16 Horsepower - Low Estate (1997)

Vette plaat! Heerlijk sferisch en wat een stem heeft David Eugene Edwards toch he! Jammer dat ze zijn gestopt, nu maar hopen dat Woven Hand gauw nog eens in de buurt speelt . Vond secret south nog n tikkeltje beter, dus vandaar een 4. Toch een enorm vette plaat.

Minder dan zijn voorganger. Minder duister en de songs pakken mij een stuk minder dan die van het debuut.

Dat heb ik nou ook. Het debuut is echt verslavend en blijft in je gedachten terugkomen. Dit is wel een goed album, maar heeft op de een of andere manier toch minder te vertellen. Desalniettemin toch nog 4 sterretjes.

Maar toch nog altijd zeer goed. Voor mij klinkt dit album in ieder geval een stuk beter dan de twee albums die hierna komen. En ja, laten we eerlijk zeggen; "Sackloth 'n' Ashes" is gewoon een meesterwerk. Onmogelijk eigenlijk om dat te overtreffen.

Om hier nog eens op terug te komen... Leonard Cohen heeft het óók gecoverd. Het origineel is een Frans liedje (La Complainte du Partisan), geschreven in de tweede wereldoorlog, over de Franse verzetsbeweging. Later vertaald, en gecoverd door velen, waaronder dus Leonard Cohen en 16 Horsepower.

voor mij is dit het hoogtepunt in 16HP oeuvre. het geluid is zo wie zo beter dan op sackcloth & ashes. de nummers worden ook wat steviger gebracht; wellicht de inbreng van producer john parish. elke plaat van 16 HP is de moeite waard, de ideale instapper is de EP simpelweg sixteen horsepower genoemd.

Wat zijn die bonustracks toch goud waard! Dead Run, Coal Black Horses.
Heerlijke up-tempo, duivelse folk-rock. Ongekend en onvergelijkbaar.

Ja deze is vetgaaf..alsof je de prediker van de duivel hoort..beklemmend mooi..

Laat David Eugene het niet horen hij is erg in de heer.
Maar goed, dit is toch een huivering wekkend goed album.

Fijne band en fijne plaat.
Hoe noem je dit? Alt- CountryRock misschien wel.
Het sterke van 16 Horsepower is de gedrevenheid en het puur houden.
Iets wat mij in de loop der tijd steeds meer is gaan bevallen.
Het is net of je een band live in de studio hoort en wat is het jammer dat ik deze gasten nooit live heb kunnen aanschouwen.
Constant geheel, al haalt ie het bij mij net niet bij de voortreffelijke voorganger Sackclot ' N Ashes, die mij voortdurend bij de les hield.
Maar ook dit is flink genieten.
Grimmige beladen lyrics en een dreigende, doch transpante sound met de banjo die elke keer weer opduikt.
Ritmisch lekker tegendraads en David Eugine heeft natuurlijk een fantastische strot.
Highlights....: Brimstone Rock, For Heaven's Sake, The Denver Crab en Golden Rope.

Heerlijke band. Jammer dat ze niet meer bestaan.
Voorlopig een vette vier.
Maar een verhoging is mogelijk.

Live was dit inderdaad geweldig.

Tja...gemiste kans....jammer.

Na 16 HP zijn een aantal leden waaronder David Eugene verder gegaan onder de naam Woven Hand, ook niet onaardig, ongeveer wel in hetzelfde straatje, misschien wat minder duivels.
Die heb ik ns in Paard gezien, maar halverwege weggegaan, werd er erg depri van

Wovenhand ook live gezien.
Ik was aanwezig bij dit concert.
Wovenhand - Live at Roepaen (2012)

De volgorde van de tracks is bij mij iets anders maar dat doet niets af aan het feit dat dit een sterk tweede album is van Sixteen horsepower.Ook een veelzijdig trouwens want in de sound komen zowel Country,Blues,Gospel,Folk en Rock elementen terug.Bij het geweldige Free spirit moest ik overigens meteen aan de Gun club en dat bleek achteraf ook grappig genoeg een cover van de desbetreffende band te zijn.
David Eugene Edwards blijkt hier overigens erg goed overweg te kunnen met de zanglijnen van de voor mij toch wel legendarische Jeffrey Lee Pierce.
Andere nummers die er voor mij uitspringen zijn Sac of Religion,Ditch Digger en het titelnummer al moet ik erbij bij zeggen dat de kwaliteit van de andere nummers in vrijwel alle gevallen ook hoog is.
Prima plaat derhalve al is dit niet het Magnum opus van de band ; de opvolger Secret South deed er nog een schepje bovenop..

