Riverside - Out of Myself (2004)

Met zo'n debuutplaat mag Riverside trots zijn op zichzelf. De ballads LOOSE HEART en IN TWO MINDS klinken allesbehalve suf, ik zou zelf zeggen dat het goede ballads zijn ; De progrock is magnifiek (THE SAME RIVER en THE CURTAIN FALLS, de twee toppers van de plaat). Ik heb wel even moeten lachen als ik Mariusz een sigaret hoor opsteken in I BELIEVE om dan een melodramatische tirade te horen, Teksten zijn niet het sterktepunt van Riverside(behalve op ADHD dan). Wat er echt toe doet is de muziek natuurlijk en die boeit van begin tot einde.

Fantastisch debuut van deze Polen. Eigenlijk al alles goed gedaan vanaf het begin. Goede songs en goede productie. Mooie coverart. Kunnen veel bands een puntje aan zuigen.

Memo aan mezelf : lijstje opstellen van bands waarbij je voor een latere plaat bent gevallen, om vervolgens terug te werken en dan bij het debuutalbum te schrikken van de lage kwaliteit óf de totaal andere muziek die daarop te vinden is. Voorbeelden: Genesis, ELO, Pulp, Alice Cooper, Moody Blues, Deep Purple, Pink Floyd, de Cure, Prince, en (het ultieme voorbeeld?) Bowie.
        Memo 2 : lijstje maken van bands die er met hun eerste plaat meteen al in kletsen en waaraan je absoluut niet kunt horen dat ze bezig waren met een debuut. Schoolvoorbeeld : Riverside – bij Out of myself (de laatste plaat van ze die ik nog moest leren kennen) krijg ik gewoon het idee dat deze mannen qua zelfvertrouwen, uitstraling en professionaliteit al jaren bezig zijn. Mooie mix van hard en zacht, agressief en kwetsbaar, gitaren en toetsen, sterke melodieën en instrumentaal geweld. Meteen beginnen met een nummer van 12 minuten dat je intenties duidelijk maakt en je aanwezigheid op de kaart zet, en dat niveau dan gedurende het hele album vasthouden of in ieder geval niet onder de streep laten zakken, petje af.
        Memo 3 : het is misschien onvermijdelijk dat de meeste aandacht uitgaat naar zanger / tekstschrijver / frontman Mariusz Duda, maar toch ook niet vergeten hoezeer gitarist Piotr Grudzinski het geluid kleurt met zijn stevige maar warme solo's en zijn subtiele begeleidingswerk.

Wegens het overlijden van Piotr Grudzinski ben ik alle albums maar weer eens aan het afspelen (kwam er tevens meteen achter dat ik album nummer 2 nog mis ). En ik ga dit album opnieuw met een half puntje verhogen. Een werkelijk heerlijk album waar je goed wordt meegezogen.
4.5*

The Same River is echt een episch nummer en voor mij de start geweest om Riverside vanaf dat moment nadrukkelijk te volgen. Heb de band een aantal keren live gezien maar jammer genoeg hebben ze dit nummer nooit live gespeeld tijdens mijn bezoekjes. Ben benieuwd wat de ontwikkelingen gaan worden nu Piotr is weggevallen. Mariusz Duda heeft natuurlijk al een behoorlijk solo carrière opgebouwd. Einde van Riverside?

Ik hoop het. Hoe raar het ook mag klinken.

Out of Myself is wederom een indrukwekkend mooi album. Ik ben ook echt blij met deze ontdekking, want de zang\baspartijen zijn heerlijk, de composities zijn schitterend, het gitaarspel is prettig afwisselend: dan weer subtiel en dan weer lekker 'agressief'. Hulde... ook voor de toetsenist, die een fraai palet aan ondersteunende klanken uit zijn keyboards tovert en ook al zal door het gemis van deze geweldige gitaartopper de band nooit meer hetzelfde zijn, toch hoop ik op een of ander vervolg in deze mooie stijl.
Maar voorlopig heb ik van deze geweldige formatie nog wel een paar albums te gaan. Ik ben benieuwd of deze mij ook gaan bevallen.

