Bruce Springsteen - The Promise (2010)

Stel je toch voor dat de man destijds tussen "Born to Run" en "Darkness..." een album uit had gebracht (kunnen brengen) met deze tracklist, dan had 'ie naar mijn mening toch echt wederom een prachtplaat gemaakt:
Thundercrack, Rendezvous, Iceman, Bring on the Night, Hearts of Stone, Don't Look Back, Wrong Side of the Street, Save My Love, Candy's Boy, Ain't Good Enough for You en The Promise.

Dat heb ik volgens mij ook nergens gezegd, ik ben het namelijk met je eens. Volgens mij heb ik wel vaker The River als referentie genoemd.

Ok, zo had ik het eerst begrepen. Maar ook bij the River wordt het lastig om nummers van dit dubbelalbum in te passen, hoewel ik wel zie dat de muziek er dichter tegenaan ligt.

Ik kan je meestal volgen bij jouw waardering van de verschillende nummers.

Ik vond een interessante review op internet die aansluit bij de laatste meningen hier op Musicmeter:

"Words can't describe how disappointed I was when I popped the CD into the player. What has he done to these brilliant songs!?!?!
Many of the songs have been re-recorded with new orchestrations, new vocals and added sounds. It is just horrible. These songs do not sound like Springsteen music from the late 70's anymore.

They have been drowned in Sha-La-Las (Breakaway) or ridiculed by female background choirs (Gotta get that Feeling). The wonderful `Someday, Tonight' is hardly recognizable in the newly recorded `Someday (We'll be together') kitsch. `Talk to me' has been plastered with new sounds and walls of horns. The studio version of `Fire' has been stripped off its beautiful Elvis like vocals known from the inofficial recordings. `The Promise' - one of my all time favourites - is also newly orchestrated. Sadly it is as lame and slow as the version on `18 Tracks'. It is beyond me why he did not release the far superior 1977 Record Plant studio version with its `Backstreets'-like powerful vocals of a young man overflowing with energy. Sadly only little of this is left in the revised songs. The `future of Rock'n Roll' has turned his legacy into background music for pensioners in southern Florida."

Deels kan ik deze reviewer volgen en ik begreep anderen hier ook. En ook ik moest eerlijk gezegd soms denken aan muziek die ook te pruimen moest zijn voor zijn echt oudere fans: de gepensioneerden...

Maar toch: als je de vier nummers die ik hierboven aangaf eraf gooit en er 1 cd van maakt van 70 minuten dan is het allemaal zo slecht nog niet.
Mogelijk is ook nog om het te zoete The Brokenhearted & Spanish Eyes eraf te donderen: dan hou je al met al ruim 60 hele aardige minuten over. Dat wordt mijn versie van dit dubbelalbum.

Maar als je de nummers niet kende, zoals ik, kun je dan nog steeds teleurgesteld zijn? Ik vind het ook heel begrijpelijk dat hij enige aanpassingen heeft gepleegd.

Het moest alles bij elkaar natuurlijk vooral een luisterbaar geheel zijn en geen vergaarbak van probeersels, nummers die niet af waren of die gewoon niet goed klonken. Of misschien had Bruce nog een paar goede ideetjes.

Laten we eerlijk zijn, welke artiest heeft nog meer nummers als deze nog ergens in een kluisje liggen? Menig fan zou er jaloers op zijn, een geweldig blik opengetrokken met (toch het meeste) werk van 35 jaar geleden!

En ik weet niet hoeveel nummers van The Promise als bootleg (of live) bij iedereen al bekend was, maar ik kende niet meer dan Because the night en Fire en dan nog alleen als cover van anderen. Vanuit die optiek bekeken is het een geheel nieuw album waarbij ik ook geen enkele weet heb wat origineel was en waar Bruce Springsteen heeft ingegrepen.

