menu

Opposition - Breaking the Silence (1981)

mijn stem
3,90 (46)
46 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Double Vision

  1. Paddy Fields (5:39)
  2. War Games (4:06)
  3. Moving Targets (2:56)
  4. A Thirst (2:04)
  5. Breaking the Silence (4:47)
  6. Black and White (3:55)
  7. Waiting (4:17)
  8. In My Eyes (4:55)
  9. Very Little Glory (8:14)
  10. She Said * (3:18)
  11. Open the Door * (4:24)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 40:53 (48:35)
zoeken in:
avatar van stoepkrijt
4,5
Het overkomt me niet vaak, maar eindelijk heb ik weer eens een album gehoord dat meteen overtuigt. Na drie nummers had ik al door dat dit ontzettend goed is en na twee keer het hele album te hebben gehoord kan ik eigenlijk al met ene gerust hart 4,5 sterren uitdelen.

Als ik een stempel op deze muziek moet drukken is dat het stempel post-punk, maar ik vind dat dat niet helemaal de lading dekt. Vaak is post-punk gewoon redelijk toegankelijke rockmuziek, maar dan met een typische, donkere jaren '80-sfeer eromheen. Dit album heeft wat extra's. Vooral de originele arrangementen en (in iets mindere mate) composities springen eruit. De gelaagde elektronica in Moving Targets moet volgens mij vrij vooruitstrevend zijn geweest in 1981. Ik werd er in ieder geval aangenaam door verrast. Wat zeg ik: omvergeblazen!

Hier ga ik volgens mij nog veel plezier aan beleven.

Jean-Maurice
stoepkrijt schreef:
Als ik een stempel op deze muziek moet drukken is dat het stempel post-punk, maar ik vind dat dat niet helemaal de lading dekt. Vaak is post-punk gewoon redelijk toegankelijke rockmuziek, maar dan met een typische, donkere jaren '80-sfeer eromheen. Dit album heeft wat extra's. Vooral de originele arrangementen en (in iets mindere mate) composities springen eruit. De gelaagde elektronica in Moving Targets moet volgens mij vrij vooruitstrevend zijn geweest in 1981. Ik werd er in ieder geval aangenaam door verrast. Wat zeg ik: omvergeblazen!Hier ga ik volgens mij nog veel plezier aan beleven.


Ik kan je het album 'Intimacy' ook aanbevelen. Vind ik nog ietsje beter dan deze. De remaster van het album dat dit jaar is uitgebracht is kwalitatief geweldig en prachtig geproduceerd.

avatar van stoepkrijt
4,5
Jean-Maurice schreef:
(quote)


Ik kan je het album 'Intimacy' ook aanbevelen. Vind ik nog ietsje beter dan deze. De remaster van het album dat dit jaar is uitgebracht is kwalitatief geweldig en prachtig geproduceerd.
De donkere dagen zijn weer op komst, dus ik verwacht dat ik over een tijdje vanzelf weer zin krijg in donkere muziek. Dan zal ik deze zeker in mijn achterhoofd houden. Wat maakt Intimacy beter dan Breaking the Silence?

Jean-Maurice
stoepkrijt schreef:
Wat maakt Intimacy beter dan Breaking the Silence?


Ik vind de stem van Mark Long nog beter tot zijn recht komen op Intimacy, vooral in het nummer 'In The Heart' laat hij zich helemaal gaan. Fantastisch gewoon. Muzikaal ligt het in het verlengde van dit album. Dat typische heerlijke new-wave geluid van begin jaren 80. Daarnaast valt voor mij geen enkel liedje tegen op Intimacy dat heb ik met een enkel liedje hier wel een beetje (Waiting). Ik las vandaag dat ze in die tijd werden vergeleken met U2 en al snel tot epigonen werden gebombardeerd. Onterecht vind ik. Ik vind hun muziek veel rijker en gevarieerder dan de eerste albums van U2.

avatar van deric raven
Jammer dat deze band nooit de erkenning heeft gekregen die The Chameleons en The Comsat Angels wel kregen.

avatar van reptile71
Gelukkig blijven er altijd bandjes die niet zo heel bekend zijn geworden, zodat wij nog in staat zijn relatief onbekende pareltjes te ontdekken. Stel je toch eens voor, dat alles wat wij heel goed vinden razendpopulair zou zijn. Getver.... Volgens mij heeft Opposition het destijds in Frankrijk redelijk goed gedaan trouwens.

Jean-Maurice
reptile71 schreef:
Volgens mij heeft Opposition het destijds in Frankrijk redelijk goed gedaan trouwens.


En nog steeds. De rerelease van hun eerste albums en hun nieuwe album zijn uitgebracht bij een Frans label; Aztec Musique.

Aztec Musique - CDs and Vinyl at Discogs

avatar van Rainmachine
5,0
Dit album was voor mij de grote, niet weten dat het album bestond, ontdekking van jaren 80. Wij draaiden mid jaren 80 tijdens de avond bier/muziek sessies de Intimacy, Promises en Empire Days helemaal grijs. Er werd luchtgitaar gespeeld, mensen lagen in muzikale coma op de bank en op de grond terwijl My Room Is White (onder andere) door de speakers knalde. Op een fraaie zomerdag mid jaren 80 kwam ik in Frankrijk dit album tegen. Huh? Opposition? Breaking The Silence? Het is nu niet meer voor te stellen maar er was weinig tot geen informatie te vinden over deze band, of welke band dan ook, buiten de muziekbladen, radio en platenzaken. Ik heb Breaking The Silence snel beluisterd om zeker te zijn dat het dezelfde band was en heb zitten popelen om weer naar huis terug te keren met dit Franse souvenir. Het is een inkopper maar dit was een homerun, er staat eigenlijk geen slecht nummer op het album. Ik heb het later met Red Sun nog geremasterd uitgebracht, Marcus Bell had de mastering fantastisch gedaan. Klonk als een klok. Ik geef niet snel 5 sterren maar dit album verdient ze in volle glorie met een knipoog naar Very Little Glory wat een album afsluiter van jewelste is.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:40 uur

geplaatst: vandaag om 02:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.