menu

A Flock of Seagulls - A Flock of Seagulls (1982)

mijn stem
3,80 (155)
155 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Jive

  1. Modern Love Is Automatic (3:49)
  2. Messages (2:52)
  3. I Ran (So Far Away) (5:06)
  4. Space Age Love Song (3:47)
  5. You Can Run (4:26)
  6. Telecommunication (2:32)
  7. Standing in the Doorway (4:41)
  8. Don't Ask Me (2:46)
  9. D.N.A. (2:31)
  10. Tokyo (2:55)
  11. Man Made (5:41)
  12. Pick Me Up * (3:07)
  13. Windows * (3:31)
  14. Tanglimara * (4:31)
  15. Intro * (3:24)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 41:06 (55:39)
zoeken in:
avatar van Edwin
3,5
Klopt. Curieus is ook dat van de tweede (Listen) en derde CD (The Story Of A Young Heart) al lang remasters met bonustracks zijn verschenen. Van dit debuutalbum (nog) niet. Vreemd beleid van de plaatmaatschappij. Ik zou graag het eerste trio weer compleet willen hebben in mijn collectie.

avatar van Omsk
4,0
Yup, en frisser en beter geproduceerd dan deze CD werd het toch echt niet met dit venootschap.

avatar van lebowski
3,0
orbit schreef:
Als je die klik niet hebt, dan luister je natuurlijk heel anders naar deze plaat en hoor je vast dat het redelijke eenvoudige wave is.


Spot on! 3*

avatar van dazzler
4,0
Ik had nog niet gestemd op dit album en zie ... 4 sterren.
Heel lekkere gitaarwave, maar vederlicht (moet ook wel met
zo'n bandnaam natuurlijk). Hun exuberante look zorgde er volgens mij
mee voor dat ze in de US behoorlijk voet aan de grond kregen.

De eerste is en blijft de beste.
De tweede heeft nog enkele grote nummers
en de derde drijft voornamelijk op de hits.

Minpuntjes: inhoudelijk behoorlijk vrijblijvend
en geen enkele rustpauze, allemaal uptempo songs.

avatar van Edwin
3,5
Op de vraag waarom dit album nog niet opnieuw is uitgebracht, kreeg ik vandaag van Cherry Red bericht dat men bij Sony een verzoek heeft ingediend en nog op antwoord wacht.

avatar van dazzler
4,0
Eindelijk opnieuw verkrijgbaar via Cherry Pop.

Cherry Pop Records : A Flock Of Seagulls - cherryred.co.uk

voetnoot: de beschrijving klopt, maar de tracklist is fout.
Per ongeluk die van het vierde album twee maal geplaatst.

avatar van Edwin
3,5
En hij is dan eindelijk binnen, 2x is scheepsrecht. In eerste instantie ontving ik van Play.com een soundtrack CD van Doctor Who. Foutje, kan gebeuren. Hoewel ook futuristisch, heb ik hem maar snel terug gestuurd in ruil voor waar ik lang op heb gewacht: het titelloze debuut van AFOS, waarvan de originele CD al lichtjaren niet meer te krijgen is. Wat valt op: de trackvolgorde van de originele UK LP release is in ere hersteld (en dus totaal anders dan hierboven) en het boekje bevat een leuk verhaaltje van een hartstochtelijke fan plus alle songteksten en een discografie. Van dit album zijn destijds 4 singles getrokken en de beslist niet onaardige b-kantjes daarvan zijn keurig als bonus toegevoegd.

Ik heb de eerste 3 albums van AFOS nu weer compleet in de kast staan en daarmee is een lang gekoesterde wens in vervulling gegaan. Tsja, AFOS, een band die 3 albums lang op het randje leek te staan van iets groots, maar het toch niet helemaal waarmaakte, ondanks het feit dat ze alle uithoeken van de VS hebben platgespeeld. Na het derde album verliet de briljante gitarist Paul Reynolds de band en werd het nooit meer zoals het was. Jammer, maar de eerste 3 albums blijven een must-have voor elke rechtgeaarde liefhebber van de vroege 80's electropop annex New Romantics.

avatar van Strandskata
4,0
And you made me smile for a little while zingt Mike Score in Space Age Love Song. En dat is wat deze plaat telkens voor elkaar krijgt; me een glimlach bezorgen. Dit is een vlot, lichtvoetig, sfeervol en constant album en daarmee een prima opmaat voor een jaren '80 feest.

