menu

The Microphones - The Glow, Pt. 2 (2001)

mijn stem
3,99 (228)
228 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: K

  1. I Want Wind to Blow (5:33)
  2. The Glow Pt. 2 (4:59)
  3. The Moon (5:17)
  4. Headless Horse Man (3:10)
  5. My Roots Are Strong and Deep (1:53)
  6. Instrumental (1:38)
  7. The Mansion (3:34)
  8. (Something) (1:46)
  9. (Something) (2:54)
  10. I'll Not Contain You (2:51)
  11. The Gleam Pt. 2 (1:58)
  12. Map (5:01)
  13. You'll Be in the Air (2:41)
  14. I Want to Be Cold (1:42)
  15. I Am Bored (1:36)
  16. I Felt My Size (2:20)
  17. Instrumental (1:56)
  18. I Felt Your Shape (1:56)
  19. Samurai Sword (4:07)
  20. My Warm Blood (9:29)
  21. Where Lies My Tarp? * (3:48)
  22. I Felt My Size [Acoustic] * (1:52)
  23. I Hope You Wish You'd Die * (2:18)
  24. I'm Like You, Tree * (1:14)
  25. The Glow Pt. 2 (Sequel) * (1:47)
  26. We're Here to Listen * (3:27)
  27. Sleepy Hollow * (1:19)
  28. Lanterns [Version] * (2:06)
  29. Map / Moon [Version] * (1:31)
  30. The Glow Pt. 2 [Version] * (6:12)
  31. I Want Wind to Blow (Backwards) * (4:18)
  32. Instrumental [Version] * (0:25)
  33. The Moon [Version] * (3:46)
  34. Samurai Sword [Version] * (1:25)
  35. The Gleam Pt. 2 [Version] * (2:36)
  36. My Roots... [Version] * (0:23)
  37. I Felt My Size [Version] * (1:26)
  38. My Warm Blood (Humming) * (0:22)
  39. You'll Be in the Air [Version] * (0:59)
  40. The Mooooon [Version] * (1:53)
toon 20 bonustracks
totale tijdsduur: 1:06:21 (1:49:28)
zoeken in:
avatar van Ward
5,0
De reïntegratie van Ward deel 7:

Al viel mijn eerste luisterbeurt van The Microphones’ The Glow, Part 2 niet tegen, vond ik het ook een beetje een rommelige plaat. De langere liedjes deden het meteen wel goed, maar al die schetsjes tussendoor vond ik niet altijd even goed werken. Toch greep de plaat mij bij elke luisterbeurt steeds steviger vast, totdat ontsnappen niet meer mogelijk leek. Aan de andere kant waarom zou je willen ontsnappen aan de greep van dit fijne plaatje. Phil Elverum lijkt deze plaat vooral voor zichzelf gemaakt te hebben, maar is toch zo gul om ons een kijkje in zijn wereld te gunnen.

Dat kijkje is echter niet altijd even plezierig. Elverum zingt namelijk vol bezieling over zijn zielenroerselen die met name over liefdesverdriet en depressie te lijken gaan. Hij brengt dit echter met zo’n ontwapenende eerlijkheid dat het soms bijna ongemakkelijk wordt. Alsof je getuige bent van iets dat niet voor jou ogen (of in dit geval oren) bestemt is. Dit bedoel ik echter allerminst negatief. Het zorgt ervoor dat de plaat een enorme emotionele impact heeft. De eerste keer dat ik die uithaal bij ‘My blood flows harshly’ in The Glow, Part 2 hoorde moest ik wel even slikken. De emotionele eerlijkheid en wanhoop die in veel van de teksten zit lijkt samengebald te zijn in die kreet. Elverum is ook slim genoeg om zijn zielenroerselen vrij abstract te verwoorden, waardoor iedereen voor zichzelf iets uit teksten kan halen. Hierdoor wordt het gelukkig ook nooit zeurderig of te pathetisch. Bovendien komen de momenten waarin hij tekstueel wel wat concreter wordt meteen extra hard binnen.

