Empire of the Sun - Walking on a Dream (2008)

de eerste 4 tracks zijn zeer vermakelijk echter daarna is het niet meer zo interessant.

helemaal mee eens. De nummers daarna zijn ronduit vervelend te noemen

Sterk album, alleen heb ik een keer een live versie van Walking On A Dream gezien, en helaas klonk het niet zo mooi als op het album, maar puur een beoordeling van het album, dan kom ik uit op een 4, ik vind alleen The World niet echt mooi, maar voor de rest heel creatief gedaan

Ik vind Walking on a dream en we are the people echt betoverende nummers, half mast en standing on the shore zijn wel leuk, en de rest is vervelend.
3* omdat ik de singles toch geregeld opzet.

Ik zou toch Swordfish Hotkiss Night en Tiger By My Side ook niet willen vergeten! Maar ik begrijp de gedachtegang.

en country is toch ook wel een geweldig nummer

Walking on a dream en We are the People (voornamelijk de laatste) blijven me vermaken, na maanden. De rest verliest op den duur wel zijn magie, ook al zijn dit niet slechte nummers.

Ik zit nog steeds te hopen en wachten op wat nieuw werk van dit bandje, maar misschien is het wel gewoon over, en was dit het

Ze zijn nog volop aan het touren met de hele Walking On A Dream show. Volgende album komt heus wel, hoor.

Inderdaad, ik had een beetje het gevoel dat dit album langer geleden was uitgekomen, dan 2008

Bij mij is het net omgekeerd. Ik vond het een beetje een groep die rond één gimmicky geluidje is opgebouwd, maar gisteren onder het strijken nog eens opgelegd en WOW. Ik kwam er niet toe 'm af te leggen en ieder nummer verraste me weer alsof ik het voor de eerste keer hoorde.
Maar ik ga wel spaarzaam om met het beluisteren van mijn platen. Echt 'grijsdraaien' is er niet bij.
Ik heb hier een beetje hetzelfde gevoel als bij de eerste van Air. Aanvankelijk voelde ik me een beetje bekocht omdat ik toch maar dat overgehypete gevalletje had gekocht, maar nadien ben ik die ook steeds meer en meer gaan waarderen.

Precies. De eerste 4 nummers zijn een leuke imitatie van Daft Punk. Daarna wordt het pas echt interessant.

Wanneer ik naar Cut Copy luister, die toch wel uit ongeveer hetzelfde vaatje tappen (of uit dezelfde vijver vissen zo u wilt), moet ik toch constateren dat zij kwalitatief wel een stuk sterker zijn. Wat wil ik hiermee zeggen? Luisteren als je dit tof vindt!

Ik vind de eerste 6 nummers geweldig. Dan komt een van de meest irritante nummers ooit: The World. Sjonge als ik deze hoor word ik echt misselijk. Gelukkig volgt daarna Swordfish Hotkiss night en Tiger by my side. De afsluiter -Without you- vond ik maar niks, tot ik het live op Werchter heb gezien. Dit nummer valt best nog te pruimen met een goede bass eronder.

Conclusie: eerste 6 nummers echt prachtig en een voor een perfecte popnummers. Hierna zwakt het wat af, maar blijft het al bij al nog wel amusant.

7.5/10

Briljante muziek.

Nog steeds een goed album, echt heerlijke muziek dat me zo terug brengt naar een heerlijke dag in de lente.
Het album opent geweldig met vier nummers, die alle vier singles zouden kunnen zijn, dansbaar zijn, je vrolijk maken, heerlijk!
Dan komt Delta Bay, het eerste nummer dat ik minder vind, maar toch zeker niet slecht, maar wel minder. Country is weer heerlijk dromerig om eens lekker je ogen bij dicht te doen, en gewoon lekker de muziek op je af laten komen, lekker denken aan de mooie dingen in het leven. The World, hetzelfde geval als Delta Bay, niet zo sterk als andere nummers op het album, meer wel gewoon een goede popsong, waar niks mis mee is.
Swordfish Hotkiss Night, is het volgende heerlijke nummer, als je hier niet vrolijk kan van worden weet ik het ook niet meer. Voor Tiger By My Side geldt hetzelfde, heerlijk nummer.

deze muziek is wat anders dan de meeste muzikanten maken, je hoeft het natuurlijk niet goed te vinden allemaal, maar bijzonder is deze band zeker. Ik kan niet wachten op hun volgende album. Ik vind ze trouwens totaal niet te vergelijken met Cut Copy, nou ja, misschien toch een beetje, het is een beetje een mix van MGMT/ Cut Copy.

ik durf het nog steeds niet te kopen/luisteren ben bang dat het tegen valt na de briljante single We are the people die in mijn top 10 singles 2000 - 2010 zal moeten

We are the people staat nu dec2010 op 2 in duitsland dus deze week dan de cd maxi aanschaffen
waarom kan het daar wel scoren en hier niet?

