menu

Opeth - Orchid (1995)

mijn stem
3,78 (181)
181 stemmen

Zweden
Metal
Label: Candlelight

  1. In Mist She Was Standing (14:09)
  2. Under the Weeping Moon (9:53)
  3. Silhouette (3:08)
  4. Forest of October (13:05)
  5. The Twilight Is My Robe (11:02)
  6. Requiem (1:12)
  7. The Apostle in Triumph (13:01)
  8. Into the Frost of Winter * (6:21)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:05:30 (1:11:51)
zoeken in:
avatar van Kronos
4,0
De beste reclame voor dit album, de magistrale uitvoering
van Under the Weeping Moon op The Roundhouse Tapes:

Opeth - Under The Weeping Moon - YouTube

avatar van Leptop
3,5
Zo zeg. Is dit een debuut? Man, wat een creativiteit en vakmanschap. Uiteraard zitten de composities nog wat onevenwichtig in elkaar, maar er valt heel veel te genieten op dit album. Blij dat het vanaf vandaag tot mijn verzameling behoort.

avatar van namsaap
4,0
namsaap schreef:
Mijn eerste kennismaking met Opeth was 'Blackwater Park' en van daaruit heb ik alles van deze geweldige band gevolgd en aangeschaft. Enige tijd geleden heb ik de CD-box van de Candlelight Years aangeschaft om me eens te verdiepen in het vroege werk van deze band.

Na beluistering van 'Orchid' wordt snel duidelijk dat Opeth een hele stijle leercurve heeft gemaakt tussen dit album en het punt waar ik ben ingestapt. De composities zijn te fragmentarisch en vormen geen geheel. Wat niet wegneemt dat op dit album al fantastische passages te horen zijn maar als totaal biedt het mij niet het luistergenot wat ik met het latere werk van Opeth heb.

Ook met de productie heb ik moeite. Het knalt niet en klinkt erg vlak, eendimensionaal.

Wellicht had ik dit album in een andere tijdsgeest veel beter kunnen waarderen. Nu blijf ik hangen op een 2,5.


mmmmm……. Dat was bijna vijf jaar geleden. Inmiddels is mijn mening over dit album aardig bijgesteld. Voor Under The Weeping Moon geldt nog steeds dat ik dit nummer wat te fragmentarisch vind, maar de overige nummers kan ik tegenwoordig een stuk beter waarderen. Ook de productie is voor mij met de tijd een minder storende factor geworden.

Score: 76/100

avatar van SirPsychoSexy
Nu de zomer zijn einde nadert en de grijze wolken zich over ons samentroepen, is het ideale moment aangebroken om de muziek van Opeth nog eens de rondjes te laten doen. Ik heb besloten om me voor het eerst ook aan het ouder materiaal (pre-Still Life) te wagen en een chronologische wandeling door het oeuvre van dit gezelschap te maken.

Als debuutplaat kan Orchid alvast tellen. Je eerste album openen met een epos van 14 minuten is gewaagd, maar het beklijft onmiddellijk en eigenlijk wordt dat niveau zowat geheel het album vastgehouden. Ik had gevreesd dat dit vooral een ruwe diamant zou zijn, zoals zo vaak voorvalt met de eerste albums van succesvolle groepen, maar dat blijkt reuzegoed mee te vallen. Zowel de harde momenten als de rustpuntjes (bijv. de spookachtig mooie pianocompositie Silhouette) komen goed uit de verf. Vooral de black metal-invloeden zijn voor mij hier nog heel sterk hoorbaar.

Deze ga ik zeker nog herbeluisteren. En dan te denken dat Åkerfeldt hier nog maar 21 jaar was! Piepjong en al direct zo'n volwassen plaat in elkaar kunnen steken, het is bewonderenswaardig.

