menu

Iron & Wine - Kiss Each Other Clean (2011)

mijn stem
3,43 (155)
155 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: 4AD

  1. Walking Far from Home (4:46)
  2. Me and Lazarus (3:02)
  3. Tree by the River (3:56)
  4. Monkeys Uptown (3:47)
  5. Half Moon (3:15)
  6. Rabbit Will Run (5:31)
  7. Godless Brother in Love (3:50)
  8. Big Burned Hand (4:13)
  9. Glad Man Singing (4:39)
  10. Your Fake Name Is Good Enough for Me (7:00)
totale tijdsduur: 43:59
zoeken in:
avatar van AOVV
3,5
Ik vind het een vrij diverse plaat. Nu voor de tweede keer aan he beluisteren, en het verveelt me eerlijk gezegd niet. De liedjes zijn solide, en ik hoor soms geluiden die me op z'n minst intrigeren. Een meer uitgebreide mening zal nog wel volgen, en een beoordeling ook.

avatar van RensZ
1,5
Ik heb het album nu verschillende keren beluisterd en het is uitgedraaid op een grote teleurstelling. Er zijn drie nummers die me weten te overtuigen en de rest doet me helemaal niks. Jammer.

avatar van harm1985
4,0
Het album begint wat zwak, met de 'blikken' stem in de intro van Walking Far from Home die voor de rest ook wat eentonig klinkt, maar vanaf het tweede, derde nummer kom je er eindelijk in. Alsof Sam Beam je een beetje op de proef stelt, dat hij alleen de doorzetters het gunt de rest van dit album te horen. De plaat groeit echt met het nummer en kent met Your Fake Name Is Good Enough for Me een mooie finale. Geen slechte plaat, maar wel jammer dat het allemaal wat inconsistent is.

avatar van fatima
3,0
Op Rabit will run na vind ik dit een middelmatig Iron & Wine album. De acoustische uitvoeringen die hierboven worden genoemd zijn imo een stuk beter.

avatar van Paalhaas
3,0
Iron & Wine goes pop. En het werkt wonderwel! Beste nummers zijn de drie langste.

avatar van Ataloona
3,0
Deze staat ook op mijn nog luisteren lijstje, lijkt me wel interessant.

avatar van AOVV
3,5
Ik vind dit een vrij vermakelijke plaat, ik blijf het maar draaien. Nog nooit eerder iets beluisterd van Iron & Wine, misschien zit dat er ook wel voor iets tussen (dat er fans zijn die teleurgesteld zijn of zo, ik weet het niet). Maar bon, wat ik hoor vind ik eigenlijk best goed, van de mooie opener 'Walking Far From Home' tot de lange afsluiter 'Your Fake Name Is Good Enough For Me'.

avatar van hoi123
3,5
Alweer een geweldig album van Iron and Wine.
Het is allemaal niet zoals we van hem gewend zijn; waar hij begon als een extreem ingetogen, sobere rootsartiest, zijn Sam Beam en zijn band hier totaal in een andere richting geslagen.
Elektronica, achtergrondkoortjes en hier en daar zelfs een bewerkte stem; Velen zullen hier waarschijnlijk van schrikken. Gelukkig is zijn muziek diep van binnen nog steeds hetzelfde gebleven. Het belangrijkste gevoel dat zijn nummers geven, is namelijk gewoon nog hetzelfde.
Kiss Each Other Clean geeft namelijk, net zoals al zijn eerdere albums op the Shepherds Dog na, een troostende hand op je schouder. En ook de repetitieve structuren in de nummers zijn gebleven.
Gelukkig kan ik zeggen dat ik beide kanten van het oeuvre van deze bebaarde held waardeer. En ook kan ik zeggen dat ik erg veel zin heb in 15 februari.

avatar van harm1985
4,0
Halfje verhoging, de wat stroeve intro van het eerste nummer is geheel vergeven tegen de tijd dat je bij het eind aankomt. Zit eigenlijk geen zwak nummer bij. Nooit gedacht dat het me zo goed zou gaan bevallen.

avatar van De Daniël
3,5
Ik durf hier niet zo goed aan te beginnen.

