Bob Dylan - Slow Train Coming (1979)

Bob op de religieuze tour. Als "goed christen" mag ik deze cd graag luisteren. Niet zo goed als "Desire" maar toch een hele dikke voldoende. De invloeden van Mark Knopfler, toen nog aan het begin van zijn carrière, zijn duidelijk hoorbaar. 4,5*

Mark Knopfler erop is een plus, de Christelijke ongein een onvergeeflijke min.

Niet voor niets is Dylan na korte tijd uit de sekte waar hij door z'n vriendin ingeduwd was gestapt.

Zoals op ongeveer elke Dylan plaat zijn er hier ook enkele pareltjes te vinden. Ik denk aan I believe in you en do right to me baby.

Zijn werk van de jaren 70 is gewoon geniaal en voor mij zeker op het niveau (mss wel beter?) dan de jaren 60.

Je merkt wel duidelijk dat zijn werk met de jaren verfijnder geproduceerd wordt dat gaat uiteindelijk in de jaren 80 leiden tot een dieptepunt zoals empire burlesque.

3.5*

Dylan plaat met gitaarondersteuning van de Knoflook van Dire Straits. Daardoor een prachtige klank natuurlijk. Wordt zelden vernoemd als één van Dylan's best beluisterbare albums, en daarom doe ik dit hier dan maar;
Want dit plaatje luistert zéér lekker weg, vandaar.
Alléén het reggae-achtige Man gave names to all the Animals (Eric Burdon ??) had niet gehoeven voor mij.
Toch een zéér leuk album,
4 sterren ****

Mooi album met een hoofdrol voor Mark Knopfler op gitaar, Dylan laat hem behoorlijk z'n gang gaan.

Daardoor klinkt dit album lekker los en heeft prachtige momenten

niet alleen Mark Knopfler maar ook Dire Straits drummer Pick Withers deed mee

ik weet niet wat je met deze vraag bedoelt, graag even uitlegen - Man gave names to all the Animals (Eric Burdon ??)

Echt niet ? Eric Burdon was toch de zanger van THE ANIMALS,

dus als Man naam geeft aan all the Animals, bedoel ik aan alle leden van The Animals, als er gezongen werd "Man gave names to all the Beatles, nou.... dàt je zo'n woorspeling nog moet uitleggen ook ! Unbelievable !

Rub d'Eric on!

Maar waar is het zoutvat?

Hoogtepunten Precious Angel en Gotta Serve Somebody. Ik hoop dat Dylan nog eens een boekje open doet over zijn reliperiode. Overigens zie je de reli-invloeden tot op de dag van vandaag in zijn werk.

Aardig goede plaat waar de religieuze teksten mij niet storen, het was de eerste van drie die de nieuw geboren christen Dylan liet horen. De plaat is best o.k, maar absoluut niet zijn betere werk.

Volgens mij is het al om bekend dat Bob Dylan een christelijke Jood is .

Het begin van Dylan's christelijke periode, met samenwerking van Mark Knopfler. 'Precious Angel' is prachtig en behoort tot m'n favoriete Dylan-songs. De rest is ook aardig en maakt dit een waardige afsluiter van Dylan's jaren '70 periode.

ik vond de lp vroeger maar matig en nu bijna 30 jaar later heb ik hem op cd en ik vind hem veel beter dan vroeger , vooral precious angel en i believe in you zijn uitstekend

Ik ben mijn kennis van het Dylan repertoire verder aan het uitbreiden met dit album. Ben bezig aan de eerste luisterbeurt en het Knopfler-geluid is inderdaad erg duidelijk. Het luistert lekker weg en ik geloof dat deze plaat hoog gaat scoren.

In 1979 maakte John Lennon een parodie op het Dylan nummer Gotte serve somebody. Lennon zong 'you got to serve yourself, nobody else is gonne do it for you'. Daar had John een punt, maar toch luistert Slow train coming best lekker weg, maar dat latente Dire straits geluid gaat mij op een gegeven moment toch irriteren, geef mij maar Dylan op zijn puurst.

Mooi album. Geen topper maar gewoon een lekker Bob Dylan-album. En met dat gegeven weet je dat het niet mis kan lopen, een luisterbeurt van dit album.

Heb deze ooit (begin 2005) eens op cd gekocht, ergens bij een truckstop halverwege New Mexico en Texas, samen met Hard Rain.

Zeker geen slecht album, ''ondanks'' de nogal christelijke boventoon.
Zelf hou ik mij verre van het geloof in een hogere macht, maar desalniettemin kan dit album mij best bekoren, behalve het nummer Man Gave Name To All The Animals...dat klinkt eigenlijk als 1 grote grap.

