Interpol - Turn on the Bright Lights (2002)

Om 5 sterren toe te kennen aan dit album ontbreekt er 1 hele belangrijke factor: de vocale zeggingskracht van zangert is ondermaats, hij kan niet genoeg emotie leggen in zijn voordracht. Klinkt te klinisch en vlak als het ware. Maar de instrumentele kant zit super in elkaar en verdient 5 sterren. Zanger 3 sterren. Gemiddeld dus een 4.

Bijvoorbeeld om Joy Division maar eens weer uit het schap te halen: Ian Curtis ook geen geweldige vocalist, maar hij kon wel emotie in zijn zang embedden en dan zijn lyrics!!! Instrumentaal was JD wel simpeler, maar toch effectief genoeg in het geheel van hun sound.

Deze topper is bijna volwassen #sweetseventien#happybday

Een album wat je kneiterhard over een top installatie moet jagen.

Blijft zooo lekkerrrr

Een van de mooiste albums die ik ken. De sfeer die hier gecreëerd wordt is donker maar ook innemend en intiem (Een album die vooral s'nachts het goed doet) . Bijna alle platen van Interpol zijn de moeite waard maar deze is toch een buitengewone uitschieter. Favorieten zijn Stella en Leif Erikson. Heb niet echt iets gezegd dat niet nieuw is maar wou toch even mijn adoratie kwijt .

Ik ben nooit echt een volger geweest van de post punk revival/indie rock gebeurtenis die aan het begin van de jaren 2000 de kop kwam opsteken. Zo heb ik ook niet veel met Arcade Fire, The National, Bloc Party...en andere consorten. Prima bands, maar de sound is me niet helemaal op het lijf geschreven.

En toch...wanneer de heren van Interpol de eerste noten van "Untitled" inzetten, kan ik niet anders dan een torenhoge score geven. Man man man...wat een absoluut briljant kunststukje in sfeerzetting om het album af te trappen.