We lijken hier een man te horen die in de war is en van emotie naar emotie schiet. Dit komt ook muzikaal terug. De muzikale omlijsting lijkt puur intuïtief. Elverum’s emotionele achtbaan komt muzikaal terug in de weerbarstige aaneenschakeling van muzikale ideeën. Van melancholische berusting (Headless Horseman) schieten we naar dromerig verlangen (My Roots Are Strong) om later gewoon met een stukje noise te komen (Samurai Sword). Soms ook binnen een nummer, zoals in I Felt My Size waarin optimisme constant door de verslagen berusting probeert heen te breken. Elverum bewijst sowieso een meester te zijn in het vertalen van de emotie van een tekst naar muziek. Zo is het een briljante vondst om herinneringen aan een ex-geliefde in The Moon vorm te geven door de zang zacht in te mixen. Hoe de zang wordt ondergesneeuwd door de muzikale omlijsting in dat nummer, is er een betere manier om de vergankelijkheid van die herinneringen weer te geven? Ondanks het onvoorspelbare karakter van de muziek blijft het toch een geheel. Dit komt mede door de lo-fi aanpak die de plaat kenmerkt. Of we nu naar een stukje noise luisteren of naar een zacht gitaar met fluisterzang liedje, het klinkt altijd of het een kwartiertje nadat het geschreven is op band is gezet. Al deze kanten behoren onmiskenbaar tot het universum van The Glow, Part 2. Met name de onvaste, zachte stem van Elverum en het warme geluid van de akoestische gitaar met nylonsnaren vallen hierbij op.

Mijn kritiekpunt dat de plaat wat rommelig en bij vlagen te schetsmatig is valt dan ook volledig weg. Waren al die ideeën keurig uitgewerkt zou de emotionele impact grotendeels wegvallen. Het intuïtieve muzikale karakter geeft de plaat juist die emotionele punch. Een soort muzikale stream-of-consciousness. Elverum gunt ons een kijkje in zijn meest persoonlijke gedachtes. Dat levert zowel ontroerende en mooie als ongemakkelijke momenten op, maar altijd bijzonder en de moeite waard. 4*

avatar van kobe bryant fan
5,0
Enorm knap geschreven Ward!
Ben het ook volledig met je eens, buiten dat ik totaal geen probleem heb met de schetsen.

avatar van Ward
5,0
Ik ook niet meer (zie laatste alinea)

avatar van kobe bryant fan
5,0
Even over gelezen blijkbaar.
Hoe komt het dat je dan op een 4* uitkomt en niet hoger?
Door dat ongemakkelijke?

avatar van Ward
5,0
Hmm nee, want dat ongemakkelijke maakt de plaat juist bijzonder in mijn ogen. Ik heb wel getwijfeld over een half sterretje meer, maar wil toch eerst afwachten hoe ik de plaat vind na een paar weken/maanden. Is dus vooral voorzichtigheid van mijn kant.

avatar van kobe bryant fan
5,0
Kippenvel bij The Moon (Version), prachtige versie.
Van mij mocht de hele tweede Disc akoestische versies bevatten van de normale disc.

avatar van Snoeperd
4,0
Men dit album al zeker een half jaar. Toen al bij de eerste luisterbeurt was ik onder de indruk, met I Want to Wind to Blow daarna eindeloos op de repeat. De rest van de cd komt wat mij betreft (nog) niet op dat niveau, maar je merkr dat iedere luisterbeurt weer nieuwe liedjes je aandacht pakken en dat maakt deze cd toch zeker een groeibriljantje.

avatar van Fathead
4,0
Ik krijg een sterk Neutral Milk Hotel-gevoel bij deze plaat. In al zijn lelijkheid, herrie en gebrek is dit een smakelijk album. Niet alles weet me te raken en je moet jezelf soms door een woud van rare geluidsfragmenten heenkappen, maar de toppen zijn erg hoog. En wat de bak herrie betreft: ik ben op dat punt ook gewoon nog niet zo veel gewend.

