menu

The The - Dusk (1993)

mijn stem
3,85 (163)
163 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Epic

  1. True Happiness This Way Lies (3:10)
  2. Love Is Stronger Than Death (4:38)
  3. Dogs of Lust (3:09)
  4. This Is the Night (3:50)
  5. Slow Emotion Replay (3:55)
  6. Helpline Operator (4:48)
  7. Sodium Light Baby (3:45)
  8. Lung Shadows (4:34)
  9. Bluer Than Midnight (3:43)
  10. Lonely Planet (5:27)
totale tijdsduur: 40:59
zoeken in:
avatar van Kaaf
4,0
Zoals de naam van het album al doet vermoeden, een lekker muziekje voor in het donker

avatar van ravenstein
4,0
Deze plaat zal altijd een plaatsje bewaren in mijn hart.
Heel gevoelig nummers (het iets stevigere Dogs of Lust springt er even tussenuit) met prachtige zang van Matt Johnson.
Wanneer hij in Bluer than Midnight zingt "Why can't love ever touch my heart like dear does"... kippenvel en tranen in mijn ogen krijg ik er van. Fantastische song!
Maar er staan nog meer pareltjes op de cd (met een extra vermelding voor Love is Stronger than Death en de superbe afsluiter Lonely Planet).
Ideaal om op ze zetten als men lekker vol zelfmedelijden zit en men een muziekje zoekt om zich nog iets dieper in te graven in die gevoelens.

avatar van herman
4,5
Erg mooie plaat inderdaad. Ik heb de tekst van het openingsnummer altijd erg mooi gevonden:


"And have you ever wanted something so badly
that it possessed your body & your soul
through the night & through the day
until you finally get it!
And then you realise that it wasn't what you wanted after all.
And then those selfsame sickly little thoughts
now go & attach themselves to something....
....or somebody....new!
And the whole goddamn thing starts all over again.

Well, I've been crushing the symptoms but I can't locate the
cause.
Could God really be so cruel?
To give us feelings that could never be fulfilled. Baby!

I've got my sights set on you. I've got my sight set on you
And someday, someday, someday, you'll come my way.

But when you put your arms around me
I'll be looking over your shoulder for something new
'cause I ain't ever found peace upon the breast of a girl
I ain't ever found peace with the religion of the world
I ain't ever found peace at the bottom of a glass
sometimes it seems the more I ask for the less I receive
sometimes it seems the more I ask for the less I receive

The only true freedom is freedom from the heart's desires
& the only true happiness....this way lies."

avatar van c-moon
4,5
Na Mind Bomb dacht ik, "nu moet Johnson" wel met iets héél strafs afkomen om dit te overtreffen. En kijk, overtreffen deed ie misschien niet, maar met Dusk levert hij wel weer opnieuw een prachtig album af, dat wat mij betreft een verdienstelijke 2de plaats krijgt, na "Mind Bomb".


Inderdaad, Herman, die tekst is .. wel.. Geniaal!

3,5
Niet zo goed als Infected maar toch ook wel weer een erg mooi album.

Het openingsnummer is héél erg veelbelovend, inderdaad ook vanwege de tekst. Daarna zakt het album wat in maar Dogs of lust en Slow emotion replay wil ik nog regelmatig even horen.

beaster1256
de beste is en blijft het monument ' infected ' maar dit is een prachtige plaat , en het openingsnummer is briljant , steengoeie teksten , en goed gespeeld , alleen zijn de compositie's iets minder

avatar van IMPULS
1,5
Kocht 'm toentertijd en vond het feitelijk teleurstellend. Niets aparts, eigens, alsof ik het allemaal al eerder heb gehoord. Jammer.

avatar van Strangeways
5,0
...alsof ik het allemaal al eerder heb gehoord.


Dusk lijkt anders totaal niet op Infected (ruwer) of Mind Bomb (dreigender, afgezien van de rustige nummers op het eind), laat staan op het meer experimentele Burning Blue Soul en Soul Mining. Dusk staat, in mijn optiek, net niet op gelijke hoogte met de drie klassiekers die eraan vooraf gingen, maar dat is ook geen schande. Het is een mooie, rustige cd die eigenlijk het best 's avonds laat of 's nachts beluisterd kan worden. De vaak behoorlijk poëtische en geëngageerde teksten van Matt zijn weer om van te smullen! 4,5*.

avatar van Reint
5,0
Ik heb even de video van Slow Emotion Replay toegevoegd, die kwam ik toch tegen. De muziek konk interessant zeg.

avatar van Arno
4,0
Alweer een heel mooi album van The The. Het openingsnummer is gelijk een van de beste. Leuk met dat soort van cabaretparodietje in het begin.
Slow Emotion Replay is mijn favoriet. Dat nummer moet zeker niet onderdoen voor wat op Soul Mining staat. Qua tekst doet het refrein wel nogal denken aan G.I.A.N.T.:

Slow Emotion Replay:
Everybody knows what's going wrong with the world
But I don't even know what's going on in myself.


