menu

Rory Gallagher - Live! In Europe (1972)

Alternatieve titel: Live in Europe

mijn stem
4,15 (195)
195 stemmen

Ierland
Blues / Rock
Label: Polydor

  1. Messin' with the Kid (6:25)
  2. Laundromat (5:08)
  3. I Could've Had Religion (8:39)
  4. Pistol Slapper Blues (2:55)
  5. Going to My Hometown (6:14)
  6. In Your Town (9:49)
  7. What in the World * (7:40)
  8. Hoodoo Man * (6:02)
  9. Bullfrog Blues (6:47)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 45:57 (59:39)
zoeken in:
avatar van Ronald5150
4,0
Samen met "Irish Tour" is "Live in Europe" een prachtig live document van Rory Gallagher. Ik heb beide albums ook ooit samen in een combi pack gekocht. "Live in Europe" begint fantastisch met "Messin' with the Kid" en "Laundromat". Rory gaat lekker los op zijn zwaar versleten Fender en de blues en rock licks vliegen je om de oren. Op "I Could've Had Religion" gaat het tempo iets naar beneden, zoals Rory zelf ook aankondigt, maar het bluesgevoel wordt er daarom niet minder om, misschien wordt het juist wel versterkt. Met "Pistol Slapper Blues" en "Going to My Hometown" heb ik persoonlijk wat minder, waarschijnlijk omdat ik Rory het liefst elektrisch hoor spelen. De twee afsluitende tracks daarentegen rocken weer zoals ik Rory graag hoor, al had het drum intermezzo in "Bullfrog Blues" achterwege mogen blijven. Gevoelsmatig heb ik een lichte voorkeur voor "Irish Tour", maar dat neemt niet weg dat "Live in Europe" van grote klasse is.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Lekker energiek, lekker intens, prima stem, subliem gitaarwerk – hoewel ik deze man niet zo goed en ook nog niet zo lang ken maakt hij me altijd vrolijk. Vergelijken is niet nodig, maar omdat zovelen hier het doen pak ik ook maar even Irish tour '74 erbij, en dan wordt deze eerdere liveplaat gelukkig niet ontsierd door het overbodige en lelijke toetsenwerk van Lou Martin, een duidelijke pré. Helaas vind ik het repertoire hier ook veel vlakker; ik mis hypnotiserende hoogtepunten als Cradle rock, Tattoo'd lady, A million miles away of Walk on hot coals, en dat is uiteindelijk toch belangrijker. Kortom, een goede live-registratie, maar voor mij niet zo van de buitencategorie als Irish tour '74.

avatar van RonaldjK
3,5
Afgelopen zondagmiddag ontwaakte mijn platenspeler in de schuur uit zijn winterslaap met driemaal jaren '70. Eerst sterke blues met een vleugje gospel via Two Days Away van de Engelse Elkie Brooks, toen de Amerikaan Jackson Browne en diens te ingetogen tourplaat Running on Empty, waarna ik weer energie kreeg van de Ier Rory Gallagher dankzij diens energieke bluesrock van Live! In Europe, vorig jaar toevallig uit een bak met tweedehands vinyl gevist.

Wat was de man hier in vorm! En al hoor ik hem liever als hij de randen van de blues opzoekt en oversteekt, het is fantastische blues die dit gitaarwonder hier met zijn hechte band neerzette.
Gevarieerd is het ook, want behalve elektrisch (waarbij ook bottleneck-/slidespel) schuwde hij de akoestische gitaar (Pistol Slapper Blues) en zelfs mandoline niet, getuige Goin' to my Hometown. Altijd even enthousiast als virtuoos en creatief op de snaren, wat ook geldt voor zijn bevlogen, jongensachtige zang. Of hoor hem elektrisch soleren in Messin' with the Kid, hoeveel emotie kon hij daarin kwijt?

Prachtige bijvangst, met Rory was het altijd genieten.
Wat was de man hier in vorm: puur spelplezier, dat de groeven uitspat.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:44 uur

geplaatst: vandaag om 12:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.