menu

Peter Doherty - Grace / Wastelands (2009)

mijn stem
3,66 (153)
153 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Folk / Rock
Label: EMI

  1. Arcady (2:53)
  2. Last of the English Roses (3:51)
  3. 1939 Returning (3:10)
  4. A Little Death Around the Eyes (3:31)
  5. Salome (3:12)
  6. I Am the Rain (3:24)
  7. Sweet by and By (3:05)
  8. Palace of Bone (4:23)
  9. Sheepskin Tearaway (2:43)
  10. Broken Love Song (3:43)
  11. New Love Grows on Trees (3:56)
  12. Lady, Don't Fall Backwards (2:17)
totale tijdsduur: 40:08
zoeken in:
Mayne
TerryA, je pogingen tot humor zijn vaak pijnlijk tevergeefs.

avatar van indie-nerd
4,0
wordt echt steeds beter deze cd! toch blijven de slot nummers het beste!

avatar van StuF
3,0
TerryA schreef:

does the pope wear a funny hat?

do bears shit in the woods?


does TerryA talk shit?

Hughsie schreef:
NME love child. hype overdrive in motion. can't sing. below average at best.

hehe de zielige doherty-haters. mooi intiem plaatje.chapeau!

avatar van Irish
3,5
Chronos85 schreef:
Sweet by and by is duidelijk een Kinks-adeptje. Daar zal Graham Coxon in elk geval zijn hand in gehad hebben (de toeters en blazers enz.). New love grows on trees vind ik trouwens ook heel aardig. If your still alive, when you're twenty five. Over wie zal dat gaan? Hij is het zelf al geworden en ook Amy heeft de leeftijd al bereikt....


Ik denk persoonlijk over Carl Barat.
Maar alleen om het feit dat Carl vroeger samen met Pete zelfmoord wilde plegen.
Trouwens ik ben er vrij zeker van dat The Sweet By and By ook over Carl gaat, meer met name op de gigs van the Libertines als de support van The Subways? In plaats van hun eigen nummers te spelen, speelden ze improvisatie. Vooral veel jazz als ik het me goed herinner.

avatar van Irish
3,5
Wat ik van dit album vind is moeilijk te zeggen. Bij de eerste paar luisterbeurten vreesde ik het ergste maar afgelopen donderdag kreeg ik rillingen van de hele cd en dacht ik: Hehe hij kan het nog. Maar nu heb ik weer mijn twijfels. Ik ben bang dat dit op lange termijn niet boeiend genoeg zal zijn, op een paar nummers na. Hetzelfde als bij Shotter's Nation dus. Jammer.

avatar van indie-nerd
4,0
vandaag Arcady op 3fm haha

avatar van lauradance
4,0
Meneer moet weer gaan rocken, zo op het eerste gehoor vind ik dit een erg flauw album.

avatar van forza_
5,0
indie-nerd schreef:
vandaag Arcady op 3fm haha

Haha super vet, nooit verwacht. Wie was de DJ?

avatar van forza_
5,0
Irish schreef:
Wat ik van dit album vind is moeilijk te zeggen. Bij de eerste paar luisterbeurten vreesde ik het ergste maar afgelopen donderdag kreeg ik rillingen van de hele cd en dacht ik: Hehe hij kan het nog. Maar nu heb ik weer mijn twijfels. Ik ben bang dat dit op lange termijn niet boeiend genoeg zal zijn, op een paar nummers na. Hetzelfde als bij Shotter's Nation dus. Jammer.


Shotter's Nation is ook een vrij middelmatig album; aantal teksten nog niet helemaal af, slechte lead gitarist. Vind hier de teksten stuk voor stuk beter of even goed dan het beste op SN en over Coxon i.p.v. Mik Whitnall hoeven we het niet te hebben...

avatar van indie-nerd
4,0
Timur Perlin volgens mij...