GIANT:
How can anyone know me
When I don't even know myself?


Maar wat zou het, het zijn allebei verdomd sterke songs

avatar van Reint
5,0
Video van Dogs of Lust, mocht ik niet insluiten, dan dus dan maar zo:
YouTube - The The - Dogs Of Lust

en hier de uncensored versie:
YouTube - The The - Dogs Of Lust

Love is Stronger Than Death
YouTube - the The - Love Is Stronger Than Death

avatar van Bibendum
Wat een plaat !

Ik zie me nog in de platenwinkel staan (de ter ziele gegane 'Solbemol') in het sluierstraatje in Aalst.
De verkoper vroeg me 'of ie me beviel' en deelde me mee 'dat je van The The altijd kwaliteit mag verwachten'. Ik knikte instemmend, legde de hoofdtelefoon neer, overhandigde hem de vereiste aankoopsom met de glimlach, bestudeerde de prachtige dreigende hoes (wederom een werkje van Andy Johnson !) en sprong m'n fiets weer op. Thuis aangekomen wachtte een muzikale ontdekkingstocht die zijn gelijke tot op vandaag niet kent.

'Entre chien et loup', 'tussen hond en wolf', de nachtelijke uren van het menselijk bestaan: lust, angst, weltschmerz, paranoïa, het zit er allemaal in.

Johnny Marr's gitaarspel (vooral op 'Sodium Light Baby' en 'Slow Emotion Replay') is bedwelmend mooi.

Ideale avond- én nachtplaat.

avatar van hpdewin
4,5
Heerlijk album, vol goede teksten. Het lijkt wel of hij het in het midden van de nacht in zijn eigen huiskamer opgenomen heeft.

avatar van deric raven
4,0
Dit klinkt als het verslag van iemand die te lang zichzelf heeft buiten gesloten van de buitenwereld.
Gevangen in een wolkenkrabber, als een voyeur het gebeuren op straat observerend.
Veilig, zichzelf distantiëren van een decadente omgeving.
Anoniem als een kwellende, dwalende geest.
Schemering is het sleutelwoord.
Eenzaamheid de onder liggende gedachte.
De nacht zorgt voor verlichting.
Dan brand er ergens een klein lichtje, en worden de bevindingen verwerkt tot een muzikaal dagboek.
Als zanger zijnde is Matt Johnson gegroeid.
Country invloeden zijn hoorbaar.
Bijna een crooner.
Vaak klinkt hij als Dave Gahan als op Songs of Faith and Devotion.
Toevallig uit dezelfde periode.
Ondanks dat The The meestal uit meerdere leden bestaat, blijf ik het zien als een eenmansproject.

avatar van frolunda
3,5
Vijf echt goede nummers; Dogs of lust,Slow emotion replay,Sodium light baby,Helpline operator en Lonely planet.De rest is best aardig maar haalt toch niet het niveau van Matt Johnsons's eerder werk.Tenminste niet muzikaal want de teksten blijven zoals altijd geweldig en ook zijn stem heeft nog niets aan kracht ingeboet (eerder het tegenovergestelde).Houdt zich tegenwoordig,zo ver ik weet vooral bezig met filmmuziek.Stiekem hoop ik nog altijd een keer op een echt nieuw album ...maar ik ben er bang voor.

avatar van bikkel2
4,0
Geslaagde plaat weer van The The.
Natuurlijk het geestekindje van Matt Johnston.
Geen vrolijk album ( waarom ook) maar het is ook weer geen kommer en kwel in de zin van te veel zwaarmoedigheid.
Het catchy element blijft ook hier gewaarborgd en Johnston is wederom niet echt op een specifieke stijl te betrappen.
Hij dweept met Soulinvloeden, zelfs Country, maar vooral kwalitatieve goede popmuziek met originele zijweggetjes.
Groot voordeel is Matt zijn stem, die nogal wat kanten op kan.
Zo is Dusk tekstueel een beladen plaat met een prettigere organischere sound dan Mind Bomb.
Ook een prima plaat, maar wel met het juk van de 80's in het geheel. Drums die net even te klinisch klinken en de synths die de ziel er net even te veel uit halen.
Niets van dat alles op deze.
Mooie degelijke plaat met Love Is Stronger Than Death als favo. Werkelijk een prachtig liedje.

