menu

Elton John - Tumbleweed Connection (1970)

mijn stem
3,93 (123)
123 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: DJM

  1. Ballad of a Well-Known Gun (4:59)
  2. Come Down in Time (3:26)
  3. Country Comfort (5:07)
  4. Son of Your Father (3:48)
  5. My Father's Gun (6:20)
  6. Where to Now St. Peter? (4:12)
  7. Love Song (3:41)
  8. Amoreena (4:59)
  9. Talking Old Soldiers (4:08)
  10. Burn Down the Mission (6:37)
  11. There's Goes a Well Known Gun [Band Demo] * (3:27)
  12. Come Down in Time [Piano Demo] * (3:39)
  13. Country Comfort [Piano Demo] * (4:12)
  14. Son of Your Father [Piano Demo] * (4:12)
  15. Talking Old Soldiers [Piano Demo] * (4:13)
  16. Into the Old Man's Shoes [Piano Demo] * (3:40)
  17. Sister of the Cross [Piano Demo] * (4:38)
  18. Madman Across the Water [Original Version] * (8:50)

    met Mick Ronson

  19. Into the Old Man's Shoes * (4:02)
  20. My Father's Gun [BBC Session] * (3:43)
  21. Ballad of a Well-Known Gun [BBC Session] * (4:36)
  22. Burn Down the Mission [BBC Session] * (6:52)
  23. Amoreena [BBC Session] * (5:12)
toon 13 bonustracks
totale tijdsduur: 47:17 (1:48:33)
zoeken in:
avatar van musicboy
4,0
Een ander pad dan de succesvolle voorhanger 'Elton John'. Vraagt echt meer gewenning, dus nog stem even uitstellen.

avatar van musicboy
4,0
En dan maar stemmen: 4. Iets minder dan z'n voorhangers, maar heel goed.

avatar van Tribal Gathering
3,5
Erg goed country/gospel/pianorock album van Elton John. Het is een van zijn wat minder bekende albums met name door het ontbreken van een hitsingle. Toch staat er geen slecht nummer op.

Qua sound is het album enigszins vergelijkbaar met zijn voorganger Elton John.

Hoogtepunten zijn er genoeg : Ballad of a well-known gun, My father's gun, Burn down the mission en de extra track Madman across the water die hier stukken beter is dan op het album hierna.

Het album haalt net niet het niveau van zijn beste album Honky Chateau maar is toch erg goed. 4 sterren.

EVANSHEWSON
Onbegrijpelijk dat dit album hier slechts gemiddeld op 3.22 uitkomt. Daar moeten we vlug iets aan doen, want dit moet zowat één van zijn beste platen zijn, trouwens uit zijn artistiek beste periode.
Come Down in Time kende ik al in de versie van Sting, op een tribute album voor Elton John en Bernie Taupin, dit is een schitterende song.
Niets is ondermaats op dit puur singer-songwriters album van iemand die toen prima elpees maakte en vanaf de jaren 80 nog wel goede singles had, maar lousy albums afleverde (meestal toch). Hier was hij in grootse klasse en dit verdient voor mij 4.5 sterren **** 1/2

Pieter Paal
Ik vind Rod Stewart's versie van 'Country comfort' toch wat meer hebben.

avatar van RPJvdH
4,0
Het beste wat ik tot nu toe van deze man gehoord heb...

4,0
Wat een top LP/CD. Pracht die intonatie en zijn manier van zingen van Elton. Zoals de vorige schrijver aangeeft vind ik de Rod Stewart versie van "Country comfort" meer passen bij het nummer (ondanks geschreven door Elton). De Elton mag er zeker zijn. Aanrader 4,5

avatar van fabrice
5,0
Kijk naar de film 'Dog Day Afternoon' (Al Pacino) !
De film begint op een sublieme wijze : .... Amoreena ....
Dankzij de film ontdekte ik deze super EJ plaat!

Father McKenzie
Ik vind dit zo ongeveer zijn allerbeste plaat, echt!

avatar van LucM
4,5
De albums die Elton John in de eerste helft van de 70's uitbracht mag je blindelings kopen, want ze zijn allemaal goed, waar dat zijn latere werk wisselvallig van aard is.
Dit album bevat duidelijk country-invloeden, mede door toedoen van Bernie Taupin die een country-fanaat is. Alleszins een sterk en tijdloos singer-songwriters-album van Elton John, mede door zijn pianospel en zang en natuurlijk de composities die van hoog niveau zijn zoals "Country Comfort" en "My Father's Gun".

