Manowar - Kings of Metal (1988)

Een heerlijke plaat. Heavy metal met foute teksten, goed toch! Dit album is wat meer recht toe rechtaan en wat minder episch zoals ze in het verleden waren. Kings of Metal is alleen zo verdomd catchy dat het geweldig is. Leuk album

Misschien wel beste cd van Manowar dit is Manowar live klingt het allemaal nog leuker en ruiger.

Van de paar albums die ik van Manowar ken vind ik dit niet de beste en live heb ik ze nog niet gezien. Heb je je gewilde aandacht?

Oh en als je dan toch je post herhaalt, had je hem dan niet kunnen grammaticaliseren?

Sign of the Hammer en Hail to England zijn mijn favorieten, met Into Glory Ride op een eervolle derde plaats. Kings of Metal is een verbetering ten opzichte van Fighting the World. Kings of Metal is een stuk langer, m'n favoriete nummer Wheels of Fire legt het echter wel af tegen Defender en Black Wind Fire and Steel van Fighting the World, om maar te zwijgen over Dark Avenger en Battle Hymn van het debuut. Verder vind ik Warriors of the World één van hun betere albums.

Zo naast de andere albums gezet, legt Kings Of Metal het hard af tegen Into Glory Ride en Sign Of The Hammer. Wel vind ik hem veel beter dan Fighting The World. Ik draai hem altijd met een glimlach. De plaat haalt goede herinneringen naar boven. Met name Hail And Kill en het überkitscherige Crown And The Ring zing ik graag uit volle borst mee.

Het album bestaat 25 jaar dus wordt hij in zijn geheel opnieuw opgenomen en uitgebracht. Want de mannen van Manowar kunnen nu veel beter spelen dan toen. Of zoiets. Als Conan echt bestond, had hij onmiddellijk naar New York mogen afreizen om zijn Atlantische zwaard eens diep in vier specifieke anussen te proppen.
Ergo, ik ben er op voorhand niet benieuwd naar.

Als dat net zo'n monster wordt als dat Battle Hymns MMXI... Ik krijg er nu al rillingen van.

Opnieuw opnemen zal niets toevoegen aan deze CD. Het "foute" is bepalend voor de klasse van de CD en daar gaat een nieuwe opname niets aan verbeteren. Het zal waarschijnlijk een te serieuze poging worden de populaire CD weer onder de aandacht te krijgen. Vervolgens zal het live integraal gebracht gaan worden. Beetje triest dit nieuws.

Integraal brengen gaat ook gebeuren idd. Daar heb ik minder moeite mee. Breng daar dan een cd'tje van uit. Zal ook wel gebeuren gok ik.

Laat ik nou net een Kings of Metal shirtje hebben dat ik met plezier draag... Vervelende aan die nieuwe remake is dat ik de nieuwe albums van Manowar nog steeds check (in tegenstelling tot sommige andere bands). Zit er uiteraard niet om te springen om plichtmatig een remake door te nemen. Battle Hymns MMXI is me al matig bevallen.

Deze kwam vandaag na heel lange tijd weer eens voorbij op de platen speler. Mwoah, ik vond 'm vroeger leuker/beter dan nu geloof ik. Er staat me teveel spul tussen dat de vaart uit het album haalt. Sting of the bumblebee, The crown and the ring, Kingdome come en The warrior's prayer zijn de dissonanten...en dat zijn dan al 4 'nummers'. De betere nummers staan dus helemaal aan het begin en aan het eind van het album. En dat luistert voor geen meter vind ik. Nee, doe mij voorganger Fighting the world maar! Stukken leuker en betere nummers vooral. Deze mag na vandaag bij de stapel 'te verkopen albums'.

Dit is heerlijk. Zo fout, maar oh zo catchy. En muzikaal klopt het helemaal.

Er zijn weinige bands waarvan ik een album dagen lang op 'repeat' heb staan of standaard op zet als ik in een bepaalde stemming zit. Toch weet 'Manowar' hier een album neer te zetten die dat wel voor mij heeft en dan met mate nummers als: 'Hail and Kill', 'The Crow and the Ring (Lament of the Kings)' en 'Blood Of The Kings' zijn nummers waarvan ik ze altijd wel op kan zetten en die nooit weten te vervelen (misschien als je ze dagenlang aanzet wel). Ja, dit Manowar is toch wel echt een heerlijk album in mijn ogen en misschien wel de beste van Manowar alleen voor deze mening moet ik toch nog even wat meer van deze mannen streamen.

Ik block Pleasure Slave even uit mijn geheugen, want deze wanstaltige vrouwonvriendelijke meuk kan zelfs ironisch niet. Wat een ongelooflijk tyfusnummer. Blij dat mijn lp dit nummer niet heeft.