P.S. Een kleine disclaimer: op Spotify staat Into the Frost of Winter erbij als reguliere track, maar deze hoort wel degelijk niet bij het originele album. Het gaat over een "early unproduced rehearsal recording", aldus Wikipedia, die bij de reissue erbij is geplakt, maar wat mij betreft hadden ze het beter in de kluis gelaten, want het is een bak teringherrie die vreselijk afsteekt bij de rest van dit mooie album.

avatar van Maarten0402
4,0
Net als Morning Rise deze ochtend erachter aan.
Ja beter dan ik eerst dacht, maar toch wel een stuk minder dan Morning Rise imo.
Wat te expirementeel in veel gevallen en wat rommelige struktuur.
Maar aan de andre kant geniet ik er toch ook wel weer van.

Leuk dit album. Meer niet.

avatar van ABDrums
4,0
namsaap schreef:
(quote)


mmmmm……. Dat was bijna vijf jaar geleden. Inmiddels is mijn mening over dit album aardig bijgesteld. Voor Under The Weeping Moon geldt nog steeds dat ik dit nummer wat te fragmentarisch vind, maar de overige nummers kan ik tegenwoordig een stuk beter waarderen. Ook de productie is voor mij met de tijd een minder storende factor geworden.

Score: 76/100

Luisterend naar de 2023 Abbey Road Remaster van dit album - op vinyl - vraag ik me af hoe jij die hebt ervaren. Ook ik vond de productie - met name op Morningrise - mijn luisterbeleving dusdanig beïnvloeden, dat ik de albums vóór MAYH nauwelijks op zette. De nieuwe remasters zijn voor mij in dat kader echt een verademing, omdat deze versie mijns inziens de versie is zoals die zou moeten zijn. Maar ik ben heel benieuwd naar jouw visie hierop.

Overigens ben ik van plan in de nabije toekomst een Opeth-marathon te gaan doen. Niet in de laatste plaats omdat de band sinds jaar en dag de nummer één positie in mijn top tien artiesten bekleedt. Vandaar ook dat ik me nu aan het voorbereiden ben en vandaar ook dit bericht betreffende de zwakke productie van dit album en de geweldige nieuwe remaster van vorig jaar.

avatar van namsaap
4,0
ABDrums schreef:

Luisterend naar de 2023 Abbey Road Remaster van dit album - op vinyl - vraag ik me af hoe jij die hebt ervaren. Ook ik vond de productie - met name op Morningrise - mijn luisterbeleving dusdanig beïnvloeden, dat ik de albums vóór MAYH nauwelijks op zette. De nieuwe remasters zijn voor mij in dat kader echt een verademing, omdat deze versie mijns inziens de versie is zoals die zou moeten zijn. Maar ik ben heel benieuwd naar jouw visie hierop.


Ik heb die remasters aan me voorbij laten gaan, dus kan niet vergelijken. Keuzes.... Ik heb de 2016-persing van Candlelight, waarop mijn mening is gebaseerd. Misschien toch eens een een van die remasters opsnorren....

avatar van Kronos
4,0
De verleiding was er maar ik heb die remasters ook laten liggen. Mijn vinyl exemplaren hebben een kleurtje en zijn uitgebracht in 2008 door Back On Black. Dat label behoort overigens toe aan Steve Beatty die eerder eigenaar was van Candlelight Records. Maar ik ben niet meer zo enthousiast over de eerste drie van Opeth dan vijftien jaar geleden en op cd heb ik ze ook al.

avatar van Apollo
5,0
Ik had al 5,0* uitgedeeld voordat de remasters waren verwezenlijkt, en ik moet zeggen dat het een verbetering is die de moeite waard is om te beluisteren. Er is wel een stukje mistige Candlelight sfeer afgepoetst, maar het geluid is op alle andere fronten beter. Vooral de vocalen van Åkerfeldt zijn er enorm op vooruitgegaan, daar sta je echt van te kijken wat hij uit zijn strot perst op dit album. Dat was toch minder goed te horen op de originele masters. Nog altijd 5,0* voor dit unieke meesterwerk.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:42 uur

geplaatst: vandaag om 15:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.