menu

Cloud Nothings - Attack on Memory (2012)

mijn stem
3,74 (311)
311 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Carpark

  1. No Future / No Past (4:41)
  2. Wasted Days (8:55)
  3. Fall In (3:16)
  4. Stay Useless (2:46)
  5. Separation (3:05)
  6. No Sentiment (3:35)
  7. Our Plans (4:15)
  8. Cut You (3:18)
totale tijdsduur: 33:51
zoeken in:
avatar van IllumSphere
3,0
Het eerste nummer No Future / No Past doet me een beetje denken aan Nirvana en Radiohead. Heeft er iemand dit ook al opgemerkt? En ik zie dat het album is uitgelekt, dus zal ik spoedig dit album een stem geven.

avatar van Raconteur
4,5
Attack on Memory is een continue tweestrijd tussen de nihilistische punk van Albini (producer) en de opzwepende collegepunk van Jay Reatard. Met No Future/No Past opent het album met een goede sleper a la Kerosene van Big Black en iets recenter Rubber van Yuck, misschien wat minder indringend dan de twee referenties, maar dat wordt goedgemaakt door het weergaloze Wasted Days. Een belachelijk goed nummer met Albini-touch waardoor bijna het hele album in de schaduw kom te staan. Twenty-year old Dylan Baldi schreeuwt zich de longen uit het lijf "I thought I would be more than this". Een slagzin die onmiddellijk de hele nihilistische ondertoon van dit album kenmerkt.

Na deze mokerslag begint Fall In opvallend luchtig (tongue in cheek ongetwijfeld) en ontaardt dan in een prettige meezingsong zoals we die kennen uit de titelloze ook Stay Useless & Separation zitten op die vibe. No Sentiment daarentegen is de ultieme samensmelting van de Albini/Cloud Nothings sound. Dreigende basriff, declamerende Baldi en dan een luchtig aandoend refreintje. Zeer geslaagd nummer.

Dan nog snel even Cut You quoten: "I miss you, cause I like damage. I need something I can hurt." En dan hebben Cloud Nothings & Albini het weer geflikt. Een pretentieloos, relativerend collegerock album maar met een zeer (zelf-)destructieve ondertoon. Baldi bevestigt daarmee zijn status van opkomend talent en als Cloud Nothings deze sound op hun derde album verder kan uitpuren, kan dat een volledige mokerslag worden. Maar eerst nog wat genieten van Attack on Memory.

avatar van Chronos85
4,0
Mooie recensie Raconteur. Heel best album, en dan is de 8.6 op Pitchfork.com ook niet meer dan terecht. Een enorme verrassing na de laatste aardige, maar veel minder eigengereide albums. Ik vind vooral de stem van Baldi een stuk beter benut. Zowel het gebruik van de stem als de plaats in de mix (meer op de voorgrond dan op haar titelloze voorganger en het debuut) ben ik erg van gecharmeerd. Op Pitchfork stond dat ze met Fucked Up hebben getourd en met dat gegeven kan je de stijlomslag aardig verklaren, hoewel er ook een intrinsieke wil moet zijn geweest vanuit de band.

Vooralsnog een 4 maar die 4.5 lonkt. Eerste hoogtepunt van dit jaar!

avatar van remmer
Eindelijk nog eens een ijzersterke rockplaat. De gitaren verdwijnen meer en meer uit het huidige muzieklandschap ten voordele van engelengezang en onderkoelde dubstepbeats. Niet dat daar iets mis mee is, maar toen ik deze plaat voor het eerst hoorde had ik er toch verdomd veel deugd van. Dit kan eentje voor mijn eindejaarslijstje worden...

Lukk0
Nu een aantal keer beluisterd, maar die stem van Baldi staat me in eerste instantie erg tegen. Vooral op het begin van het eerste nummer is het moeilijk door te komen, zodra het allemaal wat ruwer wordt komt hij een stuk beter tot zijn recht. Erg leuk is vooral het moment dat Wasted Days vanuit dat vrij rommelige (op de goede manier, zoals ook Sonic Youth vaak rommelig is) middenstuk van het nummer weer terug komt in het ritme van de eerste helft. I thought! I would! Be more! Than this! is trouwens ook wel een regel om te onthouden, doet denken aan bands als Drive Like Jehu en Fugazi.