Cured
Zeker geen verkeerde plaat en wat mij betreft ook meteen hun beste; de latere hebben zo een paar momenten, maar stellen als album flink teleur imo.

avatar van lennon
3,5
Hoe kan het dat mijn LP de tracklisting anders heeft staan als hierboven vermeld?

Het is compleet door elkaar gehusseld.

Mijn album ziet er als volgt uit. (en ik laat de nummers van MuMe er even achter zodat je het verschil kan zien)

7.Modern Love Is Automatic (3:49)
5.Messages (2:51)
1.I Ran (So Far Away) (5:05)
2.Space Age Love Song (3:45)
3.You Can Run (4:28)
6.Telecommunication (2:31)
8.Standing in the Doorway (4:41)
4.Don't Ask Me (2:46)
9.D.N.A. (2:30)
11.Tokyo * (2:48)
10.Man Made (5:38)

Anyway, vandaag op de beurs in Utrecht gescoord. Heb me eigenlijk nooit verdiept in hun albums, maar wilde dat nu toch eens gaan doen. Wat ik hoor valt me echt niet tegen. Ben begonnen met dit album, en daarna gaat "listen" op de draaitafel.

perfume schreef:
De cd versie die hierboven beschreven staat heb ik helaas niet. Het nummer Tokyo staat er bij niet op! Waarschijnlijk heb ik nog de LP versie?


Ik heb de LP, en daar staat Tokyo dus wel gewoon op.

4,0
Helemaal gek gedraaid toen ik de plaat pas had. Leuke muziek gaat niet ect=ht vervelen. Hoogstaand was het allerminst

avatar van dazzler
4,0
lennon schreef:
Hoe kan het dat mijn LP de tracklisting anders heeft staan als hierboven vermeld?

Dat komt omdat de trackorde van de originele UK release nergens gevolgd werd.
Kan je nalezen op Wikipedia. Alle buitenlandse releases hebben een afwijkende volgorde.

avatar van rkdev
4,0
Heerlijke debuutplaat van A Flock of Seagulls. Een bandnaam die ik eigenlijk altijd al gekend heb (en natuurlijk de nummers 'Wishing' en 'I Ran') maar had nog nooit een geheel album beluisterd tot zojuist. Maar ... wat een gemis! Er staat geen slecht nummer op de plaat. Beetje poppie versie van OMD.
En ik heb er 2 nieuwe favorieten bij, wat zijn 'Space Age Love Song' en 'Messages' geweldig zeg.

Modern Love Is Automatic, I Ran (So Far Away), D.N.A., You Can Run, Standing in the Doorway, Man Made ... ook allemaal erg goede nummers. De rest is iets minder maar nog steeds erg goed.

Misterfool
Het gitaarwerk op I ran is echt fenomenaal. Met name als vlak voor het einde nog even een solo wordt ingezet. Verreweg mijn lievelingsnummer op deze plaat. Al blijft dit nog steeds een van de beste new-wave albums die ik beluisterd heb.

4,0
Ook ik mag dit nog steeds graag draaien. Gingen mee met groepen als the Fixx etc., maar was toch geen lang leven beschoren.

avatar van MrEd63
4,0
1 van de leukste platen uit mijn jeugd , lekker snoeihard op mijn slaapkamer , nog op LP natuurlijk.

avatar van dazzler
4,0
lennon schreef:
Hoe kan het dat mijn LP de tracklisting anders heeft staan als hierboven vermeld?
dazzler schreef:
Dat komt omdat de trackorde van de originele UK release nergens gevolgd werd.
Kan je nalezen op Wikipedia. Alle buitenlandse releases hebben een afwijkende volgorde.

