menu

The Black Crowes - Lions (2001)

mijn stem
3,57 (80)
80 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: V2

  1. Midnight from the Inside Out (4:42)
  2. Lickin' (3:53)
  3. Come On (3:20)
  4. No Use Lying (4:00)
  5. Losing My Mind (4:26)
  6. Ozone Mama (4:56)
  7. Greasy Grass River (2:58)
  8. Soul Singing (3:42)
  9. Miracle to Me (4:20)
  10. Young Man, Old Man (4:13)
  11. Cosmic Friend (5:22)
  12. Cypress Tree (3:40)
  13. Lay It All on Me (5:29)
totale tijdsduur: 55:01
zoeken in:
avatar van lebowski
3,5
Dat is grappig, ik was dit album de afgelopen dagen uitgebreid aan het luisteren omdat het me bevreemdde dat er nog geen stem was uitgebracht, en zie ik dat Allmusic vandaag 4 steren heeft toegevoegd. Black Crowes hebben een aparte carrière: sommigen zweren bij het debuutalbum, anderen zijn geïnteresseerd in de vervolgalbums, maar weinigen volgen deze band echt. Ik zal de komende dagen het oeuvre van The BC recenseren en bestemmen, maar wat mij betreft zijn het redelijk grootse muzikale helden. Lions is een wisselvallig album, met bijna om en om parels van rocksongs en zwakke nummers. Maar de parels zijn van een dergelijk 24-karaatsniveau dat ik nog 3,5* toevoeg aan Allmusics zeer terechte bijdrage.

Allmusic
Wat mij betreft staat er maar één zwak nummer op dit album: Ozone Mama. Verder vind ik het een vrij consistent album, ....maar ik heb dan ook een zwak voor deze southern roots-blues-funk-groove-soul-hard-rockers.

Sterke nummers: cosmic friend, soul singing, come on, lickin', etc.

avatar van marco straaten
4,0
ik ben het helemaal met je eens, lickin'vind ik wel een heel goed nummer
lebowski schreef:
Dat is grappig, ik was dit album de afgelopen dagen uitgebreid aan het luisteren omdat het me bevreemdde dat er nog geen stem was uitgebracht, en zie ik dat Allmusic vandaag 4 steren heeft toegevoegd. Black Crowes hebben een aparte carrière: sommigen zweren bij het debuutalbum, anderen zijn geïnteresseerd in de vervolgalbums, maar weinigen volgen deze band echt. Ik zal de komende dagen het oeuvre van The BC recenseren en bestemmen, maar wat mij betreft zijn het redelijk grootse muzikale helden. Lions is een wisselvallig album, met bijna om en om parels van rocksongs en zwakke nummers. Maar de parels zijn van een dergelijk 24-karaatsniveau dat ik nog 3,5* toevoeg aan Allmusics zeer terechte bijdrage.

avatar van Tribal Gathering
3,5
Dit album was de eerste keer een grote vette teleurstelling. Eigenlijk waren alleen Soul Singing en Cosmic Friend een voldoende waard. En dat terwijl het vorige album ook niet echt een hoogvlieger was.

Toch nog maar een aantal keer beluisterd en ik moet toegeven : dit is toch wel een erg aardig album. Waar de wat zompige productie mij eerst wat tegenstond, blijkt het nu de redding van het album. Het songmateriaal blijft wat te magertjes.

Behalve de twee bovengenoemde tracks luisteren Midnight from the Inside Out, Lickin', Greasy Grass River en Young Man Old Man ook lekker weg. De ballads blijven toch wel redelijk ver achter bij pareltjes van de eerste 4 albums als Descending, Girl from a Pawnshop en alle ballads van de eerste 2 albums.

4,5
Ik kocht dit album in 2001 en heb het toen een jaartje veel gedraaid. Vervolgens ging ie in de kast en onlangs kwam ik 'm weer tegen. The Black Crowes is een constistente band met zeer goede afgewogen en zwaar-rockende albums zoals Shake Your Moneymaker, Amorica en het geweldige The Southern Harmony and Musical Companion. Lions is dit niet, het lijkt in de eerste instantie een beetje een allegaartje waarbij niet echt nagedacht is over een richting en waarbij de liedjes niet helemaal afgemaakt lijken te zijn. Maar wát een allegaartje, ik weet weer waarom ik instant verliefd werd op dit album in 2001.

Ik begrijp de kritieken op dit album dus goed, maar de vermenging van soul en funk met heavy rock werken mijns inziens enorm goed. Nee,de songs zijn soms niet 'af', maar hebben een groove en een sfeer waar je u tegen zegt met vaak geweldige riffs. Je hebt van die albums waarvan je niet exact kunt zeggen waarom je ze zo goed vind en Lions is hiervan voor mij hét voorbeeld. Ik vind alles mooi eraan, de artwork en de songs maar vooral de sfeer. En als er dan twee nummers op staan die voor mij gelden als de allerbeste songs die The Crowes ooit schreven (beter dan alles op de geweldige eerste drie albums) is de lofzang compleet.

