menu

Antony and the Johnsons - I Am a Bird Now (2005)

mijn stem
4,06 (907)
907 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Secretly Canadian

  1. Hope There's Someone (4:21)
  2. My Lady Story (3:33)
  3. For Today I Am a Boy (2:36)
  4. Man Is the Baby (4:09)
  5. You Are My Sister (3:59)

    met Boy George

  6. What Can I Do? (1:40)

    met Rufus Wainwright

  7. Fistful of Love (5:52)

    met Lou Reed

  8. Spiralling (4:25)

    met Devendra Banhart

  9. Free at Last (1:36)
  10. Bird Gerhl (3:14)
totale tijdsduur: 35:25
zoeken in:
DonDijk
Lennonlover schreef:
(quote)


Heb jij dat probleem ook steeds?


Ik ook

avatar van neyonn
4,5
Antony & the Johnsons heb ik, zoals vele anderen waarschijnlijk, voor het eerst ontdekt door het nummer "Hope there's someone". Vreemd genoeg sprak het nummer mij toen heel erg aan alhoewel ik normaal zo'n overdreven dramatiek verafschuw.

Het ding is; Antony zingt inderdaad met veel pathos, soms zelfs op het randje van overdrijven, maar het klinkt altijd eerlijk. Je voelt gewoon de passie die deze man in zijn muziek legt. Dit maakt zijn albums stuk voor stuk meesterwerkjes waar je geen genoeg van krijgt.

Dit gezegd zijnde, I am a Bird now is een ge-wel-dig album met als enige minpuntje "Spiralling", waar Devandra Banhart naar mijn mening de intro helemaal de mist doet ingaan. De song kabbelt daarna zowat doelloos verder, wat leidt tot een vrij zwak nummer.
Gelukkig rondt Bird Gerhl het album af op een veel hoger niveau.

avatar van Carolaah
4,5
Yay, vandaag gekocht
Zo'n plaat vond ik toch te mooi om te laten staan voor die 9,90

avatar van otherfool
3,0
Deze plaat blijft voor mij lijden aan het openingsnummersyndroom; iets als Hope There's Someone valt simpelweg niet te overtreffen. Een schitterende song.

Toch maar weer eens doorgezet en de hele ceedee beluisterd (misschien voor de 3e keer in evenzovele jaren) maar echt beklijven wil de stem en de sound maar niet.

Man Is the Baby en Bird Gehrl zijn nog wel mooie liedjes, dus valt het eindoordeel nog net voldoende uit: 3*.

avatar van Lennonlover
3,5
Carolaah schreef:
Yay, vandaag gekocht
Zo'n plaat vond ik toch te mooi om te laten staan voor die 9,90


en wat dacht je van €5,90

avatar van Fairy Feller
1,0
Ooit op aanraden beluisterd, dit zou het helemaal zijn.
Ondanks dat ik het muzikaal kan waarderen heb ik iets tegen de vocalen...kwestie van smaak denk ik, maar nodigd me dus ook niet uit om het vaker te beluisteren, misschien ooit nog eens

avatar van Hilbi
4,5
Ook op aanraden beluisterd en geen spijt van. Geweldig album, goede nummers en aangrijpende stem.

Michael1992
Ben hem nu nog eens aan het beluisteren en kan niet anders dan besluiten dat dit één van de mooiste albums van de laatste jaren is.
Antony is op dezelfde weg gebleven als zijn debuut maar toch duidelijk gegroeid, soms misschien iets over the top maar als één iemand er mee weg komt dan is hij het wel.
De GROTE (maar echt grote, uitermate grote, reusachtig grote) verassing van dit album is niemand minder dan Boy "Karma Charmeleon' George. Nooit gedacht nog eens met plezier naar hem te luisteren; You Are My Sister behoort samen met het geniale openingsnummer en Man Is The Baby tot de beste nummers van dit album. Het enige minpuntje is What Can I Do met ons aller vriend Rufus. Het klinkt onafgewerkt, is te kort en ik vind dat er te weinig echte interactie tussen beide heren is, dan liever Old Whore's Diet van Rufus' Want.
Desondanks krijgt de plaat toch zeker de volle 5 sterren en als ik hem eindelijk heb zeker een plaats in mijn top tien.