Mayne
Het is toch Whitnall op Shotter's Nation?

avatar van Irish
3,5
Mik Withnall is het. Wat is niet begrijp is waarom sommigen LOTER een draak van een nummer vinden. Ik vind het een steengoed nr (check optreden Jonathan Ross) en het komt het meest dichte bij de rockende Peter.
Tsja ik ben er nu nog steeds niet uit wat ik hiervan vindt.. tot nu toe *3,5

avatar van zamozen
5,0
WOW wat een CD. Beste cd tot nu toe van Peter Doherty en voor mij persoonlijk (tot nu toe ) de cd van het jaar. Gun jezelf een hoop luisterplezier en ga deze cd luisteren!

Dwangbuis
Gek, ik waarder 'm nu beduidend minder dan na de eerste luisterbeurt. De melancholie in zowel de teksten als de muziek blijven nog steeds hangen, maar da's dan ook alles. De liedjes apart boeien me niet meer zo, er zit meestal te veel stroop over naar mijn zin.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
Aan het begin van dit decennium waren The Libertines een tijd lang de grote belofte van de Britse popmuziek. De band ging toen een beetje langs mij heen, maar later ontdekte ik alsnog hun heerlijke coole rammel-rock. Voordat ik nog maar een noot van zijn muziek gehoord had kende ik de naam Pete Doherty echter al lang en breed uit de riool-journalistiek. Hij was een heroine-junk en dandy met maf bolhoedje, pafferig gezicht en rotte tanden die een lidmaatschap bij ontwennisklinieken en gevangenissen leek te bezitten. Menig puberend meisje zal haar eerste moedergevoelens ontdekt hebben bij de aanblik van dit hoopje charmante treurnis. Later kreeg hij een onstuimige knipperlicht-relatie met fotomodel Kate Moss (die ook niet vies was van wat verdovende middelen) en waren zij eventjes de Kurt en Courtney van de nulties. The Libertines werd ontbonden vanwege constante onenigheid tussen Doherty en de andere frontman van de band Carl Barât. Als The Libertines optraden was het altijd de vraag of Doherty wel op tijd ter plekke zou zijn, of ergens in de lokale goot zou liggen. Hij werd een nogal onberekenbare factor en ze speelden op een gegeven moment vaker zonder dan met hem. Doherty begon zijn eigen band, Babyshambles. Met dit gezelschap bracht hij ook twee puike platen uit. En nu is er dan zijn eerste echte solo-album, waarop zijn voornaam opvallend genoeg net als in zijn paspoort met een 'r' vermeld staat (alsof hij daarmee wil zeggen: 'dit ben ik echt'). Het album heet Grace/Wastelands en een aantal grote namen uit de Brite popmuziek heeft eraan meegewerkt. Zo is de plaat geproduceerd door de legendarische Stephen Street, bekend vanwege zijn werk met The Smiths en Morrissey. En oud Blur-gitarist Graham Coxon kleurt bijna alle liedjes op Grace/Wastelands met zijn karakteristieke gepingel in. Maar natuurlijk is Doherty zelf het belangrijkste ingredient van dit gerecht. Zijn teksten zijn tragi-komisch en lethargisch ('And if you're still alive / When you're twenty five / Shall I kill you like you asked me to?') en hij praat meer dan hij zingt, dof en verveeld. De muziek is akoestisch, laid-back en stijlvol en put uit de rijke traditie van de Britse popmuziek: The Kinks, The Jam, Syd Barrett en natuurlijk Blur zijn hier allemaal terug te horen. Ook de invloed van Scott Walker, die sinds The Last Shadow Puppets weer helemaal hip lijkt te zijn, is in een aantal songs prominent aanwezig. Het leuke van Grace/Wastelands is het schurende contrast tussen de speelse popliedjes en Doherty's nasale en onvaste voordracht. Het geeft dit album iets heel erg eigenzinnigs waar ik voorlopig niet op uitgeluisterd raak.