Father McKenzie
fabrice schreef:
Kijk naar de film 'Dog Day Afternoon' (Al Pacino) !
De film begint op een sublieme wijze : .... Amoreena ....
Dankzij de film ontdekte ik deze super EJ plaat!

Hey, dat was me nooit opgevallen! Ik hèb de film op dvd, dus die ga ik eens opnieuw bekijken, kei van een hilarische film trouwens over twee sukkels die onvoorbereid een bank willen overvallen...

avatar van Madjack71
4,5
Als ik zo de vroegere muziek van Elton John EN Bernie Taupin beluister, dan vraag ik mij toch af, hoe e.e.a. verloopt waardoor op latere leeftijd bij meerdere leeftijdsgenoten, als alleen Elton John, de muziek zo vervlakt en zonder bezieling lijkt te geraken. Is het de tijdsgeest, de jeugdige baldadigheid, de puurheid van het artiest zijn, zonder de besmetting van succes en commercie.... Ik weet het niet, maar hoe dan ook, dit is een pracht van een plaat waar ik geen enkel nummer van kende, maar ze stuk voor stuk sterk vind klinken. Wel hoor je soms in de melodie of pianolijn, structuren van bepaalde grote hits.
Can you feel the love tonight...i.i.g. op dit album wel.

avatar van Kill_illuminati
Interessant album op het eerst gehoor. Het album smaakt naar meer als ik Ballad of a Well-Known Gun zo hoor. Dit ga ik komende dagen maar eens grondig luisteren.

avatar van Brunniepoo
5,0
Elton John heeft een paar nummers gemaakt die nog beter zijn dan wat op dit album staat, maar als geheel vind ik dit toch wel zijn meest geslaagde worp.
Burn down the mission, Come down in time en Madman across the water werden alle uitgekozen om te coveren op het al eerder genoemde Two Rooms, en wat mij betreft zijn dit ook de beste nummers op deze plaat. De laatste is inderdaad in deze langere versie nóg beter dan op het gelijknamige album.

avatar van Reint
Deze wordt toch vaak als klassieker aangeduid door de serieuze muziekpers (Uncut, Allmusic). Ben hier wel benieuwd naar.

avatar van Ernie Ball
5,0
Niet twijfelen, gewoon luisteren en nogmaals en nogmaals..... wat mij betreft een absolute prachtplaat. Kan zich meten met die andere klassieker van Elton: Goodbye Yellow Brick Road. Dringt alleen wat minder snel door, vandaar mijn advies om hem een aantal maal te luisteren voordat je een definitief oordeel velt.

avatar van Ernie Ball
5,0
Ik ben er definitief uit hoor: dit is de beste van Elton John. En zeker ook één van de mooiste platen aller tijden!

indiegator
Wat een geweldige versie van Madman!

avatar van Mart
5,0
Elton John zullen de meeste mensen kennen van zijn hits, maar met Tumbleweed Connection bewijst hij dat hij ook geweldige albums kan maken. Het is een semi-concept album over het wilde westen. Muzikaal gezien is Tumbleweed Connection sterk beïnvloed door roots rock en country rock. Sommige nummers doen ook erg denken aan The Band. Country, folk, gospel, blues, pop en rock elementen worden op sublieme wijze gecombineerd. Het resultaat is een sfeervol album vol met pakkende melodieën.

Desondanks blijft het album herkenbaar als Elton John, wat het een uniek geluid geeft. Qua songwriting is Tumbleweed Connection fantastisch: Country Comfort, My Father’s Gun en Burn Down the Mission behoren tot de beste nummers van Elton John, om er een paar te noemen. Al met al is Tumbleweed Connection een geweldige mengelmoes van genres en één van de meest ondergewaardeerde pop rock albums aller tijden.

avatar van Minneapolis
3,5
fabrice schreef:
Kijk naar de film 'Dog Day Afternoon' (Al Pacino) !
De film begint op een sublieme wijze : .... Amoreena ....
Dankzij de film ontdekte ik deze super EJ plaat!

Grappig. Toen ik een paar jaar geleden Dog day zag bracht het me ook terug naar dit album. En waar "Amoreena" me voorheen niet zo was opgevallen is het sindsdien mijn favoriet van deze plaat.
Samen met "Come back in time".