Ik zou de muziek, grof ingeschat, wel willen dateren rond 1978. Sommige nummers gaan zelfs eerder richting The River en 1980 voor mijn gevoel, hoewel dat chronologisch niet kan, natuurlijk.

Ik zou overigens niet hardop durven beweren dat hij toen op zijn best was, zijn jaren '00 vind ik ook nog steeds zeer aantrekkelijk. Misschien zelfs beter. Maar deze nummers zijn, nogmaals, een achterlaten en nu gevonden schat vergelijkbaar met die van piraat Bloody Morgan op een eiland ergens in de Caraïben.

Het album begint geweldig, met Racing in the street, voor mij het beste nummer van cd 1. Er staan onmiskenbaar vele aantrekkelijke en goede nummers op The Promise. Maar. Er kleven voor mij dezelfde bezwaren aan als The River: te lang en toch ook een aantal nummers waar ik weer echt niet doorheen kom. Zodra het tempo omlaag gaat, de instrumentatie geminimaliseerd en het vervolgens intiem dreigt te worden, vind ik Bruce meestal niet op zijn sterkst. Maar ook een aantal 'rockers' vind ik minder (de blazers op It's a shame!).

Het enige voordeel dat The River én The Promise dan vervolgens bieden is dat je door hun lengte er zelf nog een prachtige selectie van kan maken van een nummer of 13, 14. Maar ja, een beloning van 5***** kan dan uiteraard niet meer worden gegeven.

Komen we toch tot een soort van zelfde conclusie. Ik draai mijn selectie van 15, 16 nummers graag.

Ik wil daarbij opmerken dat ik The Promise in dat geval prefereer boven The River. Op het laatste album staan wat mij betreft te veel 'simpele rockertjes'. Raar, maar waar: The Promise vind ik consistenter dan The River.

The Promise is een heerlijke dubbelaar in deze winterse dagen!

>Sommige nummers gaan zelfs eerder richting The River en 1980 voor mijn gevoel, hoewel dat chronologisch niet kan, natuurlijk.

Mwoh, toch wel hoor. De volgende nummers van The River zijn al geschreven in de periode 1976-1978:

The ties that bind
Sherry darling
Independence day
Point blank

Misschien nog wel meer ook, maar die kennis heb ik even niet paraat

De nieuwe Springsteen en aan het gemiddelde te zien moet het een goed album zijn , nou ben ik niet erg bekend met Springsteen`s werk maar ik ben ermee bezig .
Ik denk ook dat dit album de ideale Sint tip is .
Je moet je wel even afvragen aan welke Sint je hem vraagt want de eerste negroide Sint is reeds in het land gesingnaleerd met het verschil dat deze Sint pakjes afpakt ipv uitdeeld.

Vergis je niet Rudiger. Het is geen nieuw Springsteen werk, maar nummers die tijdens de Darkness on the edge of town sessies (1978) niet op dat album kwamen.

Die laatste zin van je; het zal wel aan mij liggen, maar ik snap hem niet.

Kijk jij nooit naar Opsporing Verzocht ?

Dat klopt, Rudiger. Dus, vertel!

Er waren zaterdag wat inbrekers opgepakt (Duitsers naar het scheen) die verkleed als Zwarte Piet een poging tot inbraak deden ergens in het oosten van het land. En nou hup: on topic graag, want dit verdient deze plaat volgens mij wel.

Aantal nummers gehoord, paar kende ik natuurlijk al. Voor de rest van alle nummers wat fragmenten beluisterd. Duidelijk is dat ik deze CD's moet hebben. De DVD's kunnen me gestolen worden. 1 keer is leuk en dan heb ik het meestal wel gehad. Leuk, maar niet om daar zoveel extra geld op tafel te leggen. Duidelijk is in ieder geval ook dat ik een fan ben van de Spingsteen uit de 70 begin 80-er jaren. Ik heb het gevoel wat meerdere mensen hier ook al aangeven dat het geen 5 sterren werk is, maar daar net onder. Ik moet hem echter eerst helemaal beluisteren. Het is weer veelbelovend in ieder geval.