Ik merk dat de trackorde op de site veranderd is en opnieuw afwijkt van de originele UK release.

Modern Love Is Automatic 3:49
Messages 2:51
I Ran 3:58
Space Age Love Song 3:45
You Can Run 4:28
Telecommunication 2:31
Standing In The Doorway 4:41
Don't Ask Me 2:46
D.N.A. 2:30
Tokyo 2:48
Man Made 5:38

A Flock Of Seagulls - A Flock Of Seagulls at Discogs

avatar van freddze
4,5
Ik heb de trackvolgorde van de originele UK release hersteld.

avatar van WesleyX16
5,0
Op mijn LP staat Tokyo er ook niet op. Maar die 5 extra tracks zijn toch de wat mindere nummers. Mijn cijfer is ook gebaseerd op de eerste 10 gelijkwaardige nummers.

4,0
Wat is dit een prachtig album zeg!

avatar van Man of Sorrows
5,0
Wat is vooral het spel van Paul Reynolds prachtig; alsof hij wil bewijzen dat je met een gitaar dezelfde spacy sferen kan neerzetten als met synths.

Genieten, van de eerste noten van Modern Love tot de outro (en wat voor één!) van Man Made. Onvoorwaardelijk liefhebber van deze onderschatte band, althans de eerste twee albums. Ik had hoop dat met de opkomst van de synthwave vorig decenium The Flock aan populariteit zou winnen, maar dit is helaas niet echt gebeurd.

Samen met de Adventures in Modern Recordings LP van The Buggles van onschatbare waarde voor liefhebbers van dit soort vroege jaren '80 muziek waarin de jongens letterlijk en figuurlijk met een grote bril naar de nieuwe technologie in een veranderende wereld keken.

avatar van Queebus
4,5
Deze kocht ik in 1984 op cassette voor in mijn walkman op vakantie. Heb er mede daardoor goede herinneringen aan en ja, de muziek is fantastisch. Paul Reynolds speelt erg fraai gitaar. En speelt Ali Score zelf of is het een drumcomputer. Zo ontzettend strak.

avatar van Pitchman
Er is een 3cd box verschenen met veel extra's van dit album.

4,0
Prima debuutalbum van the gulls. Weidse gitaren en prachtig keyboardspel. Gek genoeg ervaar ik als ik dit anno 2023 luister zowel futuristische als nostalgische gevoelens. Goed voor 4 sterren , ik vind persoonlijk hun derde plaat het beste omdat die overall wat beter is, maar ik realiseer me dat ik daarbij in de minderheid ben.

avatar van Alicia
4,0
A Flock of Seagulls was geen album dat destijds hoog op mijn verlanglijstje stond. Maar eerlijk is eerlijk, dit debuut blijkt toch een heuse 'evergreen' met een aantal fantastische liedjes te zijn.

avatar van WesleyX16
5,0
Leonidas55 schreef:
Prima debuutalbum van the gulls. Weidse gitaren en prachtig keyboardspel. Gek genoeg ervaar ik als ik dit anno 2023 luister zowel futuristische als nostalgische gevoelens. Goed voor 4 sterren , ik vind persoonlijk hun derde plaat het beste omdat die overall wat beter is, maar ik realiseer me dat ik daarbij in de minderheid ben.


Ik ga toch ook uiteindelijk voor het derde album. Ook al vind ik de eerste 3 albums nagenoeg even goed.

avatar van gaucho
Hier nog een medestander. Afgezien van een 'Best of' heb ik van de Flock alleen hun derde album als afzonderlijke CD, met bonustracks bovendien. Erg goed van start tot finish.

avatar van vigil
4,5
Pitchman schreef:
Er is een 3cd box verschenen met veel extra's van dit album.

