menu

Ghost Brigade - Until Fear No Longer Defines Us (2011)

mijn stem
3,89 (52)
52 stemmen

Finland
Metal
Label: Season of Mist

  1. In the Woods (4:17)
  2. Clawmaster (6:33)
  3. Chamber (6:38)
  4. Traces of Liberty (4:00)
  5. Divine Act of Lunacy (5:00)
  6. Grain (5:24)
  7. Breakwater (8:50)
  8. Cult of Decay (4:45)
  9. Torn (4:42)
  10. Soulcarvers (7:50)
totale tijdsduur: 57:59
zoeken in:
avatar van Joy4ever
4,0
Hier kijk ik heel erg naar uit!! Het nummer Clawmaster is al te beluisteren: YouTube - ‪Ghost Brigade - Clawmaster‬‏

avatar van Joy4ever
4,0
Clawmaster is f*cking epic! Wat een heerlijke band is deze Ghost Brigade toch. Eén van de belangrijkste en meest essentiële releases van 2011. OMG, die gitaren in Clawmaster

leander?
Het spijt me vreselijk, Joy, maar ik kan die cleane zang tussendoor echt niet hebben. Ben bang dat dit niks voor mij gaat worden..

avatar van Don Cappuccino
Ik vind Clawmaster ook geweldig. De gitaren zijn echt geweldig op dat nummer.

avatar van Joy4ever
4,0
De recensies op het wereldwijde web zijn tot dusver bijzonder positief. De termen "de perfecte herfstplaat" en "eindlijstmateriaal" heb ik al voorbij zien komen. Damn, ik kan niet wachten!

Antagoon
Zo hier heb ik ook best zin. Clawmaster klinkt alvast héél erg lekker. Niks nieuws onder de zon, maar als ze weer een plaat afleveren met van die ontzettend lekker melancholisch metal dan ben ik er weer bij. En Opeth komt ook nog met een nieuwe plaat. En Wilco. Laat de herfst maar komen!

avatar van anathema88
ik ben al reeds verslaafd aan Cult of Decay

avatar van snarf349
anathema88 schreef:
ik ben al reeds verslaafd aan Cult of Decay


Dit nummer scherp de verwachtingen nog meer aan.

avatar van Joy4ever
4,0
anathema88 schreef:
ik ben al reeds verslaafd aan Cult of Decay
Na het geweld van Clawmaster moest ik wel wennen aan Cult of Decay. Na mijn eerste luisterbeurt was ik zelfs een beetje teleurgesteld. Maar de tweede luisterbeurt werd ie al fijner. En nu kan ik gerust zeggen dat ook dit nummer mij meer dan overtuigd. Ik ga morgenavond met vakantie, ik vrees dat ik voor die tijd Until Fear No Longer Defines Us (prachtige titel trouwens) niet kan binnenhengelen .

avatar van Joy4ever
4,0
Mijn plaat van het jaar is bekend . Wat een waanzinnig album! Fenomenaal gitaarspel, fantastisch drumwerk, geweldige teksten. Het is duidelijk te horen dat de heren van Ghost Brigade hier de tijd voor hebben genomen. Puur genieten. Een uitgebreide recensie volgt!

avatar van snarf349
Niet origineel, laat staan vernieuwend. Maar beter zul je niet vinden in dit gerne. Melodieuze super-metaal voor de makkeljke luisteraar (zoals ik). Ik doe mee met Tom. Goeie!

avatar van itbites
4,5
Inderdaad ligt dit zeer in de lijn die Ghost Brigade sinds het debuut heeft ingezet. En weer stellen de Finnen niet teleur. Zoals snarf al aangeeft niet origineel of vernieuwend, maar wel zeer goed en sfeervol uitgevoerd. Het reeds aangehaalde Clawmaster is geweldig en ook het lange Breakwater wist me meteen te overtuigen. Nog een keer opzetten!!!

Antagoon
Ben ook weer blij met deze en als iets zo goed en lekker (sfeervol) wordt uitgevoerd hoeft er niet veel te veranderen. Maar hoewel ik weer heel veel zin heb in dit soort muziek, betrap ik me er wel op dat ik niet perse op een vierde zit te wachten. Hun sound hebben ze in deze richting nu wel voldoende uitgediept. Ondertussen draai ik hem dagelijks, zo is het gewoon ook weer.

avatar van Joy4ever
4,0
Zo mogelijk het mooiste openingsnummer ooit: In the Woods. Prachtig sfeervol en wat een tekst

Trying to remember the names of the places, Where we used to go when we were young, It’s so weird that when you get older, Feels like time is going faster, You just try to hang on, And realize what is real.