Ciao

P.S.: For Today I Am a Boy doet mij altijd aan Michael Jackson denken, niet qua muziek maar omwille van zijn leven. Het zou in de jaren 70 diens lijflied geweest kunnen zijn.

avatar van deek
4,5
Lennonlover schreef:
(quote)


en wat dacht je van €5,90


Waar?

Michael1992
Kent iemand hier het verhaal achter de hoes? Want toen ik mijn moeder wllde uitleggen waarom ik een doodgaande man in vrouwenkleren als achtergrond op mijn computer had staan en ik een halfuur heb proberen uit te leggen dat ik het gewoon een mooie foto vond en ik dus niet (althans nog niet) de behoefte heb om in vrouwenkleren rond te lopen hoeveel begrip ze daar ook voor op zou kunnen brengen vroeg ik mij opeens af waarom deze uitermate mooie foto op deze cd prijkt. Paste hij gewoon bij het hele man/vrouw/of misschien toch maar een man/of toch eerder een vrouw concept? Of is het een eerbetoon?

avatar van aERodynamIC
5,0
Michael1992 schreef:
Kent iemand hier het verhaal achter de hoes?

Paste hij gewoon bij het hele man/vrouw/of misschien toch maar een man/of toch eerder een vrouw concept? Of is het een eerbetoon?


Misschien heb je hier wat aan?

Michael1992
Daar had ik inderdaad wat aan.
Vrij veel zelfs.
Tnx.

avatar van Madjack71
Mijn 1ste kennismaking met Antony was op het album van Joan as Policewoman. Ik dacht eerst hey Nina Simone leeft nog. Wist ik veel.
Daarna van collega dit op schijfje gekregen. Zijn stem bevreemd, boeit en ontroerd mij op momenten. Er zitten ingetogen, gedragen en i.m.o oprechte nummers tussen. Op you tube een filmpje bekeken dat hij bij e.o.a talkshow samen met Boy George live het nummer You are my sister ter gehore brengt. Prachtig, indringend en emotioneel....voor hun dan.
Mooi om te zien hoe twee androgienen elkaar liefdevol aankijken en ontroerd raken van het nummer en Boy George een traantje wegpinkt.

Dit is zeker een album wat ik in originele verpakking thuis wil hebben staan...ik ga deze beste man/vrouw niet te kort doen met een kopietje. Ik ben niet snel emo geraakt door mannenstemmen. Ik hoor liever zoet gevooisde of fluwelen engeltjes in mijn oor. Maar voor Antony en zijn zachte vleugelspel maak ik bij deze een uitzondering.
Even mijn testosteron in een lage versnelling en meeliften met Antony...wat een mooie rit.

Alle Menschen werden Schwester,
Wo dein sanfter Flügel weilt.

(Alle mensen worden zusters,
waar jouw zachte vleugel zich welft.)

avatar van bonothecat
3,5
Antony & the Johnsons blijft een geval apart. You hate it or you like it, of beter nog sometimes you hate it, sometimes you like it. Ik heb al eerder in deze discussie gezegd dat ik Antony een zeurstem vind hebben. En op momenten heb ik dat ook echt. Wat ook een probleem met Antony is dat hij te pas en te onpas als gastartiest op verschillende albums verschijnt...vaak om momenten dat ik er persoonlijk niet op zit te wachten.

