menu

Johnny Cash - At Folsom Prison (1968)

Alternatieve titel: At Folsom Prison Live

mijn stem
4,26 (436)
436 stemmen

Verenigde Staten
Country
Label: Columbia

  1. Folsom Prison Blues (2:41)
  2. Busted * (1:25)
  3. Dark as the Dungeon (2:48)
  4. I Still Miss Someone (1:55)
  5. Cocaine Blues (2:44)
  6. 25 Minutes to Go (3:15)
  7. Orange Blossom Special (3:36)
  8. The Long Black Veil (2:27)
  9. Send a Picture of Mother (3:42)
  10. The Wall (1:36)
  11. Dirty Old Egg Sucking Dog (1:34)
  12. Flushed from the Bathroom of Your Heart (2:17)
  13. Joe Bean * (3:05)
  14. Jackson (3:13)

    met June Carter

  15. Give My Love to Rose (2:46)
  16. I Got Stripes (1:43)
  17. The Legend of John Henry's Hammer * (7:08)
  18. Green Green Grass of Home (2:25)
  19. Greystone Chapel (6:02)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 44:44 (56:22)
zoeken in:
avatar van Harderwiek
4,5
Dit is een echt live album met allemaal (volgens mij allemaal?) tracks die ook op zijn reguliere albums te vinden zijn. Je kan hier beste beginnen om een goede indruk van de man te krijgen. Als je kennis van deze man op wilt doen, zou ik toch met zijn eerste werken beginnen en niet die uit 2002... The essential is natuurlijk ook een mogelijkheid, maar deze doet mij meer!

avatar van ricardo
2,5
Vandaag heb ik in een cd shop deze en Man Comes Around uit 2002 even uitgebreid beluisterd, maar deze vind ik toch echt een stuk toegangkelijker dan de studio plaat uit 2002.

Heb deze bij FRS gekocht voor maar 5 euro, en aangezien ik nog geen Johnny Cash plaat in huis had dat gelijk maar ff gedaan. Kun je vast geen buil aan vallen. Heb hem nu opstaan, maar klinkt erg goed, de productie is echt goed op plaat gekomen, en de nummers luisteren erg lekker weg. Dit is een betere Cash start dan The Man Comes Around, dat weet ik zeker.

4,5
allebei niet te missen

avatar van Deren Bliksem
4,0
Die 2 zijn gewoon absoluut niet te vergelijken. Óf je begint met Cash' werk van vroeger óf vanaf de American Recordings. Twee totaal verschillende artiesten zijn het dan.

4,5
Maar 't is niet omdat ze absoluut niet te vergelijken zijn dat je ze niet allebei in huis kan halen he. Ze zijn namelijk allebei subliem

avatar van ricardo
2,5
Echte kouwboj hoempapa muziek vinnikut. Vind sommige nummers nog wel aardig, maar kan de cd zelden uitzitten, heb hem 1 keer compleet afgespeeld, maar vind het echt enorm oubollig klinken. Misschien eerst eens een album uit de american recording reeks proberen om te kijken of dat beter bevalt.

Ach wat moet ik er serieus van zeggen, tja slecht klinkt het beslist niet, want de productie is erg helder, maar het is gewoon mijn ding niet, gewoon mijn soort muziek niet. Ik wilde nog een cd van Cash in de kast hebben, en aangezien deze vaak het best gewaardeerd word deze maar genomen. Naja later misschien nog eens proberen, misschien dattie dan beter bevalt.

avatar van AOVV
5,0
Als ik me niet vergis, zendt Acht dit concert deze avond (23:10u uit). Ik ga zeker kijken.

avatar van ChrisX
AOVV schreef:
Als ik me niet vergis, zendt Acht dit concert deze avond (23:10u uit). Ik ga zeker kijken.


Kan haast niet dat dit concert word uitgezonden want het is niet gefilmd als zodanig. Wel is er een erg sterke documentaire over deze plaat die bij de Deluxe Edition zit. Dat zal het vast zijn.

avatar van AOVV
5,0
Het was inderdaad een documentaire. Ik had het woord 'concert' gelezen, en dan maar aangenomen dat het een opname van het concert was. Ik had beter moeten weten.

Wel een boeiende documentaire, inderdaad.

Is de song Folsom Prison Blues het nummer Wild About My Lovin' van Lovin' Spoonful of een trad. song met een andere tekst? Het klinkt in ieder geval wel zo.

avatar van Sandokan-veld
4,5
Volgens mij is het 'origineel' een nummer genaamd 'Crescent city blues': Youtube-linkje

avatar van Funky Bookie
4,0
Johnny Cash altijd links laten liggen omdat country niet mijn ding is.
Als verzamelaar vind ik het echter wel leuk om klassiekers in huis te hebben, dus deze ook maar aangeschaft.
Wat een openbaring.
Om te beginnen vind ik het niet echt country zoals ik het in mijn hoofd heb. De man is een geboren entertainer. Zoals hij speelt met het publiek is gewoon fantastisch. De opname is ook erg goed. Je wordt mooi meegesleept in de intieme sfeer.
Aanrader!