Het album start met een prachtig intro met banjo van een van mijn favoriete nummers - Brimstone Rock. Het gaat bijna naadloos over in My Narrow Mind wat ik minder sterk vind.
Waar nagenoeg alle songs op voorloper Sackcloth rondom een heel herkenbare rif zijn gecomponeerd is dat op dit album minder herkenbaar. Tenminste zo ervaar ik het. Low Estate heeft dat nog wel een beetje en behoort ook tot mijn favoriete 16HP nummers.
Sac of Religion is ook zo'n nummer dat dit album minder maakt dan de voorganger. Het mist de drive van het debuut. Maar gelukkig hebben we Pure Clob Road nog. Een hoogtepunt op dit album.
Phyllis Ruth heeft het (energie) weer niet en Black Lung is wel erg country. Golden Rope is weer lekker, Het carnavaleske Hang My Teeth on Your Door is het dieptepunt. Van je holadiejee.
Nu ik dit allemaal zo intyp vraag ik me af of ik de score niet moet verlagen van 4 naar 3,5* ??

Hoewel ik vrijwel alles van deze band heb (pas vrij laat aangeschaft) heb ik nooit de tijd genomen om me er echt in verdiepen. En eigenlijk is dat vreemd, want er zijn veel elementen die ik bijzonder boeiend en interessant vind. Als eerste de front man David Eugene Edwards die verantwoordelijk is voor de teksten. David Egene Edwards die voornamelijk door zijn grootouders opgevoed is. Grootouders die betrokken waren bij de Kerk van de Nazarener, een wat enge fundamentalistische (zwarte kousen) christelijke gemeente. Grootvader was een soort predikant en reisde daardoor veel en de kleine David Eugene kreeg de zware sombere theologie van hel en verdoemenis met de paplepel ingegoten. En door alle teksten van 16 horsepower heen druipt nog steeds de invloed daarvan. Nooit losgekomen daarvan, nog steeds flink beïnvloed daardoor. De zeer zwaar christelijke teksten worden gegoten in een soort gothic appalachian folk met blues rock en gospel invloeden. Totaal uniek. Al luisterend komen bij mij namen naar boven zoals Nick Cave, zijn teksten werden ook beïnvloed door joods-christelijke thematiek. In een enkel nummer lijkt het echt of je naar Cave luistert. Het is zware kost, waar je tegen moet kunnen. Dat de band zo populair was in Nederland zegt wel iets over onze calvinistische inborst.
Het is moeilijk de band goed te plaatsen, mede door de fundamentalistische teksten. In hoeverre was dit ook het gedachtegoed van David ?
Ik ben ervan overtuigd dat als ik deze muziek begin jaren 80 had gehoord, Joy Division een fikse concurrent erbij had gehad. Want ook bij 16 horsepower is er weinig hoop te ontdekken en lijkt het leven uitzichtloos en donker. Daarbij vind ik die gothic-folk bijzonder interessant en ook de relatie no future-religie.
Een bijzondere band, waar een theoloog een fikse kluif aan kan hebben.

Zeker geen slechte CD, maar wel een stuk minder dan hun debuutalbum en Secret South. Deze twee albums pakken mij van het begin bij de strot en laten niet meer los tot het einde.

Low Estate opent sterk en de eerste drie nummers zijn top. Daarna zakt het wat in en verslapt mijn aandacht, totdat ik "The Partisan" hoor. Wat een geweldige cover hebben ze gemaakt van dit nummer. Zo intens en passioneel had ik nog nooit een versie van "The Partisan" gehoord.
Al met al geen slecht geen album, maar de magie op de twee andere albums vind ik niet terug.

Ikzelf heb trouwens een CD met 15 nummers i.p.v. de hierboven beschreven 16 nummers. Ook de volgorde is wat anders en mijn CD eindigt met "The Partisan", terwijl "Fire Spirit" bij mij nummer 11 is.
Het nummer "Dead Run" ontbreekt op mijn CD.

Klinkt als een alt-country versie van Nick Cave & the Bad Seeds. Te gek dus!

Prachtig album, ik kan niet anders zeggen. Sinds zijn verschijning in 1997 is het eigenlijk nooit gaan vervelen of heeft het aan kracht ingeboet. 16 Horsepower heeft maar vier volwaardige albums gemaakt voordat Dave Edwards verder ging als Woven Hand, elk album met een eigen sound en net weer even anders dan de vorige maar allemaal van een zeer hoog niveau. Dit album is wat steviger dan Sackloth & Ashes . Opener 'Brimstone Rock' zet al direct de toon. Daarna volgen eigenlijk alleen maar hoogtepunten, 'Low Estate', 'The Denver Crab', 'Golden Rope', 'Pure Clob Road' zijn prachtige, meeslepende nummers, 'For Heavens Sake', 'Sac Of Religion' , fijne, donkere, stampende meezingers (voor mij dan).
16 Horsepower hoort ook echt bij een periode in mijn leven, dankzij deze band ging ik mij meer in alt.country en blues verdiepen en van daar uit weer in andere stijlen zoals Soul en ging ik zelf serieuzer met mijn gitaar mijn gitaar aan de gang. Een aantal bands of muzikanten zijn altijd belangrijk in de ontwikkeling van je muzieksmaak, die fungeren als een soort gateway naar andere muziek, voor mij is 16 HP zo'n band...