avatar van hoi123
3,5
Durf het toch maar. De negatieve stemmen zijn deels ook door de elektronische foefjes en de achtergrondkoortjes. Die vormen misschien een obstakel. Maar als je daar overheen kan stappen is dit album op ongeveer het gelijke niveau van zijn vorigen - en zelfs nog een stuk beter dan The Shepherd's Dog.

avatar van De Daniël
3,5
Mmm... oke. Ik moet het album sowieso even goed kennen voor volgende week dinsdag als ze in Paradiso staan of ik laat me geheel verrassen, dat kan natuurlijk ook nog.

avatar van AOVV
3,5
Ik vind het best wel een geslaagde plaat, en zal hier binnenkort ook wel een motivatie neerpennen

avatar van Snoeperd
3,0
Ik begrijp niet dat hier én een laag gemiddelde is en dat hij niet heel veel aandacht heeft, in de VS is hij nu aan het doorbreken maar hier op MuMe wordt dit niet als een goed album gezien.
Mij bevalt dit album zeer goed, de vorigen vond ik allemaal veel te saai, nu met de foefjes die hij toevoegd is het veel leuker om te luisteren. Cijfer volgt later nog.

avatar van The Eraser
Mij bevalt hij ook goed na de eerste luisterbeurten Mooie melodiën, interessante instrumentatie. Jaja, voor mij meer dan geslaagd.
Vooral de afsluiter is van ontzettend hoog niveau.

avatar van AOVV
3,5
Dit is mijn eerste kennismaking met Iron & Wine, een project van Sam Beam. Ik heb hier tot nu toe al heel wat negatieve commentaren gelezen, en ik moet zeggen dat ik daar niet geheel akkoord mee ga. ‘Kiss Each Other Clean’ is een leuke, veelzijdige plaat. Niet alle nummers zijn voltreffers, maar er staat toch genoeg moois op dunkt mij.

De opener ‘Walking Far From Home’ is bijvoorbeeld een erg mooi nummer. Niet al te ingewikkeld, beginnend als een schijnbaar rustige folksong, maar het is toch wel wat meer dan dat. Mooie vocalen, die Beam heeft een erg goeie stem. Vrij spaarzame instrumentatie, met ook wat electro-invloeden. De achtergrondzang trekt me voornamelijk aan in deze song. ‘Me And Lazarus’ is een pak minder, is ook nog niet half zo intens als de opener. Ik vind het een vrij saai nummer. Beam probeert het geheel dan gaandeweg wat op te smukken met saxofoon, maar dat lukt niet zo best. Die saxofoon zal het later op deze plaat wel een stuk beter gaan doen.

‘Tree By The River’ is dan weer een meer pop-georiënteerd nummer, en bevalt prima. Ik betrap mezelf er geregeld op dat ik het luidkeels meezing. “Mary Anne, do you remember; the tree by the river; when we were seventeen.” Het gitaarstukje na pakweg 2 minuten 20 seconden vind ik erg mooi, en het hele nummer straalt een zekere vrolijkheid uit. ‘Monkeys Uptown’ herbergt weer wat meer van die electro-invloeden. Maar nog altijd vrij spaarzaam, zoals bijvoorbeeld een eels dat ook gebruikte op ‘Tomorrow Morning’. De instrumentatie weet me helaas niet helemaal te boeien hier; maar het is geen straf om er naar te luisteren of zo. Een leuk nummer, maar ook niet meer dan dat.

‘Half Moon’ gaat dan weer wat meer richting country, met dat dromerige gitaartje. Maar voor de rest kiest het nummer het midden tussen pop en folk. De achtergrondzang is leuk gedaan en klinkt wel prettig. ‘Rabbit Will Run’ is een wat langer nummer, en klinkt (net als ‘Monkeys Uptown’, trouwens) wat funky. En tegelijk klinkt het ook erg relaxed. Dat is contradictorisch natuurlijk, en ook erg moeilijk om zo’n gevoel op te roepen. Dat vind ik best wel sterk, dat het Beam en de zijnen toch is gelukt op dit nummer. Er worden vrij veel instrumenten gebruikt op dit nummer (zo hoor ik in het midden van het nummer ergens een prachtig fluitje). En volgens mij hoor ik ook een Hammond-orgeltje. En een dwarsfluit, maar nu ben ik al helemaal aan het gissen, en ik heb geen zin om het op te zoeken.