4,5
Deze artiest nooit live aan het werk gezien en dat is bij terugwerkende kracht een heel spijtig gegeven. Het Johnny Cash Tribute concert van Def Americans, met gastzangeres Kim "Carter" Wolterink, van afgelopen zaterdag in Muziekgebouw in Eindhoven heeft mij aangenaam verrast en bij momenten diep ontroerd. De bevlogenheid en intensiteit van deze man moet welhaast heel bijzonder zijn geweest.

avatar van Rinus
4,0
Mooi tijdsdocument. De remastering klinkt geweldig.

avatar van Mart
3,5
Als country- en muziekliefhebber kan je natuurlijk niet om Johnny Cash heen, dus besloot ik dit album een kans te geven. Jammergenoeg ben ik er niet door overdonderd. Het is allemaal erg degelijk en vermakelijk, maar nergens wordt het echt goed (twee uitzonderingen: Folsom Prison Blues en 25 Minutes to Go). Dit is simpelweg niet het type countrymuziek dat mij bij de strot weet te grijpen, bovendien wordt het na een tijdje veel van hetzelfde. Dan ben ik meer een liefhebber van Gene Clark en Townes Van Zandt.

Desalniettemin is dit wel een vermakelijk live album, met name door de sfeer en de interactie met de gevangenen. Ook grappig (en tegelijkertijd beangstigend) om te horen hoe de gevangenen laaiend enthousiast worden bij teksten als “I shot a man in Reno, just to watch him die”. Leuke plaat en een mooi tijdsdocument, maar niet de topper waarop ik gehoopt had.

5,0
Dit kan ik blijven luisteren. Briljant

avatar van AbleMable
5,0
Na de drie voorgaande beetje saaie en op dood spoorzittende soloalbums van Cash, hakt dit eerste gevangenis live album erin. Niks saai meer, lekker veel pit, energie en een bijzonder geinspireerde Johnny Cash met The Tennessee Three aangevuld met Carl Perkins op gitaar (geen familie van Luther de vaste gitarist van The Tennessse Three). En natuurlijk zijn ook June Carter met haar familie en The Statler Brothers aanwezig. Al met al een heerlijk live album die aanstekelijk werkt om de volumeknop open te draaien.
En de wisselwerking met het publiek is ook geweldig, iedereen had er duidelijk zin in! Terecht een klassiek live album en een terechte Johnny Cash klassieker.

avatar van AOVV
5,0
Prachtige live-plaat van Johnny Cash. Dit album is een greep uit de twee concerten die Cash gaf in Folsom Prison op 13 januari 1968, bijgestaan door The Tennesse Three (bassist Marshall Grant, drummer W.S. Holland en de later dat jaar helaas overleden gitarist Luther Perkins). Uiteraard was ook June Carter van de partij, evenals The Carter Family. Een verrassende naam is wellicht Carl Perkins, vooral bekend van Blue Suede Shoes. Hij fungeerde als opener aan het begin van beide concerten, speelde een paar nummers en deed daarna ook lustig mee met Cash en z'n band.

De sfeer in de gevangenis tijdens het concert wordt op fantastische wijze gevat; je hoort tussendoor aankondigingen voor bepaalde gevangenen, de (zeer) aandachtige luisteraar kan wellicht zelfs het dichtgaan van de gevangenisdeuren ontwaren. Ook de interactie tussen Cash en zijn gretig enthousiaste publiek zorgt voor een absolute meerwaarde. Cash voelt zich duidelijk in zijn sas (dat hij zelf ook enkele malen enige tijd doorbracht in de lik, zal daar wel voor iets tussen zitten), grapt en grolt (het Glass of water-fragment!), en kondigt zelfs een nummer aan dat door Glen Sherley, een "bewoner" van Folsom Prison, werd geschreven; het publiek is laaiend enthousiast.

Ik heb de re-release in huis, uit 1999, die drie extra songs telt ten aanzien van de originele uitgave: de rauw-komische liedjes Busted & Joe Bean, en het lang uitgesponnen The Legend of John Henry's Hammer. Songs van toegevoegde waarde, naar mijn mening, en zo dacht Cash er ook over, want in zijn liner notes zegt hij het volgende:

"The show at Folsom in 1968 was a long one, and I always thought that the songs that were not on the album were as worthy of being heard as the ones that were."