Ignaas
Volledig onbekend met dit werk van Elton John - nooit poging gewaagd (trauma "Nikita"). Op advies van vriend vinyl voor prikje aangeschaft en ik moet eerlijk zeggen aangenaam verrast te zijn. Dit smaakt naar meer ...

avatar van bikkel2
Deze moet ik ook nog beluisteren. Maar de periode 70/ 75 is de moeite waard.
Madman Across The Water zou ik als volgende pakken. Prachtalbum.

avatar van Silky & Smooth
4,0
Sterke plaat met een leuk country-randje, al mis ik toch wat pit in zijn muziek. Niet dat het er veel minder door wordt, want dit is gewoon een heerlijk album, maar met iets meer power vind ik Elton John nog wat beter.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Elton Johns Americana-plaat, of is het voornamelijk die van Bernie Taupin? Hoe dan ook, geïnspireerd door Music from Big Pink, het debuutalbum van The Band van twee jaar eerder, lijkt dit hun (beider) poging te zijn om hun fascinatie met het Amerikaanse Westen in een conceptplaat om te zetten, met gebruikmaking van countryinvloeden en wat lossere manieren van musiceren. Een interessant uitgangspunt, maar het resultaat doet me af en toe wat geforceerd aan: uiteindelijk is dit album toch gewoon opgenomen in Londen met Britse muzikanten voordat John en Taupin nog maar een voet op Amerikaanse bodem hadden gezet, met in de teksten stoere "authentieke" Amerikaanse namen als Deacon Lee, old Clay, Reno en Van Bushell, en ook nog eens af en toe een gemaakt-Amerikaanse "folksy" uitspraak ("Well that ain't nachural"). Bovendien gaan verschillende nummers veel te lang door, zoals Ballad of a well-know gun dat anderhalve minuut korter had mogen zijn, maar ook het verder geweldige My father's gun, en zeker Country comfort, dat na een couplet-refrein-couplet-refrein-solo-refrein-structuur opeens met nóg een couplet en een refrein op de proppen komt en zo geen 3'45 maar 5'07 duurt. (Ik moet ook zeggen dat die down-home-thematiek me niet zo interesseert, als ik dat wil horen zet ik John Denvers Thank God I'm a country boy wel op.)
        Dat alles laat echter onverlet dat Johns gevoel voor melodie en dramatiek op sommige omenten wederom ongeëvenaard is, zoals bij het krachtige refrein van het al genoemde My father's gun (met dat mooie bluesy gitaartje dat mij doet denken aan Stephen Stills' gitaargeluid op Déjà vu), waarbij de melodie superbe ondersteund wordt door de gespannen (en spannende) situatie die Taupin in de tekst schetst. En die andere plaatkantafsluiter Burn down the mission is zo mogelijk nog sterker, met z'n climax met hamerende piano, strijkers en blazers en tenslotte Paul Buckmasters vurig kolkende violen... Ik kan me de hectiek tijdens de live-uitvoeringen indertijd heel goed voorstellen.
        Ook de nummers met kleinere arrangementen zitten soms geweldig in elkaar. Na de vormeloze plaatopener met z'n irritant-vrijblijvende "opvul"-gitaarloopje is daar bijvoorbeeld Come down in time, waarin ik door de combinatie van contrabas, subtiele drums en orkestraal arrangement (is dat een klarinet of een hobo?) de schemer waardoorheen de ik-figuur loopt op weg naar zijn vermeende rendez-vous bijna kan zien, en bovendien zingt John zijn regels op aparte wijze door in de coupletten aan de einde van elke regel al één of twee woorden van de volgende regel te zingen, hetgeen een soort ademloos en daardoor smachtend effect geeft. (Qua sfeer doet dit nummer me sterk denken aan de herfstige muziek van Nick Drake.) En een ander klein meesterwerk is Amoreena, sowieso al een mooi nummer met een fraaie en tedere tekst dat nog eens een niveau hoger wordt getild door de subtiele gitaareffecten in de laatste regel van het refrein. En dan natuurlijk het werkelijk perfecte en bijzonder ontroerende Talking old soldiers...
        Al met al een plaat uit Johns "vroege" periode die ik nooit helemaal in mijn hart heb kunnen sluiten, maar die bij nadere beschouwing op z'n beste momenten eigenlijk toch al het niveau haalt van de platen die ikzelf beschouw als zijn absolute meesterwerken, Goodbye yellow brick road en Captain Fantastic. En de bonustracks zijn overigens eveneens de moeite waard : Into the old man's shoes is een knappe ballade, en Madman across the water is niet alleen interessant als vroege versie van het titelnummer van Johns volgende plaat maar ook vanwege de aanwezigheid van opper-Spider From Mars Mick Ronson.

