In 1969 ontdekte ik de MUZIEK. Als eerste in het hart geraakt door Jimi Hendrix, daarna een speurtocht langs CSN(&Y), ELP, Who, Rolling Stones (nee, nog niet de Beatles). Vervolgens flink op de tour van de Symphonische Rock zoals dat destijds heette: Yes, Genesis, Camel, Caravan, King Crimson en alle aanverwanten.
Ik vond veel van de nieuwe muziek geweldig, maar dat gold net voor de destijds opkomende folkrock. Ik had hier zelfs een flinke hekel aan, en dat gebeurd mij niet dikwijls.
Maar zie: de wijsheid komt blijkbaar toch met de jaren
Na 50 jaren ben ik nog eens op onderzoek uit gegaan en ja hoor: nu hoor ik dan eindelijk wat anderen destijds al hoorden. Heel veel geweldige muziek van allerlei groepen van jonge mensen, die de oude volksmuziek in een nieuw jasje probeerden te moeten. Natuurlijk, er werd flink geëxperimenteerd dus ging er ook best wel eens wat mis.
Maar het was ook behoorlijk vaak raak. Zo zeker het befaamde drieluik uit 1969 van Fairport Convention, waarvan deze
Liege & Lief er voor mij net nog een beetje bovenuit steekt. En natuurlijk luister ik met bijzondere aandacht naar de jonge door mij bewonderde Richard Thompson, die hier al zijn fantastische talent laat zien, sorry, horen natuurlijk. Pracht album!