davevr schreef:
(quote)
Ik vind Off the Wall en Thriller best goed, maar soms zakken die ook als een pudding in elkaar. Ik vind dit echt beter
ik hoop niet dat je de minder bekende nummers bedoelt want die vind ik juist het sterkst (Get on the floor, Can't help it, Baby be mine, PYT, Lady of my life) en de reden waarom ik die megalomane ster ooit wél goed vond...
Docu over Janet niet gezien; ik ben niet zo'n fan. Al zou ik inderdaad die achtergrond met dit producers duo wel interessant vinden. Was het positief?
Wel een top album dit Rhythm Nation voor z'n tijd. Erg agressief wel, maar knappe productie en origineel klinkend (eigen smoel) toen. Duidelijk anders dan SOS band of Alexander O'Neal ook, om maar 2 andere artiesten uit hun stal te noemen.
Over in elkaar storten gesproken; ik vind de hijgerige ballads van Janet vervelender dan de toen nog soulfulle Michael (waar ik de latere kinderkoortjes meuk van hem, waarin hij als een messias de wereld wil redden verschrikkelijk vind, maar dat terzijde). Black Cat is leuk maar past eigenlijk ook niet.
Ik heb nog een concert van deze tour in Ahoy gezien. Niet mijn idee maar erg vermakelijk, en met name dat Black Cat deed werkte wel voor het publiek.
Grappig dat je begon over de broer zus vergelijking. Op Black Cat doet Janet overduidelijk Dirty Diana (Beat it deel 2) na, en op Dangerous en History doet Michael de dan succesvolle agressieve productie van Janet na. Op History een aantal nummers met Jam & Lewis zelfs waar ik Dangerous met de originele New Jack Swing master Teddy Riley een stuk geslaagder vond.
Hoe dan ook.. de sound van al deze albums kwam grotendeels van de producers, en dat vind ik artistiek gezien dus een beetje een zwaktebod vergeleken met top platen van een artiest (terug naar mijn punt van gisteren).