Johan - 4 (2009)

dat is waarom ze het zelf hun "experimentele "plaat noemen.

heeft diepgang kerel

Tja de groten der aarde hebbn het over nog wel simpelere dingen en daar blijkt een diepgang in te zitten. De welbekende dubbele bodems.



Enfin over dit mooie album: Duidelijke eind sixties invloeden waarneembaar (van de sympho achtige Lennon/Mc Cartney nummers tot de Moody Blues. Niet in de laatste plaats door de wederom aanwezig Mellotron-Keyboards.

op 1 of andere manier is het jammer dat dit "4" Johan's zwanenzang wordt.
Onmiskenbaar een heerlijke plaat, maar niet de impact van een Pergola. Wellicht een live-cd als toetje?
(in ieder geval meteen vanavond tickets aangeschaft voor optreden Oosterpoort Groningen..... )

Helaas de laatste van Johan . Vandaag weer eens even opgezet en het blijft een prachtig album met schitterende liedjes. Ik ga genieten in Arnhem volgende maand

Berichten over het uiteen gaan verplaatst naar Johan

edit: en wat onleesbare berichten verwijderd.

Echt spannend zijn ze nooit echt geweest, maar de heren van Johan hebben toch wel een pak mooie popliedjes geschreven zo door de jaren heen. Op '4' bijvoorbeeld Maria, World Game 10 of het werkelijk prachtige slotstuk. 3*.

Ik vind het allemaal niet erg pakkend. Something about you heeft het dan wel, maar veel andere nummers zijn maar matig. De vorige plaat van Johan was echt beter vind ik. Van zijn zang moest hij het al nooit hebben en op deze plaat zijn de muzikale ideeën ook nog eens teleurstellend.

En wat dacht je van het hoesontwerp? Daar zit meer in dan je denkt.Kijkt voor uzelf...

Klinkt anders dan de voorgaande Johan-platen, vind ik. Neigt ook wat meer naar het werk van Daryll-Ann.
Ik vind dat wel heel prettig. Deze van Johan is druk op weg om mijn favoriete album van 2009 te worden.
Het is de vraag of dat iets te maken heeft met de overige platen van 2009, of dat ik vooral het liefst naar ouwe meuk luister...
Deze én die live van Tom Waits zijn de enige twee 2009-releases die ik 'hardcopy' op de plank heb staan.

Deze 4e is wel wat rauwer dan Pergola en THX JHN, wat lekker is. Ook vind ik deze 4 wel afwisselend, waarschijnlijk ook omdat niet alles van Jacco de Greeuw is. Het niveau van de eerste 3 cd's wordt echter net niet gehaald.

Ik kijk zo naar de comentaren hierboven en moet tot mijn grote spijt toch concluderen de Johan echt een beetje in de vergetelheid begint te raken.
Jammer. Ik vind dat ze met de laatste 3 platen geweldige Nederlandse Q-pop hebben gemaakt.
THX Johan!

Het laatste album van Johan is een waardige afsluiting van een van Nederlandse beste bands als je het mij vraagt. Ook op ”4” brengt Johan melancholische en melodieuze gitaarpop zoals we dat van Jacob de Greeuw en consorten gewend zijn. Wel heb ik het idee dat het geluid op sommige tracks wat zwaarder klinkt dan dat ik van Johan gewend ben. Het kan aan mijn geheugen liggen, maar de gitaren klinken her en der wat ruiger. Geen ramp overigens hoor, de melodie staat bij Johan altijd voorop en dat is op ”4” ook weer het geval. Jacob de Greeuw is en blijft een goede liedjesschrijver en ook dat is op ”4” weer terug te horen. ”Pergola” blijft mijn favoriete album van Johan, maar feitelijk zijn al hun albums meer dan de moeite waard en in alle gevallen een dikke voldoende. ”4” is wat dat betreft niet anders.

Na 10 jaar weer teruggevonden. Laat ik later deze week maar wat sterretjes geven. Nu hard in de auto.

Vergeleken met THX johan and Pull Up is deze plaat iets onevenwichtiger met een duidelijker steviger geluid. De duidelijke hang naar de Jaren '60 is onmiskenbaar. Bij world Game komen The Good, the bad and the ugly voorbij. Leuk bedacht!

Na THX JHN is dit weer een verrassende plaat. Nog meer afwisseling en de liedjes, waarvan sommige een on-JOHANs stevig geluid hebben, zijn nog altijd fris en sprankelend.