Met 'verpakking' bedoel ik juist niét de melodie, accoorden en ritme want die vormen voor mij het hart van de muziek. (Bij een singer&songwriter valt er dus weinig weg te halen). Nee, het gaat me om alle franje en effecten eromheen (incl. herhalingen). Je hebt gelijk dat die wezenlijk zijn voor het genre en daar zit op zich niet mijn probleem.
Maar wat ik bij ambient music graag óók hoor -en dat is puur persoonlijk -zijn interessante melodielijnen en structuren. Als ik die niet aanvoel, werkt de muziek tegen me en dan ga ik me ergeren. Bij dit album van Mono is dat dus het geval. Ik zie dat Sigur Ros in jouw top 10 staat, hun albums bijvoorbeeld kan ik wél waarderen.
Nakur schreef:
Als je de zanglijnen van een singer&songwriter weghaald, blijft er ook maar een karig gitaarriedeltje over. Of het weghalen van een beat in een hardcore plaat, hetzelfde verhaal. Een weldadige verpakking is een wezelijk element van het genre, dus ik snap niet dat je dat los van elkaar ziet.