Kings Of Metal is verder een prima album waarbij radiovriendelijke refreinen van Fighting The World nog wel aanwezig zijn, maar ten minste ook verpakt in lekkere heavy metal. Vooral Heart Of Steel is een prachtige track met een groot meezinggehalte, terwijl Sting Of The Bumblebee de beste bassolo is die Joey DeMaio op plaat heeft gezat. The Crown and the Ring (Lament of the Kings) is een lekker episch stukje, terwijl Hail And Kill en Blood Of The Kings weer gewoon sterke headbangende tracks zijn. Ik ben persoonlijk niet zo'n fan van de titeltrack, vind The Warriors Prayer lachwekkend slecht en ben alsnog boos over hoe kut Pleasure Slave is, waardoor ik de score iets laat zaken. Alsnog voor het gros een sterk album en in mijn herinnering ook een van de laatste platen die er echt toe doet.

Voorlopige tussenstand:
1. Into Glory Ride
2. Sign Of The Hammer
3. Kings Of Metal
4. Hail To England
5. Battle Hymns
6. Fighting The World

Een album dat flink inlevert nu ik het na jaren weer hoor. Een tijd lang was dit ook mijn favoriet van Manowar. Er staan natuurlijk een paar heel puike songs op, maar Pleasure Slaves kan echt niet meer. Ik heb inmiddels ook wel mijn twijfels bij Wheels Of Fire, dat eigenlijk wel een vrij simpele stamper is. Kings Of Metal is natuurlijk de zelfverheerlijking waar het erg verleidelijk is om "Manowar gay" ipv "Manowar kills" te zingen. Dat rijmt in elk geval wel.

Gelukkig zijn er nog de gave songs. Sommige zijn een tikje onconventioneel voor Manowar zoals de ballad Heart Of Speel. Songs als The Crown and the Ring en Kingdom Come spreken me ook wel aan. Hail And Kill en vooral Blood Of The Kings zijn de smaakmakers en redden deze plaat van een magere voldoende.


Tussenstand:
1. Into Glory Ride
2. Sign Of The Hammer
3. Kings Of Metal
4. Hail To England
5. Battle Hymns
6. Fighting The World

In de lijst hier ook (symbolisch?) eruit genomen. Of zijn er officiele releases zonder dit nummer?
Spotify lijkt er geen probleem mee te hebben...

En even teksten of geladen inhoud opzij, qua nummer vind ik dat misschien wel het beste op de plaat...

Volgens mij staat het nummer niet op de officiële lp release. Enkel op de cd en cassette als ik me niet vergis. Vind het trouwens, net als het meeste op dit album, een vrij matig nummer.

Ja, bonustrack voor cd. En kennelijk ook mc.
Aardige, slepende track. Wel voorzien van de bekende Manowarbanaliteit. Als je dat niet trekt, kun je beter helegaar niets in je speler stoppen van deze in berenvellen gehulde barbaren. Onderdeel van het pact, dunkt mij. Ik begrijp wel dat dit anno nu nog meer niet mag van de deugende goegemeente dan vroeger....

... Des te leuker vind ik het dan weer....

ja dat laatste herken ik! Alleen vind ik de meeste albums van Manowar echt geen doorkomen aan. Op elk album staan een paar echte klassiekers. Maar ook zeker net zoveel nummers waar ik helemaal niks mee heb of kan.

Kitsch, kitsch en nog eens kitsch. Stoere mannen, bier, schreeuwen, tieten en vooral roepen hoe goed we zijn. Het is eigenlijk te triest voor woorden, maar....ondanks alles zijn er op dit album toch nog wel wat lichtpuntjes. Soms kan kitsch werken (Heart of Steel) maar vaak ook niet. Dit was mijn definitieve afhaakalbum bij Manowar.

Misschien is dit wel het ultieme Donald Trump-album.

Bij dit album is Manowar al zo ver afgezakt dat ik het jammer vind dat je geen slechtste nummers kan kiezen. Dat mannenkoor bij The Crown and the Ring vind ik echt tenenkrommend. Het piano intro van Heart of Steel volgt op een goede tweede plek. Pleasure Slave tel ik voor het gemak niet mee want die staat niet op mijn album. En waarom zetten ze een voorgelezen verhaal van opa aan kleinzoon (The Warriors Prayer) op plaat? Hoe kan het dat drie MusicMeter gebruikers dit als één van hun favoriete tracks aanklikken?

Vanwege de uitschieters naar beneden maar ook naar boven had ik Excel nodig om mijn eindoordeel vast te stellen: toch nog 3* vanwege de lekkere nummers die Manowar altijd nog weet te maken. Echt jammer dat een band met de potentie van Manowar zoveel teleurstellende nummers maakt. Als ik van hun eerste zes albums drie nieuwe albums kon samenstellen en de rest kon wissen hadden ze bij mij op een cultstatus kunnen rekenen. Album zeven en verder hou ik voor gezien.

Battle Hymns (1982) 4,5* (ruim)
Into Glory Ride (1983) 4* (ruim)
Hail to England (1984) 4* (ruim)
Sign of the Hammer (1984) 3,5*
Fighting the World (1987) 3,5* (krap)
Kings of Metal (1988) 3*

Het debuut heeft in mijn ogen nog enige cultwaarde, dit album niet. Soms zo wansmakelijk dat de gaatjes spontaan in de tanden vliegen, en dan weer steengoed. Geen pijl op te trekken: 3 sterren.