Mastodon - Crack the Skye (2009)

Recentelijk op elpee gekregen, hierdoor weer eens wat dieper in dit album gedoken. Nog steeds een geweldige ervaring. Behoort samen met Hushed and Grimm tot hun beste albums.

Saai..

Eigenlijk kan ik nu wel concluderen dat Mastodon niet mijn band is en dat ook niet zal worden. Ik sta natuurlijk wel open voor verrassingen, maar als zelfs het album dat het meest in mijn straatje (prog, psychedelic) zou moeten vallen, tegenvalt, dan stel ik mijn verdere verwachtingen verder naar beneden af.

Wat wel blijft staan, is mijn bewondering voor het spel van de heren. Ze kunnen echt wel een goed potje spelen. Dat ze ook al ruim twintig jaar in dezelfde line up samen zijn, verdient een pluim. Maar misschien is vers bloed juist ook wel een goede ontwikkeling. Mastodon klinkt hier overigens wel weer anders dan op Blood Mountain het geval was. De sludge is hier helemaal verdwenen. De meeste aggressie overigens ook wel en daarmee ook de dynamische afwisseling. Heel simpel bekeken is dit album niet meer dan zingen, spelen, zingen, spelen tot het einde. Ik wil niet vervallen in dezelfde kritieken, maar de zang is ook echt een obstakel. Het kost me echt veel moeite om The Czar niet na een minuut of twee al te skippen, want zo zeurderig en ongeïnteresseerd heb ik Mastodon nog niet gehoord. Er zitten wel goede stukken in songs als Quintessence en Ghost of Karelia, maar ik voel geen enkele aandrang om dit album nog vaker op te zetten.


Tussenstand:
1. Blood Mountain
2. Leviathan
3. Crack The Skye
4. Remission
5. Lifesblood

Oef, tja dan wordt het niet meer wat tussen jou en Mastodon.
Na Crack The Skye klinkt Mastodon steeds gemakkelijker en verdwijnt de prog en moeilijkdoenerij meer en meer maar wat mij betreft nog steeds erg goed.
Het blijft het natuurlijk een band met uitstekende muzikanten.

Wellicht veer je nog op bij het laatste album RuudC maar ik betwijfel het ten zeerste.


Ik denk dat ik Mastodon de urgentste metalband van de afgelopen 20-25 jaar vind.

Crack The Skye is het eerste Mastodon-album dat ik in mijn collectie kreeg (letterlijk gekregen van een vriend) en ik heb op basis daarvan wel besloten dat ik de band meer aandacht zou moeten geven. Toch vind ik het wel een moeilijk album om in te komen. De zangpartijen zijn uitstekend en muzikaal gebeurt er heel erg veel, maar bij vlagen vind ik het net iets teveel focus op techniek en atmosfeer en te weinig op echte nummers. En terwijl ik dit type voel ik me daar ook een beetje schuldig over, want het album bevat echt een enorme hoop kwaliteit en dat ik het zonder problemen 9 keer heb beluisterd heb de afgelopen week, geeft ook echt wel aan dat ik toch wel fan ben van het album. Het ligt echter wel zwaar op de maag, behoorlijk zelfs. Punten gaan naar Oblivion en The Czar.

Tussenstand:
1. Leviathan
2. Blood Mountain
3. Crack The Skye
4. Remission
5. Lifesblood

Op 4 oktober wordt deze opnieuw (remastered) uitgegeven n.a.v. de 15e verjaardag, met daarbij ook een instrumentale versie van het album ('The Score'). Misschien slaat het zonder zang iets beter aan, RuudC

Announcing the 'Crack the Skye' (15th Anniversary) Deluxe Editions, coming October 4th! Available in multiple configurations: 2LP + Blu-Ray Deluxe Box, 2CD + Blu-Ray Deluxe, 2LP Deluxe Vinyl, 2CD Deluxe, and Digital Deluxe. All versions feature the original album remastered plus the instrumental album, 'The Score', plus brand-new artwork designed by the band's long-time collaborator, Paul Romano.

Haha, dank je. Geef mijn portie maar aan Fikkie.