avatar van west
4,5
Wat een fantastische plaat is dit zeg. En daar kom ik dan pas in 2018 achter. Maar goed: beter laat dan nooit.

avatar van west
4,5
Draai nu de UK 1st press met echt prachtig artwork. In de gatefold hoes zit een mooi boek. Zie voor al het artwork deze link: Elton John - Tumbleweed Connection at Discogs
(klik linksboven op 'more images')

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Fraai artwork inderdaad. Overigens allemaal keurig gereproduceerd (zij het natuurlijk op aanzienlijk kleinere schaal) in het boekje bij de geremasterde CD-versie in de Classic years-reeks, met uitzondering van de pagina met de credits van de muzikanten, die nu heel algemeen worden vermeld in het essay van John Tobler.

avatar van west
4,5
BoyOnHeavenHill schreef:
Fraai artwork inderdaad. Overigens allemaal keurig gereproduceerd (zij het natuurlijk op aanzienlijk kleinere schaal) in het boekje bij de geremasterde CD-versie in de Classic years-reeks...

En ook met de echt geweldige bonustrack Madman Across the Water (Original Version)!
Elton John - Tumbleweed Connection (CD, Album) at Discogs

avatar van brandos
4,0
BoyOnHeavenHill:
Elton Johns Americana-plaat
Inderdaad, de hoes zegt al genoeg, maar de destijds in bepaalde kringen steeds populairder wordende countryrock zal zeker de inspiratiebron zijn geweest voor dit album. Ik denk niet dat dat alleen een fascinatie was van Bernie Taupin. Elton John is zelf ook altijd een monomaan volger geweest van wat er hip was en is. Dat verklaart ook waarom hij vanuit zijn zwaar georkestreerde voorganger via deze 'countryrock' plaat vervolgens (uiteindelijk) door evolueerde naar een soort vaudeville/glamrock op zijn onvolprezen Yellow brick road. Met piano als centrale spil in deze normaal door snaren gedomineerde stroming is dat een beetje schipperen, maar hij brengt het er toch best goed van af. Immers bij Elton John zijn het altijd subtiele koerswijzigingen. Je hebt bovenal de stijl van Elton John, welke een smaakje van de tijd/omgeving kan krijgen maar boven alles herkenbaar blijft als Elton John. Ik beschouw dit dan ook niet als een onmisbare countryrock klassieker. Maar het is gewoon een zeer behoorlijke Elton John-plaat, die (vanwege zijn soberheid?) misschien nog wel iets beter boven de tijd staat dan zijn voorganger, al miste hij ook wel weer hits van het formaat van 'Your song'. Ik vind zelf trouwens 'Come down in time' en 'Love song' net zo mooi (ben dan ook meer een fan van zijn ballads dan van zijn rockers).

avatar van Mssr Renard
Deze wat meer ingetogen plaat van Elton vind ik een stuk genietbaarder dan de partymuziek die ik van hem ken.

Ik lees in berichten hier al dat hier de country-invloeden wat hun intrede doen. Maar dan wel een gelickte vorm van countryrock. Een paar dingen weet ik wel nu: Elton John is een geweldige zanger en een goede ballad-schrijver.

Verder weet ik niet zo goed wat ik met Elton John aanmoet, slecht is het nergens, maar het is totaal niet mijn smaak. Deze plaat echter klinkt echt erg fijn.

Deze plaat behoort zeker tot het beste wat Elton en Bernie uitbrachten. In die tijd bracht Elton John 2 a 3 platen per jaar uit. Allemaal van een hoog niveau. Telkens met andere invloeden. Vanaf 1978 minderde dat, wegens invloed van roesmiddelen? Toch stonden op de latere platen soms nog geweldige nummers. Vanaf Made in Engeland (1996) verbeterde het niveau terug met Songs grom The West Coast als uitschieter.

avatar van Twinpeaks
4,0
Mooie plaat en als ik er dan toch 1 van de plank pak is het vaak deze. Come Down in Time en Amoreena blijven hier de pronkstukken. Maar ook de rest is niet te versmaden. Hoogstaande pop met country,soul en gospelinvloeden. Beschouwende teksten en goed de tijd gevangen ,muzikaal. Ook dapper dat John het aandurfde een genre aan te vliegen wat al snel kazig kan worden. 4 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 13:13 uur

geplaatst: vandaag om 13:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.