Mastodon - Crack the Skye (2009)

Ik houd zelf ook wel rekening met een minder stemgeluid , maar ben toch er benieuwd om deze mannen eens in het echt te zien en te horen.

Dan vind ik de 20 euro voor deze band live,.... wel een gokje waard......

Had ook graag naar het concert in Haarlem gegaan (ik kan er immers zelfs lopend heen:P paar keer gedaan ook zelfs door de sneeuw enzo haha), alleen ik ben druk met tentamens En die moet ik nou precies dinsdagmiddag en woensdagochtend hebben!

Het was de twintig euro waard!! Greyline blies het dak eraf, van die tweede band kreeg ik pijn aan mijn oren, Mastodon liet heel het patronaat beven! Top!

Om ons op te warmen voor het nieuwe album heeft Mastodon een nummer dat Crack the Skye niet heeft gehaald vrijgegeven: Deathbound

Die clip van dat nummer is al helemaal geweldig!

Prachtig optreden van de heren in het Patronaat .

Vooral Troy Sanders schitterde met zijn energieke en aanstekelijke optreden.

‪Mastodon - Deathbound [Official Music Video]‬‏ - YouTube

Deze?

Ja, die. The Muppets gone evil!

Hoe meer ik dit ben gaan luisteren, hoe meer ik het ben gaan waarderen. Dit is tevens het eerste album van Mastodon wat ik tegen ben gekomen dus niet alles was meteen voor mij weggelegd. Na de eerste twee luisterbeurten kon ik alleen Oblivion en in mindere mate Divinations waarderen. Nu, een flinke poos nadat dit album is uitgekomen luister ik alle nummers met groot genot. Het is geweldige muziek, maar niet weggelegd voor elk paar "ongetrainde oren".

Dan zou ik de rest maar laten liggen!!

Crack the Skye is zeer toegankelijk vergeleken met de andere albums. Een album als Blood Mountain is moeilijker en een stuk harder. Deze heeft veel jaren ´70 invloeden. Mijn favoriet is The Czar, wat een monsterlijke opbouw!

Ik kan het niet helpen maar ik vind Blood Mountain toch echt sterker dan deze..

Vandeweek een rondje Mastodon gedaan

Mijn conclusie was verassend, namelijk dat ik deze na dat rondje flink stuk minder waardeer, en ik weet nog niet exact waarom

Ach en morgen post je dat het een vergissing was en dat je hem weer geweldig vind.

Ik heb echt een haat/liefde verhouding met dit album. Aan de ene kant zit het muzikaal prima en knap gecomponeerd in elkaar. Aan de andere kant vind ik de zang niet altijd even sterk en is het wel erg pompeus en bombastisch. Dat trek ik niet altijd even goed.

Voor nu gun ik hem een plaatsje nog net in mijn top 10. In die top 10 zal hij zeker geen blijvertje zijn.

Mastodon heb ik vaak in 1 adem genoemd horen worden met Tool en Opeth. Ik heb van deze band nog steeds geen volledig album gehoord. Dit zou wellicht de beste instapper kunnen zijn, of misschien hun nieuwste wel of nog een ander album.

Het 'probleem' met Mastodon is dat het geen bepaalde instapper heeft. Alle albums hebben een eigen geluid. Crack the Skye lijkt mij ideaal voor de progrockers hier (waarmee ik niet wel zeggen dat je een progrockfan moet zijn om dit te waarderen, knahmsayin'?).

Nee, maar CTS is wel een stuk toegankelijker dan bijv leviathan, een goeie beginner, al is the hunter ook redelijk toegankelijk

Ik zou met Blood Mountain beginnen... gewoon omdat ie nog net iets beter is dan deze vind ik....

Ah, die plaat was ik al vergeten Blood Mountain is minder gemakkelijk te behappen dan dit album, imo.

Ik heb ooit eens een tip gekregen van user Joy dat dit album echt een aanrader is, maar helaas heeft hij zich uitgeschreven en kan ik hem niet meer vragen waarom dit album nu zo goed is t.o.v de rest van hun oevre.

Zal ik het je zeggen: dit album is gewoon een BOM! Is wat 'softer' dan de andere albums (veel cleanere stemmen) en een heerlijke trip van begin tot eind. Vol prachtige riffs en een zeer leuke spacy en vaak ook prog sfeer. Gewoon opzetten, absoluut niet twijfelen.

Joy is dan ook nogal een malle.

Een beetje vergelijkbaar met de laatste 3 a 4 albums van Porcupine Tree is het misschien wel een beetje?

Het nadeel van dit album is dat hij overal zo verdomde duur blijft, zo rond de 18 euro minimaal. Als ik hem in een cd shop tegenkom voor rond een tientje gaatie wel mee, anders word hij mij te duur.

En nee, ik heb geen zin om een half jaar te wachten op een zending van cdwow of een ander vaag internet bedrijf die toevallig ook nog cd's verkoopt.

Dan heb jij zeker nog nooit bij dis-order.com gekeken .

ff wat joeptoepen en je hebt ene beeld van de muziek, nee het lijkt in geen verte op porcupine tree

Heb net op toeptjoep ff Oblivion beluisterd maar de cleane zang valt inderdaad wel op samen met de mooie stevige riffs. Dat nummer klinkt mij meer in de oren als hele harde rock en niet als metal.

Heb net ook nog ff Black Tongue beluisterd van hun nieuwe album Hunter af, maar dat nummer klinkt een stuk 'vuiler' vooral de zangstem en ook instrumentaal. Deze is iets stylistischer lijkt het wel. Denk dat dit best iets voor mij kan zijn. En het is inderdaad niet te vergelijken met Porcupine Tree, maar ook niet met Tool, Dream Theater of Opeth is het niet vergelijkbaar. Genre op zich misschien, maar ook weer met een proggy inslag.

Dit album heb ik nu ook beluisterd in zijn geheel, en het is inderdaad geen Tool. Het enige vergelijkbare vind ik misschien wel het intense en het dichtgetimmerde geluid. Je komt bijna niet op adem en het gaat maar door met mooie stukken. Deze plaat komt ook een stuk positiever en opgewekter over dan Lateralus vind ik. Deze zal ik sneller en daardoor waarschijnlijk vaker opzetten.

Na 1 complete luisterbeurt durf ik hem gelijk al een 4* te geven.

Vandaag deze nog eens gedraaid

Machtige plaat die met recht een klassieker genoemd mag worden in het ouvre van de heren

Aan de Hunter moet ik nog even wennen, of, deze bevalt memomenteel zo goed dat die even moet wachten

The last baron is iig ene erg indrukwekkend stuk muziek , een van de weinige uitgesponnen lange stukken muziek die blijven boeien, in general

Ik ben al lange tijd aan het watertanden voor een nieuwe luisterbeurt, maar ik stel het nog even uit. Voor dit album moet ik me rustig zetten met hoofdtelefoon op zodat ik optimaal kan genieten van deze luistertrip. Zo gaat dat eigenlijk met alle albums uit mijn top-10. In het begin draai ik ze zot en vaak ook op de achtergrond, vanaf een bepaald punt wil ik me er dan echt op toespitsen om geen details meer te missen. Het is en blijft een machtig album waar weinigen nog over zullen springen.