Had ik trouwens al gezegd dat zelfs de oerschreeuw op deze plaat heel stijlvol is?

Zeldzaam!

Dankzij de prog ladder heb ik verschillende nummers van deze Poolse band gehoord en dat heeft mij doen besluiten hun discografie eens door te nemen.

Ik ben begonnen bij het debuut. En ik vind het echt prachtig. Mooie afwisseling, goede prog. Een hele mooie sound. Het begint natuurlijk al met het epische The Same River. Maar ook daarna laten ze hele mooie dingen horen. Het klinkt als een mooie eenheid, met daarbinnen ruim voldoende variatie.

Waar de blauwe sterren naartoe gaan, weet ik nog niet. Ik vind beide Reality Dreams erg mooi. Maar bijvoorbeeld In Two Minds, I Believe en het eerdergenoemde The Same River ook.

Ik zet hem op 4,5 ster. Dat is meestal niet mijn startschot, maar ik heb het album nu zo'n zes keer geluisterd en het genot blijft! De overige albums zal ik uiteindelijk ook allemaal beluisteren. In welke snelheid weet ik niet. Eerst deze nog maar verder op mij in laten werken.

Ik was zeer benieuwd naar je waardering voor de overige Riverside albums... maar zie dat je er tot nu toe nog niet aan toe gekomen bent....

Jammer vind ik ( vooral voor jou dan ) en ik zou eigenlijk gewoon Wasteland willen adviseren als je volgende halte op je reis!

Het gaat nog zeker een keer gebeuren, Bravejester! Ik heb wel het tweede album gehoord. Dat deed me op dat moment wel wat minder. En vervolgens, in alle drukte van allerlei andere belangrijke zaken in het leven, ben ik mijn voornemen wat uit het oog verloren!

Ik neem je tip evenwel graag ter harte! Dit debuut luister ik overigens nog zeker met enige regelmaat. En de 4,5 ster gaat niet zakken. Mooi album.

Mume top 1000 - Nr. 772

Het meer richting electronisch leunende solowerk van Duda onder noemer Lunatic Soul kon ik wel waarderen, het meest recente album van Riverside uit 2019 niet. Nu dus het debuut van deze Poolse Proggers. In de 00’s en 10’s de vertrouwde composities van oudsher blijven hanteren, is warm water uitvinden. Dan moet je het wel verdraaid technisch sterk weten te brengen en dat lijkt wel snor te zitten bij Riverside. Vooral de momenten als het richting metal gaat inclusief de energetische riffs, kan ik de plaat waarderen. De toevoegingen van de keyboards geven het album nog iets van een eigen gezicht mee, maar de gebruikte songstructuren blijven echter een vrij anonieme indruk maken op mij. Prima album, maar Ik kan niet zeggen dat ik het hoge gemiddelde hier helemaal deel.

Misschien is het je al opgevallen. Dit eerste Riverside album is niet meer te vinden op de bekende streamingsdiensten. De band heeft hiervoor een verklaring:

"We zijn ons ervan bewust dat als gevolg van het verplaatsen van het album naar een andere plek ons debuut onlangs is verdwenen van de streamingdiensten. We beloven dat dit binnenkort opgelost zal worden. Begin 2021 wordt ′′ Out of Myself ′′ zelfs opnieuw uitgebracht op vinyl!"

Hoera, de remaster komt 12 februari 2021 uit in diverse uitvoeringen. Kan ik hem eindelijk aanschaffen
Riverside - burningshed.com

En aangeschaft, het eerste en meteen het beste album van de groep. 5 sterren uiteraard

Ik vind zeker Second Life Syndrome van gelijk niveau maar deze 2 zijn nu inderdaad nog de top 2 van hun albums voor mij.

Ben ik mee eens Bravejester, hoewel de gemiddeldes van de albums vrij dicht bij elkaar liggen zijn wat ook mij betreft de 2 eerste de beste.

Ze hebben inmiddels aangekondigd dat ze terug willen naar het geluid van de eerste albums, dus misschien krijgen we nog een parel als Out of Myself of Second Life Syndrome.