Je stopt de DVD in de speler en hebt vervolgens een paar uur lang een topconcert van Bruce Springsteen uit de jaren '70. Zou een fan toch wel aan moeten spreken

O het zal me zeker aanspreken, maar ik vind het gewoon te duur. Bovendien ben ik van het muziek luisteren en niet van het muziek kijken. Als ik al eens tijd over heb en ik druk deze DVD erin zal het hooguit eens in het jaar zijn. Te weinig voor zo'n investering. Ik luister muziek voornamelijk in de auto. Op TV kijk ik naar een film, American Football of gewoon voetbal en als er dan nog tijd is voor wat anders komt een concert eens een keer. Ik heb geloof ik de laatste 5 jaar 1 muziek DVD gezien, Eagles Live. Dus. Eerst de CD's maar eens aangeschaft, binnenkort.

Wat een prachtige versie van 'Racing In The Street' zeg! Er staan een paar pareltjes op, die niet hadden misstaan op 'Darkness On The Edge Of Town', 'The River' of 'Born To Run'; maar door het geschaaf aan sommige songs kan men ook de link leggen met bijvoorbeeld zijn laatste studioplaat 'Working On A Dream'. Ik verkies ook het oudere werk, maar dit plaatje geeft je alvast een goed beeld van de artiest Springsteen

Oefff AOVV, daar beweer je nogal wat zeg. Welk nummer van Darkness had er dan af gemogen ten faveure van welk nummer van The Promise?

Wat mij betreft geen 1. De enige outtake die Darkness-waardig is vind ik Iceman. Maar ja, die staat op Tracks en niet op deze cd.

Ja, ik weet het, dat ik daar nogal wat beweer, cosmic kid. Ik had het iets te laat door. Let wel: ik heb niet gezegd dat er een nummer plaats zou moeten ruimen op 'Darkness On The Edge Of Town'. Maar, om het met een diplomatisch antwoord te zeggen: Bruce zal destijds wel geweten hebben wat hij op z'n platen moest zetten, en ik ben wel de laatste om dat te betwijfelen.

Ik kan wel zeggen wat ik de beste nummers op deze plaat vind: 'The Brokenhearted' vind ik erg mooi, 'Rendezvous' ook, 'Candy's Boy' is ook een prachtig nummer ('Candy's Room' is wel beter, vind ik); 'Ain't Good Enough For You' klinkt lekker vrolijk, maar is ook geen slecht nummer, mij spreekt het wel aan; verder is er ook het titelnummer, dat vind ik echt weergaloos, en past ook een beetje bij 'Darkness On The Edge Of Town', dus die had daar wel op gekunnen wat mij betreft. Nu, ik ben 20 jaar, dus ik was nog lang niet geboren ten tijde van de release van die plaat..

Vandaag gekocht, een plaat van The Boss ten tijde van Darkness kan mijn inziens geen beroerd album opleveren.
Ik heb er nog helemaal niets van gehoord maar muziek van Bruce Springsteen aanschaffen vind ik nooit een grote gok, ben in ieder geval erg benieuwd naar het resultaat.

Na enkele extra luisterbeurten moet ik toch concluderen dat er in feite geen enkel nummer het niveau van 'Darkness On The Edge Of Town' haalt. Deze versie van 'Racing In The Street' is gewoon met voorsprong het beste nummer op 'The Promise'; de eerder aangehaalde nummers doen het ook heel goed bij mij, nog altijd. Alleen jammer dat het soms zo glad klinkt.

3,5 sterren

Sluit ik me bij aan. Beetje een allegaartje, dit album, het enige dat de nummers bindt is dat ze kennelijk niet goed genoeg waren om op Darkness te zetten. De magistrale beklemmende sfeer van dat album ontbreekt bij veel van deze nummers, soms heb ik zelfs eerder het idee naar een Phil Spector-product te luisteren dan naar Springsteen. Ik ben erg blij met de box als geheel maar dit album is toch wel een klein beetje een tegenvaller...