You built your own graveyard, Left all the tombs open, I wondered who they’re waiting for, Until one day I understood, You said every soul needs a home, This is not a boneyard, But a home for broken dreams.

Ik sluit me aan bij de woorden van de door mij gewaardeerde user snarf349: Beter zul je niet vinden in dit genre. Melodieuze super-metaal voor de "makkelijke" luisteraar.

Het absolute prijsnummer is voor mij Divine Act of Lunacy. Dat intro alleen al . En het meer dan verslavende refrein!! Marching through fire without water, Cleanse yourself for tomorrow, Fear is forbidden. Dit nummer neigt voor mij naar perfectie. Echt waanzinnig.

Voorts blijft Clawmaster uiteraard een weergaloos nummer. Ook het nummer Soulcarves is prachtig, met oa die heerlijke brake halverwege. Dat doen de heren vaker op dit album, effe gas terugnemen. Vele voor mij magische momenten wisselen zich hier af, ik "wist" dat de heren zo een superalbum in zich hadden. Et voila!

avatar van Metalhead99
3,5
Ik blijf de typische death metal grunts bij deze band ongepast vinden, maar verder is het muzikaal gezien erg goed. Van mij mogen ze in de toekomst de death metal vocalen schrappen.

avatar van james_cameron
4,5
Weer een pracht van een album. De twee eerste songs zijn direct briljant. Opener In The Woods is onwaarschijnlijk mooi; het meeslepende Clawmaster heeft één van de sterkste refreinen die de band ooit maakte. Daarna wordt het allemaal iets meer voorspelbaar, maar de kwaliteit blijft absoluut gehandhaafd. Breakwater is dan wel weer een ijzersterke song. Over het algemeen is de sfeer wat minder donker en, tja, meer positief. Sommige zanglijnen, zoals in Chamber en afsluiter Soulcarvers, zijn een beetje zeurderig, maar bij zoveel moois wil ik de band dat graag vergeven. Niet zo sterk als voorganger Isolation Songs, maar verdomd goed.

avatar van Joy4ever
4,0
Metalhead99 schreef:
Ik blijf de typische death metal grunts bij deze band ongepast vinden, maar verder is het muzikaal gezien erg goed. Van mij mogen ze in de toekomst de death metal vocalen schrappen.
Ik vind juist die combinatie hier ijzersterk uitpakken. Menig andere band heeft een beroerde cleane zang danwel matcht het niet met het brulwerk. Ik vind trouwens dat Ghost Brigade een geheel eigen geluid heeft, toch wel knap binnen dit genre.

avatar van AOVV
4,0
Eerste keer beluisterd, en jawel hoor. Al het positieve dat ik al gelezen heb over deze plaat (wat me uiteindelijk ook heeft aangezet deze plaat te gaan beluisteren) is waar! Geweldige plaat, de grunts gaan echt door merg en been. 'Breakwater' en 'Clawmaster' zijn twee van de meest indrukwekkende songs die ik dit jaar al heb gehoord. Dit gaan we uiteraard ook aanschaffen.

avatar van Joy4ever
4,0
De officiële clip van Clawmaster zojuist toegevoegd. Echt een must see!

avatar van Alarum
Behoorlijk wat post en sludge metal door de mix gegooid op dit album. Wat lang niet slecht is natuurlijk!

Antagoon
Man wat is dit weer lekker in de auto (en daarbuiten). Net als ik denk dat een riff wel heel erg lijkt op die van hun vorige platen (of op Cult of Luna: vgl. de Clawmaster riff met die van Ghost Trail), overweldigen ze zo dat je het ze meteen weer vergeeft. Melodieus supermetaal zoals Snarf het noemt.
Clawmaster Divine Act of Lunacy Breakwater

avatar van boltthrower58
Vind de cleane zang wel erg op die van de zanger van puddle of mudd lijken.. En toch pakt divine act of lunacy me bij de keel. Op een goede manier!!!!

avatar van Mr. Olaf
boltthrower58 schreef:
Vind de cleane zang wel erg op die van de zanger van puddle of mudd lijken.. En toch pakt divine act of lunacy me bij de keel. Op een goede manier!!!!


