menu

The Doors - Waiting for the Sun (1968)

mijn stem
4,00 (690)
690 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Elektra

  1. Hello, I Love You (2:22)
  2. Love Street (3:06)
  3. Not to Touch the Earth (3:54)
  4. Summer's Almost Gone (3:20)
  5. Wintertime Love (1:52)
  6. The Unknown Soldier (3:10)
  7. Spanish Caravan (2:58)
  8. My Wild Love (2:50)
  9. We Could Be So Good Together (2:20)
  10. Yes, the River Knows (2:35)
  11. Five to One (4:22)
  12. Albinoni's Adagio in G Minor * (4:32)
  13. Not to Touch the Earth (Dialogue) * (4:32)
  14. Not to Touch the Earth [Take 1] * (3:59)
  15. Not to Touch the Earth [Take 2] * (4:17)
  16. Celebration of the Lizard (An Experiment / Work in Progress) * (17:09)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 32:49 (1:07:18)
zoeken in:
avatar van lennert
4,5
Een flink aantal keer geluisterd, maar het bij mij zeer geliefde Waiting For The Sun staat niet eens op dit album! Ware mindfuckery, maar gelukkig nog steeds een zeer sterke, dromerige plaat. Met Not To Touch The Earth een paddo-trip die helemaal mis gaat, maar ook lichtvoetiger en mooi werk als Love Street. Fijn gitaarwerk in Spanish Caravan, een tintje politiek in The Unknown Soldier en tegen het einde zelfs wat gospel. En dan mist er nog een epic die ik eigenlijk niet eens mis! Heerlijk album.

Tussenstand:
1. The Doors
2. Waiting For The Sun
3. Strange Days

avatar van milesdavisjr
3,5
Een jaar na de twee eerste platen (kom daar nog maar eens om tegenwoordig) en het album bevat weer enkele pareltjes. Five to One is de prijspakker, deze afsluiter is een heerlijke Rhythm & blues song, met fijn gitaarwerk. Opener; Hello, I Love You heb ik altijd wat flauw gevonden. Love Street is dan wel weer fraai. Hetzelfde geldt voor Yes, the River Knows. Desalniettemin bevalt het melancholische karakter van enkele songs mij niet altijd, er komen wat psychedelische passages voorbij die mij niet altijd kunnen bekoren. Waiting for the Sun ligt redelijk in het verlengde van Strange Days en haalt daarmee een dikke voldoende maar is niet over de hele lengte sterk te noemen. Daar moet ik bij zeggen dat ik de band het liefste vuige Rhythm & blues hoor spelen en de psychedelische elementen die tot mij komen niet altijd aanslaan. Een dikke voldoende derhalve.

Tussenstand:

1. The Doors
2. Waiting For the Sun
3. Strange Days

avatar van rider on the storm
4,0
Een album die de liedjes Hello I love you, Love Street, Wintertime Love (Jim is aan het croonen), The unknown soldier, Spanish Caravan en Five to One bevat kan ik onmogelijk kwalificeren als niet zo goed. Het is natuurlijk een geweldig album. Maar desondanks een album die niet tot mijn favoriete Doors albums behoort.

Zo staat er een skipmoment op (my wild love) en ontbreekt een episch nummer als this is the end of when the music’s over. De 1e twee albums bevatten m.i geen mindere nummers maar wel een epische song die het geheel nog verder omhoog tilden ...

Verder is het gewoon weer een ontzettend goed album die de vier sterren dik verdiend.

Ach ja, ook een iets minder Doors album is gewoon nog een topalbum.

avatar van milesdavisjr
3,5
Nu was het in de jaren 60 en 70 algemeen goed om elkaars ideeën en zelfs uitgewerkte passages over te nemen. Zo lijkt de songstructuur van Five To One wel veel gemeen te hebben met Walking Blues van The Paul Butterfield Blues Band, twee jaar eerder uitgekomen in 66' Met name het intro vertoont redelijke gelijkenissen. Voor de afsluiter van dat album; East-West, een episch nummer doorspekt met Oosterse invloeden en jazzy invloeden zou op Morrison weleens grote invloed gehad kunnen hebben.

avatar van jorro
3,5
Prima album, maar ik vind de twee voorafgaande albums een stuk fijner. Een nummer als My Wild Love is behoorlijk buiten mijn comfortzone.
Opener Hello, I Love You en het daarop volgende Love Street zijn een prima begin. Niet vervelend maar ook niet super zijn Not to Touch the Earth tot en met The Unknown Soldier. Spanish Caravan is wel weer mijn ding.
Het slot Five to One overtuigt mij ook niet echt na het wel lekkere We Could Be So Good Together en Yes, the River Knows.
Mijn beleving sluit aan bij de plaats van het album in de 100 Greatest Albums of 1968. zijnde een 42e plaats, hetgeen toch beduidend minder is dan de 14e en 3e plaats van de voorgangers in de lijst van 1967..
In Best Ever Albums scoort het de 13e plaats in de chart over 1968.
3,5*

avatar van Robje1968
4,0
In mijn tienerjaren deze geweldige band ontdekt. Ongeveer 40 jaar later draai ik hun albums nog steeds regelmatig. Dit album vind ik wel iets minder dan de twee voorgangers en LA Woman.
Toch staan er een paar lekkere nummers op, zoals: Love Street, Not to Touch the Earth en de heerlijke ruige afsluiter Five to One.
Maar het geheel vind ik niet meer dan 3,5 sterren waard.

avatar van Niek
2,5
Vrij matig. Zeker voor hun doen natuurlijk. Eigenlijk geen enkel echt memorabel lied. Gewoon middelmaat en dat is toch teleurstellend.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:05 uur

geplaatst: vandaag om 12:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.