Ongeloofelijk dat Bruce nog zoveel fraais op de plank had liggen ten tijde van Darkness On The Edge Of Town.
De nummers Fire & Because The Night had hij toen ( 1978 ) weggegeven / uitgeleend aan respectievelijk The Pointer Sisters & Patty Smith en kon je deze nummers enkel vinden op de grandioze live platen van Bruce 1975-1985.
Niet alles vind ik even sterk op The Promise, een nummer als Racing In The Street haalt het bijvoorbeeld niet t.o.v het oorspronkelijke nummer van Darkness.
Pas 1 x maal in zijn geheel beluisterd dus voor deze plaat ga ik nog even de tijd nemen.

Op zich lijkt het mij lastig om een goede vergelijking te maken met Darkness, omdat die specifieke nummers, in die bepaalde volgorde, zo vaak aan mij voorbij zijn gekomen en een eigen plaats hebben gekregen, dat het wel van heel goede huize moet komen om bij een paar beluisteringen eenzelfde impact te kunnen krijgen. Wat als een selectie van dit Promise als Darkness zou zijn verschenen en anno 2010, de nummers van diezelfde plaat als "The Promise" zou zijn verschenen?
In dat opzicht kunnen nummers als Racing in the Street/Candy's Boy en de andere versie van Factory niet meten met dat wat ervan op Darkness verscheen. Maar los ervan gezien, blijven ze met gemak overeind, omdat het gewoon sterke composities zijn. Darkness on the Edge of Town is misschien wel de puurste en rauwste plaat van Springsteen naar mijn smaak. Maar wat een keuze had The Boss toch uit een sterke selectie; Someday/Because the night en Fire (welke op eigen kracht klassiekers zijn geworden)/Rendezvous/Breakaway/The Promise en City of Night...echt klasse. De samenhang van Darkness heeft dit Promise niet, maar wat geeft het, ik ben blij om eindelijk kennis te kunnen maken met bovenstaande nummers. Tuurlijk her en der zijn er wat aanpassingen en aanvullingen gemaakt, zoals Bruce zelf ook al aangeeft. Het geeft het soms een wat spectorachtige geluid, maar dat past dan ook bij het beeld wat hij zelf had van zijn muziek. Darkness had altijd ondanks de kracht van de nummers, ook wat te lijden onder de wat blikkerige productie, daar is hier idd. geen sprake meer van. Als geheel kan ik er goed van genieten, met een lichte voorkeur voor de 2de cd. Maar als liefhebber van de muziek van The Boss, ben ik hier heel content mee, laat vooral die oude knakkers maar diep duiken in die kluizen, als het dit soort schoons oplevert, ben ik om. Na Dylan en Young doet Springsteen ook een duit in het zakje. Nu Mitchell, Reed , Bowie en Cohen nog, dan staat er nog wat moois te wachten misschien.

Raar dat dit album bij verzamel staat en niet bij regulier. Ja het is een verzameling van wat nog in de kluis lag. Maar bij verzamel denk ik eerder aan greatest hits albums en zo.

Ik heb het al gemeld bij het album Darkness on the Edge of Town, maar omdat het dus juist ook over dit werk gaat, vanavond op Canvas te zien van 23u20 tot 0u40.

The Promise. The Making of Darkness on the Edge of Town.

Inderdaad, Kronos! Die ga ik zeker bekijken.

Dank Kronos, goeie tip!

Rest materiaal Als al dit moois alleen al is blijven liggen van Darkness On the Edge of Town wat zal er dan wel niet allemaal nog van alle album opname sessies op de plank zijn blijven liggen.
Zo af en toe releast hij wel wat van dat werk zoals de geweldige 4 cd box Tracks.

Dit hele album is een mooie schatkamer aan verborgen parels.

4*