La Roux of het meisje met het rode haar
In Engeland blijven ze maar bezig met het lanceren van nieuw vrouwelijk talent. Nu is het de beurt aan La Roux met een gelijknamige CD.
"In de perfect gearrangeerde synthpop geeft behalve een drumcomputer vooral een hevig bonzend hart het ritme aan: met haar hoge, wat bevreemdende stem zingt Jackson liedjes over verlangen en/of hartenpijn". (Bron: Humo)
La Roux is een Londens elektropop bandje rondom de zingende en synthesizerspelende piepjonge en roodharige Elly Jackson (21). Voornamelijk achter de schermen is er nog een grote rol weggelegd voor co-schrijver en producer Ben Langmaid. In 2006 werden beide aan elkaar voorgesteld door een wederzijdse vriend en vervolgens zijn ze aan de slag gegaan. Na hun eerste single Quicksand in december 2008 werd al snel een platencontract bij Polydor getekend met een debuutalbum als gevolg.
In alle recensies wordt steeds maar weer de nadruk gelegd op de invloeden uit de jaren-80, zoals Yazzoo, Human League, Heaven 17 en vooral the Eurythmics. Maar eigenlijk leiden deze vergelijkingen alleen maar af. Het is veel fijner om onbevangen te luisteren en zelf te ontdekken dat de stem uit Thriller in het nummer Tigerlily ‘verstopt’ zit.
Het grote succes van La Roux in Engeland blijkt uit de hoge chart-noteringen van de singles en het album en haar concertserie in het najaar bleek in 5 minuten te zijn uitverkocht. Reeds 500.000 albums gingen al over de toonbank en dat is in deze tijd van (illegaal) downloaden een enorm aantal. Nederland kan nu ook met haar kennismaken op onder andere Lowlands waar zij vrijdagmiddag haar opwachting zal maken. Elly’s aandacht voor bijzondere haarcoupes (kuif), make-up en eigengemaakte kleding zal er voor zorgen dat er ook wat te zien is al levert het niet de grootste schoonheid op.
Persoonlijk luister ik erg graag naar een beperkt aantal nummers. Zo zijn het de singles met vooral In For The Kill (…I do it for the thrill) en de ballad Almost Love die ik graag hoor langskomen in de afspeellijsten op mijn iPod. Een heel album vol is echter iets teveel van het goede.
tekst overgenomen van mijn weblog:
cd-recensies.nieuwslog.nl