Bonnie 'Prince' Billy - I See a Darkness (1999)

Inderdaad, AOVV. De hoop die hij toch nog biedt op het laatst na een paar inktzwarte nummers.

Black, you are my enemy,
and I cannot get close to thee.
A life is ruled by enmity,
and I can't weaken that.
The only way that I can see,
is to hold you close to me.
To love you, for it's meant to be;
I weaken your attack

Één van de mooiste stukjes tekst die er bestaat.

jammer dat je de schoonheid niet ontdekt, al kan ik het me ook wel voorstellen dat de stem je tegenstaat, wat bij hem ook wel te begrijpen is..(je vind het mooi of of echt lelijk, denk ik)
Ik zelf vind het juist erg mooi, die niet zo heel vaste stem van Oldham, soms tegen het valse aan (Al ben ik helemaal geen kenner, zou niet kunnen zeggen of het technisch gezien wel of niet goed zingen is wat Oldham doet)
maar dat het mij raakt is 1 ding wat zeker is, al ben ik zelf niet van de stemmen of teksten, ik ga toch meer voor het gevoel wat muziek met mij doet, de geluiden dus..

Heb Will Oldham een jaar of 12 geleden ontdekt, ben daarna eigelijk al zijn werk gaan beluisteren in alle andere hoedanigheden (palacemusic, Will Oldham etc etc), en eigenlijk slaagt die er elke keer in om mij gewoon blij te maken met zijn muziek, al is blij niet het goede woord, vind bijna alles wat hij uitbrengt gewoon bijz., ik schrijf bijna..

maandag naar Tivoli, ik hoop op een mooi optreden

Vermakelijke en sobere plaat.
De breekbare stem van Will is erg ontroerend, ook instrumentaal zit het zeker niet slecht in elkaar.
Ik start voorzichtig met een ruime 3,5* die zeker nog kan stijgen.

Eerlijk gezegd vind ik 'vermakelijk' wel een wat vreemd woord om dit album te beschrijven...

Misschien wel, maar ik heb me wel vermaakt tijdens het beluisteren. Ook al klinkt deze donker en zeer sober.

De Arthur-Recensies, deel 2:

Ik vond dit een zeer lastig album om te becijferen, laat staan bespreken. Zelfs na alle luisterbeurten van de voorbije dagen kost het me nog steeds moeite om duidelijk te beschrijven wat ik van deze plaat vind.

Laat ik het zo zeggen: kippenvelopwekkende pracht en praal wordt op deze ‘I See A Darkness’ afgewisseld met nummers of stukken van nummers waar ik niet warm of koud van word. Onder die eerste categorie schaar ik het titelnummer, Another Day Full Of Dread en vooral A Minor Place. Nummers waarbij alles op zijn plaats valt: heerlijk sereen sfeertje, prachtig gezongen en mooie teksten. Ook Dead To Everyone, Nomadic Revery en Madeleine-Mary mag ik graag horen.

Dat is de helft van het album. De andere helft bestaat uit nummers van de tweede categorie. Ze zijn niet slecht, maar kabbelen maar wat voort en in het slechtste geval verslapt mijn aandacht volledig. Zo vergeet ik constant hoe Song For The New Bleed precies gaat, dat nummer grijpt me langs geen kanten.

User Gajarigon zei in zijn bespreking van dit album al dat de stemming van de luisteraar veel invloed heeft op wat je er uiteindelijk van vind. Ik geef hem hierin gelijk. De volgende keer dat ik in een depressieve bui ben ga ik deze nog eens draaien, misschien valt alles dan wel op z’n plek. Voor nu geef ik ‘I See A Darkness’ een 3.5*

Mooie ontdekking voor mij. Hoop dat het niet alleen geldt voor dit album. Tot nu toe bevallen de eerste 7 tracks mij beter dan de laatste 4. Favoriet is Death to Everyone.

Een groot zooitje knip en plak werk, zo klinkt het album af en toe. Gelukkig heeft het wel voldoende mooie momenten (Black is prachtig door zijn eenvoud en ook het titelnummer is intens), maar het blijft niet de hele rit boeien. Zo nu en dan best leuk maar ik blijf het vreemd vinden dat het gemiddelde zo hoog is.