Dat vind ik dan ook een van de beste nummers op het album. Fantastisch!

avatar van laboomzaa
3,5
Breakwater steekt er voor mij met kop en schouders uit!! Clamaster is ook een heerlijk nummer, maar de zogenaamde ballades hadden voor mij niet gehoeven!! Ik mis daar het scherpe randje in..maar Breakwater

avatar van james_cameron
4,5
Eigenlijk toch wel even goed als Isolation Songs, dus een halfje erbij. Ditmaal een iets melodieuzer en nog iets zelfverzekerder geluid, wat de afzonderlijke songs absoluut ten goede komt. Alleen afsluiter Soulcarvers blijf ik een beetje zeurderig vinden, maar verder een topplaat.

avatar van AOVV
4,0
Mijn aandacht werd op deze plaat gevestigd dankzij ‘Clawmaster’, één van de 10 songs op ‘Until Fear No Longer Defines Us’, de 3de langspeler van Ghost Brigade, een Finse metalband. ‘Clawmaster’ is een ontzettend intens nummer, ik vond het meteen geweldig. In ieder geval meer dan genoeg aanleiding om deze plaat te gaan beluisteren. Blij dat ik dat gedaan heb.

Want ‘Until Fear No Longer Defines Us’ herbergt nog veel meer moois. Zo is die opener, ‘In the Woods’, prachtig ingetogen, geschoeid op akoestische gitaar en mooie, cleane zang. Diens tegenpool, ‘Clawmaster’, het nummer waar ik het eerder over had, komt als een wervelstorm binnen na die mooie opener. IJselijke grunts en gitaargeweld komen je tegemoet, en laten geen spaander van je heel. De rustigere momenten zijn ook mooi, maar voor mij doen vooral die harde, intensieve momenten het.

Finnen hebben grappige namen. Zo heten de leden van deze band Manne Ikonen, Veli-Matti Suihkonen, Janne Julin, Tommi Kiviniemi en Wille Naukkarinen. Maar ik vind het ook vooral mooie namen, waarin een zekere duisternis schuilt. Finnen zijn ook een apart volk, met een heel apart taaltje. Ik heb eens geprobeerd om wat Fins te leren via één of andere site, en ik begreep er geen jota van. Een zweem van mysterie. Kortom, perfect om een metalband uit de grond te stampen. Beïnvloed door het gure weer en hun eigen mythologie en geschiedenis is dit daar dan een mooi resultaat van. De teksten zijn vaag en obscuur, vatbaar voor verschillende interpretaties.

Dat weet ik doordat er bij de CD een mooi boekje zit, dat je kan uitplooien, zodat de voorkant een soort poster is, en op de achterkant de lyrics staan. De hoes toont ons een mystieke berg, in nevelen gehuld, met op de voorgrond een oude, afbladderende boom. Zwart en wit zijn de overheersende kleuren, zoals wel vaker bij dit soort albums. Een mix van kilte en duisternis straalt van de hoes af, en het vlaagje mysterie zou me erg nieuwsgierig maken naar de muziek, mocht ik het al niet eerder gehoord hebben natuurlijk.

Enfin, verder met de muziek dan maar? ‘Chamber’ is een groots nummer, met prachtige gitaarlijnen en cleane zang die de boventoon voert. De tekst is echt prachtig, en heeft heel wat weg van een gedicht. Erg mooi, om met dit soort kwaliteit voor de dag te komen, in een taal die niet eens je moedertaal is. ‘Traces of Liberty’ is wat harder, met een gitaarlijn die me een beetje doet denken aan jaren ’80-metal à la Metallica. Er wordt weer gegrunt, zoals dat bij dit nummer het beste past. De Finnen weten welke passages ze hoe moeten invullen, dat moet je ze nageven. De gitaarlijn die je hoort tijdens het refrein doet me vaag denken aan bands zoals Watain, en dan kan je wel indenken hoe het klinkt; erg donker en vooral alsof het recht uit de hel voortkomt. In combinatie met de wat meer langgerekte, ijzingwekkende grunts krijg je kippenvel.

‘Divine Act of Lunacy’ begint met een drumintro, alvorens uit de startblokken te schieten met een lekker logge riff. Cleane zang wordt daaraan toegevoegd, het gaat over totale verlorenheid, en de woorden zijn meedogenloos. Het refrein vind ik persoonlijk iets minder, omdat het de logge sfeer een beetje doorbreekt. Maar ach, in een wereld waarin maar weinig perfect is, is dat zeker geen reden om te gaan klagen. Ik zie dat Joy4ever dit net het hoogtepunt van de plaat vindt, opmerkelijk toch hoe mensen er verschillende meningen kunnen op nahouden.