Voorlopig 4 sterretjes, maar verhoging is een reële optie.

avatar van Rain King
5,0
Meesterwerk

avatar van (Blacksad)
4,5
Fantastische plaat, eentje dat met 1u05 speelduur geen hapklare brok is. De langere nummers deden het meteen goed en zijn bij veelal briljant. De 'kortere' nummers zijn over het algemeen wat 'minder' maar doen absoluut geen afbreuk aan het totaalplaatje. Dit kan op termijn een persoonlijke favoriet worden.

avatar van kobe bryant fan
5,0
Mooi om te horen!
Deze staat bij mij ook nu al een lange tijd in mijn top 10 en ik draai de meeste nummers nog iedere week en telkens ervaar ik ze anders. Prachtplaat!

avatar van niels94
4,5
Op de een of andere manier is het er bij mij nooit gekomen om deze te beluisteren, terwijl ik eigenlijk al wist dat dit echt iets voor mij moest zijn. Gelukkig was daar hoi123 om deze aan mij te toppen in het Super Tip-Topperspel. En ja, dit is natuurlijk een geweldige plaat: schitterende, gevoelige liedjes, op een prachtige manier lekker onvast gezongen, met wat rake experimenten en uit-de-bocht-vliegmomentjes tussendoor. Rauw, breekbaar en emotioneel: zo hoor ik het graag.

avatar van pim556
5,0
Ik zal wel nooit kunnen verwoorden waarom ik deze plaat zo geniaal en uniek vind, maar laat me dan in ieder geval een kleine ode brengen aan Samurai Sword.

De laatste maanden heb ik Samurai Sword vaak in mijn hoofd zitten, zoals ik alle andere nummers al eerder maandenlang in mijn hoofd had zitten. Soms tegelijk, meestal om beurten. Nou blijft zulke agressieve noise niet zo snel hangen, maar de briljante zanglijnen eronder gelukkig wel.

En dus werd ik ook vanmorgen weer wakker met de woorden 'You're a bear foraging for a kill. Your massive paws press down the snow'. Geen betere manier om de dag te beginnen. Opgekropte boosheid overbrengen met een bak noise en daaronder juist introverte nauwelijks hoorbare zang, werkelijk geniaal.

Voor de mensen die moeite hebben met het nummer is er ook een akoestische versie trouwens. Ik mis de intensiteit van de albumversie, maar je kunt wel beter horen dat het een prachtig stukje muziek is.

avatar van Johnny Marr
4,5
Die eerste twee nummers...sprakeloos. Wat een album. Heeft zeker z'n mankementen, zoals My Warm Blood (was dat echt nodig?), maar wat een album.

avatar van itchy
5,0
Johnny Marr schreef:
Die eerste twee nummers...sprakeloos. Wat een album. Heeft zeker z'n mankementen, zoals My Warm Blood (was dat echt nodig?), maar wat een album.

Bedoel je niet de eerste drie nummers? The Moon is namelijk het één-na-beste nummer ooit. Volgens mij dan.

avatar van Johnny Marr
4,5
itchy schreef:
(quote)

Bedoel je niet de eerste drie nummers? The Moon is namelijk het één-na-beste nummer ooit. Volgens mij dan.

Ook mooi ja. Maar raakt me minder hard dan de eerste twee. Dat "my blood flows harshly" stuk in het titelnummer, like WTF, weetjewel? Zelden zo bij m'n strot gegrepen als met dat stuk.

avatar van itchy
5,0
Johnny Marr schreef:
(quote)

Ook mooi ja. Maar raakt me minder hard dan de eerste twee. Dat "my blood flows harshly" stuk in het titelnummer, like WTF, weetjewel? Zelden zo bij m'n strot gegrepen als met dat stuk.

Ik weet het... schitterend.

avatar van Niek
Eerste indruk (ratings, berichten, eerste tonen) was dat ik dit heel goed zou gaan vinden. Maar helaas. Dat eentonige zingen a la Malcolm Middleton (en vele anderen) verveelt me snel (Stuart Murdoch doet het ook een beetje maar die zet het zo in dat de minimale variaties in toonhoogte er des te mooier uitspringen; dat hoor ik hier helaas niet) en die herrie van Samurai Sword kan mij totaal niet bekoren. Ik hoor het geniale niet in deze muziek.

avatar van Timooranje
5,0
Ik kom na lange tijd terug naar deze site om zowel mijn eerste review te plaatsen en om mijn rating van dit album te verhogen van een 4,5 naar een 5, omdat dat toch echt de verdiende score is.

avatar van hoi123
4,5
Deze plaat voor het eerst in een tijdje weer in zijn volledigheid aangeslingerd en fucking hell, als deze plaat niet het sterkste openingstrio heeft van ieder album ooit weet ik het ook niet meer. Wat een ontstellend niveau!!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:29 uur

geplaatst: vandaag om 13:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.