menu

Metallica - Garage Inc. (1998)

mijn stem
3,45 (452)
452 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Elektra

  1. Free Speech for the Dumb (2:35)
  2. It's Electric (3:33)
  3. Sabbra Cadabra (6:20)
  4. Turn the Page (6:06)
  5. Die, Die My Darling (2:26)
  6. Loverman (7:52)
  7. Mercyful Fate (11:10)
  8. Astronomy (6:37)
  9. Whiskey in the Jar (5:04)
  10. Tuesday's Gone [Live] (9:03)

    met Gary Rossington, Pepper Keenan, Jerry Cantrell, Sean Kinney, Les Claypool, Jim Martin en John Popper

  11. The More I See / Bridge of Sighs (4:48)
  12. Helpless (6:36)
  13. The Small Hours (6:40)
  14. The Wait (4:52)
  15. Crash Course in Brain Surgery (3:08)
  16. Last Caress / Green Hell (3:29)
  17. Am I Evil? (7:50)
  18. Blitzkrieg (3:36)
  19. Breadfan (5:41)
  20. The Prince (4:24)
  21. Stone Cold Crazy (2:17)
  22. So What (3:08)
  23. Killing Time (3:03)
  24. Overkill (4:05)
  25. Damage Case (3:40)
  26. Stone Dead Forever (4:51)
  27. Too Late Too Late (3:12)
totale tijdsduur: 2:16:06
zoeken in:
avatar van Rockfan
De singles zijn niet echt representatief voor metalbands. Kijk naar Metallica. Nothing else matters ? Je schrik je een ongeluk als de cd nav de single aanschaft. Dus ik denk niet dat singles de metalwereld in beweging zette. Maar dat is mijn beleving dan. Killers van Iron Maiden. British Steel van Priest. Strong arm van Saxon en Ace of spades van Motorhead deden dat (in mijn beleving dan) wel

avatar van Edwynn
2,0
Jij gaat er vanuit dat de groten der aarde enkel beïnvloed kunnen zijn door nog groteren der aarde. Volgens mij werkt dat zo niet. Overigens gaat het hier niet om singles als in de top 40, maar om singles die eigenlijk als demo's fungeerden.

Ik zou zeggen: luister eerst eens naar Priest, Sabbath en Motörhead daarna naar wat NWOBHMspul en vervolgens naar Metallica en Slayer enzo. Misschien dat je dan begrijpt wat ik hier bedoel. Je kunt dan volgens mij niet meer ontkennen dat de gehele NWOBHM-periode een scharniermoment is in de ontwikkeling van de metal.

Maar goed we dwalen af. Garage Inc: eerste cd is buiten de briljante Tuesday's Gone interpretatie compleet ruk, de tweede cd rechtvaardigt de aankoop voor het geval je dat spul nog niet in huis had.

avatar van gigage
4,0
Eerst voor de zoveelste keer van alles coveren en een jaar later napster aanklagen voor jatwerk. Ik raakte er wat confused van

avatar van gigage
4,0
@Rockfan: Geinspireerd door diamond head is een understatement. Als jonge jochies bestond hun halve setlist uit diamond head songs omdat niemand in the usa die toch ooit gehoord had en ze zelf niet genoeg nummers hadden. Maar das wel heel veel lang geleden.

avatar van Edwynn
2,0
Die hele No Life To Leather demo is ook gewoon opgefokte NWOBHM. Daar had Hetfield nog een piepstemmetje, zeg.

avatar van ricardo
4,0
Deze kwam ik afgelopen weekend in de afprijsbakken van de v&d tegen voor slechts 5 euro. Koopje, want zie met name de dubbelaars van metallica vaak nog liggen voor 20 euro of meer. Cd2 is natuurlijk de cd waar het om gaat. Maar op cd 1 staan met tuesday gone en whiskey in the jar natuurlijk een paar prachtige covers van lynyrd skynyrd en thin lizzy.

avatar van frolunda
4,0
Gewoon een prima cover album dit met als hoogtepunt toch de prachtige uitvoering van Turn the page,al blijft het origineel van Bob Seger natuurlijk ook zijn waarde behouden.Net overigens als de misschien niet zo bekende versie van the Golden earring.
Verder niet al te verrassingen of het zou Loverman van Nick Cave & the bad seeds moeten zijn maar dat vind ik op Garage Inc. nnu niet tot de beste nummers behoren (doe mij dan maar het origineel).
Wel opvallend dat dit feitelijke tussendoortje een betere productie heeft dan veel van reguliere studio albums.Ook met de zang van James Hetfield is hier weinig mis.
Persoonlijk vind ik het wel leuk dat ze (de heren zijn blijkbaar fan,en terecht) twee nummers doen van één van mijn ''alltime favourite bands" the Misfits.

