menu

Bee Gees - One (1989)

mijn stem
3,31 (35)
35 stemmen

Australiƫ
Pop
Label: Warner Bros.

  1. Ordinary Lives (4:08)
  2. One (4:57)
  3. Bodyguard (5:25)
  4. It's My Neighborhood (4:22)
  5. Tears (5:21)
  6. Tokyo Nights (4:01)
  7. Flesh and Blood (4:29)
  8. Wish You Were Here (4:49)
  9. House of Shame (4:55)
  10. Will You Ever Let Me (6:01)
  11. Wing and a Prayer (3:54)
totale tijdsduur: 52:22
zoeken in:
avatar van musicfriek
4,0
De opvolger van E.S.P. Met de single Ordinary Lives probeerden ze het succes van You Win Again te evenaren, wat maar deels gelukt is. Verder blijft dit een prachtig album met als uitschieters titeltrack One en Tokyo Nights.

P.S. Ik zie dat alle albums zijn opgeslagen onder de naam THE Bee Gees, maar volgens mij hoort THE er niet voor (zie o.a. deze hoes).

Pieter Paal
'Ordinary lives', 'Wish you were here (dat opgedragen is aan broertje Andy) en het titelstuk vind ik de beste tracks, maar de rest trekt mij niet zo.

Pieter Paal
'Wind and a prayer' is een bonus track. De Amerikaanse uitgave had 'You win again' van het vorige album als bonus.

avatar van TerryA
3,0
rond deze periode (88 - 89) had Barry Gibb wat beter werk gedaan als solo artiest met 4 Bee Gee achtige songs op de soundtrack van de film HAWKs (dat o.a. in Amsterdam afspeelde met Timothy Dalton in de hoofd rol) ... zo te zien is die album niet op music meter?

My Eternal LOve, System of Love, en Childhood Days hadden deze album een stuk beter gemaakt. Maar misschien hadden de 2 andere broers daar iets over te zeggen?
Deze album (ONE) is een van hun mindere albums.

Wat me ook vaak opvalt is dat Bee Gees staan meestal altijd vermeld als afkomstig uit Australië ? Terwijl Barry geboren was op de Isle of Mann (GB) - eiland tussen ierland en noord west van Engeland, en toen met zijn ouders verhuisen naar Manchester (waar zijn broers geboren waren) - ze woonde tot hun tiener jaren een paar straaten verder (in Burnage gebied van Manchester) van waar de Gallagher broers (Oasis) van kwamen!
de Gibb familie verhuisde toen naar Australië nadat ze met muziek waren begonnen.
Intussen woont Robin Gibb al lang in GB weer


ter info, hier is de link naar Hawks soundtrack van dezelfde jaar als deze album ...

Barry Gibb - Music From The Original Soundtrack 'Hawks' (CD, Album) at Discogs

avatar van bikkel2
3,0
Ik ben de Bee Gees toch altijd van een afstandje blijven volgen .
Er wordt altijd een beetje lacherig gedaan over die hoge stemmetjes maar qua zangpartijen en dan vooral samen , zijn zij absoluut hoogstaand .
One komt uit een periode waar hun beste tijd al enige tijd is geweest .
Wat over blijft is een knap geproduceerde plaat met verantwoorde , kwalitatief aardige nummers .
Geen uitglijders maar zelden echt hoogtepunten . Iets wat de gebroeders Gibb dan al enige tijd prat op hebben en ook niet echt meer zal veranderen . Zij waren enorm belangrijk in de ontwikkeling van de discomuziek . En misschien wat campy , de nummers zaten gewoon retegoed inelkaar .
One is een zoveelste Bee Gees plaat die prettig wegluistert maar weinig progressie in zich heeft .

avatar van LucM
3,0
Zelf heb ik ook veel respect voor the Bee Gees vanwege hun vocale kwaliteiten en hun talrijke onvergetelijke songs. Ook op deze One etaleren ze hun vocale en compositorische klasse getuige nummers als Ordinary Lives en Wish You Were Here. Het minpunt van dit album - en ook reden waarom ik gereserveerder ben tegenover jaren '80-albums - zijn de overheersende gladde synths en het gebruik van syndrums. De muziek klinkt hierdoor nu vlak en steriel, reden waarom ik niet hoger dan 3* kom.

avatar van Stekelnootje
4,0
Het is gladjes, helemaal eens met de eerdere meningen, maar dat was in de jaren 80 wel vaker het geval. Maar dit is wel goed gedaan hoor.
Knap hoe deze jongens met zo'n schijnbaar gemak van die prettige nummers in elkaar draaien. Eigenlijk staat er geen slecht nummer op (op mijn versie staat "you win again" ipv "wing and a prayer"). Geen echte uitschieters naar boven ertussen maar door het constante niveau voor mij een 4,5.

