Hackett wordt steeds toegankelijker zonder de mainstreamkant op te gaan want het verfijnde en exclusieve straalt er als vanouds weer vanaf. Enkele proguitstapjes (o.a. Two Faces Of Cairo, Turn This Island Earth) worden op dit album ook niet geschuwd maar verder blijft het experimentele redelijk binnen de perken met weer een prachtige diversiteit aan sfeerbeelden.
Het merendeel bestaat dan ook weer uit fraaie harmonieën en het bijzonder virtuoze en beeldende gitaarwerk wat soms in tegenstelling tot vergelijkbare generatievakgenoten nog altijd inventief, origineel en verre van belegen klinkt. Ook zingt hij de meeste nummers weer zelf maar voor mij is dat geen probleem. Op de ''Dogs Of War''- achtige bluesrocker ''Catwalk'' is hij iig aardig op dreef en ik moet zeggen dat zijn stem met de jaren toch meer inhoud en expressie heeft gekregen.
De bonusdisc met de 4 windstreken zijn grotendeels instrumentale pareltjes. De laatste 3 tracks zijn echter niet onbekend. ''Enter The Night'' is in feite het oude instrumentale ''Riding The Colossus'' met daaraan toegevoegde lyrics. Daarna wordt warempel het aloude ''Tommy'' van Focus nog eens vlijmscherp neergezet.
''Reconditioned Nightmare'' is een stevige uitvoering van de bijna gelijknamige track van het ''Cured'' album.
Hier valt niets te skippen, nergens wordt het vermoeiend, vervelend of irritant. Prachtplaat. ****½