Gridlock - Formless (2003)

Verrassend van die bas. Terre Thaemlitz wil vanwege de bas geen LP-versie uitbrengen van Midtown 120 Blues. Misschien heeft dat een andere reden dan de diepte van het geluid, maar zoiets staat me bij.

In dat tweede argument kan ik me volledig vinden, vinyl-hoezen zijn voor mij de voornaamste reden om soms voor een plaat te kiezen.

Dat zal mogelijk te maken hebben met dat de bas op het album van Terre Thaemlitz stereo is (weet ik niet hoor), want het is niet mogelijk om lage frequenties in stereo te doen op vinyl.

Ok, laat ik - als fervent vinylist - nog een duit in het zakje doen. Op de eerste plaats als je muziek - en muziek is een analoog iets - wil beluisteren zal ergens in het 'aflevertraject' naar je speaker een conversie naar analoog moeten plaatsvinden. CD-spelers huisvesten daarvoor een zgn DAC(onverter). Een lp hoef je niet te converteren.

Verder is het een bekend gegeven dat heel lage bastonen brede groeven vergen en dan nog zijn er side-effects niet uitgesloten - zo was bij veel scratchers de wijde basgroeven van Zep's A Whole Lotta Love een fave 'kras-track'. Ook bij hoog kan er een side-efffect (hissing) op treden. Zie verder ook:

The difficulty of accurately translating bass lines to vinyl without making grooves too big means that engineers have to do a lot of processing to get it to work, which changes the tone of the bass in a way that, apparently, many people find aesthetically pleasing.

Bron: Vinyl's great, but it's not better than CDs - Vox

Bas op vinyl kan dus ook een smaakzaak zijn. Echter, gisteravond Formless van 2* 12" gedraaid hebbende, een ander punt doet zich gevoelen: bij de vinylvorm moet je dus 3* opstaan om de schijf te keren, dan wel een nieuwe op te zetten en dat - kära musikvänner - kan je danig uit je sfeer halen. Het frappante is dan ook - laat ik meteen maar biechten, dan is dat aapje ook van mijn schouder - dat ik de 12"s van Burial die ik heb alle op cd's heb gezet - ik kan dan langer in de Burialaanse sfeer vertoeven - ik hoef niex om te draaien en heb ook niet de 'hassle' van is het nou 33 of 45 toeren (soms wisselt het per kant).

Ook heeft de lp-versie van Formless minder tracks.

vervelende bijkomstigheid is dat meeste studios tegenwoordig digitaal opnemen en niet meer analoog


Precies dat. Ik vind het bij sommige muziek ook gewoon fijner op vinyl, waar ik andere weer fijner op CD vind.

Ook dat punt - jazeker, hij is geteld - laat onverlet dat ergens in het luistertraject er een conversie plaats moet vinden. Ik heb prachtige - met Nagra op DAT gemaakte - digitale opnames gehoord. Het gaat om de uitvoer naar een medium. Overigens is er een serieus argument voor het opnemen op digitale media: de draaglaag van een analoge tape is nl relatief vergankelijk. Vraag maar eens aan Geluid en Beeld (Hilversum) of Filmmuseum wat dat voor investeringen heeft gevergd om het materiaal (oa Eisenstein) zeker te kunnen stellen.

Wat is Displacement een prachtig nummer zeg. De rest klinkt ook goed maar moet het nog even op me in laten werken.

Waarschijnlijk was ik niet in de stemming toen ik dit album destijds of waarschijnlijk later voor de eerste keer beluisterde, anders valt mijn schamele waardering van 3.0* niet te verklaren. Nu na opnieuw beluisterd te hebben denk ik er toch heel anders over. Ik ervaar het nu als prachtige sfeervolle muziek die wel het nodige geduld vraagt van de luisteraar en dat is iets wat ik niet altijd kan opbrengen. Mijn waardering voor dit album gaat in ieder geval fors omhoog. Misschien ook het album Trace maar eens een kans geven.

4.5*

Zeker doen. Trace staat wat mij betreft op gelijke hoogte met Formless.

Wie had dat verwacht? Tijdens het ontbijtje komt Chrometaphor voorbij en haalt het einde zonder dat mevrouw Etta zegt:”Wat is dat voor vage herrie?” De volgende keer een paar tandjes harder.