The Black Crowes - Before the Frost... (2009)

The Black Crowes destijds met hun debuut album op Pinkpop gezien. Ik geloof dat ze zelfs de dag opende. Waren een tijdje flink in het beeld. Uit nieuwsgierigheid na een goed optreden in het voorprogramma van Bruce Springsteen in Nijmegen, eens meegenomen en positief verrast. Lekker rootsy, melodieus en Chris Robbins overschreeuwd zich niet en dat komt de sfeer voor mij ten goede. Vooral bij What is Home, komt alles goed samen, met een groot Doobie gevoel uit diens beginjaren. Yep, dit is wel een album die ik graag nog vaker wil horen.

Hun laatste en tevens beste!

Beter en nog eens beter. Samen met Until The Freeze gaat er een schatkamer aan muziek open. Als je van rock 'n soul houdt en je gaat hiervan niet uit je plaat, weet ik het niet meer. Ik moet bekennen dat ik vooral dit deel van de dubbelaar beluister, maar dat komt omdat ik zelf gitaar speel en het ruigere werk meer op Before staat.

De documantaire Cabin Fever laat zien hoe de band te werk ging bij het opnemen. Het levert een niet vaak gezien inzicht op en maakte mij nog meer van van de muzikanten. Luther Dickenson is echt onvervangbaar en helpt Rich een nog betere gitarist te worden.

Been Long Time is gewoon bizar goed. Chris en Rich laten hier zien dat ze qua songwriting niet onderdoen voor bijvoorbeeld Jagger en Richards. Goodmorning Captain is typisch Crowes, maar rijker dan eerder klassiekers. A Train borduurt voort op By Your Side, maar is een niveau omhoog getild. Het middenstuk zet ik altijd net wat harder. De concerten in The Fillmore (San Fransisco) uit die tijd staan op iTunes. De uitvoering van And The Band Plays On is langgerekt, maar is elke seconde van het luisteren waard.

The Last Place is de afsluiter. Misschien wel de meest directe opname die de gebroeders Robinson als studio opname hebben gemaakt. Veel directer kan het niet.

Een prachtalbum.

Ik ben niet direct iemand van de rock 'n soul, dus daaraan zou het kunnen liggen.
Maar bij het beluisteren bekruipt me wat te vaak het gevoel dat de muzikanten hun partijen wel keurig hebben ingespeeld, maar vergeten zijn echt muziek te maken.
Misschien zou ik het vaker moeten beluisteren, maar daar heb ik nu dus eigenlijk niet zoveel zin meer in

Op lp lopen de nr toch niet in deze volgorde ?? Dan is until en before toch doorelkaar??

Yep

Aangenaam verrast over dit album. Dacht dat TBC wel zo’n beetje bij mij was uitgewerkt maar vond het een lekker fris album. Niet alles vind ik sterk (zoals A train still…). Moest bij I ain’t hiding een beetje aan The Stones denken, want heeft wat weg van de stijl van het album Some Girls.
Snap wel waarom sommige dit tegen het Harmony-album aan vinden schuren, maar dan vooral het eerste gedeelte. Berder gewoon een goed album die mij weer nieuwsgierig maakt naar de nieuwere albums.