avatar van milesdavisjr
3,0
Een allegaartje aan covers waar ik mij destijds redelijk mee heb vermaakt, hoewel de originele uitvoeringen (als zo vaak) te prefereren zijn boven de uitvoeringen van Metallica.
Desalniettemin kwijten de heren zich redelijk van hun taak, de beste song op dit plaatje vormt naar mijn mening Turn the Page, wat blijft dit toch een fenomenaal goed nummer, ook in het wat zwaarder aangezette geluid van Metallica blijft dit werkje fier overeind. Een euvel waar Metallica echter al heel lang parten speelde steekt ook nu de kop op; de extreem lange speelduur en lange uitvoeringen doen dit plaatje uiteindelijk de das om, na een half uurtje geloof ik het wel. Dit is typisch een plaat waarbij je de krenten uit de pap moet halen, wat overblijft is leuk en aardig maar bevat maar weinig smaak. Kortom een leuk en sympathiek initiatief, maar met wat meer scherpte en duidelijke keuzes had men hier beter een EP van kunnen maken.

avatar van Funky Bookie
3,5
De lange speelduur is inderdaad het grootste nadeel van deze verzameling. Ondanks dat vermaak ik me prima en is het inderdaad een aantal topnummers dat deze plaat op voldoende houdt. Net als milesdavisjr vind ik Turn The Page een briljant nummer, al vind ik een meer bluesy uitvoering zoals ik hem weleens van Jan Rijbroek heb gehoord een stuk beter.

avatar van B.Robertson
3,5
Geweldig naslagwerk om de 2e disc. Die Motörhead covers voegen dan weinig toe maar de rest is klasse! Disc 1 draai ik nagenoeg nooit.

avatar van Queebus
4,5
De laatste echt toffe Metallica album en nog wel een dubbelaar! Covers zijn de band niet vreemd. Het eerste schijfje bestaat uit een selectie van (alweer) Diamond Head, Bob Seger, Nick Cave en vele anderen. Het tweede en volgens mij veel leukere schijfje is een aaneenschakeling van covers die eerder op de 12 inch singles en EP's zijn verschenen. Plus een heel fijn stukje Motörheadache, een verzameling van Motörhead covers speciaal voor Lemmy's 50e verjaardag. Am I Evil?, Stone Cold Crazy en vooral So What! Ik kan er geen genoeg van krijgen. Mijn waardering is 3 sterren voor CD1 en 5 sterren voor CD2 hetgeen eigenlijk nog te weinig is. Dus vooruit, 4 en een halve ster voor de laatste Metallica album die er nog écht toe doet.

Regelmatig hou ik eens grote kuis in mijn cd kast. Ik was van plan deze cd weg te doen, omdat ik die al jaren niet meer draai. Staat nu op en mijn besluit staat vast : HOUDEN maar !

avatar van legian
3,0
Een cover album, dat kan er ook nog wel bij hoor. Na 2 platen waarop ze zelf niets zinnigs meer wisten af te leveren krijgen we dit. Gelukkig zijn de nummers van betere kwaliteit dan hun eigen recente werk. Maar wie bedacht dat dit ruim 2 uur moest duren verdient de prijs voor absolute domheid. Wat een achtelijk lange zit is dit.

Maar goed, de muziek klinkt hier tenminste weer wat beter. Het geheel is wat energieker en ook afwisselender. Dat komt de lange speelduur iets ten goede, want het is wat langer vol te houden. Helaas zijn veel nummers zelf nog wel net te lang (vooral cd1 heeft dit probleem), maar dat is onderhand een handelsmerk van ze geworden. Belangrijkste voor mij is dat hier meer plezier in doorklinkt dan in de 2 Load platen. En dat maakt dat dit fijner weg te luisteren is.

Wil niet zeggen dat ik hier nou echt heel blij van wordt. Lang niet elk nummer is even interessant om te horen. En ze klinken ook niet altijd even goed in vorm. Gelukkig is de 2e cd een stuk beter, wat ze een half puntje oplevert. Daar klinken ze weer meer zoals ik ze graag hoor. Ook daar is niet alles geweldig, maar een stuk meer genietbaar.

Toch blijf ik ook dan nog liever enkele van hun oudere platen erbij pakken. Dit cover album voegt wat mij betreft dan ook niets toe aan hun oeuvre. Niet dat dat nou heel sterk is geworden met de recente platen, maar toch.


Tussenstand:
1. Ride the Lightning
2. Master of Puppets
3. The Black Album
4. ...And Justice for All
5. Kill 'em All
6. Garage Inc.
7. Load
8. Reload

avatar van milesdavisjr
3,0
Het is altijd lachen met de heren van Metallica. Niet alleen duren de platen van de band met regulier materiaal al ellenlang, ook de klaarblijkelijke bronnen van invloed werden eer aan gedaan met 136 minuten...
Ik moet er wel bij zeggen dat Garage Inc. enkele leuke momenten kent. Een aantal niet voor de hand liggende keuzes zorgt voor de nodige variatie.
Een EP was alleen een betere keuze geweest...


avatar van Edwynn
2,0
Dat niveau werd niet geëvenaard met dit gedrocht. Ronduit belachelijke verminkingen van Mercyful Fate klassiekers, Whisky In The Jar, oninteressante Discharge- en Diamond Headnummers en ga zo maar door vallen je ten deel. Alleen Tuesday's Gone is leuk, maar dat is een spontane radiojam met onder anderen Pepper Keenan.

avatar van milesdavisjr
3,0
Zoiets

Metallica - The $5.98 E.P. - Garage Days Re-Revisited (1987) - MusicMeter.nl


Inderdaad, een veel leuker initiatief.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:29 uur

geplaatst: vandaag om 14:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.