Om precies te zijn verscheen dat vandaag. Maar allemachtig wat is die prachtig!

avatar van Juul1998B
3,5
Apart dat ik nu pas deze toch wel redelijk belangrijke naam in de New Wave ontdek.
Fijne stem heeft de zanger zeg. Verder zijn alle nummers instrumentaal redelijk luchtig van aard wat het goed te luisteren maakt, echt zo'n album dat voorbij vliegt.
De hoogtepunten zitten hem hier in de consistentie van de nummers. Er zijn geen grote uitschieters maar ook geen grote misperen.

4,0
Nou, Space age lovesong en I Ran zijn natuurlijk wel de grote knallers van deze prima plaat.

avatar van vigil
4,5
In ieder geval in de hitlijsten over heel de wereld maar wat mij betreft staan songs als Modern Love Is Automatic, Telecommunication en Messages op dat zelfde (hoge) niveau.

avatar van RonaldjK
4,0
Je zou kunnen zeggen dat wat adult oriented rock voor hardrock is, dat was in 1982 A Flock of Seagulls voor de new wave. Je hoort overeenkomsten met de melancholie van bijvoorbeeld een Joy Division of The Cure, maar dan met een laagje marsepein erover. Het is zoeter.

Mijn reis door de wereld van synthesizer-new wave vervolgt met het debuut van deze Liverpoolse groep, die indertijd in eerste instantie opviel met het kapsel van frontman Mike Score en met single I Ran, in mei 1982 bescheiden één week #46 in de Nationale Hitparade. Ondanks de marsepein hoor je de wortels van de groep. En als fan van The Stranglers heb ik, toen ik hun Toiler on the Sea hoorde, iets geroepen in de trant van ‘Oooo, dáár hebben ze hun naam van!’
Waar sommige van de eerste golf synthesizerbands (die van rond 1980) kozen voor bijna volledig digitale instrumenten, is dit een volledige groep met een klassieke gitaar-bas-drumsbezetting, maar de toetsen van zanger Score zijn wel heel prominent in het geluid. Ze dragen de muziek, samen met de veelal uptempo bas en drums, terwijl gitarist Paul Reynolds heerlijk uitwaaierende gitaarpartijen rondstrooit.
Heel anders dus dan de debuutalbums van groepen als O.M.D., Duran Duran, Depeche Mode, Talk Talk en Yazoo, meer lijkend op bijvoorbeeld Tubeway Army / Gary Numan en Ultravox, die eveneens de klassieke groepsbezetting combineerden met véél nieuwegeneratietoetsen.

Gemeenschappelijk met sommige van deze groepen is de optimistische sfeer die van de muziek naar je toewaait, passend bij de releasedatum; 28 april 1982, over twee dagen wordt het lentealbum dus alweer 41 jaar.
De nummers zijn bijna zonder uitzondering uptempo, hetgeen bij herhaald draaien voor enige verveeldheid kan zorgen. De zang van Score is niet opvallend, maar past prima bij dit geluid. Troef is hierbij het gitaarspel van Reynolds, die kwistig met het ene na het andere pakkende lijntje smijt. In 2018 postte hij een gitaarlesje over zijn spel, leuk om te bekijken.
Science-fiction loopt als een rode draad door de digitale geluiden en de teksten. Als aardse tegenhangers zijn daar de licht scheurende gitaren en de strakke ritmesectie.

Marsepeinen new wave met genoeg weemoed om serieus te nemen, mede dankzij het gitaarwerk. Daarom een stevige vier sterren. Afgelopen februari verschenen als 3cd met de nodige extra's.

avatar van vielip
Ik heb inmiddels de twee opvolgers op vinyl in huis. Die vind ik beide heel acceptabel. Deze is het bekendst (denk ik?) vanwege de 2 grote hits en moet ik ook nog een keer aanschaffen. Ik zag dat er sinds kort een heruitgave is dus die maar eens in de gaten houden. Het mooie aan deze band is dat ze aardig gitaar gericht zijn. Kan ook niet anders met zo'n talent in je band.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:16 uur

geplaatst: vandaag om 09:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.