Natalie Imbruglia - Left of the Middle (1997)

Wat ik van Torn kan herinneren is dat er toch wel een lekker slidegitaartje aan het eind zit.

Meeliftend op het succes van Alanis Morissette (net zoals ook bv. Meredith Brooks deed) heeft Natalie Imbruglia hiermee toch wel een heel lekker en gevarieerd plaatje gemaakt. Daarna ook de opvolgers White Lilies Island en Counting Down the Days gekocht. Die waren wel wat minder, vond ik, wat meer over the top, maar nog altijd heel goed te pruimen.

"Left of the Middle" vind ik een aardige popplaat. Megahit "Torn" blijft na al die tijd gewoon een mooi liedje, maar dat niveau wordt niet constant gehaald op "Left of the Middle". Wat ik wel waardeer aan Natalie Imbruglia en de liedjes op "Left of the Middle" is dat er niet gekozen wordt voor standaard gladde popliedjes, maar dat er aardig gevarieerd wordt in het geheel aan klanken. Wel vind ik haar stem na verloop van tijd wat vlak worden en dreigt er het gevaar van verveling. Dus: aardige liedjes, goede variatie, maar uiteindelijk heeft het iets te weinig om het lijf om echt te beklijven.

Aardige pop plaat van deze mooie dame . Torn is een prima hitje en sloop prima mee in het kielzog van de dames die opmars maakten in die dagen. Voor de rest zijn de nummers niet slecht ,maar ook niet heel erg memorabel . Soms komt ie nog weleens uit de kast in de wisselaar .3 sterren volstaat

Na die enorme hit besloot 3FM haar volgende singles niet te draaien. Dat weet ik nog goed want een vriend van mij was daar destijds enorm kwaad over. Ik ging er toen op letten en inderdaad, ze hadden waarschijnlijk besloten dat Nathalie een eendagsvlieg moest worden.

In mijn herinnering waren de hierna volgende singles Big mistake en Wishing I was there ook nog wel redelijke hits in ons land, maar dat blijkt tegen te vallen als ik de Nederlandse Wikipedia moet geloven. Ik dacht echt dat Big mistake (wel op 2 in Engeland trouwens) de top 20 nog wel gehaald had, maar het zal dus wel niet. Of hanteren ze hier de Mega Top 50 en niet de Top 40? Daar wil nog wel eens flink verschil in zitten.

Wat ik dan weer moeilijk te bevatten vind, is dat deze CD in Nederland de eerste plaats van de albumlijsten heeft gehaald. Dan maakte Torn kennelijk echt een overweldigende indruk op het Nederlandse publiek, want het kan niet anders of het album werd in dat hitsucces meegezogen.

Ja, uiteindelijk is dit voormalige soapsterretje dus inderdaad als een eendagvlieg de pophistorie ingegaan. Al was het maar omdat Torn qua verkopen en populariteit ver uitsteeg boven al het andere dat ze gedaan had.

Ik heb deze CD ook nog, maar is jaren geleden dat hij in de speler zijn rondjes heeft gedraaid. Toch herinner ik mij dit schijfje als een niet onaardig album, waar Imbruglia - zoals hierboven ook al opgemerkt - nog voor de gemakkelijkste weg kiest, maar een redelijk gevarieerd album heeft afgeleverd. Het staat me bij dat ik naast de singles ook de nummer Smoke en Impressed me wel aanspraken vanwege prettig afwijkend van de hitformule.

Maar uiteindelijk is Torn natuurlijk het enige echte blijvertje. Een cover van het Zweedse groepje Ednaswap overigens, dat ik in die dagen al eens op de radio hoorde in de (eerdere) coverversie van de Noorse zangeres Trine Rein, wier album ik toen ook kocht. Maar de versie van Natalie Imbruglia overklast ze allemaal.

Gewoon een degelijk debuutalbum van deze dame. De vergelijking met Alanis Morrisette gaat inderdaad wel een beetje op. Alanis is wat agressiever in haar benadering, Natalie klinkt iets lieflijker.Ik vind, dat er eigenlijk geen nummers op staan, die door het ijs zakken. Gevarieerd ook. Na al die tijd, toch een album om fijn af en toe op te zetten.

Een fijn debuutalbum, maar het hangt wel heel erg vast een "Torn" die er met kop en schouders bovenuit steekt. 3,5*

Torn (4:04) --- 5,0
One More Addiction (3:31) --- 3,0
Big Mistake (4:33) --- 3,5
Leave Me Alone (4:23) --- 3,5
Wishing I Was There (3:23) --- 3,5
Smoke (4:37) --- 3,0
Pigeons and Crumbs (5:21) --- 3,0
Don't You Think? (3:55) --- 3,0
Impressed (4:48) --- 3,5
Intuition (3:53) --- 3,5
City (4:34) --- 3,0
Left of the Middle (3:46) --- 3,5
Tomorrow Morning * (3:00) --- 3,5
Something Better * (4:05) --- 3,5
Frightened Child * (1:56) --- 2,5
Diving in the Deep End * (3:29) --- 3,0

Torn blijft gewoon een wereldplaat, hoe vaak je m ook luisterd!

Ik vond het laatst bij de 70ste keer toch wat vervelend worden.

Sorry, die vergelijking zie ik totaal niet. Zo kun je dit wel over alle pop zangeressen zeggen die na Morissette kwamen. Ik zie zelf geen enkele gelijkenis tussen beide albums, vind de muziekstijlen die Natalie hier aanboort ook heel anders dan die van Morissette.

Dat gezegd hebbende... Ik had destijds mijn eerste echte baantje te pakken, werkte in een platenzaak en dit album verkocht nogal goed, dus moest hij een tijdje dagelijks gedraaid worden in de winkel. Vond het altijd een erg prettige plaat om te horen tijdens het werk.
Meen mij te herinneren dat ik vooral Smoke en Pigeons and Crumbs erg mooi vond.
Nu verscheen hij een paar maanden geleden als 25th anniversary op blauw vinyl (Music on Vinyl release) en heb hem al een paar keer in mijn handen gehad in de plaatselijke platenzaak, maar weet het gewoon niet.
Is het album de aanschaf waard, of is het niet meer dan een herinnering aan die goeie ouwe tijd van onbezorgd werken in die platenzaak?

Die herinnering kan het de aanschaf natuurijk ook waard maken.