Voordat ik aan deze door mezelf opgelegde marathon begon zag ik enorm op tegen Tales From Topographic Oceans. Dat komt door alle, overwegend negatieve, verhalen rondom deze plaat en het feit dat ik (mede door die negatieve verhalen) deze plaat altijd links heb laten liggen. Na deze plaat de afgelopen twee weken toch zeker zo'n 10 tot 15 keer te hebben beluisterd, durf ik het wel aan hier een mening over te geven: Ik kan me voorstellen waarom mensen deze plaat geweldig vinden, maar ik moet eerlijkheidshalve zeggen dat het mij 'op dit moment' niets doet en dat het simpelweg niet een plaat voor mij is. Ik plaats 'op dit moment' expres tussen aanhalingstekens, iets waar ik aan het einde op terugkom.
Tales from Topographic Oceans is het zesde studioalbum van Yes en tegelijkertijd de meest ontoegankelijke tot dan toe. Vier immense, kolossale composities waarover in de afgelopen decennia enorm veel kritiek, ongenoegen en haat is gespuwd. Deels ben ik het daarmee eens, deels ook niet. Zo vind ik bijvoorbeeld, en dat mag je natuurlijk ook wel van Yes verwachten, dat er op Tales enorm knap gemusiceerd wordt door de heren. Van enige gezapigheid of een gebrek aan muzikale inspiratie is op Tales zeker geen sprake. Dat neemt niet weg dat de vier composities, afgezien van enkele individuele momenten, mij helemaal niets doen. Het pakt me niet bij de strot zoals een Close To The Edge, Heart of the Sunrise, The Gates of Delirium of Awaken, maar laten me altijd verwonderd naar de timer kijken om af te tellen hoe lang ik nog naar het geheel moet luisteren voordat het voorbij is.
Dat is dan ook de kritiek die ik op dit album heb, wat maakt dat Tales me niet kan bekoren. De combinatie van de te lange duur van het album, tezamen met de oninteressante composities maakt dat Tales op dit moment niet aan mij is besteed. Daarnaast komt het hele concept waar Tales om draait (hindoeïstische teksten) te zweverig over op een nuchtere Fries als ik.
Daarmee kom ik terug op mijn reeds geformuleerde oordeel: Tales is een plaat waarvan ik kan begrijpen dat mensen dit geweldig vinden, maar het is één die gewoonweg niet aan mij is besteed. Daar wil ik tegelijkertijd wel een belangrijke kanttekening bij plaatsen, aangezien ik hier veel lees dat Tales een plaat is die moet 'rijpen', waarbij het kwartje pas na een heel lange tijd valt. Nu is dat ook het gevoel dat ik bij Tales krijg wanneer ik er naar luister: het zou mij niets verbazen dat ik dit over een jaar of 20 zomaar 4 of 5 sterren geef en dat het kwartje dan wel gaat vallen.
Hans Brouwer formuleerde hierboven zijn eigen ervaring met Tales, wat ook betrekking heeft op wat ik bedoel:
Hans Brouwer schreef:
(quote)
Bijna een jaar geleden schreef ik bovenstaand bericht...... Als 16, 17 jarig jongetje had ik veel moeite met "Tales from Topographic Oceans". Dankzij corona heb ik het laatste jaar veel thuis mogen werken. Gedurende die thuiswerk periode heb ik de geremasterde "Tales..." een aantal keren gedraaid. Steeds meer tot genoegen. Na ruim 40 jaar is het kwartje dan eindelijk gevaĺlen. Een top album van Yes! 5*****
Een dergelijk proces met Tales From Topographic Oceans sluit ik in de toekomst zeker niet uit, aangezien Tales ook wel een plaat is die zich na heel wat tijd en moeite pas echt helemaal ontvouwd (daarmee is de plaat ook niet echt geschikt voor een marathon).
Tales From Topographic Oceans is ondoorgrondelijk, kolossaal en complex. Negatief zou je denken, maar de drie bovenstaande termen die van toepassing zijn op dit album herbergen in zekere zin ook nog een ander gevoel dat Tales bij me oproept, namelijk een gevoel van uitdaging. De uitdaging om Tales juist wel te doorgronden, om de conceptuele achtergrond helemaal op waarde te schatten (ook al is het concept erg zweverig...) en om te snappen waar de composities precies heen gaan. Het is dan ook niet zo dat Tales zo dramatisch is als dat sommige verhalen beweren, aangezien er genoeg genietmomenten zich aandienen en er sprake is van een uitzonderlijk hoge graad van muzikaal vakmanschap. Dit neemt echter niet weg dat Tales als geheel voor mij, op dit moment, niet werkt, wat maakt dat ik op 'slechts' 3 sterren uitkom. Maar zoals gezegd: met Tales sluit ik niks uit voor de (verre) toekomst.
Stand:
1. Close To The Edge - 5*
2. Fragile - 4*
3. The Yes Album - 4*
4. Time And A Word - 4*
5. Yes - 3.5*
6. Tales From Topographic Oceans - 3*