‘Godless Brother In Love’ is weer van een heel andere orde. Een ingetogen song, op gospelachtige wijs door Beam gezongen. Prachtig nummer, triest op z’n geheel eigen manier. En de tekst vind ik hier ook zo mooi. Ik heb nog niet veel over de teksten gezegd, maar dat ga ik hier dan maar eens doen. De woorden zijn niet groots, maar weloverwogen uitgekozen, en vormen samen een mooi, pakkend verhaal. (“And you can hear them on the hilltop laughing; cursing every bird in the air; telling her what fun they’re having; driving eyes closed”).

‘Big Burned Hand’ klinkt, het gaat vervelen op den duur dat ik dat altijd vermeld, maar het is niet anders, wederom volstrekt anders. Het nummer wordt op sleeptouw genomen door een nerveus aandoende saxofoon, wat het een luchtige jazzsfeer geeft. Het korte pianostukje tussendoor komt geheel onverwacht, en weet me dus aangenaam te verrassen. En de plaat wordt er zeker niet slechter op. ‘Glad Man Singing’ vind ik nog net iets beter, en begint mooi, met akoestische gitaar, en die mooie zang van Beam. De achtergrondzang klinkt ook weer aangenaam, en let ook op het spaarzame pianogetokkel. Beam vindt zichzelf een gelukkig man, omdat hij de vrijheid heeft om over alles te zingen. Die outro had voor mij niet gehoefd, maar het stoort me ook niet.

Het laatste nummer van deze plaat is ook het beste, naar mijn bescheiden mening. ‘Your Fake Name Is Good Enough For Me’ lijkt een schitterende samenvatting van het hele album; vrijwel alle stijlen die op de plaat voorkomen, worden hier nog eens samengebundeld. Eclectisch gedoe leidt soms tot songs van inferieure kwaliteit, maar in dit geval niet. Die gekke sax in het begin, die lekkere gitaarriff na de tweede en derde strofe, het subtiel binnensmokkelen van de titel van de plaat in de tekst, de abrupte maar gesmaakte overgang naar het “Become”-gedeelte (een soort van mantra dat meer dan vier minuten duurt), en de geweldige spanningsopbouw in dat deel van de song. Ik vind het allemaal erg fraai, moet ik zeggen. Je hoort ook dat Beam ten volle opgaat in die tekst, het lijkt zelfs dat hij naar het einde toe de woorden begint uit te spuwen. Schitterende apotheose van een sterke plaat.

Een sterke plaat, maar geen geweldige plaat. Geen viersterrenplaat. Daarvoor is het net wat te wisselvallig. Maar hou nummers 1, 3, 6, 8, 9 en 10 bij, en voeg 4 andere nummers toe, betere dan diegene die ik schrap, en je hebt wel een viersterrenplaat in mijn ogen. Jammer dat dit niet gebeurd is, maar ik kan zeker met dit resultaat leven. Met Sam Beam heb ik een nieuwe baardman in mijn galerij om te koesteren.

3,5 sterren

avatar van The Eraser
Mooie recensie AOVV
Ik ben het er ook grotendeels mee eens, de afsluiter is misschien wel het mooiste nummer dat ik dit jaar al gehoord heb, enorm intens!

avatar van AOVV
3,5
Dank, The Eraser.

Nu ben ik wel eens benieuwd naar andere platen van deze man, want dit zou toch wat afwijken van vorig werk..

avatar van Paalhaas
3,0
Toch wat te veel opvullertjes. Halfje eraf.

avatar van De Daniël
3,5
Na het optreden van gisteravond in Paradiso heb ik wel meer zin gekregen om dit album te gaan luisteren. Alles swingde de pan uit, wat grotendeels door de zeer goed spelende saxofonist kwam. Zelfs oudere nummers van The Shepherd's Dog werden nu dansbare, uptempo nummers. Gedurfd is het in ieder geval zeker.

avatar van Kuk
3,5
Kuk
Groeit toch wel dit album. Het lijkt de eerste luisterbeurten wel veel op elkaar, maar als dat subtiele onderscheid zich begint te tonen, wordt ie steeds mooier.