De nummers klinken in elk geval wel af, de productie is erg sterk (zijn we gewend van Albini natuurlijk), maar die mokerslag waar Raconteur het over heeft hoor ik nog niet zo, vooral omdat alles na Wasted Days, behalve No Sentiment, voorlopig nog een beetje in de anonimiteit blijft hangen.

avatar van Raconteur
4,5
Ik vind het ook geen mokerslag, Maar ik stelde voorbarig dat hun volgende er één kon worden als ze aan deze sound blijven werken.

avatar van de_nis_
4,5
Mooie rustige momenten met geweldige rauwe uitbarstingen.
Ik krijg associaties met Slint.
De eerste twee nummers zijn echt fantastisch, daarna zakt het wat in met wat mij betreft zwakke Fall In en Separation (vandaar 4*); maar de plaat wordt goed afgesloten.
Er zitten zeker 5* nummers in.

avatar van Cygnus
4,5
Een Cloud Nothings-nummer van bijna negen minuten, dat kan toch niet werken, was mijn eerste gedachte toen ik bij Wasted Days aankwam. Mijn vooroordeel bleek onterecht.

avatar van Chronos85
4,0
Ja, wauw! Misschien wel mijn persoonlijke favoriet. Het dendert zo lekker door...

avatar van Cygnus
4,5
En Stay Useless had zo op Is This It van the Strokes kunnen staan.

avatar van Sandow
4,0
Hun vorige plaat sloeg niet echt aan bij mij, deze doet dat meteen wel. No Future/No Past hakt er echt enorm diep in en is met die creepy clip erbij nog eens zo sterk. Wasted Days is ook echt prachtig. Baldi weet op dit album zijn stem inderdaad veel beter te benutten. De liedjes snijden ook dieper dan hun vorige en de productie is echt supervet. De groep ontbreekt enkel nog een beetje een eigen smoel en niet elk liedje blijft even goed hangen. Dit doet enkel het beste vermoeden voor de toekomst. 4*

Lukk0
Er staan toch meer dan genoeg goede nummers en ernstig lekkere stukjes muziek op dit album om te blijven boeien. Die laatste minuut van No Future/No Past is ontzettend vet, Wasted Days is in zijn geheel fantastisch en Stay Useless had inderdaad met gemak bij het beste van Is This It gehoord. Enkel Fall In blijft voorlopig ver achter. Deze ga ik nog vaker luisteren, voor nu vier sterren.

avatar van IllumSphere
3,0
Lukk0 schreef:
Er staan toch meer dan genoeg goede nummers en ernstig lekkere stukjes muziek op dit album om te blijven boeien. Die laatste minuut van No Future/No Past is ontzettend vet, Wasted Days is in zijn geheel fantastisch en Stay Useless had inderdaad met gemak bij het beste van Is This It gehoord. Enkel Fall In blijft voorlopig ver achter. Deze ga ik nog vaker luisteren, voor nu vier sterren.

Meer kan ik niet zeggen.

avatar van hallo!
4,0
Cygnus schreef:
En Stay Useless had zo op Is This It van the Strokes kunnen staan.

Dat viel mij ook op. Zelfs de zangstem lijkt wat op die van Casablancas.

De rest van het album is ook top, vooral de eerste twe nummers. Soms is de zang misschien iets te schreeuwerig, maar daaraan ben ik nu al gewend.

5,0
Vond het vorige album van Cloud Nothings al goed, maar deze echt fantastisch! Mede ook door de geweldige productie van Steve Albini, die de nummers wat meer power geven.

De eerste topplaat van het jaar en als dit niet in mijn eindejaarslijstje komt....Dan moet 2012 geweldig worden

Wasted Days

avatar van lazarrus
Behoorlijk album, mij doet het wel veel denken aan The Soft Pack.

avatar van Thomas91
3,5
Our Plans vind ik een vreselijk nummer. De rest is op zich wel lekker, maar vooral de eerste twee nummers maken het album echt de moeite waard.

avatar van nightfriend
4,0
Dat de eerste twee nummers top zijn, daar is iedereen het wel over eens lijkt het en Wasted Days steekt er ook wat mij betreft wel met kop en schouders boven uit. Maar ook de rest van het album is de moeite waard. Het meer 'pop' klinkende Fall In valt bij mij erg goed na het geweld van Wasted Days. Naast de harde stukken zijn er ook heerlijke jingle-jangle gitaren te horen. Separation heeft prachtig dissonante stukken en het jankende gitaargeluid in No Sensiment is ook mooi.
Het minste vind ik dan nog misschien Stay Useless, lijkt een punkrock nummer uit de jaren 80 ala Clash (meer nog eigenlijk Newtown Neurotics, maar die lijken weer op The Clash )

avatar van The Eraser
Wat een monster van een song dat 'Wasted Days' . Ik dacht eerst dat ik een verkeerd album gedownload had na de 2 openers, wat een stijlbreuk met hun vorige plaat.