avatar van edje1969
3,0
Een wat wisselend album qua kwaliteit. Nummers als Flesh and Blood, One, Tears en Ordinary Lives zijn lekker in het gehoor. Na het sterke ESP was het met de albums uit '89 en '91 even minder. Met Size Isn't Everything dat ze weer sterk terug kwamen.

avatar van vigil
3,5
Afgelopen weekend een hoop Bee Gees aangeschaft, allereerst bij een 3 halen en 2 betalen actie bij de Media Markt o.a. de fantastische 4 cd box Bee Gees - Mythology (2010) en afgelopen zondag op een rommelmarkt in t dorp 5 studio albums van de mannen in perfecte staat en voor zeer weinig geld.

Dit waren vooral de bekendere jaren 80 en 90 albums en deze zat daar dus ook bij. Nu hoor je idd dat het uit de jaren '80 komt maar dat is zeker niet overheersend of storend. Voor sommige is het blijkbaar makkelijk omdat stokpaardje altijd maar boven water te halen.

Ik vind het best een sterk album, natuurlijk niet het beste ooit gemaakt maar er zitten aardig wat behoorlijk goede liedjes bij. Mijn blauwe sterren (waren die niet geel?) gaan naar One, Flesh and Blood en Ordinary Lives. Verder is ook Wish You Were Here erg sterk en zakken de andere liedjes nergens door de ondergrens al doet House of Shame wel erg zijn best.

avatar van musician
2,5
Ik kan hier in de basis snel klaar mee zijn: elk verrassingselement is wel verdwenen bij de muziek van de
Bee Gees op dit album.
Ook voor Bee Gees begrippen.

En elk nummer inwisselbaar, het is één en dezelfde muzikale brei die er op je afkomt en saaie pop is dan ook een terechte conclusie.
De broers hebben wel betere albums achter hun naam staan.

avatar van joris80sgek
Nieuw op deze internetsite.... Als het augustus is, dan grijp ik op een of andere manier weer naar deze plaat van Bee Gees.

Inderdaad steriel en vlak, maar laat ik nu net óók houden van die afgevlakte 80's platen met synths en geprogrammeerde drums... Deze plaat kan me erg bekoren, al is dat natuurlijk smaak. Al begrijp ik alle reacties hierboven erg goed. De 80's... het blijven voor veel mensen jaren waarin er nauwelijks diepgang te bekennen was.

Ordinary lives is een aardige opener, en track 2 One lijkt wel Jive Talkin' 2.0. Deze keer geen disco productie met kekke gitaarriffjes, maar gewoon, inmiddels aanbeland in 1989, gegoten in een 80's productie. Je kunt het er echter in het couplet zo overheen zingen, probeer maar. De koortjes staan ook dit keer weer als een huis en daar scoren de heren natuurlijk altijd een dikke voldoende mee. Lekker met een galm erop.

Neighbourhood heeft aan de start een gitaarriff die ook altijd weer van pas komt. Ik denk dat ze hebben geluisterd naar Beat It van Michael Jackson.... al heeft men het tempo ervan hier een aantal tandjes teruggeschroefd.

Bodyguard vind ik prachtig, evenals Tokyo Nights en Tears (It Must Have Been Love gehalte van Roxette is hoog). House Of Shame vind ik qua productie, arrangement en refrein een blauwdruk voor het grote aantal boybands dat zich in de 90's weer zou aandienen.

Het zou zo op het eerste album van de Backstreet Boys hebben kunnen staan. Het refrein hoor ik ze zo zingen...

3,5 ster. Beter dan de Bee Gees in de sixties en de disco falsetto van Barry Gibb zou het natuurlijk nooit meer worden, maar het album hapt makkelijk weg en is goed voor een avondje mierzoet boyband achtig meezingen.

En dat zeg ik als liefhebber van Hendrix, Albert King, U2, The Cult, Sly & Family Stone en The Doors haha!

avatar van Twinpeaks
3,0
Leuk album voor in de wisselaar. Herkenbaar Gibb materiaal en weinig verrassingen . Daar is niks mis mee, je weet wat je krijgt en wat je krijgt is acceptabel. Uitschieters zijn er niet , hoogtepunten dus ook niet. Degelijk en profesioneel. 3 krappe sterren.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:55 uur

geplaatst: vandaag om 11:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.