Rory Gallagher - Live in Europe (1972)

Dit geweldige album toegevoegd aan mijn (live) Top 10.
k' Vind hem intiemer ( en persoonlijker) dan "Irish Tour" (ongetwijfeld ook een prima plaat).

is iemand zich ervan bewust dat Wilgar ook al 20 jaar dood is??
lever problemen... he dat komt me bekend voor...

Eh nee ....... wist ik niet ....... En in het kader van "niet altijd alleen maar goeds over de doden" moet ik bekennen dat er voor mij als drummer aan hem weinig verloren gegaan is ......

het feit dat in Rory's band speelde is al genoeg om het jammer te vinden dat ie niet meer leeft

Ooit voor een habbekrats op LP gekocht, nooit spijt van gehad, wel van het feit dat ik em eigenlijk veel te weinig draai... meesterlijke live plaat natuurlijk, die bij geen enkele liefhebber mag ontbreken. Frappant is trouwens dat een paar gitaar spelende vrienden van me nog nooit van hem hadden gehoord... maar ja, die luisteren liever naar Joe Satriani en Steve Vai en dat soort zouteloze types.

Dat was Neil Young ook... en die droeg ze ook! Eerder zelfs?

Deze ben ik nu op dit moment aan het afspelen, en het is en blijft een geweldige live plaat, van begin tot eind. Meestal schrik ik vaak als ik hem weer eens opzet van de vette productie, dan moet ik het geluid gelijk een beetje zachter zetten, omdat de hele vloer erover dreunt bij mij. Deze en Irish Tour moet je toch minimaal eens gehoord hebben Van Rory Galagher, voor live album liefhebbers is dit helemaal smullen, want beter dan deze live plaat is zul je ze zelden horen. Het rockt echt als de schurft.

ooit voor een habbekrats op LP verkocht, altijd spijt van gehad

Ik weet het wel: het ontbreken van pianist Lou Martin. Ik hoor Rory veel liever in een trio; dan kan hij lekker uitpakken met zijn gitaar. Mijn mening is dat Lou Martin weinig toevoegt aan Rory's muziek, zijn solo's zijn nogal saai en weinig melodieus. Maar goed, dat zal ik bij de Irish Tour nog eens opschrijven.
"Europe" is alleen maar hoogtepunten. Het beukt maar door, zelfs de akoestische nummers swingen de pan uit. En ik krijg het idee dat hij elke avond weer andere solo's uit de hoge hoed toverde. Ik heb al heel wat versies van "Bullfrog Blues" en "Messin' with the Kid" gehoord, en elke versie is weer anders.
Toen ik in HAVO-5 zat (ergens in 1975) liet onze muziekleraar Himmelreich ons verplicht luisteren naar "Bullfrog Blues". Daar was niet iedereen in onze klas blij mee, maar ík vond het fantastisch. Het duurde nog vele jaren voor ik mijn eerste Rory Gallagher -cd zou kopen, maar Himmelreich heeft dat op zijn geweten. Waren er maar meer van dat soort leraren!

Geloof me, die zijn er.

Bullfrog Blues was ook het eerste nummer dat ik ooit hoorde van Rory. Ik was overdonderd.
Zoveel energie en gedrevenheid: "Well, did you ever, Well, did you ever...." en daarna vol gas .
Ik zou deze legende daarna nog diverse keren live zien, waaronder drie keer op het bluesrockfestival in Tegelen en een keer live in Dublin tijdens een free concert in het temple bar district. Tjonge, wat was dat indrukwekkend zeg!

Overigens zijn de twee bonustracks véél minder van geluidskwaliteit. Alsof ze van een oud cassettebandje zijn overgezet op cd. Jammer, en het gebeurt veel te vaak dat de 'bonustracks' een cd alsnog devalueren.

Het enige minpunt van dit album is dat het veel te kort is.
Voor de rest, niets dan hulde

Heerlijke Cd van Rory Gallagher,
vooral als hij van leer trekt.

Uitschieters voor mij:

Bullfrog Blues
Messin' with the Kid

Top cd van mijn favoriete blues/rock gigant.
Zeker niet minder dan de veel besproken irish tour(ook geweldig)
Deze maar es weer op gezet,heerlijke vette sound.
Wat was de man toch geweldig vooral live.

Tjonge, schreef ik dat al weer meer dan 6 jaar geleden? Vandaag is t er eindelijk van gekomen: hij ligt op mn draaitafel.

En?

Nou, toch wel blij dat ik naast Irish Tour ook deze in mijn collectie heb. Op Irish Tour meer drama, donkerder, hier vooral spelplezier, een stel heel goed op elkaar ingespeelde muzikanten.
Overeenkomst tussen beide platen: een enorme dosis energie! Beide topplaten.

