16 Horsepower - Low Estate (1997)

Vette plaat! Heerlijk sferisch en wat een stem heeft David Eugene Edwards toch he! Jammer dat ze zijn gestopt, nu maar hopen dat Woven Hand gauw nog eens in de buurt speelt . Vond secret south nog n tikkeltje beter, dus vandaar een 4. Toch een enorm vette plaat.

Minder dan zijn voorganger. Minder duister en de songs pakken mij een stuk minder dan die van het debuut.

Dat heb ik nou ook. Het debuut is echt verslavend en blijft in je gedachten terugkomen. Dit is wel een goed album, maar heeft op de een of andere manier toch minder te vertellen. Desalniettemin toch nog 4 sterretjes.

Maar toch nog altijd zeer goed. Voor mij klinkt dit album in ieder geval een stuk beter dan de twee albums die hierna komen. En ja, laten we eerlijk zeggen; "Sackloth 'n' Ashes" is gewoon een meesterwerk. Onmogelijk eigenlijk om dat te overtreffen.

Om hier nog eens op terug te komen... Leonard Cohen heeft het óók gecoverd. Het origineel is een Frans liedje (La Complainte du Partisan), geschreven in de tweede wereldoorlog, over de Franse verzetsbeweging. Later vertaald, en gecoverd door velen, waaronder dus Leonard Cohen en 16 Horsepower.

voor mij is dit het hoogtepunt in 16HP oeuvre. het geluid is zo wie zo beter dan op sackcloth & ashes. de nummers worden ook wat steviger gebracht; wellicht de inbreng van producer john parish. elke plaat van 16 HP is de moeite waard, de ideale instapper is de EP simpelweg sixteen horsepower genoemd.

Wat zijn die bonustracks toch goud waard! Dead Run, Coal Black Horses.
Heerlijke up-tempo, duivelse folk-rock. Ongekend en onvergelijkbaar.

Ja deze is vetgaaf..alsof je de prediker van de duivel hoort..beklemmend mooi..

Laat David Eugene het niet horen hij is erg in de heer.
Maar goed, dit is toch een huivering wekkend goed album.

Fijne band en fijne plaat.
Hoe noem je dit? Alt- CountryRock misschien wel.
Het sterke van 16 Horsepower is de gedrevenheid en het puur houden.
Iets wat mij in de loop der tijd steeds meer is gaan bevallen.
Het is net of je een band live in de studio hoort en wat is het jammer dat ik deze gasten nooit live heb kunnen aanschouwen.
Constant geheel, al haalt ie het bij mij net niet bij de voortreffelijke voorganger Sackclot ' N Ashes, die mij voortdurend bij de les hield.
Maar ook dit is flink genieten.
Grimmige beladen lyrics en een dreigende, doch transpante sound met de banjo die elke keer weer opduikt.
Ritmisch lekker tegendraads en David Eugine heeft natuurlijk een fantastische strot.
Highlights....: Brimstone Rock, For Heaven's Sake, The Denver Crab en Golden Rope.

Heerlijke band. Jammer dat ze niet meer bestaan.
Voorlopig een vette vier.
Maar een verhoging is mogelijk.

Live was dit inderdaad geweldig.

Tja...gemiste kans....jammer.

Na 16 HP zijn een aantal leden waaronder David Eugene verder gegaan onder de naam Woven Hand, ook niet onaardig, ongeveer wel in hetzelfde straatje, misschien wat minder duivels.
Die heb ik ns in Paard gezien, maar halverwege weggegaan, werd er erg depri van

Wovenhand ook live gezien.
Ik was aanwezig bij dit concert.
Wovenhand - Live at Roepaen (2012)

De volgorde van de tracks is bij mij iets anders maar dat doet niets af aan het feit dat dit een sterk tweede album is van Sixteen horsepower.Ook een veelzijdig trouwens want in de sound komen zowel Country,Blues,Gospel,Folk en Rock elementen terug.Bij het geweldige Free spirit moest ik overigens meteen aan de Gun club en dat bleek achteraf ook grappig genoeg een cover van de desbetreffende band te zijn.
David Eugene Edwards blijkt hier overigens erg goed overweg te kunnen met de zanglijnen van de voor mij toch wel legendarische Jeffrey Lee Pierce.
Andere nummers die er voor mij uitspringen zijn Sac of Religion,Ditch Digger en het titelnummer al moet ik erbij bij zeggen dat de kwaliteit van de andere nummers in vrijwel alle gevallen ook hoog is.
Prima plaat derhalve al is dit niet het Magnum opus van de band ; de opvolger Secret South deed er nog een schepje bovenop..

Het album start met een prachtig intro met banjo van een van mijn favoriete nummers - Brimstone Rock. Het gaat bijna naadloos over in My Narrow Mind wat ik minder sterk vind.
Waar nagenoeg alle songs op voorloper Sackcloth rondom een heel herkenbare rif zijn gecomponeerd is dat op dit album minder herkenbaar. Tenminste zo ervaar ik het. Low Estate heeft dat nog wel een beetje en behoort ook tot mijn favoriete 16HP nummers.
Sac of Religion is ook zo'n nummer dat dit album minder maakt dan de voorganger. Het mist de drive van het debuut. Maar gelukkig hebben we Pure Clob Road nog. Een hoogtepunt op dit album.
Phyllis Ruth heeft het (energie) weer niet en Black Lung is wel erg country. Golden Rope is weer lekker, Het carnavaleske Hang My Teeth on Your Door is het dieptepunt. Van je holadiejee.
Nu ik dit allemaal zo intyp vraag ik me af of ik de score niet moet verlagen van 4 naar 3,5* ??