Dan is dat land - samen met Oostenrijk en Noorwegen - toch een uitzondering, want die single is in de rest van Europa rond positie twintig of zelfs lager blijven steken.

zal wel met een tv programma of iets te maken hebben aangezien de single alweer zo'n 2 jaar oud is

We are the people wordt gebruikt voor Duitse Vodafone commercial

Dit album kent drie aangename tracks; de nrs # 1, # 2 en # 4. Liggen erg lekker in het gehoor bij het maken van een voorjaarswandeling of wat voor wandeling dan ook. De overige tracks van het album vind ik totaal niet interessant.

3,0*

Leuk bandje, en inderdaad zoals eerder ook al is genoemd, vind ik de eerste 4 nummers tof. De rest is niet echt leuk ofzo.

nou de single is 50%: staat 1 remix van We are the people op en 2 nieuwe mixen van Walking on a dream, je kan merken dat Australie een andere kijk op club heeft, dus we houden het maar op de briljante album versies
Maar niet gek voor 5.99 bij SATURN

Is iemand bekend met New Musik, daar heeft deze groep heelgoed naar geluisterd.
New Musik is natuurlijk niet te overtreffen.

nog steeds geen follow up in beeld voor 2011??

We Are The People van Empire Of The Sun dus. We zeggen en schrijven de zomer van 2009. Eén jaar na de uitgebreide herdenking van 40 jaar mei '68, én in het kielzog van MGMT; de band die met Time To Pretend en Electric Feel de zomer van 2008 kleurde en met een album Orecular Spectacular naadloos aansloot bij de '68 cultuur.

Empire Of The Sun liet voor het eerst van zich spreken met Walking On A Dream. Meteen was duidelijk dat imago en outfits voor deze band minstens zo belangrijk waren als de muziek zelf. Gemengde reacties in den beginne; volgens sommigen een bloedloze MGMT copy, volgens anderen best verfrissend. We Are The People verschijnt als single in mei/juni 2009. Het nummers heeft iets magisch, iets bijzonders; en kan tekstueel worden geïnterpreteerd als een ode aan het flowerpower tijdperk.

Het nummer wordt een wereldhit. In Vlaanderen staat het nummer 16 weken in de Ultratop maar weet het niet de top 10 te bereiken. In andere landen doet We Are The People het vaak beter, met een monsterscore in Oostenrijk en een wekenlange nummer 1 hit bij onze Duitse vrienden. Eén van de beste hits uit de moderne muziekgeschiedenis was geboren, en voor eventjes keerden we echt terug naar 1975.

Herfst 2011, en het flowerpower gevoel is al evenzeer weggedeemsterd als Empire Of The Sun zelf. Ik weet niet of de Australische band überhaupt nog bestaat of ooit nog van plan is om iets uit te brengen. Wat er ook mag van zijn, we zijn Empire eeuwig dankbaar voor het pareltje We Are The People en beseffen maar al te goed dat niet elke week een dergelijk nummer wordt gereleaset.

De magie van het nummer is heel wat mensen niet ontgaan. Sinds de release is het nummer al verscheidene keren gebruikt in film en reclamespots. Hun spaarvarkentje kan er maar wel bij varen.

ik vind Country nu toch ook erg fijn, je kan horen dat hier gestreeft wordt naar kwaliteit naar mijn mening en dat er erg over het album/concept is nagedacht en het niet op een loze zondagmiddag in elkaar is gekwakt
De stem van de zanger moet je af en toe bij dit album wel tolereren maar eigenlijk zijn alle nummers zeer te pruimen nog steeds, alleen Without you slaat minder aan.

Maar die 2 singles zijn briljant, krijg dr geen genoeg van.

na enig wikken en wegen gaat deze nu mijn top 10 in, aangezien er praktisch geen zwakke broeders op staan, hooguit Without you

Dit blijft voor mij een erg lekkere plaat en heb maar een fysiek exemplaar besteld van de speciale editie. Daarop veel fijne remixen en nieuwe nummers. Aanvankelijk zorgde het imago van deze band (kleding, de gehele verschijning, een gimmick welteverstaan) dat ik geintresseerd raakte in Walking on a Dream. Vooral de prachtige videoclips zorgden ervoor dat ik de nummers vaker en vaker opzette. Na ruim drie jaar blijft de muziek echter nog steeds sterk, los van de gimmick en de clips. Ik heb de laatste tijd een voorkeur gekregen voor elektronisch gedreven popmuziek, dus ik val zeker voor de wellicht ietwat 'cheesy' drums en mysterieuze teksten. Ik kijk erg uit naar de nieuwe plaat, die volgend jaar toch echt moet verschijnen.

Voor wie niet kan wachten, kan zich nog steeds wagen aan PNAU. Het nieuwe album, Soft Universe, wordt nu al bestempeld als de fictieve opvolger van Walking on a Dream.

een halfje eraf want Delta Bay is toch "filler" en een mindere broeder in het geheel