avatar van Kuk
3,0
Kuk
Wat heerlijk hoe de opbouwende bak ellende in Wasted Days zo vlak voor het einde toch weer structuur aanneemt.

avatar van arcade monkeys
5,0
Wasted Days is echt een fenomenaal nummer, maar ik vind Fall In eigenlijk nog beter.
De rest van het album moet niet te veel voor deze nummers onderdoen, schitterende plaat.
Duidelijk de invloed van The Strokes hoorbaar vind ik.

avatar van Bartjeking
4,0
Wasted Days is inderdaad heerlijk. Doet me denken aan Motorpschycho waarbij de testikels nog moeten indalen. Niet omdat het niet ruig genoeg is, maar op een hoger toonsoort zit en iets minder gruizig. Maar desalniettemin kun je hier mee aan komen! Bij "No Sentiment" aangekomen blijken ze overigens al aardig ingedaald. Wat een binnenkomer voor een band waar ik nog nooit van mijn leven van gehoord heb. In het tempo waarmee ik nu bezig ben leer ik wekelijks een band of 3 kennen en wordt het steeds ondoenlijker om alle releases bij te houden. Ik heb echt last van de 1e wereldproblematiek.

Maar de muziek en Wasted Days in het bijzonder......hiervan ga je zweven! (en ja ik heb zware pijnmedicatie, maar het komt echt door de muziek ). Of zoals mijn vriendin het verwoord: verschrikkelijke tyfusherrie doe ajb de koptelefoon op. Graag; des te beter, is mijn antwoord!

avatar van Chronos85
4,0
Ha Bart, ik herken dat laatste ten zeerste. Ik heb het vooralsnog niet op de speakers gezet als zij in de buurt is. Wat een HEERLIJKE pokkeherrie!

avatar van Bartjeking
4,0
Haha ja dat geloof ik meteen . Iedereen zijn gebrek, maar muziekopvoedkundig gezien heb ik toch al stappen gemaakt met haar de laatste 5 jaar (o.a. Wilco en Neil Young behoren nu tot haar favorieten) ; dus wie weet! Ik geef het je maar te doen bij de gemiddelde partner die niet de muzikale tik heeft van 'n muziekverslaafde MM-bezoeker.

Maar terugkomend op deze plaat; ik heb nog een paar luisterbeurtjes er tegenaan gegooid en kom op 4 dikverdiende sterren.

avatar van herman
3,5
Grappig hoeveel de stem van de zanger lijkt op die van Rufus Wainwright in de stukken waarin hij niet schreeuwt.

Verder een lekker energiek plaatje met Wasted Days als absolute hoogtepunt. Ik denk dat er op termijn wel een verhoging naar 4* inzit.

Lukk0
Wat heeft die Dylan Baldi toch allemaal uitgevreten in het afgelopen jaar? Zijn titelloze debuut was nog een typisch tienerrock album, vol met zoetsappig liefdesverdriet. Niet echt de moeite, niet puntig, niet speciaal. Vergelijk dat eens met No Future / No Past, waarmee Attack on Memory opent. De kreet No Future, No Past had niet misstaan op een essentieel punk-album als Repeater en klinkt eigenlijk vooral als een statement dat gemaakt moest worden. De boodschap is weliswaar anders dan op dat soort albums, het is minder een aanklacht tegen de maatschappij als geheel, maar het is net zozeer een uitroep van onbegrip die gehoord moet worden.

Wasted Days doet daar met zijn ruime acht minuten vrolijk aan mee, en klinkt ook zo. De muziek en de boodschap zijn niet helemaal in overeenstemming, een quasi-vrolijk intro en outro met I thought! I would! Be more! Than this! als tekst geeft in dit geval nog net wat meer punch aan het geheel. Dit is het type nummer dat ik deze zomer heel graag wil horen op Lowlands, Sziget of Primavera, vooral als dat heerlijk rammelende middenstuk nog een beetje scherper uitgevoerd wordt.