Trouwens, ben ik de enige hier die Dylan's zang op afsluiter When He Returns een van de allerbeste in zijn hele carriere vind ?
Elke keer als ik ernaar luister krijg ik weer kippenvel, je voelt de passie en overtuiging gewoon uit je boxen druipen.

Het zou toch wel eens leuk zijn als Columbia voor een volgende Bootleg Series een van Dylan's Born Again optredens zou uitbrengen.
Want Dylan gaf vanaf 1 november 1979 veertien optredens in the Warfield in San Francisco, dit naar aanleiding van het uitbrengen van Slow Train Coming.

Tijdens deze shows (en alle andere tijdens 1979 en 1980) speelde Bob enkel en alleen maar nummers van Slow Train Coming en andere (veelal tot nu toe nog steeds onuitgebrachte) christelijke nummers en ouwe gospelsongs.
Het publiek kwam voor en verwachtte Dylan's ouwe klassiekers, maar kregen deze nooit te horen...
Tussen de nummers door kwam het vaak voor dat Dylan zijn geloof begon te prediken tegen het publiek, iets wat hem niet altijd in dank werd afgenomen

Desondanks hebben deze shows een behoorlijk legendarische status gekregen en ik zou het erg tof vinden als er eens een officiele release van zou komen, want de bootleg die ik van 1 van de shows heb, klinkt zo erbarmelijk slecht, dat is niet normaal meer !

Ik vind dit 1 van zijn beste albums en de zang en de sfeer spreken mij aan. De Christelijke teksten vind ik niet storend.

Antonio,

Dan kan ik de bootleg 'In the Summertime' (Drammenhalle, Drammen, Norway July 10, 1981) je van harte aan bevelen.

De concerten in zijn Christelijke-periode zijn inderdaad erg bijzonder. De bijdrage van gospelzangeressen en organ maken de muziek erg warm, haast broeierig en Dylan zelf klinkt erg ontspannen tijdens deze concerten.

Bob neemt zelfs de tijd om een babbeltje te maken met het publiek en is zich duidelijk bewust van het feit dat deze muziek sommigen kan teleurstellen. Zo zegt hij nog voor de toegift:

"I hope we played something that you came to hear tonight. I know we let of songs out that I don't wanted to play. Maybe next time, goodnight."

Dank je, ik zal eens aan een goede vriend van mij vragen of hij deze wellicht ergens kan pindakaazen

Over heel dit album hangt een gospelsfeertje, en dat is allerminst storend. De gitaarinbreng van Knopfler is meesterlijk.
Prachtplaat, zondermeer. Deze plaat luistert lekker weg, zeker weten!

Ik ben niet zo'n super Dylan liefhebber maar ik vind dit toch wel een steengoed album. Rockt van begin tot eind. Slow Train Coming heb ik in sacd - surround sound en dat klinkt schitterend.

Waarschijnlijk Dylan's enige album wat is goedgekeurd door Andries Knevel

Niet het enige. Shot of love en saved zijn ook sterk religieus, vooral Saved.

Weer gevonden in de motteballen. Stof er af gehaald en nog maar eens gedraaid. LP in 79 gekocht. Het enige album dat ik van hem gekocht heb. Klinkt nog steeds goed maar toch staan de teksten me tegen. Misschien een idee om het album nog eens te maken met betere teksten maar ik hoorde dat zijn laatste optreden buitengewoon slecht was en dat hij echt niet meer kan zingen. Helaas pindakaas. Moet ik het toch maar hier mee doen.

Waarom zou Dylan dit album opnieuw willen maken? Hij heeft wel wat beters te doen - 'n kerstplaat in elkaar draaien of zo

Na enkele succesvolle albums gaat Bob Dylan hier op de religieuze toer met gospelachtige songs onder gitaarbegeleiding van Mark Knopfler. Het album luistert lekker weg maar beschouw ik niet tot mijn favoriete Dylan-albums. Precious Angel behoort wel tot zijn mooiste songs.

EN HOE !

Dylan spreekt I
Dylan spreekt II

Over Deel II:

Bij het eerste nummer vreesde ik even dat dit geen beste plaat zou worden, maar dat valt uiteindelijk wel mee. De plaat klinkt wat gelikter, en die christelijke onzin had van mij niet gehoeven, maar het is op zich een aangenaam album. 'Slow Train', 'Gonna Change My Way of Thinking' en 'Man Gave Names To All The Animals' gaan wel erg storen door hun eentonigheid. 'When You Gonna Wake Up' heeft dat ook wel, maar die vind ik toch minder storend.

Wat meer riffjes per nummer waren welkom geweest.

'Precious Angel' is voor mij de uitblinker.

Hmmmm, dat is gek, ik vind het eerste nummer best wel goed. Ik geloof dat Zijne Bobheid dat nummer ook nog wel eens live speelt, terwijl hij toch de rest van zijn reliperiode in het verdomhoekje heeft geschoven.