Slint - Spiderland (1991)

Good Morning Captain is mijn favoriet. Die climax op het einde is geweldig!

Dat is zeker!!! En als je het album door en door kent, dan is de volledige plaat subliem. Een sterk staaltje.

Ach, met Keane op 1 en Neutral Milk Hotel op 2 ben jij toch niet serieus te nemen.

Het is geen slecht nummer (ik kon er geloof ik een dikke 6 aan kwijt bij de bespreking van de MuMe Top 2000), maar het voorgaande trekt mij meer. Het is wel een echt nummer dat ik vaker moet draaien (en soms ook individueel) om te leren waarderen. Als ik een beetje aan dat blikgeluid gewend ben, zal ik weer solliciteren voor heilige.

Laten we wel wezen, uiteindelijk wacht je gedurende de hele plaat ongeduldig op Goodmorning Captain, en dan vooral de laatste minuut, dat gaat door merg en been.

Alles wat er voor komt vind ik ook fantastisch!

ik vind eigelijk Washer het hoogtepunt van deze plaat, geen afbreuk aan GMC maar vind de emotie in de traag gezongen stukken en dan de snijdende solo vele malen intenser dan de climax in GMC

Helemaal mee eens, ik vind het totaal maar dan ook totaal onterecht dat Good Morning Captain zo overdreven veel waardering krijgt. Alsof de overige nummers er niet toe doen.

Mijn waardering per track:

Breadcrumb Trail: 10
Nosferatu Man 10
Don, Aman 9
Washer 10
For Dinner ... 7
Good Morning Captain 9

Is een 5* dan niet veel als je twee tracks een 9 heeft en één een 7?

Lijkt me niet. Een 9,5 kan je ook afronden naar 5*, en daarbij gaat het om het totaalplaatje.

Ieder zijn eigen manier van stemmen natuurlijk.
Ik geef pas een 5* als ik iedere track minstens een 9 kan geven.

kan me wel vinden in Kobebryantfan zijn redenering. een perfect album is toch als je elke track een 9 of meer kunt geven. totaalplaatje speelt ook mee natuurlijk maar een zwakkere song blijft een zwakkere song.

Mwa, je stemt op het album, niet op de nummers. Als ik op een film stem, geef ik ook een stem voor het totaalplaatje, niet voor de scènes. Wat is de drumsolo van 10 minuten op Made in Japan op een album dat bijna 100 minuten duurt? Wat is Drilling Holes (5 minuten) op een plaat van bijna 100 minuten (Marbles)?

En alvast voor Arrie: De Site >> Algemeen >> Hoe bepaal jíj het aantal sterren dat je een album geeft?

Wat Arrie zei. Als totaal is dit één van de beste platen die ik ken.

Iets met totaal dat meer dan de som der delen is. Bij uitstek van toepassing op dit album.

For Dinner... is ,uit de context van de plaat gehaald, geen fantastisch nummer maar wel het noodzakelijke cement tussen Washer en Good Morning Captain.

Misscien wel origineel maar alle ophef over dit album vind ik nogal overdreven.ik heb hem nu een keer of 4 gedraaid en het kan me niet boeien.Best wel saai eigenlijk,spijt dat ik hem gekocht heb.

Spiderland is nu eenmaal een plaat die z'n geheimen niet snel prijs geeft. Laat het wat rusten zou ik zeggen. En probeer nog een paar keer. Je weet nooit dat de klik komt.

vooruit dan maar,ik zal nog eens wat pogingen wagen

Ik vind Don, Aman zwaar ondergewaardeerd. Allermooiste nummer van het album, prachtig, ontroerend, kan ik ademloos naar luisteren. Dat gitaarspel, die gefluisterde teksten. Mooi hoor. Washer is toch ook wel erg mooi, dus daar zit nog wel een verhoging van m'n score in, denk ik.

Wat een gaaf album zeg, dat ik hier nu pas kennis mee maak. Die gesproken vocalen passen ook zo sterk bij die krachtige en veelzijdige instrumentatie. Dat maakt dit echt tot een spannend album.

Couldn't agree more.

Meesterwerkje dit hoor.

Gister voor het eerst beluisterd. Eerste indruk is dat dit iets speciaals is.

De gesproken zang varierend van fluisteren tot schreeuwen benadrukt min of meer krankzinnigheid.
Ik las op Wikipedia dat de zang tijdens de opnames pas geschreven is.
Deze verliepen erg stroef getuige het feit dat sommige bandleden kort opgenomen werden in een instelling.

Het laatste (veel besproken nummer) heeft me erg gegrepen. Nummer in lijn met 'The End' van The Doors of Decades van Joy Division.
Straks weer es luisteren.

Ik had die ervaring ook. Het laatste nummer heeft echt wel iets speciaals. Maar naar mate je meer en meer naar Spiderland zal luisteren, hoe meer en meer je de andere nummers zal waarderen. Of nog beter, lief hebben, zoals mij.

Kortom, wat een plaat, wat een plaat!!!

De andere nummers waardeer ik zeer zeker ook . Alleen For Dinner is wat minder.
Verder probeer ik te ontrafelen wat er zodan gefluisterd wordt, maar dat valt niet mee.

Good Morning Captain is vrij goed te verstaan. Ik heb het idee dat het verhaal over die kapitein een metafoor is voor een gebeurtenis in het priveleven van een van de bandleden. Anders kun je m.i. nooit zo passievol en gemeend 'I miss you' schreeuwen. Iemand enig idee.

Dit betwijfel ik sterk. Wat je zegt zou natuurlijk kunnen kloppen, maar volgens mij kun je ook zonder dat het direct over één van de bandleden gaat zo gepassioneerd klinken.

Overigens vind ik Don, Aman en Nosferatu Man minstens even sterke nummers. Met name die eerste. Die tekst Wat een betovering.

Ik meen ook te horen dat McMahan aan het snikken is of iets dergelijks.

Weleens van emo/screamo/post-hardcore e.d. gehoord? Als je dit luistert, en die schreeuw op gegeven moment invalt (ik heb het begin even voor je overgeslagen), heeft dat wat mij betreft zo'n beetje eenzelfde intensiteit en impact, zij het dan weer een tikje extremer. Mijn punt: die klinkt ook behoorlijk gepassioneerd, bijna snikkend. Dat gebeurt bij dit soort genres wel meer en volgens mij is dat niet per se elke keer als het over de zanger zelf gaat. Je kunt ook emotioneel zingen/schreeuwen zonder dat dat het geval is. Maar je gewoon heel erg inleven. Het kan toch best dat dat bij Slint ook gebeurt, dat bedoel ik (wat een lulverhaal ).

Nah ... niet echt een lulverhaal. Je punt is duidelijk .Misschien heb je inderdaad gelijk.
Daarentegen zaten de bandleden, zacht gezegd, niet helemaal lekker in hun vel. Dan ben je wellicht wat sneller emotioneler

Las net op Factmag.com dat Slint weer eens bij elkaar is en dat er wellicht (wellicht) nieuw materiaal zit aan te komen. Maar waarschijnlijk toch gewoon weer even touren en cashen..

Nu luister ik Good Morning Captain na zo'n 2 jaar weer eens. Op mijn kamer is het een slordige 35 graden, maar ik heb kippenvel

Mooiste aan dat nummer is voor mij dat je denkt dat de climax komt en dan volgt:

I too am tired now
Embracing thoughts of tonight's dreamless sleep

ijzingwekkend kalm, zo bruut.