Maar terug naar dit album. Er staan meesterlijke nummers op, met erg kwetsbare teksten. Mijn favoriet is toch wel for today i am a boy. Wat een kwetsbaarheid gevat in een kleine drie minuten aan muziek. Maar het hele album, blijft toch wel een hele zit. Het is niet zo vreselijk dat ik ruimte ga maken op mijn Ipod of mijn harde schijf, maar het blijft een cd die je niet te vaak moet luisteren. Misschien is dit wel het ultieme momenten-album... bedenk goed of je in de juiste stemming bent voor deze cd. 3,5*

sxesven
Niet zozeer een momentenalbum voor mij (noch een stemmingsalbum), maar meer een bepaalde-liedjes-wel-en-andere-dan-weer-niet album. Toevallig vorige week weer eens opgegraven en gedraaid in de auto. Op de beste songs hoor ik precies dat waarvoor ik ooit gevallen ben en waarom ik dit zo prachtig vond en (toch ook wel) vind. Breekbaarheid, schoonheid in een kale, sobere setting met een gepast, kleinschalig theatraal karakter, op band gezet met uitmuntende instrumentatie en die prachtige stem. Het probleem vind ik echter dat Antony en zijn Jansens hier nog op een manier als zo beschreven uit de hoek komen (de eerste vier nummers en Bird Gehrl), maar elders dat een beetje kwijtraken en dan ook meteen de intimiteit niet meer weten te behouden. Zo'n song van het grote gebaar als Fistful of Love kan ik bijvoorbeeld niet uitstaan; de songs met gastartiesten vind ik niet onaardig maar missen het eenzame van mijn persoonlijke favorieten. Free at Last kan ik missen als kiespijn. Waren nummers 5 tot en met 9 zonder pardon van de plaat geflikkerd dan was dit wellicht mijn favoriete EP aller tijden geweest, nu is het een hit-and-miss plaat die 4* krijgt omdat 'ie bij vlagen gewoon zo ontzettend, zó ont-zet-tend mooi is.

Overigens, geen idee of iemand weleens hetzelfde heeft opgemerkt; als ik de CD in de CD-speler in mijn auto stop geeft deze altijd de 'ingebrande' titels weer. Bij I Am a Bird Now is dat simpelweg 'Track 1' tot en met 'Track 10', maar het feit wil dat de volgorde compleet anders is. Uit mijn hoofd weet ik hem zo even niet helemaal, maar Free at Last is Track 1, Hope There's Someone Track 2 en Bird Gehrl nog steeds Track 10. Originele intentie van afspeelvolgorde?

avatar van aERodynamIC
5,0
Die constatering werd op 10 oktober 2005 ook al gedaan (even terug bladeren)

sxesven
Potver, denk je eens een nieuwtje te hebben.

avatar van aERodynamIC
5,0
Kom jij dan eens met het nieuwtje hoe het nu zit, want volgens mij zijn we daar allemaal nog niet uit

sxesven
Even nagelezen en verhip, het is nog niet opgelost inderdaad! Werk aan de winkel!

4,5
ik vind die teksten tenenkrommend. Allemaal gejank over dat verkeerde lichaam. Deze gast is duidelijk niet blij met zichzelf.

Ik probeer die teksten maar een beetje te negeren, en wat overblijft is een hele grote brok emotie, een bizarre unieke zang, en goeie songs.

Een tenenkrommende klasse plaat.

avatar van devel-hunt
3,5
In het begin werd ik zo week van deze plaat, maar nu na een paar keer luisteren blijft de plaat maar door mijn kop spoken, op een prettige wijze wel te verstaan.

avatar van Devoo
4,5
Ik ken deze CD nu al drie dagen, en ik ben echt verkocht. Het eerste nummer is echt geweldig, en ik had die al ongelooflijk veel geluisterd, zonder de rest van het album te beluisteren. Toen heb ik uiteindelijk wel verder geluisterd, en de andere nummers zijn zeker ook erg goed!

De thema's is zijn muziek zijn allemaal erg droevig en gevoelig. Het eerste nummer gaat over dood, maar is wel een prachtig en emotioneel nummer. Verder komen er ook thema's zoals travestie, homoseksualiteit en de drang om eigelijk een vrouw te zijn. Zo heb je For Today I Am a Boy. Waar ik eigelijk altijd het beeld vorm van een jong jongentje, die eigelijk een meisje zou willen zijn. Maar dat kan natuurlijk niet, omdat hij nog zo jong is, en geen operaties mag doen om hem te "verbouwen" Dat is in ieder geval mijn interpretatie van de tekst.