Nou, ik verwacht niet tot 2019 te wachten tot de volgende luisterbeurt.

Samen met "Irish Tour" is "Live in Europe" een prachtig live document van Rory Gallagher. Ik heb beide albums ook ooit samen in een combi pack gekocht. "Live in Europe" begint fantastisch met "Messin' with the Kid" en "Laundromat". Rory gaat lekker los op zijn zwaar versleten Fender en de blues en rock licks vliegen je om de oren. Op "I Could've Had Religion" gaat het tempo iets naar beneden, zoals Rory zelf ook aankondigt, maar het bluesgevoel wordt er daarom niet minder om, misschien wordt het juist wel versterkt. Met "Pistol Slapper Blues" en "Going to My Hometown" heb ik persoonlijk wat minder, waarschijnlijk omdat ik Rory het liefst elektrisch hoor spelen. De twee afsluitende tracks daarentegen rocken weer zoals ik Rory graag hoor, al had het drum intermezzo in "Bullfrog Blues" achterwege mogen blijven. Gevoelsmatig heb ik een lichte voorkeur voor "Irish Tour", maar dat neemt niet weg dat "Live in Europe" van grote klasse is.

Beide cd's superdesuper, wat een drive, wat een muziek.

Heb deze lp onlangs 2e hands gekocht en hij bevalt mij prima. Heb Irish Tour ook al wel is gehoord, maar deze slaat in eerste instantie toch wat beter aan. Mooie plaat.

Wat is de reden dat In Your Town als bonustrack staat op deze site? Naar mijn weten hebben alle albums dit nummer inclusief de eerste lp persing.

Vanwege deze uitgave: Rory Gallagher - Live In Europe/Stage Struck (CD) at Discogs
(Heb die toevallig zelf ook)

Maar EwoudK heeft wel gelijk. Mijn LP uit 1972, Polydor, heeft "In Your Town" tussen "Going to my Hometown" en "Bullfrog Blues" staan. Waar het ook thuis hoort, trouwens.
En Discogs was toen nog niet in de wereld.

Vroeger veel van de pkaat genoten. Nu nog steeds en ik heb het gevoel dat dit niet alleen heimwee is. Sterke bluesman, overtuigend gitaarspel, hij meent het.

Trio met gitaar, bas en drum? Memorylane.
Straks ook nog even Band of Gypsies opzoeken, dus.

natuurlijk heb je gelijk, maar MuMe werkt met een systeem, "niet op iedere versie" en geen 2 op 1 cd's, zodoende krijg je dit soort versies....
Band of Gypsys!!

Power-trio ! Altijd met veel plezier in gespeeld maar door het huidige klimaat van geluidsbeperkingen in kroegen en zaaltjes helaas niet echt prakties meer tegenswoordigs

Een van de eerste albums die ik op vinyl kocht; niet omdat ik fan was van Rory Gallagher, maar omdat ik dit voor 50 cent niet kon laten liggen (jazeker, een jaar of 17 geleden wilde geen mens vinyl kopen en waren veel parels voor bijna niets te koop). Ik kende de beste man niet eens, maar was meteen verkocht.

Cliché oh cliché, maar dit blijft een van de beste live-platen die ik ken cq. in bezit heb. Rory Gallagher hoor ik overigens het liefst live, tuurlijk heeft hij ook prima studioplaten afgeleverd, maar live is het echt het betere 'In your face werk'.

In de tussenliggende 9 jaar heb ik mij meer verdiept in Rory's studio albums en kwam er tot mijn verbazing achter dat Campbell in de studio een geweldenaar was waar D'Ath een beetje bleekjes tegen afsteekt. In Gerry McAvoy's Riding Shotgun boek geeft die ook aan dat dat mede de reden was waarom Lou Martin bij de band gehaald werd ........

Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik tot vorige week nog helemaal niks van Rory Gallagher in mijn collectie had, maar afgelopen vrijdag heb ik Live In Europe aangeschaft. Drie keer beluisterd, wat mij zeer goed bevallen is. Een waardering durf ik nog niet te geven, maar het zal in elk geval het gemiddelde niet naar beneden halen.

Rory Gallagher live, daar moet ik echt niet veel meer over zeggen.
Weergaloos!
*5

Heb na de cd de LP ook maar weer eens gekocht. Heerlijk. Vetter, warmer en voller geluid tov de cd. Mooie hoes in je handen. Mooi toch. Dit is deze muziek beleven toen het werd uitgebracht.