Bron: http://kasblog.punt.nl/

avatar van west
3,5
Dank u hartelijk Kaaasgaaf voor deze recensie: nu ga ik 'm maar eens proberen.

avatar van Chronos85
4,5
Nu al 5 meningen en nog maar 52 stemmen! Goed bezig jongens

avatar van bommel
4,5
Een prachtige CD.
Er zijn natuurlijk meer zangers, die met een matige stem toch juweeltjes afleveren. (Nick Cave, Tom Waits)
Die krakende stem past prima bij zijn breekbare composities.
Ik draai CD´s nooit langer als een week - maar bij deze vindt ik het jammer dat hij eruit gaat.
Pete of Peter, je mag dan een junk zijn (geweest?) maar, maar je maakt prachtige muziek

avatar van west
3,5
zamozen schreef:
WOW wat een CD. Beste cd tot nu toe van Peter Doherty


Een hele fraaie cd, inderdaad zijn beste tot nu toe. Zo maak je dus een mooi singer / songwriter album.
De eerste helft van de cd bevat vooral heel relaxte liedjes. Typisch is de leuke, lieve opener Arcady. Ideaal voor de zondagmorgen (wat het is als ik dit schrijf). Zijn stem kraakt, de gitaar kraakt: er kraakt van alles. Mooie kwetsbare nummers, op het 'vollere' en ijzersterke Last of the English Roses na.

Op het tweede gedeelte staan meer songs als deze single. Voller, wat zwaarder aangezet en geproduceerd. Af en toe violen, dan weer een electrische gitaar erbij. Hier staan echte juweeltjes tussen.
Beste tracks voorlopig: Last of the English Roses, Palace of Bone, Broken Love Song & New Love Grows on Trees.

avatar van arwenevenstar
5,0
Mooier dan ik verwacht had. Niet het niveau van de Libertines, wel veel beter dan Babyshambles.

avatar van Lennonlover
3,0
Ik ben erg benieuwd wat Pete Doherty solo brengt. Ik heb gehoord dat hij wat tot rust is gekomen en wat volwassen muziek brengt, klopt dit?

avatar van west
3,5
Dit klopt zeker. De single en het tweede gedeelte van dit album kan je gerust 'volwassen' muziek noemen. Het is wel een rustige cd, geen stevige rock hier. Probeer 'm eens uit, Lennonlover!

avatar van Lennonlover
3,0
allright! Ik zal Doherty dan nogs proberen. Libertines vind aardig maar zeker niet meer dan dat en The Babyshambles vond ik ronduit zwak. Nooit geen grote fan geweest van Pete's muziek (maar eens zo veel van zijn levenswijze )

avatar van Lennonlover
3,0
allright! Ik zal Doherty dan nogs proberen. Libertines vind aardig maar zeker niet meer dan dat en The Babyshambles vond ik ronduit zwak. Nooit geen grote fan geweest van Pete's muziek (maar eens zo veel van zijn levenswijze )

avatar van west
3,5
Lennonlover schreef:
Nooit geen grote fan geweest van Pete's muziek (maar eens zo veel van zijn levenswijze )


In dat geval: pas je wel een beetje op? Pete's levenswijze is quite heavy, kan je wel zeggen.

4,0
Haha....

Ome Pete, tja....Down In Albion heb ik grijs gedraaid......

Sinds ik deze plaat heb, wat ik moet zeggen het is een echt Lente album.....

Now see how twisted you've become......

Aardige plaat.....

4*

avatar van Lennonlover
3,0
Verre van slecht maar toch niet top, hoor. Sommige nummers zijn redelijk irritant (Last of The English Rose) maar Arcadie is héérlijk.

ik zal hem nog een paar luisterbeurten de kans geven maar voor nu: 3*

avatar van west
3,5
Lennonlover schreef:
Verre van slecht maar toch niet top, hoor. ...
ik zal hem nog een paar luisterbeurten de kans geven maar voor nu: 3*


Luister 'm dan bij voorkeur als de zon schijnt en vlak nadat je uit je bed geklommen bent.

avatar van Lennonlover
3,0
Verdomme, had je mee eerder moeten zeggen. Lig nu in bed met laptopje op mn buik al luisterend naar de nieuwe van Bob Dylan...

Gast
geplaatst: vandaag om 08:22 uur

geplaatst: vandaag om 08:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.