Met de eerste tellen van Fall In krijg je dan wel een emmer koud water in je gezicht geworpen. En dan bedoel ik niet dat het een lekker verfrissend nummer is, het is meer alsof je lekker onder een warme douche staat en er ineens koud water uit de kraan komt. Dit is veel matter, en heeft niet de drive die bijvoorbeeld The Strokes en Arctic Monkeys wel hebben (of hadden) om dit soort nummers tot een succes te maken. Het is al een kort album, maar dit nummer hadden ze er bij het afmixen gewoon rücksichtslos uit moeten knippen.

Gelukkig wordt de draad daarna gewoon weer opgepakt en krijgen we met Stay Useless een heerlijk tegendraads ritme en het beste Strokes nummers sinds 2001 voorgeschoteld, heeft Separation wel het band-springt-als-een-gek-door-je-garage-gevoel, vat No Sentiment perfect het contrast tussen zware coupletten en losse refreintjes, inclusief lekker scheurend gitaartje, klinkt Balbi op Our Plans nog maar eens lekker als Casablancas en doet Cut You het geheel uitgeleide met een combinatie van hoop en zelfmedelijden.

Al met al is Attack on Memory enkel met de eerste twee nummers echt een statement. Fall In breekt het album zo abrupt in tweeën dat van een geheel bijna geen sprake meer is, enkel thematisch gezien is dat nog het geval. De vijf overige nummers zijn stuk voor stuk heerlijke poppunk/indie nummers, allemaal fantastisch opgenomen ook. Als ze de nummers met deze zelfde drive kunnen spelen op de festivals gaat dit één van de bands worden die je deze zomer moet zien, en ik hoop dat Balbi zich als songwriter nog verder gaat ontwikkelen.

avatar van snarf349
Godsklere! Wat een goed nummer is 'Wasted days'. Daar kun je de tent tenminste mee afbreken.
Dat maakt de wasted days van de afgelopen tijd behoorlijk goed.

avatar van De-noir
4,0
Waarom klaagt iedereen zo over nummer 3 en 4? Het contrast dat na Wasted Days wordt gecreëerd werkt voor mij juist erg verfrissend, en - losstaande van dat - zijn het ook nog eens gewoon heerlijke nummers. Ben erg content met deze ontdekking!

avatar van arcade monkeys
5,0
Wat een geweldige plaat blijft dit toch. Als deze niet in mijn eindejaarstop 10 komt is 2012 zo waar het beste muziekjaar ooit. Ik ben enkele weken erg verslaafd geweest, nu is de verslaving voorbij en komt het besef wat voor een uitzonderlijk album dit is.

Het begin alleen al, No Future, No Past heeft de perfecte opbouw. Vanaf de eerste seconde weet je al dat dit album iets speciaals wordt. Na de opbouw wordt dit bevestigd, de orkaan breekt los en wordt nog heviger met Wasted Days. Keer op keer wordt ik 9 minuten lang weggeblazen en moet ik ervan gaan liggen (behalve als ik aan het fietsen ben, dan slaag ik er nog net in om me rechtop te houden).

Daarna komt Fall In, velen vinden dit blijkbaar een minder nummer, ik vind het juist nog sterker. De regels:

Permission to behave, you know you’re not the same
You wait for days and days, to hear him say your name
I want to be like you, I think you know the truth
I want to be like you, show me what I should do


brul ik altijd luidkeels mee en van de outro van deze geweldige song krijg ik altijd de kriebels. Stay Useless is een song die zeker op Is This It? gepast had, kijk naar mn top 10 en besef hoe geweldig ik dit lied vind.

Deze nummers die daarna komen zijn ook weer allemaal geweldig maar een beetje allemaal hetzelfde wat dan voor mij dan ook het enige minpunt is aan deze plaat. No Sentiment is het minste nummer van de plaat, het roept bij mij ook maar weinig sentiment op.

Maar laten we positief afsluiten: Wat een geweldige plaat smijten ze hier weer binnen, een echte mokerslag. Ik ken deze plaat nu al anderhalve maand maar ben er nog steeds niet van bekomen. Een verhoging naar 5 sterren zit erin maar vooralsnog
4,5*

avatar van The Eraser
Jammer dat ze het niveau van de eerste twee nummers niet kunnen vasthouden denk ik dan. Maar toch...Deze band heeft wel de potentie om een echte wereldplaat te maken

Gast
geplaatst: vandaag om 21:21 uur

geplaatst: vandaag om 21:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.