Later zou er nog een uitgebreidere deluxe-versie uitkomen, op CD & LP, en hoewel ik de re-release reeds in huis heb, zou ik deze, als ik 'm ooit vind voor een prijsje (wat ik ten zeerste betwijfel) alsnog aanschaffen.

Naast de (weinig benijdenswaardige) ervaring die Cash reeds had opgebouwd in het gevangenisleven, was er wellicht nog een tweede reden waarom dit concept zo goed werkt. De optredens in Folsom Prison waren namelijk niet Cash's vuurdoop op dat vlak; hij trad daarvoor reeds ettelijke malen op in detentiecentra, de eerste keer in Huntsville State Prison in 1957. De song Folsom Prison Blues is overigens geïnspireerd door de film Inside the Walls of Folsom Prison van Crane Wilbur, die hij tijdens zijn legerdienst in 1953 te zien kreeg. In het fraaie cd-boekje van de re-release van dit album staat overigens ook een handgeschreven tekst van Cash, die in treffende bewoordingen (het handschrift van Cash is behoorlijk leesbaar) het leven in de nor beschrijft, en alle daarbij behorende gevoelens en sentimenten. Ook heeft hij het over de band die opgebouwd wordt tussen gevangenenbroeders, en de effectiviteit van zaken als rehabilitatie, waarbij Cash zelf openlijk vraagtekens plaatst.

Dat alles vertaalt zich op meesterlijke wijze in de songs die Cash hier brengt; soms met band, soms met zijn muze June Carter, soms moederziel alleen. Elk nummer is op zijn manier een voltreffer voor mij; zo brengt Cash hier een aantal songs van zijn album Everybody Loves a Nut, en blijken die songs in deze biotoop opeens prachtig tot hun recht te komen. Zo werkt de ongezouten humor van Dirty Old Egg-Suckin' Dog fantastisch binnen de gevangenismuren.

Daarnaast opent het album natuurlijk met het onovertroffen Folsom Prison Blues, en de sfeer zit gelijk goed. Andere sterkhouders zijn het pisnijdige Cocaine Blues, Orange Blossom Special en Give My Love to Rose, een nummer dat in 1957 op de B-kant van de single Home of the Blues verscheen. In 2002 nam Cash het opnieuw op, om te verschijnen op het onvolprezen American IV: The Man Comes Around.

Een persoonlijke favoriet is de energieke, perfect in het thema passende meezinger/bruller/joeler I Got Stripes. En wat dan gedacht van de galgenhumor in 25 Minutes to Go? Of de inherente klasse van een evergreen als Green, Green Grass of Home, hier erg waardig en behoorlijk ingetogen gebracht door Cash? De hoogtepunten zijn legio, en dan weet je 't wel: een mijlpaal in de naoorlogse muziek.

Maar hoeveel hoogtepunten er ook zijn; hét hoogtepunt is voor mij wellicht Jackson, in deze uitvoering misschien wel het beste duet dat ik ken. Het begint al bij de aankondiging van June Carter, het lichte ginnegappen van Cash en de spontane repliek van Carter ("I'm talkin' with my mouth!"). Wat daarna losbarst, is een wondermooi, ontzettend enthousiast lied over twee geliefden die merken dat het vuur wegebt uit hun relatie, en in het stadje Jackson op zoek gaan naar nieuw geluk. Een grappige bijkomstigheid is dat Johnny Cash in hetzelfde jaar een huwelijksaanzoek deed, en hij op 1 maart met June Carter trouwde. De liefde zal dus net ontzettend groot geweest zijn, denk ik.

Ik merk dat ik er uiteindelijk een heel verhaal van gemaakt heb, maar dat verdient dit album wel. Ik had het al een tijdlang op 4,5 sterren staan, maar heb het album de laatste tijd enkele malen gedraaid, en moet tot de conclusie komen dat hier slechts één cijfer terecht is: de volle pot.

5 sterren

avatar van AbleMable
5,0
Wil niet zeuren maar Johnny Cash heeft nooit in de gevangenis gezeten, is wel enkele keren gearresteerd en heeft wel eens een nachtje in de cel op het politiebureau doorgebracht. Maar that's it!

avatar van AOVV
5,0
Ah, dan zal hij dat vast bedoelen in de liner notes. Bedankt voor de correctie, AbleMable, zeuren vind ik het zeker niet.

avatar van Dirkrocker
5,0
Klassieker dit, en goed hard draaien deze. Goede setlist,en een Cash die er echt zin in heeft. Je kan goed merken dat hij een enorme schik er in heeft idd. Geweldige live registratie.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:58 uur

geplaatst: vandaag om 07:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.