Ik zou dit niet per se beter noemen dan de latere albums, maar voornamelijk anders. Dat moest toen ook wel, want ze begonnen destijds een beetje eentonig te worden. Ik denk dat de latere albums wat gemakkelijker zijn, terwijl ik voor de eerste albums echt wil gaan zitten, zonder enige vorm van afleiding. Het heeft beide wel zo z’n pluspunten, zou het alleen niet met elkaar vergelijken.

Ik denk wel dat het popgeorienteerde er een beetje in blijft, want Mariusz is wel degene die het een beetje bepaalt volgens mij en zijn achtergrond is niet per se progressief. Hij zal sowieso zijn zang ook een prominente rol willen blijven geven en dat is toch wel wat minder aanwezig in eerste albums.

Nu de voormalig gitarist van Quidam is aangetrokken en als vaste gitarist is aangesteld kan dat alleen maar meer goeds betekenen.

Kijk uit naar hun volgende werk. Na REM werd het een beetje saai en heb ze een beetje laten varen.
Het klonk niet meer zoals hun eerste 3 albums.

Wat we nodig zijn nummers als The Curtain Falls, The Same River en Second Live Syndrome.

In de nieuwste ladder van de Prog Ladder 2022 staat het nummer Escalator Shrine van deze fantastische Poolse band. Ter voorbereiding op mijn puntverdeling van de desbetreffende ladder heb ik dat nummer beluisterd, en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik me als de sodemieter meer moet gaan verdiepen in Riverside. Het gros van de albums van de Polen ken ik namelijk wel, alleen allemaal vrij oppervlakkig. De eerste twee albums van de band ken ik echter wat grondiger, dus daar durf ik nu wel mijn mening over uit te spreken.

Riverside dus, een band met een vrij uniek geluid als je het mij vraagt. Een kort rondje name-dropping resulteert in een indrukwekkend lijstje. Bands als TOOL, Pink Floyd, Porcupine Tree, Opeth en Dream Theater passeren allemaal de revue. Van de ene band is wat meer te horen dan van de ander in het totaalgeluid van Riverside, maar dat is evident. Het knappe is echter dat Riverside een compleet eigen stijl heeft weten te fabriceren, waarbij er op geen enkel moment het idee ontstaat dat de band andere (hierboven genoemde) bands aan het nabootsen is. Het is echt lastig om van verschillende invloeden tot een geheel eigen stijl te komen, die je dan als band ook nog eens moet liggen. Petje af voor Riverside dat ze hier zo ontzettend goed in zijn geslaagd.

Wat Riverside mijns inziens zo bijzonder maakt, en dat zal hier vast al eens gezegd zijn, is hun vermogen om je, zonder dat je het eigenlijk in de gaten hebt, volledig mee te zuigen in de door hen gecreëerde sonische belevingswereld. Hoe ik dat vaak ervaar is dat ik een nummer opzet, ik vervolgens er heerlijk in wegmijmer en mezelf er lekker in laat onderdompelen, om vervolgens bij de finale / het begin van het volgende nummer plots 'wakker' te worden. Dat wegmijmeren is niet uit verveling, maar voor mij is het gewoon een puur genietmoment; de diepste connectie die ik kan maken tussen enerzijds mezelf en anderzijds de muziek in kwestie.

Ik weet bijvoorbeeld nog goed hoe ik me voelde toen ik The Same River voor het eerst beluisterde; met de koptelefoon op m'n oude kamer, in het pikdonker met een bureaulampje op. Ik was compleet van de kaart geveegd. Gelukkig mag ik na een nieuwe luisterbeurt vermelden dat dat nummer, en eigenlijk het hele album, niks aan kracht heeft ingeboet door de jaren dat ik Riverside niet heb beluisterd.

