettemin kent dat album wel veel goede momenten en enkele prachtige songs, maar als totaalplaatje is het niet van hetzelfde niveau als deze Free Hand (voor zover ik dat kan beoordelen na één luisterbeurt).


Niet iedereen zal het me eens zijn, maar ik vind Three Friends, Octopus, Glass House en Power & Glory de meest complexe, maar Free Hand is wel mijn favoriet.

4,5
Mssr Renard schreef:
(quote)


Niet iedereen zal het me eens zijn, maar ik vind Three Friends, Octopus, Glass House en Power & Glory de meest complexe, maar Free Hand is wel mijn favoriet.

Dit is een lastige vraag.
Hun eerste 8 studioalbums en het live album Playing the Fool vind ik allemaal goed en zijn een aanschaf waard.
Dat gezegd hebbende vind ik hun debuutalbum en Interview net wat minder sterk over de volle breedte.
Wat complexiteit betreft vind ik Octopus het meest complex maar deze 9 albums hadden allemaal meerdere luisterbeurten nodig om goed 'in te dalen'.

avatar van Mssr Renard
5,0
Kijk, Free Hand ken ik al meer dan 30 jaar, en heb ik denk ik wel meer dan 300 keer gedraaid, daarna het debuut, In a Glass House en Civilian. Ik denk dat ik rond mijn 17e wel de hele collectie compleet had, en allemaal wel draaide. In het cd-tijdperk kocht ik Free Hand en Interview op één disk en ik meen het debuut en In a Glass House.

Daarna kwamen die schimmige download-tijden, waar ik het niet over wil hebben. Nu heb ik alles weer gewoon op lp en ik draai volgens mij alles even graag, maar Power & the Glory het minst graag.

Alles bij elkaar opgeteld zijn mijn favorieten: Free Hand, Glass House, Civilian, Interview, Gentle Giant, maar dat is allemaal omdat het zo in mijn brein werkt. Want volgens mij vindt echt iedereen deze platen tamelijk niet hun beste.

Ik zet zo op de fiets naar huis terug, maar eens de Soundcloud-versie op, geen idee welke remix/remaster/reissue dat is, maar ik weet nu al zeker dat ik elk woord kan mee-playbacken en elke trommelslag meesla op mijn fietsstuur.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik heb nu deze als dubbellp gekocht. Uitgegeven door Alucatrd in 2021. Lp 1 bevat de originele opnamen, direct van de analoge tapes, en lp 2 bevat de Steven Wilson-mix, die echt prachtig klinkt.

Omdat het een dubbellp betreft komt het in een gatefold. De lyrics staan wel in de binnenkant, maar ik mis wel extra informatie over de remix. Ik vind het altijd wel fijn, wat extra leesmateriaal.

Binnenkort (deze maand al) komt de Wilson-mix van In'terview. Ook wel waard om aan te schaffen.

Wasrom is een nieuwe mix nou zo belangrijk? Omdat de band 30 instrumenten speelden op deze plaat en veel werkten met counterpoints. De mix-apparatuur van 1975 waren niet zo goed als die van nu. Wilson doet wonderen met platen uit die tijd. De Jethro Tull-platen waren zonder uitzondering allemaal superb geremixt, en dan nu mijn andere favoriete band.

De reissues zijn ook goed verzorgd en het vinyl is stil en van hoge kwaliteit. Wat mij wel verbaast is dat ze de voorgaande platen overslasn en bij Free Hand beginnen, al zijn de eerste drie platen dan wel gecomplieerd op Three Piece Suite.

Zal het ermee te maken hebben dat deze plaat uitkwam op Chrysalis, ern label dat speciaal voor Jethro Tull is opgericht, en ouder werk respectievelijk op Vertigo en WWA is uitgekomen, of zoek ik te ver.

Enfin, een goede remix en ik ben ook wel benieuwd naar lp1, die direct is overgezet van de analoge banden.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:52 uur

geplaatst: vandaag om 23:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.