Met ‘Grain’ hebben we een nummer dat vooral ingetogen is, maar toch ook enkele malen heerlijk uitbarst, namelijk tijdens het refrein. Wat hier wel in voorkomt, is een erg lekkere gitaarsolo, die me altijd doet wegdromen. En dan… ‘Breakwater’. Geheimzinnige geluiden zetten een korte intro op, waarna er een werkelijk geweldige gitaarlijn komt aanzetten, die me elke keer weer weet weg te blazen. Daar dit één van de hevigere nummers is, krijgen we natuurlijk gegrunt. Verschillende users hebben hier al te kennen gegeven dat ze de grunts niet zo smaken op dit album, maar voor mij vormen ze net een absolute meerwaarde. ‘Breakwater’ heeft heel wat post-metalinvloeden (memorabele gitaarlijn, ingebouwde rustmomenten), en toch heb ik op bepaalde momenten de neiging om luidop mee te brullen. Onberekenbaar en aanstekelijk tegelijk, erg fraaie krachttoer is dit nummer! Met name de gitaarlijn die tijdens het refrein opduikt (“Reaching for the surface…”) is opzwepend. De laatste twee minuten (eigenlijk nog iets langer) zijn volledig instrumentaal, en vooral erg beklemmend, met die outro, waarin ik zoveel ingehouden spanning bemerk.

‘Cult of Decay’ klinkt wat meer afwijkend dan andere nummers, met z’n fragmentarische gitaarriff. Midtempo lijkt het wel, maar even later klinkt er toch weer één van die typische, grootse gitaaruitbarstingen in het refrein. Het gruntstuk vond ik er aanvankelijk niet zo bij passen, maar ik ben er nu uiteindelijk aan gewend geraakt. Een hoogtepunt is het niet, maar ik vind het al een stuk beter te behappen dan bij de eerste beluistering. ‘Torn’ doet z’n titel alle eer aan, want meteen van bij het begin wordt je aan stukken gescheurd, met één van de meest agressieve riffs op deze plaat. Veel meer valt er niet over dit nummer te zeggen, behalve dan dat het een fantastische kick in the face is.

De afsluiter ‘Soulcarvers’ verdient wel een eigen alinea. Het is een song met alweer een prachtige tekst, en de eerste minuten blijft het erg ingetogen (bekijk het als een soort variant op de opener). Maar na net geen 3 minuten barst het kortstondig open, om daarna weer langdurig tot rust te komen. De tweede uitbarsting voel je net iets duidelijker aankomen, maar is even lekker, en nog ietwat steviger. Er wordt zelfs nog gegrunt! De titel wordt op het eind nog ettelijke malen gescandeerd, en wanneer de gitaar stilletjes wegebt, wordt je achtergelaten met een gevoel van voldaanheid en beslistheid; omdat de plaat aan de ene kant intens genoeg is zodat je wel even voort kan, maar aan de andere kant ontstaat er ook een zekere drang om ‘Until Fear No Longer Defines Us’ opnieuw te gaan draaien. Een mooi dilemma.

4 sterren

avatar van Gloeilamp
4,0
Mooi stuk AOVV

Ik heb mijn stem met een halfje verlaagd, Clawmaster blijft voor mij de uitschieter.

avatar van Joy4ever
4,0
Prachtige recensie AOVV . Clawmaster is voor mij ook de sterkste song op dit album maar het refrein van A Divine Act of Lunacy vind ik zoooo lekker! En net als jij vind ik, itt tot vele anderen hier, de afsluiter Soulcarvers ook een geweldig nummer. Heerlijke band deze Ghost Brigade.

Milamber71
Ik blijf Breakwater maar op repeat houden. De rest van de nummers bevallen me ook goed, maar Breakwater...

nicoot
Voor de geïnteresseerden: ze spelen in de Bibelot in Dordrecht (NL) op vrijdag 24 februari (in het voorprogramme van Enslaved) en de dag nadien in de Biebob in Vosselaar (BE)!

avatar van Lau1986
4,0
Erg goede plaat van deze band. Prachtige stukken worden afgewisseld door wat hardere stukken. Heerlijk!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:54 uur

geplaatst: vandaag om 13:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.