De nummers zijn allemaal erg mooi, sober en gevoelig. Deze plaat vind ik echt schitterend. En ik bekroon hem dan ook met een 4.5* Mischien wordt het ooit een 5, maar dat zien we wel als hij binnen een paar maanden nog steeds blijft boeien.

4.5*

tuktak
beetje travogewouwel net als bij marc almond, zwaar over the top, daar moet je toch echt van houden. daardoor komt het misschien wel gevoelig over, maar dat is een farce. een soort hans kazan goocheltruc. het lijkt meer dan het is, en als je het eenmaal onder de knie hebt...muzikaal is het allemaal wel erg sterk, prachtige composities, maarjah dat wordt een beetje teniet gedaan door matige teksten en een vocaal met zoveel vibrato dat het lijkt alsof hij aan het zingen is in een auto op een slecht klinkerweggetje. anderen zullen het geweldig vinden, ik vind het gewoon jammer en een trucje om de muziek makkelijk emotie te geven.

Ik hoor net fistful of love voor het eerst en kreeg er gelijk kippenvel van. Wat een nummer.

avatar van Lennart_M
3,0
Mijn kennismaking met Antony en zijn Johnsons is net begonnen met dit album. Aparte stem, ff wennen, maar hij wordt steeds beter.
Ik ben benieuwd

avatar van BlueVelvet
3,0
Pff...ik weet het niet meer. Ik vond dit album een tijd geleden echt ongelofelijk slecht. Over het algemmen kan ik erg slecht tegen bombast (GY!BE daargelaten ), pathos, drama en 'opgelegde emoties', en dit kon me dan ook absoluut niet bekoren.

Nu besloot ik het vanavond toch nog eens te proberen, en ik werd zowaar geraakt. For Today I am a Boy vond ik altijd al mooi, maar nu deden ook andere nummers me iets. Ik denk dat ik er erg voor in de stemming moet zijn om dit album te waarderen. Ik wacht nog even met een stemverhoging, maar ik heb er vertrouwen in

avatar van orbit
Ken alleen Hope There's Someone en het duet met Boy George.. zit erover te twijfelen of ik dit een poging moet gunnen. De stem is aanvankelijk verschrikkelijk dramatisch en overthetop.. maar toch heeft het iets. Muzikaal vind ik het al stukken minder boeiend. Ik leg hem bij de "te beluisteren" plaatjes.

Richard-x
Heel mooi album dat ik graag 's avonds opzet. Ik brand de kaarsen van de kandelaar, en ik laat me meevoeren met Antony's warme stem.

4,5*

Richard-x
Vandaag ''You are my sister'' weer aangezet..en damn, wat een prachtig nummer! Prachtig! Prachtig, en nog eens Prachtig!

YouTube - Antony & the Johnsons on Letterman

*Pinkt traantje weg*

avatar van west
3,0
Mijn kennismaking met Antony begon met het album the Crying Light, dat recent verschenen is. Ik vind dat een prachtig sober album, mooie composities, een fraaie stem en mooi uitgevoerd. (4,0*) Vervolgens heb ik naar zijn debuutalbum geluisterd (5,0*). Dat vind ik echt een juweeltje, nog mooier dan the Crying Light.

Ik had dan ook wel hoge verwachtingen voor dit album, ook gezien de score hier op Musicmeter. Maar ik vind dit echt zijn minste van de drie. Er staan (natuurlijk) weer een paar prachtige tracks op, met voor mij als hoogtepunten Man Is The Baby, What Can I Do en Spiralling. Dat zijn nou precies de sobere fraaie nummers waar Antony zo goed in is.
Daartegenover staan een paar vrij saaie nummers waarin Antony wel heel (melo-?) dramatisch te werk gaat. En andere nummers zijn echt 'over the top' wat mij betreft, zowel muzikaal als tekstueel. Iemand hier heeft het over bombast, overdreven emoties. Dit album verzuipt erin wat mij betreft: ook Antony kan het overdrijven, helaas. (3,0*)

Gast
geplaatst: vandaag om 12:36 uur

geplaatst: vandaag om 12:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.