Na een klein uurtje zit Out Of Myself er alweer op. Een zeer consistent en meer dan geslaagd album als je het mij vraagt. De band weet de sfeer die vanaf The Same River wordt gecreëerd, mijns inziens toch wel het beste nummer van deze schijf, het hele album vast te houden. Wel merk ik, iets wat ik bij mijn eerste luisterbeurten een hele tijd terug ook al merkte, dat alle albums van Riverside hun geheimen niet zomaar prijsgeven. Zo ontzettend veel lagen die ontcijferd moeten worden en in de juiste muzikale context moeten worden geplaatst; dat is niet iets wat na een paar luisterbeurtjes gepiept is. Daarnaast is dit het eerste album van een conceptueel drieluik, iets dat voor mij ook altijd zwaar weegt in de beoordeling. Ik zal me dus ook eens in de teksten / het concept moeten verdiepen voordat ik écht een weloverwogen oordeel over dit album kan vellen. Zodoende open ik hier met 4*, maar dat moet met enkele extra draaipogingen toch wel richting de 4.5* of zelfs de magische 5* lopen.

En daarna op naar de briljante opvolger: Second Life Syndrome!

Dat is inderdaad goed nieuws. Maar toen ik hier op de site ging zoeken, zag ik dat hij onder twee namen was ingevoerd (ik zal dat wel verkeerd hebben gedaan ooit). Hij was ingevoerd als Maciek en als Maciej. Ik heb dit nu aangepast, zodat alles weer klopt.

Ik zie daarom ook dat Maciej Meller en Mariusz Duda al eerder samen een plaat hebben gemaakt. Dat is misschien ook wel interessant. Ik zie bovendien dat Maciej een eigen Bandcamp-pagina heeft met een soloplaat en wat extra materiaal: Maciej Meller - maciejmeller.bandcamp.com

Ik vond Quidam een flink stuk beter en subtieler dan het logge Riverside, dus ben benieuwd wat zijn toevoeging tot de band voor wonderen verricht. Al was het bij Riverside met name de drums en de zang die me stoorden (maar dat is inmiddels wel al meer dan 15 jaar geleden).

Mrrs Renard De eerste paar albums van Quidam zijn geweldig. Ik was in Zwolle, Uden en Hellendoorn voor hun eerste 3 concerten. In Zwolle werd Jadis compleet weggespeeld en in Uden Ritual. In beide gevallen speelde Quidam voor de afsluiter en in beide gevallen gingen velen al naar huis naar Quidam.

Its soortgelijks was Shadowland in Tilburg overkomen toen Collage (net na de release van Moonshine) net voor hun speelde en iedereen met Shadowland een vooral vervelend borefest moest uitzitten. Mirek Gil van Collage zou later het eerste album van Quidam produceren.

En even showing off dan. Ik was in Polen en verbleef bij de ouders van Maciej toen hun tweede album werd afgemixed.

Ik vermoed niet dat Riverside een betere gitarist kon vinden in Polen.

daniel1974nl, wat rest ons om zijn soloplaat te luisteren? Ik zet hem morgen anders eens op. Overigens vind ik typische Poolse prog-sound niet altijd even fijn. Moet ervoor in een bui zijn. Zo ben ik ook lang verzot geweest op Milenium en Believe, maar nu niet meer.

Mssr Renard Niet alles kan me bekoren. Ook niet van Quidam of Collage. Om maar te spreken van dingen als Abraxas. Het eerste solo album van Mirek Gil was erg sterk.

De eerste twee van Satellite + het live album wat er op volgde, de eerste twee van Quidam + Live In Mexico, Moonshine en Safe waren ook goed. De eerste 3 + Reality Dream van Riverside. Het solo werk van Duda / Lunatic Soul is erg lekker maar meestal raak ik na een tijdje de interesse kwijt en doet het me niets meer.

Satellite en Riverside raakten wat mij betreft compleet de weg kwijt na een tijdje.
Zonde. De eerste twee studio albums van Riverside waren toch zo lekker.

Al een tijd niet meer gedraaid maar afgelopen week op vinyl gekocht en staat nu op. Tsja wat voor kritiek kun je hier nu op hebben, wat een debuutplaat. Alles klopt hier, de muziek, het artwork en de geluidskwaliteit. Wat een plaat, bizar dat ik 'm ook al zolang niet meer gedraaid heb. Ook de laatste aangeschaft dus die komt hierna in de rotatie. Volumeknop maar weer even lekker open vanavond!