DE 12 PLATEN VAN 1980 DIE MIJN LEVEN HEBBEN GERED
vervolg van:
Talking Heads - Remain in Light (1980)
11. U2 1980 BOY
Ik ga de uitdaging aan om jullie mee door dit volgens mij behoorlijk sterke debuutalbum van U2 te loodsen. Als sleutel gebruiken we het werk van Joy Division. "I've been waiting for a guide to come and take me by the hand," zo opende Ian Curtis Unknown Pleasures (1979). "A boy tries hard to be a man, his mother takes him by the hand," zo horen we in de openingstrack van Boy (1980). Toeval? Allerminst. U2 zag Joy Division aan het werk in de studio toen de piepjonge Ieren hun derde single lieten producen door Martin Hannett. Bono was onder de indruk. En hoewel U2 niet bepaald als een doemband omschreven kan worden, verwerkt de Ierse zanger thema's van vervreemding, lijden en dood in zijn eerste songteksten. Met I Will Follow eert hij zijn te vroeg gestorven moeder. De transformatie van tiener naar volwassene die moederloos moet doormaken, bezingt Bono in Twilight: "In the shadow boy meets man." En dan keert het klokkenspel terug in het betoverende tweeluik An Cat Dubh / Into The Heart. Zoals Ultravox de Schotse wortels blootlegt in haar werk, zo doet U2 het hier op zijn Iers. Kant 1 eindigt met een heropgenomen versie van hun debuutsingle Out Of Control. Een knallende maar catchy rocker die niemand onberoerd mag laten. De strum und drang, het bij momenten nog naïeve geloof in eigen kunnen spat van Boy (1980). En Out Of Control laat ondanks de groeipijnen niet uit zijn lood slaan. Kant 2 opent met nog een oudje in een nieuw jasje. Stories For Boys had net als Out Of Control een nieuwe singlerelease verdiend. Het mag gezien worden als het themalied van het quasi gelijknamige album. Dan bouwen Steve Lillywhite en U2 een pauze in met de instrumental The Ocean. Dat goed bedoelde rustpunt klinkt een beetje als een minpunt. Het kleinood slaagt er niet in om hetzelfde verstilde effect te creëren als de titelsong van October (1981). Wellicht omdat er te veel adrenaline uitgaat van de omringende songs. A Day Without Me werd de tweede single van het album. Een wat merkwaardige keuze, omdat we hier te maken krijgen met een suïcidaal thema in een haast opgewekte verpakking. Ik moet wat aan A Flock Of Seagulls denken. Another Time Another Place vind ik een geweldige albumtrack omdat The Edge wat durft los te komen van zijn eigen, vanaf het debuut al zo herkenbare gitaarsignatuur. Dit is de song waar ik het meest de invloed van Joy Division in hoor. En dan hebben we The Electric Co nog niet gehad, een live klassieker die ik dan ook net iets beter vind klinken op Under A Blood Red Sky (1983), maar die opnieuw het jongetje van de hoes in the picture zet. Tot wat voor een man groeit het jongetje waarvan het speelgoed gebroken werd uit? In een crossfade doemt tenslotte Shadows And Tall Trees op. Een afsluiter die de vertwijfeling toelaat en zo al vooruitblikt op October (1981),
FILE I
01. I Will Follow
02. Twilight
03. An Cat Dubh
04. Into The Heart
05. Out Of Control
06. Stories For Boys
07. The Ocean
08. A Day Without Me
09. Another Time Another Place
10. The Electric Co
11. Shadows And Tall Trees
12. -
FILE II
01. Out Of Control (single)
02. Stories For Boys (b-side)
03. Boy-Girl (b-side)
04. Another Day (single)
05. Twilight (b-side)
06. 11 O'Clock Tick Tock (single)
07. Touch (b-side)
08. I Will Follow (single)
09. Boy Girl (live b-side)
10. A Day Without Me (single)
11. Things To Make And Do (b-side)
12. Speed Of Life (outtake)
13. Saturday Night (outtake)
14. Cartoon World (unreleased live)
De 2CD deluxe editie uit 2008 telt 14 bonustracks, waarvan ik er hier 12 verzameld heb op File II. Ik liet een alternatieve mix van I Will Follow en een live versie van 11 O'Clock Tick Tock vallen voor de single versies van I Will Follow en Another Day Without Me die identiek zijn aan de albumversie. Bij andere weerkerende titels gaat het om verschillende versies van eenzelfde lied. 11 O'Clock Tock Tock is een single met een raar verhaal. Zoals hierboven aangegeven door Martin Hannett geproducet en van meet af aan een favoriet tijdens liveconcerten, maar dus niet te vinden op Boy (1980). Het nummer zou nog regelmatig terugkeren in verschillende versies op volgende single releases en pas op album verkrijgbaar zijn als Under A Blood Red Sky (1983) verschijnt. Track 12 van FIle I is een instrumentale outtake die in de laatste groeven van het originele vinylalbum zat en op de remaster als aparte track werd aangeboden. Ik rond mijn verhaal af met een quote van Peter Hook: "U2 heeft ons verhaal gestolen." Wat hij hiermee bedoelt is dat Joy Division zou kunnen geklonken hebben als U2, mocht Ian Curtis niet uit het leven gestapt zijn. Een compliment, vind ik.
wordt hier vervolgd:
XTC - Black Sea (1980)