avatar van The Eraser
De muziek kun je omschrijven als folk met jazzinvloeden, waarbij het geheel ook nog eens wordt opgesmukt met wat electronica en achtergrondkoortjes. Zo horen we regelmatig een saxofoon de revue passeren. Bijvoorbeeld in het saaie en ongeïnspireerde 'Me and Lazarus, het slechtste nummer op deze plaat. Ook in het geslaagdere en funky 'Big Burned Hand' komt hij om de hoek kijken. Het meezingbare 'Tree By The River' is daarentegen een popnummer pur sang, 'Godless Brother in Love' een adembenemend rustpuntje met prachtig pianospel en het dreigende 'Rabbit Will Run' bevat Afrikaanse ritmes en eindigt met een stukje jazz. U merkt het al, dit is een enorm gevarieerde plaat. Maar het beste nummer hebben ze voor helemaal op het eind gehouden. 'Your Fake Name is Good Enough For Me' begint funky met weeral die saxofoon maar na drie minuten wordt een fantastisch en meeslepend mantra met een enorme spanningsboog ingezet. Samuel Beam klinkt bezetener en bezetener naar het einde toe en de instrumenten krijsen om aandacht.

Kiss Each Other Clean is een gevarieerde plaat die zich pas na een aantal luisterbeurten helemaal blootgeeft. De muziek is enorm gelaagd, waardoor er altijd wel iets nieuws valt te ontdekken en de verveling niet snel toeslaat.

avatar van Madjack71
4,0
Mijn 1ste kennismaking met Iron & Wine en eentje die mij best goed is bevallen. Hoewel dit album relatief slechte kritieken krijgt en in vergelijking met ander werk van deze band, als de mindere word gezien. Ken geen eerder werk dus ben lekker onbevangen. Hoor veel diversiteit, mooie samenzang a la Crosby, Stills and Nash en wat geexperimenteer met bliepjes en blopjes. Vooral de 1ste helft weet mijn aandacht goed vast te houden en tussen alle laagjes door, blijft de melodie ruim overeind. Ik heb mij i.i.g. tien nummer prima vermaakt. Een dikke 4* is vanuit mij wel verdiend.

avatar van Bartjeking
4,0
Voor mij is dit het beste album wat Iron & Wine heeft gemaakt, in ieder geval het album dat mij het meest pakt. Ik heb overigens alle albums geluisterd dus dit is niet zomaar wat bladvulling . Het mooie van Iron & Wine is dat ik ún hulle hoop genres terug hoor die ik kan waarderen; beetje country, beetje folk, beetje roots, tikkeltje funk 'n vleugje jazz met wereldmuziek en wat al niet meer.

Dat dit album niet snel zal gaan vervelen zal dan ook een logische conclusie zijn. Voor mij een van de toppers van dit jaar.

Ik vind dit gewoon weer een erg lekker album van Iron & Wine. Ik luister er graag naar, leuke nummers. Jammer dat ik het concert gemist heb in Paradiso.

avatar van De Daniël
3,5
Ik blijf het live allemaal een stuk boeiender vinden dan op dit album. Het pakt me aanzienlijk minder.

avatar van Tegid.mzk
4,5
Ben ik nou gek dat ik deze samen met de nieuwe Bright Eyes één van de mooiere releases van 2011 tot nu toe vind?! Hier op musicmeter is het gemiddelde niet erg hoog.

avatar van Bartjeking
4,0
Ik ben het helemaal met je eens!

avatar van Guinness1980
3,5
AOVV schreef:
Ik vind dit een vrij vermakelijke plaat, ik blijf het maar draaien. Nog nooit eerder iets beluisterd van Iron & Wine, .


Dit is ook mijn kennismaking met Iron & Wine.
Van naam kende ik ze wel al maar nog nooit de tijd gehad om er iets van te beluisteren.
Dit album bevalt me erg goed.

avatar van jassn
3,5
Ik had deze cd al eens beluisterd en hij was me niet echt bevallen maar nu ik er vandaag naar luisterde klonk hij veel beter.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:53 uur

geplaatst: vandaag om 08:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.