avatar van luigifort
Geniaal album ook ja. Love is zeker een hemels liedje. Slow Emotion Replay is ook niet te versmaden
Mind Bomb vind ik ook wat minder ja.

avatar van bikkel2
4,0
luigifort schreef:
Geniaal album ook ja. Love is zeker een hemels liedje. Slow Emotion Replay is ook niet te versmaden


Idd ook een prima song.
Goed dat je die even memoreert.

avatar van johan de witt
4,5
Met Johnny Marr van The Smiths op de mondharmonica, en gitaar. Op het hele album trouwens. Misschien dat het daarom zo catch is
Een geniaal album is het zeker!

avatar van Manfield
4,5
Mijn favoriet is Lung Shadows , had zo uit het repertoire van Talk Talk kunnen komen, vind ik.

avatar van WoNa
4,0
Wanneer heb ik deze plaat voor het laatst gespeeld? Zo lang geleden, dat ik heel even dacht dat ik de radio per ongeluk had aangeklikt op de versterker met al dat gepraat aan het begin. O, ja?!, daagde het al snel.

The The staat toch voornamelijk in mijn geheugen door die prachtige single 'Uncertain Smile' en de vreselijk ingewikkeld, typisch jaren 80 klinkende LPs die daarop volgden. Met Dusk waarvan een paar nummers destijds op de radio werden gedraaid, kwam ik weer terug bij de band, die ik toen ook heb zien spelen, ik denk in De Melkweg. Schandalig laat beginnend voor iedereen die nog met de trein naar huis moest. Ondenkbaar in de laatste 10 jaar.

Wat valt dat op? Het eerste is toch wel dat deze plaat qua sfeer nog niet in de jaren 90 is gearriveerd. De typische jaren 80 duisternis waart over het album heen, maar waar een aantal prima te genieten songs op staan, die daarom toch op hun eigen manier in de jaren 90 zijn beland. De (angst voor de) ondergang van de aarde heeft plaats gemaakt voor een melancholisch gevoel en een stuk contemplatie naar het zelf en de omgeving daar omheen. Dat geeft dit album een sterke meerwaarde.

Wat me het meeste opviel en dat was echt verrassend, is de overeenkomst met het vroege solowerk van George Michael. Niet dat ik daar veel van heb, een paar singles, maar onvermijdelijk was die muziek zeker in die jaren. Het serieuze en de manier waarop de composities zijn uitgevoerd in arrangement, zang en sfeer, laat overeenkomsten zien. Iets dat ik in 1993 beslist niet heb gehoord. Interessant.

avatar van reptile71
Dit is gewoon een meesterwerk. Waarom in godsnaam is er nog geen vinylreissue?

avatar van aERodynamIC
4,0
reptile71 schreef:
Dit is gewoon een meesterwerk. Waarom in godsnaam is er nog geen vinylreissue?

Omdat ik het origineel gewoon in huis heb en dat niet hoeft

Maar inderdaad: zou wel terecht zijn als dit album dat krijgt.

avatar van reptile71
aERodynamIC schreef:
(quote)

Omdat ik het origineel gewoon in huis heb en dat niet hoeft

Maar inderdaad: zou wel terecht zijn als dit album dat krijgt.

Ik weet dat jij hem hebt, knul. Je had hem nog voor een redelijke prijs, maar dat vind ik toch al te duur. Dan zet ik de cd wel op of spotify. Hij moet gewoon voor twee tientjes te koop zijn en sowieso raar dat een album als dit nog geen vinylreissue heeft. Dan denk je toch aan een rechtenissue ofzo.

avatar van aERodynamIC
4,0
reptile71 schreef:
Hij moet gewoon voor twee tientjes te koop zijn

Jij gelooft nog in sprookjes. Voor die prijs gaan ze dat al niet meer doen tegenwoordig, helaas.

Ik ga het straks gelijk weer eens draaien. Zin in!

avatar van reptile71
Het is een enkele LP, dus uiteindelijk is 20,- mooi.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:52 uur

geplaatst: vandaag om 15:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.