Soul Singing is een werkelijk geweldige track, uitmondend is een monumentaal refrein waarin de heavy gitaarschema's in combinatie met de gospelzang op een compleet originele manier uitmonden in één van de meest geslaagde experimenten en rockende uitbarstingen in de moderne rockmuziek.

Miracle To Me is in haar simpelheid en prachtige akoestische kwaliteit één van de mooiste rockballads ooit, waarbij het refrein instant kippenvel veroorzaakt. Zeker de beste van the Crowes, WOW! (ondanks Wiser Time, Descending en Girl from a Pawnshop)

De rest van het album is gewoon spannend in haar experiment. Ja, de comeback van The Crowes, Warpaint, is weer back to basics en is goed, maar Lions had wat mij betreft zeker niet misstaan als de zwanenzang van de groep.

avatar van richiedoom
4,5
Dit heeft heeft voor mij ontzettend veel luisterbeurten nodig wil ik het echt goed gaan vinden. Ik begin m al stiekem steeds beter te vinden, maar idd, sommige nummers klinken echt onaf. Soul Singing en Miracle to Me zijn idd echt pareltjes. Graag wil ik daar Losing My Mind, Cosmic Friend en Lay It All on Me aan toevoegen. Ik geef deze toch weer een krappe 4*, ik heb nou eenmaal een zwak voor deze band. En als je Lions echt goed de kans geeft heb je gewoon weer een steengoed album te pakken. Deze heren hebben voor mij echt nog geen zwakke plaat gemakt.

avatar van rafke pafke
Na enkele luisterbeurten is een eerste vaststelling dat The Crowes hier gevaarlijker klinken dan ooit (maar ik moet Armorica en Three Snakes and One Charm nog aanschaffen).

De eerste drie nummers schuren, kraken en rocken! Heerlijke start! Daarna wordt het album wat afwisselender. Losing My Mind en Ozone Mama overtuigen me nog niet helemaal, maar al de rest is top. Soul Singing is gewoon één van de topnummers van The Crowes!

avatar van freakey
4,5
Meest onderschatte plaat van de Crowes

avatar van Marty
4,0
...in ieder geval mijn favoriete BC-album. Heerljk hoe nummers in elkaar overlopen!

avatar van Ronald5150
3,5
Ten tijde van de release vond ik "Lions" een grote teleurstelling. Het klonk totaal anders dan dat ik van The Black Crowes gewend was. Daarnaast vond ik het veel te overgeproduceerd, waardoor de liedjes teveel naar de achtergrond werden gedrukt ten faveure van het zogenaamde hippe geluid. Nu vind ik "Lions" nog steeds de minste studioplaat van The Black Crowes, maar niet zo'n grote teleurstelling als destijds. Er staan zeker sterke nummers op "Lions" en bij tijd en wijle hoor ik die kenmerkende mix tussen rock, soul en blues, maar nu ook met een flinke dosis funk. Toch vind ik het nog steeds jammer van de productie. Dit hebben The Black Crowes mijn inziens niet nodig. Aan de andere kant waardeer ik hun experimenteerdrift. Als ik "Lions" nu terugluister beschouw ik het maar als een impulsieve reactie op het populaire geluid van die tijd. Feit blijft wel dat The Black Crowes een fantastische band is, en daar hoor ik ook gewoon flarden van terug op "Lions". Uiteindelijk is een mindere plaat van The Black Crowes, nog altijd geen slechte plaat. Daarvoor hebben de heren veel te veel klasse en kwaliteit.

RSD 20202

avatar van west
4,0

Oei, dat is nog wel even wachten.

Het is me gelukkig net gelukt om het pink vinyl van RSD 2020 nog voor de gewone prijs te kopen.

west schreef:
(quote)

Oei, dat is nog wel even wachten.

Het is me gelukkig net gelukt om het pink vinyl van RSD 2020 nog voor de gewone prijs te kopen.

avatar van Riffhard
3,5
Uit de periode dat ze tourden met Jimmy Page komt het album Lions. De invloed van Page op Rich is in sommige nummers duidelijk terug te horen (Lickin' en Miracle To Me). Het wijkt als geheel af van een typisch Crowes album. Een Jealous Again vind je niet. Dan bedoel ik de gitaaropbouw van dat nummer. Open G en C akkoorden die lekker rocken. Lions is een uitstapje dat goed uitpakt en nog steeds een duidelijke Crowes signatuur heeft.

Soul Singing, Miracle To Me, Cypress Tree en Midnight From The Inside Out zijn de nummers, waarvoor ik terugkom naar de draaitafel. Soms is de plaat wat te veel geproduceerd, maar in tegenstelling tot By Your Side stoort dat niet. De meer funky nummers pakken goed uit (Ozone Mama) en Losing My Mind is prachtig, maar mist alleen iets om echt een pareltje te zijn.

Live zijn de meeste nummers echte knallers. Dat is vaak zo bij The Black Crowes maar het verschil tussen plaat en concert vind ik bij Lions groter dan anders.

avatar van LaterLaaf
3,5
Het was (te) lang geleden dat is dit album weer eens goed beluisterd heb. Blijkt het toch een veel beter album te zijn dan dat ik dacht en met een prachtige afsluiter.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:04 uur

geplaatst: vandaag om 19:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.