Ik vind het persoonlijk erg lastig om een beoordeling te plakken op dit album. Will Oldham heeft een heerlijk warme stem, de teksten zijn erg mooi, maar toch weet ik het niet. Het is allemaal prettig minimaal opgezet. Kleine nummers met weinig opsmuk, wat ook goed bij het lichtjes deprimerende thema van dit album past. Maar juist het vuurwerk dat bombasme geeft, mis ik hier zoals een rookverslaafde zijn nicotine mist. Wellicht is dit album net als een goed biefstukje: even laten rusten voordat je kan smullen.

Mooie cd, twijfel nog wat over m'n cijfer, vooral omdat ik 'Madeleine-Mary' nogal misplaatst vind, ofschoon het geen slecht nummer is. Wel wil ik nog even kwijt dat 'Song for the New Breed' echt prachtig is, vreemd dat dat liedje zo laag gewaardeerd wordt in de lijst favoriete nummers.

Stiekem had ik na al die draaibeurten een mooie recensie van je verwacht, Maarten.

Ik heb geen tijd om recensies te schrijven joh. Dat willen ze op m'n werk niet geloven, maar toch.

Titelnummer snijdt recht door me heen. Zo mooi, neerslachtig, tergend langzaam en vol weemoed. Rest van het album moet nog groeien, ik kan er minder inkomen. Het pakt me minder dan de oprechtheid en kracht van I See a Darkness

Dit album is mijn eerste kennismaking met Will Oldham. Het bevalt me goed, het is zeer consistent; een soort 'rootserig' broertje van Jason Molina. Bombast mis ik zeker niet, daar heb ik andere platen voor.

Als dit me gaat bevallen zoals ik denk dat dit me gaat bevallen heb ik nog een omvangrijk oeuvre te gaan, zie ik. Het leven is mooi voor een muziekliefhebber in de 21e eeuw...

Een 'rootserige' grote broer van Molina dan, gezien het feit Molina op Oldhams label (Palace Records) debuteerde Verder: nice. Ik kan enkel nogmaals benadrukken dat hij nog zoveel andere toffe platen heeft.. Hup hup!

Na 15 jaar draai ik dit album nog steeds ontzettend graag.

Ik was er vrij laat bij, maar dit was als 17-jarige voor mij de opmaat om serieus naar muziek te luisteren i.p.v. als dom schaap te accepteren wat er op de radio en TMF voorgeschoteld werd.

Ik vind deze nog altijd niet het meesterwerk dat anderen er in horen maar een lange rit met de auto en deze 2x horen heeft mijn mening toch naar de positievere kant doen doorslaan.

Het stemgeluid van Will Oldham beluister ik wel met alle plezier dus dat kan alleen maar beterschap betekenen. Nu de songs nog die er moeten doorkomen
A Minor Place, I See a Darkness, Madeleine-Mary & Black zijn de favo's tot nu.

Van 3* naar 3,5*

Omdat het zo'n mooie quote is die anno 2015 best nog eens geplaatst mag worden.

Over een jaar of twintig ga ik deze zonder twijfel vijf sterren toekennen maar nu ben ik eigenlijk nog te jong voor deze plaat.Zwaarmoedig en treurnis.

Dit is toch wel een album waar ik een haat/liefde verhouding mee heb. Soms kan ik er niet naar luisteren en soms draai ik ‘m 2 keer achter elkaar. Vanavond het laatste. Random aangetikt op mijn ipad en eigenlijk had ik er geen zin in. Toch maar op laten staan en de sombere liedjes mij laten opvrolijken. I see a Darkness en Black zijn de pareltjes die je toch doen besluiten het album helemaal te luisteren. Knap gedaan van Bonnie.

Refrein Raining in Darling keihard meeblèhren. Iedere keer weer. Vandaag in de auto. Tijdloze schoonheid, evenals het album.

Komt vast goed frolunda. Eerst nog even de rugzak vullen...

Dit beste album aller tijden is eindelijk beschikbaar op Spotify.

Grappig dat dat bij mij ook zo is Gegaan. Tiental. Jaar geleden vond ik het oké. Enkel Death to everyone vond ik er echt bovenuit schieten. Dan, lied oer lied, won de plaat mij voor zich, tot ik nu, op mijn 32ste, het volledig beeld van de schijf apprecieer.

Ik zeg: mooie ontwikkeling!